Afrin en Erdogan (025)
Dat een 'Renversement des Alliances' in het MO niet vreemd is weten onze lezers, maar dat het totale isolement waar Erdogan Turkije in heeft weten te manoeuvreren na de inval in Afrin er toe zou leiden dat er stemmen in het land opgaan (notabene in AKP-dagblad 'yeni safak') voor een verzoening met Damascus, tekent de turbulentie. De CHP(sociaal-democraten)-leider verklaarde klaar te staan naar Damascus af te reizen. Dat Bashar, Esma en de kinderen weer vakantie houden in Bodrum met de Erdogannetjes net als in 2008 alsof er niets gebeurd is.
De uitspraken van Trump tijdens een rally in Ohio, 'op heel korte termijn' een eind te maken aan de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Syrië, had hij alleen doorgesproken met minister Mattis van Defensie en stafchef Kelly. Het State Dpt was not amused. Trump had het over 'het overlaten aan andere landen' en benadrukte dat hij nooit voor enige militaire aanwezigheid in Syrië was geweest. 'Ze zeggen dat je een incarnatie van de duivel bent', zei Mattis voor de camera's tegen Bolton, de nieuwe veiligheidsadviseur. Voorlopig stond de duivel met z'n mond vol tanden boven z'n snor in de kwestie Syrië.
Laten we alert zijn: toen Trump begin 2017 vergelijkbare taal over Syrië liet horen, vond kort erna "de chemische aanval door Assad" plaats, waarop Trump met 59 kruisraketten op een vliegveld reageerde. De VS mochten niet weg uit Syrië, dat werd Trump duidelijk gemaakt. Wat nu volgt is onduidelijk.
Schijnbaar toevallig vond tegelijkertijd de ontvangst plaats op het Elysee door Macron van een SDF/YPG delegatie. Dat was uiteraard geen persoonlijk initiatief, zoals het in MSM wordt afgeschilderd, maar wordt gesteund door ten minste een vleugel binnen het equipe dat Trump als President aanvoert dan wel -stuurt. Het was even ondergesneeuwd in alle ophef over de Amerikaanse troepen in Manbij, het volgende doel van Erdogan, maar er zijn ook Franse troepen in Noord-Syrië.
In een vorige aflevering vergeleken we de eerder uitgesproken bereidheid van Macron om Syrië te bombarderen 'als Assad weer chemische wapens tegen zijn eigen bevolking inzet' met Sarkozy's bereidheid om voor de VS Khadaffi (voor wiens smeergeld hij nu in de cel verblijft) te verwijderen; over 10 jaar zou Macron weer opgepakt kunnen worden: lang leve de democratie en het perpetuum mobile van bloedgeld en verraad.
In Ankara zijn ze natuurlijk 'not amused' over de troepenbewegingen in Manbij door Navo-bondgenoten. Met Tillerson was een deal gesloten over Manbij; Tillerson en deal foetsjie. Ook McMaster had toezeggingen gedaan over stoppen hulp aan YPG en ook de generaal is weg. Onbetrouwbaar, wat u zegt.
Het krankzinnig klinkende bericht in de Turkse media 'Saoudi-Arabië en de Golfstaten steunen de PKK' zou toch wel eens waar kunnen zijn of worden. Per slot vestigde Turkije toen Qatar bonje met Ryad kreeg per direct een militaire basis in het strategische vorstendom op weg naar de Turkstalige gebieden in Azië. Dat is het "leuke" van het MO: er wordt met klinkende munt terugbetaald en dan maakt het plotseling helemaal niet meer uit of je wel tot 'de tribe' behoort. Om deze waanzin te kunnen systematiseren is kennis van de geschiedenis, en dan met name het MO, onontbeerlijk.
De kans dat een Amerikaans-Israëlische aanval op Iran wordt georganiseerd (volgens bronnen in mei wanneer het accoord met Iran wordt opgezegd) in deze chaos wordt steeds kleiner. Want een oorlog met Libanon (Hezbollah is in Beiroet wat de CU in den Haag is) zou het overzicht helemaal uit het zicht brengen in Washington's MO-politiek. (WK)
De uitspraken van Trump tijdens een rally in Ohio, 'op heel korte termijn' een eind te maken aan de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Syrië, had hij alleen doorgesproken met minister Mattis van Defensie en stafchef Kelly. Het State Dpt was not amused. Trump had het over 'het overlaten aan andere landen' en benadrukte dat hij nooit voor enige militaire aanwezigheid in Syrië was geweest. 'Ze zeggen dat je een incarnatie van de duivel bent', zei Mattis voor de camera's tegen Bolton, de nieuwe veiligheidsadviseur. Voorlopig stond de duivel met z'n mond vol tanden boven z'n snor in de kwestie Syrië.
Laten we alert zijn: toen Trump begin 2017 vergelijkbare taal over Syrië liet horen, vond kort erna "de chemische aanval door Assad" plaats, waarop Trump met 59 kruisraketten op een vliegveld reageerde. De VS mochten niet weg uit Syrië, dat werd Trump duidelijk gemaakt. Wat nu volgt is onduidelijk.
Schijnbaar toevallig vond tegelijkertijd de ontvangst plaats op het Elysee door Macron van een SDF/YPG delegatie. Dat was uiteraard geen persoonlijk initiatief, zoals het in MSM wordt afgeschilderd, maar wordt gesteund door ten minste een vleugel binnen het equipe dat Trump als President aanvoert dan wel -stuurt. Het was even ondergesneeuwd in alle ophef over de Amerikaanse troepen in Manbij, het volgende doel van Erdogan, maar er zijn ook Franse troepen in Noord-Syrië.
In een vorige aflevering vergeleken we de eerder uitgesproken bereidheid van Macron om Syrië te bombarderen 'als Assad weer chemische wapens tegen zijn eigen bevolking inzet' met Sarkozy's bereidheid om voor de VS Khadaffi (voor wiens smeergeld hij nu in de cel verblijft) te verwijderen; over 10 jaar zou Macron weer opgepakt kunnen worden: lang leve de democratie en het perpetuum mobile van bloedgeld en verraad.
In Ankara zijn ze natuurlijk 'not amused' over de troepenbewegingen in Manbij door Navo-bondgenoten. Met Tillerson was een deal gesloten over Manbij; Tillerson en deal foetsjie. Ook McMaster had toezeggingen gedaan over stoppen hulp aan YPG en ook de generaal is weg. Onbetrouwbaar, wat u zegt.
Het krankzinnig klinkende bericht in de Turkse media 'Saoudi-Arabië en de Golfstaten steunen de PKK' zou toch wel eens waar kunnen zijn of worden. Per slot vestigde Turkije toen Qatar bonje met Ryad kreeg per direct een militaire basis in het strategische vorstendom op weg naar de Turkstalige gebieden in Azië. Dat is het "leuke" van het MO: er wordt met klinkende munt terugbetaald en dan maakt het plotseling helemaal niet meer uit of je wel tot 'de tribe' behoort. Om deze waanzin te kunnen systematiseren is kennis van de geschiedenis, en dan met name het MO, onontbeerlijk.
De kans dat een Amerikaans-Israëlische aanval op Iran wordt georganiseerd (volgens bronnen in mei wanneer het accoord met Iran wordt opgezegd) in deze chaos wordt steeds kleiner. Want een oorlog met Libanon (Hezbollah is in Beiroet wat de CU in den Haag is) zou het overzicht helemaal uit het zicht brengen in Washington's MO-politiek. (WK)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten