De Morgen met extra onzin over Iran
Geen verrassing met de berichtgeving van De Morgen over Iran. Er is een al oude traditie. Toen in 2009 de protesten tegen de uitslag van de Iraanse presidentsverkiezingen al uitgestorven waren bracht de krant nog het verhaal alsof de regering nog diezelfde dag ging vallen. Goed om te lachen natuurlijk. Of om zich aan te ergeren.
Nu is het weer meer van hetzelfde met als grove uitschuiver Kader Abdolah, de Iraans-Nederlandse schrijver. Een man gekend voor zijn ongebreidelde haat tegenover het religieuze bewind daar.
Dat bleek ook nu weer toen hij in de krant van woensdag 3 januari schreef in zijn opiniestuk ‘Begin van het einde voor de Islamitische Republiek Iran?’: “Daar zijn mijn stadsgenoten een politiebureau binnengevallen om aan wapens te komen. Ik tril van jaloezie.” En dan maar schande spreken als de politie met scherp schiet.
Merkwaardige woorden van een man die steevast oppert van zijn land te houden maar zoiets als een erectie krijgt als men ook Iran in een alles vernietigende burgeroorlog wil storten. Natuurlijk gaat er veel mis in het land en weten sommige Ayatollahs zich vet te mesten.
Kader Abdolah hoopt op een burgeroorlog in Iran. Een kopie zo te zien van die in Syrië.
Het doet hierbij trouwens denken aan de middeleeuwen en de kerk bij ons. Maar een burgeroorlog en een zogenaamde revolutie zijn alles vernietigend. Een zelfs maar beperkte kennis van de geschiedenis leert dat. En bovendien is het duidelijk dat Israël, Saoedi Arabië en de VS zowat de enigen zijn die hier van genieten. De keus van Kader Abdolah.
Verder blinkt de berichtgeving als steeds weer uit in het verspreiden van de grootst mogelijke onzin, halve waarheden en leugens. Ook dat is klassiek. Zo schrijft men dat de Iraanse economie in crisis zit terwijl de groei volgens het IMF vorig begrotingsjaar bijna 13% bedroeg. En dan heeft men het ook over een hoogoplopende inflatie die in de dubbele cijfers loopt terwijl opnieuw volgens het IMF die de voorbije maanden daalde tot ongeveer 9%.
Een gelijkaardig verhaal over de jeugdwerkloosheid. Daarbij citeert o.m. een Thomas Erdbrink het cijfer van 40%. Een getal dat hij haalt bij wat hij beschrijft als ‘analisten’. Wie dat dan zijn lezen wij echter niet. Dit soort ‘berichtgeving’ haalt dan ook amper het niveau van een roddelkrant.
Hoeft het verbazing te wekken dat men in de klassieke media alleen harde critici van de Iraanse regering aan het woord laat en oproepen leest om die ‘opstand’ te steunen. Met wapens? De Morgen zal het nooit leren. Wie dat denkt is hopeloos naïef.
Evenmin wekt het verbazing dat men amper iets leest over betogingen in bijvoorbeeld Ethiopië, Brazilië, Argentinië, Honduras en Peru? Hoe zou dat komen? Landen met pro-Amerikaanse regeringen misschien?
En voor dat soort roddels moet een mens dan nog betalen ook. Ho ja, kun je Kader Abdolah eens vertellen dat men de beer niet te vroeg moet schieten. Hier was er zelfs nog geen beer in zicht. Of hoe de man zich belachelijk en zelfs verdacht maakte.
Willy Van Damme
Brief naar De Morgen over het opiniestuk van Kader Abdolah in de krant van woensdag 3 januari en de berichtgeving over Iran van de voorbije dagen. In The Washington Post, The New York Times en Foreign Policy kon men zo de zionistische ratten als een Roger Cohen en Dennis Ross zelfs uit hun riolen zien kruipen om oorlog te stoken.
En uiteraard kwam o.m. The Foundation for Defense of Democracies, een fanatiek zionistisch instituut, uitvoerig aan het woord. Er zijn nog zekerheden in het leven van de media. Trouwens, die betogingen waren even gevaarlijk voor de Iraanse regering als die van Black Lives Matter waren voor het Witte Huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten