Israel: Een Uiterst Ziek Land

Zelfs de meerderheid van de Joods-Israelische auteurs hebben tot nu toe niet beseft hoe pathologisch de Israelische samenleving is, en hoe onvermijdelijk de mentale stoornis is geweest. Dezelfde blindheid gold voor de meerderheid van de joden in de zogeheten diaspora. Pas op 29 augustus 2023, dus slechts negen dagen voordat de al driekwart eeuw door Israel geterroriseerde Palestijnse bevolking, eindelijk met  terreur Israel van repliek diende, waarschuwde de internationaal bekende Israelische schrijver David Grossman een in Nederlands vertaald commentaar, getiteld 'Mijn land is een ziek lichaam' gepubliceerd in het boekje 'De Prijs die We Betalen.' Die 'prijs' is het resultaat van de langdurige en meedogenloze onderdrukking van de Palestijnse bevolking. Daardoor  'ontglipt ons' Joden, 'nu gaandeweg de vrijheid van beweging en de harmonie van een gezond lichaam,' een vrijheid die de Palestijnen in Israel en zeker in de bezette en belegerde gebieden nooit hebben gekend. 'Alles wat voor het merendeel van de (Joodse. svh) burgers natuurlijk en vanzelfsprekend was -- vereenzelviging met de  staat, het bijna familiale gevoel erbij te horen -- verloopt nu schoorvoetend, bezaaid met twijfel en angst.' 

Kenmerkend is dat juist Grossman niet beseft dat die 'vereenzelviging met de  staat' en het 'bijna familiale' joodse tribalisme juist de voedingsbodem zijn geweest van het Joods Zionistische Fascisme, waarvan de hele wereldbevolking sinds 7 oktober 2023 getuige is. De  auteur beweert dat het 'proces van destabilisatie en desintegratie' pas recentelijk 'is ingezet,'met als gevolg 'een versplintering van het sociale contract en de uitholling van het leger en de economie.' Kennelijk heeft David Grossman in een heel ander universum geleefd dan zijn landgenoot professor  Yehoshua Harkabi die ik in 1990 interviewde over zijn boek Israël’s Fateful Decisions (1988).  Als voormalig hoofd van de Israëlische Militaire Inlichtingen Dienst, die van binnenuit wist door welke expansionistische ideologie zowel de linkse als rechtse zionisten -- vanaf het begin van de staat  -- werden gedreven, schreef de oud generaal: 

'Niet alleen heeft de politiek van een bepaalde groep leiders Israël een pijnlijke erfenis nagelaten, maar achter de fiasco’s waaraan ze zich schuldig hebben gemaakt, gaat een gevaarlijk en bedrieglijk wereldbeeld schuil… Internationale betrekkingen in de moderne betekenis berusten op de opvatting van gelijkwaardigheid tussen de verschillende politieke entiteiten. Deze opvatting van gelijkheid is het judaïsme vreemd. Het joodse denken verdeelt de wereld in tweeën: het Joodse volk versus de niet-Joden… Het zich bewust zijn van de valkuilen van etnocentrisch denken is belangrijk voor een volk als dat van de Joden, wier zelfbeeld maar al te snel hun visie op de betrekkingen tussen henzelf en de rest van de wereld vervormt… Geen enkele factor bedreigt Israëls toekomst zozeer als de overtuiging van het eigen gelijk… Naar mijn mening vormt de eigendunk een groter gevaar voor Israël dan het antisemitisme… Zelfkritiek is noodzakelijk om… de overtuiging van het eigen gelijk te neutraliseren, een overtuiging die voorkomt uit een fundamentele joodse houding,’

aldus Harkabi, die daarbij onder meer verwees naar het joods messianisme. Als hoogleraar geschiedenis en internationale betrekkingen aan de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem en aan Princeton University in de Verenigde Staten, waarschuwde hij 36 jaar geleden in zijn boek dat:

‘de crisis waar de natie voor staat allesomvattend [zal] zijn. Het zal bitter zijn omdat velen zullen moeten toegeven dat zij in een fantasiewereld hebben geleefd.’ 

Inmiddels Het interview met professor Harkabi kunt u lezen in mijn boek De oneindige oorlog (2009). 36 jaar later blijkt hoe profetisch Harkabi's woorden waren.

Ik stop hier aangezien mijn betoog -- gebaseerd op interviews met prominente Joods-Israelische intellectuelen -- even lang als onthullend is. Volgende keer meer.