Zelinsky als 'Held'

Fools multiply when wise men are silent.

— Nelson Mandela.

Het meest opvallende aan de recente Oekraïne-crisis is de collectieve haat tegen Russen, en de verheerlijking van de Oekraïense president Volodymyr Zelinsky. Het is alsof ineens de overgrote meerderheid van het volk hierin een nieuwe identiteit heeft gevonden. Even absurd is dat de website ‘Jewish Projects’ op 25 maart om 05:56 in Zelinsky ‘my new hero’ ziet, als onderdeel van ‘Stand with Ukraine!’ Dit alles bewijst hoeveel westerlingen waarschijnlijk al langere tijd ernstig in de war zijn, hun roots zijn kwijtgeraakt, op zoek zijn naar iemand die geloofwaardig lijkt. Misschien nog opvallender is dat ook de Nederlandse intellectuele elite stuurloos reageert op een uiterst gevaarlijke situatie. Ik beperk mij nu even tot de ‘Jewish Projects’ aangezien joodse kennissen van mij, die normaal terechte kritiek op de terreur van de Joodse Staat hebben en het zionistische ‘landjepik’ scherp veroordelen, nu ineens in de jood Zelinsky een ‘held’ zien. Hoe kan dat? Ik denk door twee redenen. Allereerst speelt de komiek Zelinsky de rol van David tegen Goliath. Ten tweede hebben zeker kritische joden te kampen met het morele verlies van Israel, als gevolg van het vermoorden en martelen van Palestijnen in bezet en belegerd gebied. Daarbij gaan de bewonderaars van de Oekraïense president voorbij aan het feit dat Zelinsky 11 oppositiepartijen heeft verboden, waaronder de tweede grootste partij van het land, maar de neo-nazipartij met rust laat, aangezien deze komediant weet dat als hij deze extreemrechtse, nationalistische Svoboda partij verbiedt, haar fascistische volgelingen snel een eind zullen maken aan zijn presidentschap. En dat nu is tegen het belang van de VS die deze oorlog heeft uitgelokt om een regime-change in Rusland te forceren, zoals de Amerikaanse president Biden zaterdag 26 maart 2022 tijdens een toespraak in Polen bekend maakte toen hij met betrekking tot het verdrijven van‘Poetin’ verklaarde: ‘For God's sake, this man cannot remain in power.’ Om dit te bewerkstelligen blijven NAVO-landen wapens sturen naar het regime in Kiev, terwijl algemeen bekend is dat het Oekraïense leger deze strijd onmogelijk kan winnen. Het enige gevolg is dat door de westerse wapenzendingen alleen het aantal Oekraïense burgerslachtoffers zal toenemen. Maar dat is nu juist de opzet ervan. Hoe langer deze ‘proxy war’ duurt des te beter het is voor de geopolitieke agenda van de NAVO, onder aanvoering van de VS, aangezien Washington ervan uitgaat dat dit de positie van president Poetin zal verzwakken. 

Het wonderlijke is dat mijn joodse kennissen niet beseffen dat hun ‘held’ Zelinsky het spel meespeelt, ook hij weet niet meer te zijn dan een pion in een veel groter geopolitiek machtspel, waarin zijn land de speelbal is van allereerst Amerikaanse belangen, waaronder de toekomst van de NAVO en daarmee de toekomst van het Amerikaanse militair-industrieel complex. Net zoals de Joods-Israeli’s door de NAVO gebruikt worden als schaakstuk in het geopolitieke spel in het olierijke Midden-Oosten, waar de VS elke oorlog sinds 2001 heeft verloren. 

Dat de ‘held’ van zelfs gematigde joodse Nederlanders een glansrol speelt is vanzelfsprekend een gotspe. Nog afgezien van de 11 oppositie partijen heeft hij ook nog vier televisiezenders van de oppositie laten blokkeren. Bovendien heeft hij als president de afgelopen vier jaar zijn volle steun verleend aan het neo-nazi Azov Bataljon dat al acht jaar lang de Russische inwoners van de Donbas regio bombardeert en beschiet, waarbij naar schatting rond de 14.000 mensen om het leven zijn gekomen, zonder dat het Westen Zelinsky hiervoor ter verantwoording riep, terwijl toch het vermoorden van vele duizenden Russische inwoners van de Donbass door uitgesproken neo-nazi’s één van de redenen was van de Russische inval. Een president die zoveel doden op zijn geweten heeft kan onmogelijk ‘een held’ zijn, en toch is hij dit in de ogen van sommige van mijn joodse kennissen, zowel hier als elders. Wat mankeren deze mensen? Gebrek aan een doorleefde identiteit? Willen ze een joodse ‘held’? Zo ja, waarom? Waar berust dit tribale sentiment op? Ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat in een van zichzelf vervreemde, postmoderne technocratie iedere minderheid — en wie hoort vandaag de dag niet tot één of andere minderheid — wanhopig op zoek is naar een identiteit om zich aan vast te klampen. De mens is nu zelfs bereid om het risico van een nucleaire holocaust te accepteren als hij/zij hiervoor een identiteit  terugkrijgt. Dat wil zeggen: het gevoel dat hij of zij Goed is, en dat De Ander het vlees geworden Kwaad. In dit geval, de Russen. Hoe nu verder, mijn beste joodse vrienden en vriendinnen? Waar eindigt deze waanzin? Is bij jullie sprake van het 'Samson Complex,' dat 'deep-seated, characterological defect'? Meer later.