Kolonisten blokkeren humanitaire hulp, 75 jaar zionisme heeft dit monster gebaard
Amerikaans journalist Jeremy Loffredo ging een week op stap met Israëlische kolonisten die hulpkonvooien voor Gaza blokkeren. Hij liet hen vrijuit spreken over hun motieven, een van hen bevestigt openlijk zijn oorlogsmisdaden in Gaza, anderen keuren de hongersnood en de slachtpartijen goed. Hij maakte er deze reportage van die meer zegt dan eender welke kritische analyse.
“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.
DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers.
Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (nvdr)
***
(Opmerking redactie: meerdere kolonisten spreken Engels met een Amerikaans of Brits accent, het zijn m.a.w. recente immigranten)
Nederlandse vertaling van de Engelse ondertitels volgt onder de video (17:04):
Voorafgaande uitleg van de vertaalredactie:
Een deel van de humanitaire hulpkonvooien komen naar Egypte vanuit Jordanië en andere Arabische landen via Israël. Dit is dus geen humanitaire hulp van Israël zelf. Bepaalde konvooien moeten eerst naar Egypte via grensovergang Nizana ten zuiden van Gaza om vandaar terug rechtsomkeer te maken naar de grensovergang met Gaza in Rafah. Andere passeren vanuit Israël direct naar Gaza aan de controlepost van Kerem Shalom.
Kolonisten houden die konvooien tegen met openlijke medewerking van de Israëlische grenspolitie en het leger. Waarom zij dat doen en hoe behoeft hier geen verdere commentaar. Deze getuigen zijn het aangezicht van het monster dat 75 jaar zionisme, kolonialisme, repressie en apartheid heeft gebaard. (Commentaar van Jeremy Loffredo wordt cursief aangeduid met JL)
“Dood ze allemaal’: binnen de Israëlische blokkade van hulp voor Gaza
‘Vrienden, het is woensdagmiddag en we staan hier aan de grensovergang van Nizana. De zon danst en we zijn hier om de hulptrucks voor de nazi-Hamas en hun helpers te blokkeren. Zoals je kan zien, blokkeren onze mensen de eerste overgang.”
“We blokkeren ook de tweede overgang aan de andere (Egyptische) kant. Je kan hier van heel ver de voedseltrucks van de Hamas nazi’s en hun helpers zien. Al die trucks mijlenlang. Voor de nazi’s daarbinnen. Allemaal hulp voor Hamas en hun vrienden in die trucks. Kom en blokkeer ze, kom!”
“Wat wij proberen te doen? De trucks blokkeren om te passeren naar Egypte. Vanuit Egypte zullen die naar de mensen in Gaza gaan. En naar Hamas. Dit zal Hamas helpen. Dit heeft veel succes.”
“Kijk, de trucks werden verondersteld Gaza binnen te gaan vanaf 10 uur ‘s morgens vandaag. En wij blokkeren hun de doorgang. Het is nu al dagen dat geen enkele hulptruck passeerde. Dus daar heb je het. ”
x
“Het werkt. Ik denk dat wat wij nodig hebben, ik weet het niet, we moeten verenigd zijn en ze allemaal doden. We moeten teruggaan naar Gaza en het helemaal controleren, terug een deel van ons land maken.”
01:17 JL: Op de oplegger van deze truck ligt tarwebloem voor de verhongerende en bezette bevolking van de Gazastrip. Maar deze humanitaire hulp en nog duizenden hulpladingen meer geraken niet tot bij de Palestijnen in Gaza, omdat de Israëli’s besloten hebben zich te engageren in een directe blokkade-actie.
“Leve het volk van Israël.”
01:39 JL: Meer dan een week heb ik meegereisd met Joods-Israëlische nationalisten die geloven dat dit een waardige strijd is, zelfs een religieuze plicht om uren te rijden vanuit het comfort van hun illegale nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever en vanuit residentiële buurten in Jeruzalem hun geliefden mee te nemen naar de grensovergangen van Karem Shalom en Nizana, om daar de humanitaire hulptrucks te verhinderen het wanhopig noodzakelijk voedsel te bezorgen aan verhongerende Palestijnen.”
02:05 JL: Rond zes uur ‘s morgen vertrekt een bus uit Jeruzalem naar het zuiden, doorheen de Westelijke Jordaanoever, met stops in een handvol illegale en zeer gemilitariseerde Israëlische nederzettingen, om daar tientallen extremistische minderjarigen op te pikken en hen naar de grenzen met Gaza en Egypte te brengen.
02:21 JL: Eenmaal de kolonisten daar toekomen ontmoeten ze tientallen andere Israëli’s die zelf met hun families naar de grens reden, door te navigeren langs binnenwegen van zuidelijke Israëlische kibboetsen. De grensovergangen worden door Israël als afgesloten militaire zones afgebakend. Eender welke burger in deze gebieden wordt verondersteld prompt te worden aangehouden en verwijderd.
De militairen en de politie geven echter actieve steun en moedigen de illegale blokkades van humanitaire hulp aan. Zodra kolonisten opduiken aan deze grensovergangen, trekken de militairen die verondersteld worden het gebied te beveiligen zich terug en begeleiden iedereen naar de doorgangspoorten.
Vervolgens gebruiken de militairen de aanwezigheid van burgers, die ze uitgenodigd en geëscorteerd hebben, als argument om de sluiting van de humanitaire grensovergang urenlang te bevelen, soms voor hele dagen.
De trucks worden verondersteld vanuit Egypte door Israël te passeren voor inspectie. Eenmaal geïnspecteerd door de Israëlische overheid vertrekken ze naar Gaza.
Officieel rechtvaardigen de betogers de blokkering van de hulp door te benadrukken dat het allemaal naar Hamas gaat, een bewering die wordt herhaald door de Israëlische regering, zelfs wanneer het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS dat streng verwerpt.”
03:16 “Ik ben hier om humanitaire hulp te blokkeren naar alle Palestijnen in Gaza. Het is ongelooflijk en onaanvaardbaar dat voedsel en humanitaire hulp binnengaat voor Palestijnen zolang onze gijzelaars daar zijn.
x
Er is geen honger in Gaza volgens mij, van wat ik zie is er geen hongersnood. Ze faken dat. Er is geen dreigende hongersnood in Gaza. We moeten alle humanitaire hulp naar Gaza stoppen tot de laatste gijzelaars terugkeren naar Israël.”
“Het kan zijn dat ze hulp nodig hebben maar die hoort niet van Israël te komen. Zij begonnen deze oorlog en er is geen voedsel voor de vijand.”
03:57 JL: “Ze delen snacks, verfrissingen, lachen en feesten aan de rand van een gebied dat door VN-Secretaris-Generaal Guterres werd omschreven als een begraafplaats voor kinderen.”
“De kolonisten brengen suikerspinnen, machinegeweren, hun baby’s, gebedsboeken en luidsprekers. De militairen laten toe dat ze hun spullen stockeren en schuilen voor de brandende woestijnzon in de betonnen veiligheidsbunkers van het leger.”
“Zelfs gehandicapte kolonisten die niet kunnen stappen slaagden er in de zandwegen te nemen met krukken en rolstoelen om de directe acties te vervoegen met escortes en steun van de Israëlische politie.”
05:01 “We geven gebakjes aan de mensen, aan de soldaten, aan de flikken, aan iedereen. Dit is wat wij aan onze mensen geven. Dit is échte humanitaire hulp, OK?
x
“We moeten de hulp naar Gaza blokkeren. We moeten brandstof naar Gaza blokkeren. Alles blokkeren. Dit doen wij elke week, twee, drie, vier maal per week.”
“Die zogezegde humanitaire hulp naar Gaza is gewoon een grap. En de politie weet dat. Dat is de reden waarom dit geweldloos is. Zij zeggen, weet je, niet officieel, we zijn mét jullie. De atmosfeer is aangenaam, ja?”
“De mensen in Gaza, die bevolking is intens betrokken bij Hamas. Er is geen verschil tussen Hamas en de bevolking. De doelstelling hier is om de bevolking in zo een situatie te brengen dat ze zullen opstaan tegen Hamas en zeggen: Stop, wij willen eten, we willen ons leven terug, laat die gijzelaars gewoon vrij. Genoeg is genoeg”.
“Op deze plaats in Nizana aan de grens met Egypte is geen enkele truck doorgegaan voor die zogezegde humanitaire hulp aan Gaza. Wij zijn dus efficiënt. En we moeten blijven doen wat we doen.
06:32 JL: “Dus geen voedsel, niets?”
“Neen, die verdienen dat niet. Wat trekt ik me dat aan. Dood zij. Ik geef er niets om.”
JL: “Vertrouw jij de Palestijnen?”
“Neen, ik weet alles over hen. Ik vertrouw ze niet en ik wil ze hier weg.
JL: “Wat denk jij dat zou moeten gebeuren met Gaza?”
“Ik wil het beschaven met joden van Israël, zodat we daar in vrede kunnen leven.”
06:54 JL. “Deze jongeman was aanwezig bij elke hulpblokkade van de voorbije twee weken. Hij was daarvoor in Gaza tijdens de eerste twee maanden van de militaire operatie.”
“Wij hebben een maand getraind en gingen dan Gaza binnen. En daarna waren we daar twee maanden. Mijn eenheid was belast met de (plaatsing van) explosieven. Wij bliezen huizen van terroristen op, moskeeën, VN-gebouwen.”
x
“Ik herinner dat we in een VN-gebouw binnengingen dat belast was met hulp voor gezinnen in Gaza die waren getroffen door de oorlog en we vernietigden het. We rekenden ook af met de tunnels.”
JL: “Was jij ooit in een tunnel?”
“Neen, dat waren we niet maar we hebben de uitrusting om te onderzoeken wat daar gebeurt om het dan te vernielen.”
08:00 JL: “Meerdere keren was het blokkeren van humanitaire hulp niet genoeg voor de Israëli’s. Ze hadden reeds succesvol de hulp een hele dag geblokkeerd en begonnen toen de Egyptische grens te benaderen om ze te doorbreken.”
“Eenmaal daar poogden ze Egyptische chauffeurs aan te vallen of te pesten. Egyptische soldaten keken onbewogen toe terwijl de kolonisten de Israëlische militairen poogden te omzeilen om Egypte binnen te dringen.”
“Zelfs dan hielden de militairen niemand aan voor het schenden van meerdere wetten en het riskeren van een groot diplomatiek incident.”
“Integendeel, zij vervoerden de Israëlische kolonisten, die net hadden gepoogd de grens illegaal over te steen om Egyptenaren aan te vallen, met een bus die hen 100 meter verder in de straat afzette.”
08:37 “De politieagent, de commandant, kwam naar ons en zei: “OK, gasten, jullie kwamen en blokkeerden, we willen geen gevecht. Ik ga gewoon de poort sluiten. Jullie moeten niet in de zon blijven staan. We kregen snoep, we kregen watermeloenen.”
JL: “De politie gaf jullie snoep en watermeloenen?”
“Ja, watermeloenen, het was leuk met hen.”
JL: “Zij zijn het ten gronde eens met jullie? Zijn zij het er mee eens dat er geen hulp zou moeten zijn?”
“Wel, duh. Zij hebben ook vrienden en familie die werden gekidnapt, die werden vermoorde, die sterven. Soldaten. Wij zijn dezelfde familie. Wij zijn dezelfde natie. Wij hebben dezelfde doelstellingen.”
“De beste manier (om de oorlog te beëindigen) is hen overbrengen naar Europa. Europa heeft de voorbije 10 jaar reeds meer dan 100 miljoen vluchtelingen aanvaard. Ik denk niet dat nog een anderhalf miljoen vluchtelingen enige verschil maken voor de Europeanen.”
x
“En zoals de Bijbel zegt, deze plaats is voor ons. Het werd ons beloofd. Ze kunnen dood hongeren om te betalen voor de dingen die ze ons aandeden op 7 oktober.”
09:40 JL: “Hoewel de regering-Biden Israël al de militaire steun heeft gegeven die het land nodig heeft en nog meer dan dat, om het meeste van de Gazastrip met de grond gelijk te maken, lijken de meeste Israëli’s te geloven dat de regering-Biden Israël tegenhoudt om zijn finale oplossing te verwezenlijken.”
“Zij zien hun strategie van blokkering van de humanitaire hulp als een soort directe actie die de Israëlische regering zal helpen om zijn sleutelobjectieven uit te voeren en verdiepen zo de humanitaire catastrofe in Gaza. Zo dwingen ze de bevolking te vluchten terwijl ze de regering ‘plausibele ontkenbaarheid’ geven.
“Volgens de betogers zit de regering in nauwe schoentjes onder druk van Washington. Ze vragen de regering niet om iets anders te doen. Zij argumenteren dat ze doen wat gedaan moet worden en nemen de dingen zelf in handen.”
“Ik moet zeggen dat onze regering over deze specifieke kwestie in de knoop zit, want we mogen de oorlog alleen voortzetten als we de voorraden binnenlaten. Ik vraag de regering niet eens iets. De mensen die hier zijn doen dat niet.”
“We zijn hier om de bevoorrading tegen te houden. Er zal dan geen politieke kwestie zijn. We zijn hier alleen om te doen wat moet gedaan worden. Als de mensen in de regering niet doen wat moet gedaan worden, dan zullen wij het doen. Ik heb voor niemand een boodschap. Wij zijn hier om iets te doen.”
“Bibi (Netanyahu) is een marionet van Biden. We hebben heel Gaza opgekuist, behalve Rafah. We weten dat alle levende gijzelaars in Rafah zijn. Waarom dus gaan we er niet in? Omdat Biden ons dat gevraagd heeft. Dat is de enige reden. Er is geen reden om het niet te doen.”
“Wij moeten natuurlijk luisteren naar ons suikeroompje. Wij moeten luisteren naar de grootste supermacht in de wereld omdat ze aan onze kant staan, de democratische westerse kant, maar het Israëlische publiek wil dat niet.”
“En we zijn hier om te verzekeren dat tot vier uur, vier uur dertig, wanneer ze (de grensovergang) sluiten, geen enkele truck onze vijanden zal voeden, terwijl ze de gijzelaars mishandelen, verkrachten en doden die ze 4-5 maand geleden genomen hebben.”
“Van 2002 tot recent gingen we door een soort intifada, een tijd van moorden waarin ze messen gebruikten om Israëli’s te doden, dikwijls gebruiken ze geweren. Ze gebruiken pistolen, ze gebruiken Molotov-cocktails. Ze doodden veel joden.”
“Maar wij hebben vliegtuigen, zie je? Wij kunnen hen uitroeien in één seconde. Eenmaal we gebruiken wat we hebben, zodra we onze troeven weten te gebruiken. Wij zijn niet bang om te gebruiken wat we hebben. Wij hebben Gaza vernield. We vernietigden een enorm deel van Gaza.”
“We kunnen dat ook doen met de Palestijnen in Judea en Samaria of de Westelijke Jordaanoever. Wij hebben wapens die we kunnen gebruiken in de juiste omstandigheden, met de juiste leiders. Wij hebben verdomd sexy F16-vliegtuigen.”
x
“Wij zullen al onze vijanden vernietigen tot de laatste man wanneer wij beslissen dat zo te doen, wanneer we over die misvatting heen zijn, de ingesteldheid dat wij ondergeschikt zijn aan de wereldgemeenschap en de naties van de wereld en dat we daardoor wat ingeperkt worden, maar dat is maar tijdelijk. Wij zullen onze kracht weldra ontbranden.”
“Wij denken niet dat de Torah zegt dat we verondersteld worden onze vijanden te voeden. De Torah zegt dat we worden verondersteld worden hen te vernietigen, of minstens het land terugnemen dat deel is van Israël, het land van Israël.”
“Ik denk niet dat je een jood kan vinden in Israël die zegt dat het een goed idee is om hulp te geven aan onze vijand, wanneer die honderden (gijzelaars).”
“Maar we leven onder het regime, als je wil, van een regering die dat beveelt, een dictatuur die jammer genoeg plooit naar de wensen van het Westen, dat is van de Verenigde Staten van Amerika.”
13:09 JL: “Rond 5 uur ‘s namiddags gaan de Israëlische inspecteur van de trucks naar huis, of de trucks met humanitaire hulp werden geïnspecteerd of naar Gaza doorgelaten of niet.”
In de achtergrond, kilometerslange files trucks
“Als de blokkade van de hulp succesvol is – wat bijna altijd het geval is – vieren de Israëli’s dat en gaan naar huis. Enkele kolonisten blijven hangen, zetten tenten op en blijven overnachten om zeker te zijn dat er geen hulptrucks passeren in de vroege ochtend.”
“Eerder voor de schijn vernietigen de militairen die tenten ‘s morgens, terwijl ze de kolonisten toelaten illegaal in de gesloten militaire zone te blijven om door te gaan met het blokkeren van humanitaire hulp.”
“In Israël zelf begonnen meerdere groepen kolonisten aan marsen naar de zuidelijke stad Sderot en het noorden van Gaza. Deze Israëli’s zien de vernietiging en ontvolking van Gaza als een opportuniteit om het in een kustgebied om te zetten, een alleen-voor-joden-regio in Israël.”
“Wij houden van de Gazastrip. We kunnen geen hele strook land nemen en zeggen dat Israëli’s daar niet kunnen wonen. Dat houdt geen steek. Dit is onze soevereine staat.
x
JL: “Zou jij hier willen leven?”
“Natuurlijk!”
JL: “Aan het strand?”
14:36 “Oh, zeker! Ja, mijn man is altijd aan het praten over het bouwen – hij heeft een Yeshiva (een orthodoxe school), een Talmoed-instituut hier – van een afdeling in Gaza. Wij hebben lijsten van ongeveer 500 gezinnen die bereid zijn bij de eerste kans om te verhuizen naar noord-, centraal en zuid-Gaza.”
“De mensen gaan daar steden beginnen bouwen. We hebben al namen voor die steden. We weten waar ze te bouwen. En we hebben mensen die getekend hebben.”
“We kunnen de Gazastrip niet zonder joden laten. Het is een veel te groot stuk land en het is veel te belangrijk voor ons om dat Hamas Cityte laten worden, zoals wij dat noemen, vol terroristen.”
“Welkom iedereen, goede namiddag, deze mars hier in Sderot is om één ding te tonen. Wij gaan terugkeren en ons vestigen in Gaza. We eisen dat omdat zoveel Israëlische mensen stierven op 7 oktober.”
x
“We zijn niet bereid de situatie te laten terugkeren naar hoe het voorheen was. Dit is de grootste weerwraak die er kan zijn door terug te keren naar Gaza, het te controleren en er ons te vestigen.”
15:48 JL: “Deze Israëli’s sprongen in hun wagens en volgden elkaar naar de grensovergang van Eretz, een militaire grensovergang naar Gaza 1,5 kilometer verder naar het westen. Het leger liet hen niet toe bepaalde wegblokkades te passeren. Ze verlieten de weg en beëindigden hun rit langs een heel netwerk van veldwegen door de landbouwakkers van verschillende kibboetsen.”
“Ik reed voorbij meerdere signalen die bestuurders verwittigen dat we ons nu in een Israëlische militaire scherpschutterzone bevinden. “Wees niet ongerust, ze gaan geen kolonisten beschieten”, verzekerde mijn tolk mij. De Israëli’s kwamen aan de grensovergang en gingen Gaza binnen waar ze met boren en planken symbolische houten voorposten bouwden, voor het leger ze weer verwijderde voor hun eigen veiligheid.
Dit is de vertaling van de documentaire ‘Kill them all’: inside the Israeli blockade on Gaza aid’ van Jeremy Loffredo voor The Grayzone door Lode Vanoost. Je kan Jeremy Loffredo volgen op zijn X-account. The Grayzone is de onafhankelijke nieuwssite voor onderzoeksjournalistiek van Max Blumenthal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten