Het laatste gedegen officiële onderzoek naar de onderwereld in de Nieuwmarktbuurt dateert alweer van negen jaar geleden. De NRC schreef destijds hierover:
De criminele scheefgroei op de Wallen 'is niet in vier jaar recht te trekken.' Het zou naïef zijn geweest om dat te denken, zei criminoloog Cyrille Fijnaut gisteren bij de presentatie van het eindrapport van Emergo, een samenwerkingsverband van de gemeente Amsterdam, politie, Belastingdienst, het Openbaar Ministerie en wetenschappers. Sinds 2007 proberen zij een beeld te krijgen van de structuren achter de criminaliteit in één van Amsterdams beruchtste buurten. Het rapport werd gepresenteerd midden op de Wallen. Burgemeester Van der Laan verwelkomde zelf de gasten voor de deur in de Barndesteeg. Even verderop schuifelden Britse toeristen langs de ramen met een rode gloed.
Het beeld dat in het eindrapport van Emergo wordt geschetst van de Wallen is schokkend.
Zo ontdekten de onderzoekers dat bij 'de helft van de vergunningsplichtige bedrijven op de Wallen werkt een leidinggevende met een strafblad. Bij coffeeshops ligt dat percentage nog hoger. Gedwongen prostitutie komt op grote schaal voor, veelal onder slachtoffers van mensenhandel uit Oost-Europese landen.'
'Schokkend' misschien voor de onwetende mainstream-journalist, maar zeker niet 'schokkend' voor oudere onderzoeksjournalisten, onder wie ik, die al in de eerste helft van de jaren zeventig de handel en wandel van de penoze op de Wallen onderzochten. Bovendien vloog ik destijds voor de Nieuwe Revu naar Hong Kong, dat toen nog in handen was van het Verenigd Koninkrijk, om daar Britse autoriteiten van politie en bestuur te interviewen over de Chinese Triades, uiterst gewelddadige onderwereld conglomeraten, die toen hun werkterrein hadden uitgebreid naar Amsterdam, om daar op hun gebruikelijke manier de illegale heroïnehandel te organiseren. Inmiddels leverde deze handel toen al wereldwijd miljarden op. Geld dat natuurlijk niet in een koffer onder een bed werd verstopt, maar dat via het grijze circuit van banken en onroerend goed werd witgewassen. Precies zoals nu in Amsterdam opnieuw het onroerend goed een veilige manier is om zwart geld via tussenpersonen wit te wassen, waardoor het weer onderdeel wordt van de 'legale' economie. Zo heeft de Verenigde Naties ontdekt dat meer dan 90 procent van alle heroïne uit Afghanistan komt sinds de Taliban er werd verslagen. Dit voltrekt zich onder toeziend oog van NAVO-militairen, onder wie Nederlandse die pas in 2021 na lange tijd Afghanistan zullen verlaten, in het besef dat de miljarden euro's en dollars aan westers belastinggeld verspild zijn geweest om daar een democratie op te bouwen.
Waar zijn nu die miljarden aan heroïnewinsten terechtgekomen? Voor een klein deel bij de boeren die de papaver verbouwen, voor een ander deel bij de tussenhandel in de Arabische wereld, in met name Egypte en Libanon, landen die door de CIA aangestuurd worden voor het behartigen van westerse geopolitiek belangen, zoals prominente Amerikaanse onderzoeksjournalisten al sinds de Vietnam-oorlog hebben aangetoond, toen de grondstof voor heroine nog uit de zogeheten Golden Triangle kwam. Daarnaast verdwijnt het grootste deel van de winsten in de zakken van onder andere Nederlanders, die al een halve eeuw lang van Amsterdam het doorvoerpunt hebben gemaakt van hard en soft drugs. Ook dat geld verdwijnt deels in de onroerend goed. Voor een ander deel wordt ermee gespeculeerd op de beurzen, zoals de westerse inlichtingendiensten al geruime tijd weten.
Nu zal een rijke Afghaanse drugshandelaar zijn geld nooit beleggen in een land dat al vier decennia in oorlog is. Dat geld wordt in het Westen geïnvesteerd in het besef dat daar sinds het neoliberalisme het meeste geld verdient wordt met geld, en niet met het produceren van goederen en diensten. Zo weten Amsterdamse insiders dat doorgaans de wafeltenten en de winkeltjes met allerlei hebbedingetjes onrendabel zijn, en vooral als facades functioneren van buitenlandse mafiosi. Inderdaad, de
criminele scheefgroei op de Wallen' was 'niet in vier jaar recht te trekken.'
En ook niet in negen jaar zoals wij anno 2020 weten. Je ziet er zelden klanten, terwijl Nederlandse ondernemers de afgelopen twee decennia hebben moeten uitwijken naar elders, aangezien zij niet bij machte bleken de hoge huren of de hoge panden-prijzen te betalen.
Ondertussen is Amsterdam overspoeld door consumptie-toeristen, die niet geïnteresseerd zijn in ons cultureel erfgoed, maar in blowen, zuipen, op straat vreten, hoeren beloeren, en foeilelijke toeristen-rotzooi, met voorop badeendjes. Deze mallemolen ging allemaal ten koste van de bewoners van het centrum, zonder dat de horeca, de hoerenmadams, en de buitenlandse winkelbediendes zich hiervan ook maar iets aantrokken. De troep die hun klandizie achterliet moesten de bewoners maar zelf opruimen.
Ineens was er de corana-virus, en kwam er abrupt een einde aan de zeven vette jaren, het consumptie-paradijs in handen van handige luitjes die zich op de Wallen en de Nieuwmarkt hadden verrijkt door middel van ondermeer de verkoop van bier, drugs en wafels aan de onderkaste uit andere landen. Het centrum werd zodoende opgescheept met ondermeer bezopen Britten, blowende EU-bewoners, aangevuld door de eeuwige hoerenlopers, en busladingen Aziaten.
Volgende keer meer. Dan zal ik aandacht besteden aan de website I Love Nieuwmarktbuurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten