Lenny Kuhr en de Zionistische Genocide

Zij leken even uit het veld te zijn geslagen, maar proberen nu weer terug te krabbelen, natuurlijk niet met rationele argumenten, want die hebben de zionisten niet, maar met de meest gore ressentimenten, daarbij gebruik makend van 6 miljoen vermoorde joodse Europeanen. 

De joods-zionistische lobby blijft momenteel op de achtergrond uiterst actief: gesteund door de NAVO en zijn westers militair-industrieel complex dat een nieuwe Wereldoorlog tracht uit te lokken. Het spreekt voor zich dat de propagandistische westerse mainstream media, met een kadaverdiscipline waar Goebbels jaloers op zou zijn, uiteindelijk de genocidale aanvallen zal blijven steunen. Die steun is alleen wat geraffineerder geworden, een tikje verhulder, enigszins verbloemder. Niet dat de 'corporate press' ineens op zoek is naar de werkelijkheid, want die kent zij allang niet meer, maar aangezien het grote publiek getuige is van de lange reeks genocidale misdaden van deze schurkenstaat, die het vermoorden en verminken van de Palestijnse burgerbevolking voor zichzelf weet te rechtvaardigen, begint de westerling te beseffen dat het zionistische regime niet deugt, en moeten de massamedia zich aanpassen aan de ingrijpende verandering van smaak en kennis van het grote publiek. 

Ondanks de 'conspiracy of silence' van de commerciële media realiseert nu ook de modale westerling zich dat de extremistische staat Israel een bedreiging vormt van de wereldvrede. Het zionistische  regime doet bovendien al het mogelijke om het Westen te betrekken bij de etnische zuivering van Eretz Israel, een oorspronkelijk religieus concept dat door de socialistische en fascistische stichters van de staat een politieke inhoud werd gegeven, en dat uiteindelijk kan eindigen in en strijd die miljoenen doden of misschien zelfs wel miljarden doden zal opleveren.

De opiniemaker Jan Blokker schreef eens dat 'na de Tweede Wereldoorlog het jodendom in de christelijke wereld vrijwel heilig [is] verklaard en geen volk dat in die processie zo hard vooroploopt als de Nederlanders,' aldus de tekst uit zijn boek 'Nederland in twaalf moorden.' Blokker: 'In de Nederlandse geschiedenis is onverschilligheid doorgaans de vriendelijkste houding ten opzichte van joden geweest. Nederlanders hebben altijd precies geweten wie van hun buren een jood was en op elk gewenst moment kon die wetenschap consequenties krijgen: het verraden van joden voor "kopgeld" tijdens de Duitse bezetting is daar maar 1 vorm van. De paniekerige pogroms in het pestjaar 1349 was een andere.'

Die 'onverschilligheid' verklaart ook het feit dat uit Nederland procentueel twee maal zoveel joden in de nazi-vernietigingskampen werd vermoord als uit België en drie keer zoveel als uit Frankrijk. Het was in het hart van de christelijke beschaving dat de joden werden vervolgd, niet in een of ander buitengewest op aarde. En het was het sluitstuk van het eeuwenoude rabiaat antisemitisme, dat telkens weer in de christelijke wereld zijn kop opstak. De enorme schuld die als een loden last op de schouders van westerlingen drukt, is nooit ingelost. Pas recentelijk heeft het Nederlandse staatshoofd zich verontschuldigd voor de 'onverschilligheid' van de Nederlanders toen hun joodse landgenoten werden gedeporteerd. Er werd na de oorlog langere tijd hierover gezwegen. Pas zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog publiceerde de Nederlandse Spoorwegen het volgende bericht: 'NS heeft op 29 september 2005 publiekelijk gesproken over de rol die zij heeft gespeeld in de Tweede Wereldoorlog. President-directeur Aad Veenman sprak tijdens een bijeenkomst op station Muiderpoort in Amsterdam. In dat kader bood hij de Joodse gemeenschap en andere betrokken groepen verontschuldigingen aan voor het verlenen van medewerking door NS aan de deportaties uit Nederland.' De NS kreeg f4,80 voor iedere naar Westerbork getransporteerde joodse Nederlander, van waaruit hij/zij verder gedeporteerd werd naar de vernietigingskampen. De NS verzorgde voor meer dan 100.000 joodse Nederlandse deze enkele reis en streek zodoende bijna een half miljoen gulden op. Ook het verraden van joodse Nederlanders leverde geld op, de hoofdstedelijke politieagenten kregen f7,50 voor iedere joodse Amsterdammer die ze als premiejagers te pakken konden krijgen, zoals Ad van Liempt in zijn boek Kopgeld schrijft. 

Het enige dat Nederland, en het Westen in het algemeen, heeft gedaan is het probleem dat de christenen hadden met de joden, in het Midden-Oosten te dumpen en wordt sindsdien de Joodse bevolking in Israel gebruikt om enerzijds het westers schuldgevoel in te lossen, en om tegelijkertijd onze olie- en andere geopolitieke belangen veilig te stellen. De uiteindelijke slachtoffers van het westers onvermogen om fatsoenlijk met zijn joodse langenoten om te gaan zijn nu de Palestijnen. En geheel volgens de christelijke traditie worden de semitische Arabieren sinds enige tijd de dupe het Westers antisemitisme. 

Maar nu voltrekt zich in het hypocriete kikkerland de ultieme gotspe. Zo lees ik in de Volkskrant van 29 maart 2024:

Na een verstoord optreden van de Joodse zangeres Lenny Kuhr was bijna heel politiek Den Haag het erover eens. Er moet íéts gebeuren aan de toename van antisemitische incidenten. Maar wat? 

Laten we daarvoor eerst de feiten de revue passeren:

Voor het jeugdige volk: Lenny Kuhr is een schim van een halve eeuw geleden die in 1969 een hitje had tijdens het Eurovisie Songfestival en sindsdien in de marge van het schnabbelcircuit haar tijd uitzit.  

Het  wonderlijke aan deze bejaarde dame is dat zij toch de behoefte voelt om als bekeerde jodin de genocidale terreur van Israel te verdedigen door het verspreiden van leugens, zoals bijvoorbeeld dat Palestijnse terroristen op 7 oktober 2024 joodse babies in ovens hadden gegooid.

'Lenny Kuhr herhaalt hier de allang gedebunkde zionistische leugen over de baby's in ovens. Ze leert kennelijk niks en gaat gewoon door met haar pro-genocide propaganda. 

Hopelijk gaat haar volgende optreden ook verstoord worden, het is duidelijk nodig.'

https://twitter.com/feestbrood/status/1772387685082030381

Het concert van Lenny Kuhr in Waalwijk gisteren werd ruw verstoord door pro-Palestijnse activisten. In #Op1 reageert de zangeres. ‘Ik was meer verbijsterd dan ik was geschrokken. Het ware hele nare en agressieve beschuldigingen.’ #WNL

Mevrouw Kuhr is een tot het jodendom bekeerde minnezanger, en zoals bekend is een bekeerling altijd het meest fanatiek om daarmee te demonstreren dat hij of zij er echt wel bijhoort, plus royaliste que le roi, roomser dan de paus.   

Welnu, beste vrienden 'Er moet íéts gebeuren aan de toename van antisemitische incidenten. Maar wat?' zo schreeuwt het parlement het volk toe. Probleem is in het geval van mevrouw Kuhr dat er geen enkele sprake van 'antisemitisme' is, maar van een prijzenswaardige fatsoenlijke reactie van Nederlandse burgers, sommigen van hen joods, op de weerzinwekkend houding van een bejaarde zioniste, die met gruwelijke verzonnen beelden als brandende joodse kinderen probeert de genocide van Israelische strijdkrachten in Gaza te rechtvaardigen. In tegenstelling tot de Nederlandse volksvertegenwoordiging ben ik juist blij met burgers die hun mond blijven opendoen tegen eveneens joodse pleitbezorgers van genocidale terreur. 

De ware slachtoffers zijn Palestijnse vrouwen en kinderen. De rest is zionistisch theater.