Ik Daag Anet Bleich Uit tot een Publieke Discussie over haar zelfbenoemde Joodse Staat

Nu het ware karakter van zionistische Joden niet meer achter een facade kan schuilgaan, maar gewoon zijn extremistische ponem toont, beginnen academisch geschoolde joden in de diaspora een onvermijdelijke vluchtweg voor te bereiden. Dat is geenszins vreemd aangezien geen enkel fatsoenlijk mens geëncanailleerd wil worden met fascistisch geteisem. De uitkomst van de Tweede Wereldoorlog heeft dit onomstotelijk aangetoond, niet alleen tijdens de Neurenberger Processen, maar ook door de vracht aan publicaties die tot op heden voortduren. 

Eén van de meest afstotelijke vormen van die vluchtpogingen liet de dochter van de ‘linkse jodin’ Anet Bleich in haar Parool-column zien, toen Natascha van Weezel haar moeder als volgt citeert over Israel: ‘Ik wil niet dat het land kapotgaat. Alleen maakte het land zichzelf kapot,’ om onmiddellijk de driekwart eeuw durende Israëlische terreur in één adem te noemen met ‘die anti-Joodse sentimenten hier…’ Bleich lichtte dit toe met de volgende argumentatie: ‘Weet je wat het is? Alles waarvoor ik in mijn leven heb gestreden, is mislukt. Decennialang zette ik me in voor meer gelijkwaardigheid en betere verdeling van de welvaart. Ik droomde van vrede in het Midden-Oosten.’ Dit laatste is zoals ik uit jarenlang ervaring weet een gluiperige vertekening van de werkelijkheid, zoals de lezers van mijn weblog regelmatig hebben kunnen lezen. Tik Anet Bleich’s naam in en u weet voldoende. Ondanks haar geclaimde voortreffelijkheden constateerde zij zelf: ‘Maar ja, waar heeft dat allemaal toe geleid?’ Ze zucht nog eens. ‘Daarom blijf ik nu het liefste in bed liggen. Ik sta heus wel weer op. Maar vandaag even niet.’

Aldus de academisch geschoolde Bleich die nog tijdens de Tweede Intifadah Arafat de schuld gaf van het volksverzet tegen de langdurige grootschalige Israelisch terreur, en de voortgaande landroof en het vermoorden van Palestijnse jongeren. Voor veel joodse Nederlanders geldt datgene wat de Joods-Israelische hoogleraar Benjamin Beit Hallahmi over joodse Amerikanen schreef: ‘In ruil voor de onbeperkte politieke steun aan Israël hebben de Amerikaanse joden gekregen waaraan het ze het meest ontbreekt: een ideologische inhoud om de leegte van hun identiteit te vullen.’ Om zichzelf een identiteit te verschaffen zijn ze bereid een leugen te verspreiden. Veel oprechter was David Ben-Goerion, de grondlegger van de staat Israel, die het probleem aldus samenvatte:

‘Iedereen kan de ernst van de problemen in de relaties tussen Arabieren en Joden zien. Maar niemand ziet dat er voor deze problemen geen oplossing is. Er is geen oplossing! Hier is een afgrond, en niets kan de twee kanten met elkaar verbinden… Wij, als volk willen dat dit land van ons is; de Arabieren als volk willen dat dit land van hun is.’

Het citaat is uit het Amerikaanse tijdschrift Time van 24 juli 2006. Het internationaal recht schrijft voor dat Israel geen recht heeft op de Westbank en Gaza. Dat is de kern van het hele probleem, maar ondertussen sympathiseren journalisten als Anet Bleich en Leonard Ornstein, om er slechts twee te noemen, met een koloniale staat, of zoals Beit Hallahmi tegenover mij verklaarde: ‘Hoewel overal in de moderne wereld het kolonialisme verworpen is, is Israël nog steeds een koloniale garnizoensstaat.’ Als oud hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Haifa, die in de VS, Engeland en Frankrijk doceerde, en als auteur van talloze boeken waaronder Original Sins. Reflections on the History of Zionism and Israël stelt hij:

‘Het lijden van de joden door de eeuwen heen, en speciaal tijdens de Holocaust, is gebruikt om het ontzeggen van Palestijnse rechten te rationaliseren en te rechtvaardigen. Dit is zo doeltreffend gebeurd dat de Palestijnen beschouwd worden als de agressors in het Israëlisch-Palestijnse conflict, dat gezien wordt als een simpele voortzetting van de eeuwenlange joodse vervolging.’

En: 

‘Diep (of niet zo diep) is iedere zionist zich bewust van de fundamentele immoraliteit van de manier waarop het zionisme de oorspronkelijke bewoners heeft behandeld.’ Meer over de zionistische lafheid de volgende keer.

En wat mevrouw Bleich betreft. Wakker worden! De hoogste tijd om als journalist de werkelijkheid te beschrijven en te stoppen met uw walgelijke hasbara. Ik daag u uit om met mij een publieke discussie te beginnen over de genocide van uw Joodse Staat.

De Joodse Heilstaat in Actie tegen ongewapende Palestijnse jongeren.