Een illustrerend voorbeeld van het gebrek aan logica zodra het eigen belang in het gedrang komt, kan men in NRC Handelsblad van 22 mei 2020 lezen. De krant bericht:
Garnalenvirussen
Shi Zhengli is „onbetwistbaar een grote naam” op het gebied van de medische virologie, zegt Peter Rottier, emeritus hoogleraar virologie van de Universiteit Utrecht. Net als Just Vlak (emeritus hoogleraar virologie. svh) kent hij het instituut in Wuhan goed. Hij gaf er in oktober nog een seminar. Als specialist op het gebied van coronavirussen heeft hij na de uitbraak van SARS in 2003 diverse onderzoeksprojecten gedaan met Chinese collega’s in Wuhan en – vooral – Shanghai.
Shi was expert op het gebied van garnalenvirussen, maar heeft zich helemaal toegelegd op vleermuizen toen na de uitbraak van SARS bekend werd dat die een potentiële bron van gevaarlijke virussen zijn. Rottier: „Ze verzamelde bij gebouwen en in grotten onvermoeibaar duizenden poep- en urinemonsters van allerlei soorten vleermuizen.” In de loop der jaren identificeerde ze tientallen tot honderden nieuwe coronavirussen die in vleermuizen circuleren, waaronder ook de gevaarlijke SARS-achtige virussen. „Lang niet altijd lukte het ook om die virussen te kweken”, legt Rottier uit. „Dat betekent dat we wel de genetische sequentie van het virus kennen, maar dat er geen kweek van is in de vriezer.” Dat gold ook voor het vleermuisvirus dat genetisch het meest lijkt op het pandemische SARS-CoV-2.
Wel voerde Shi in 2015 een serie omstreden experimenten met coronavirussen uit in samenwerking met de Amerikaanse onderzoeker Ralph Baric. Het ging om zogeheten gain-of-function-experimenten. Vleermuiscoronavirussen die van nature niet aan de menselijke ACE2-receptoren kunnen hechten en daardoor niet makkelijk mensen infecteren, werden voorzien van de spike-eiwitten van een SARS-achtig virus. Door die ingreep konden ze ineens wel menselijke cellen binnendringen.
„Dat heeft destijds behoorlijk wat commotie veroorzaakt”, zegt Rottier. „Ze hebben er flink verantwoording voor moeten afleggen. Maar het experiment was nodig om te laten zien dat onschuldige coronavirussen in vleermuizen door een beperkte mutatie ineens heel gevaarlijk voor mensen kunnen worden, ook zonder dat het virus zich eerst verder aanpast in een tussengastheer.” Het omstreden experiment veroorzaakt nu opnieuw commotie, en voedt de geruchten dat het virus is ontwikkeld als biowapen.
Toch is dat een absurde suggestie, vindt Rottier. „Deze theorie is al van alle kanten afgeschoten. Het klopt niet met het genoom dat we zien. De littekens waaraan je kunt zien of je te maken hebt met een bewerkt virus, zien we hier niet.”
„Kolder, onzin”, zegt ook Just Vlak. „Alles wijst erop dat het een natuurlijk virus is dat op de mens is overgesprongen. Maar de waarheid is wel dat we nog altijd niet weten waar het virus vandaan komt.”
Kortom, hoewel 'de waarheid' is dat 'we nog altijd niet weten waar het virus vandaan komt,' stellen de hoogleraren Rottier en Vlak tegelijkertijd met grote stelligheid wel te weten dat 'het virus' absoluut niet 'is ontwikkeld als biowapen.' Maar deze bewering blijft vanzelfsprekend onlogisch zolang 'we nog altijd niet weten waar het virus vandaan komt.' Wanneer de wetenschap niet alle belangrijke feiten weet, kan weinig bij voorbaat worden uitgesloten. Voor deze logica hoeft men geen professor te zijn. Dit doet mij denken aan een Nederlandse geleerde die onmiddellijk na het begin van de ramp met de Japanse kerncentrale Fukushima I, op 11 maart 2011, op de Nederlandse televisie de kijkers verzekerde dat er niets aan de hand was, want dat er genoeg veiligheidsregels bestonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten