Verdeel en Heers: Follow the Money

Gabriel heeft een nieuwe reactie op je bericht "'De Zwaarste Niet-Nucleaire Bom'" achtergelaten:  Follow the money ! https://www.afvn.nl/2005_4/afpag3_4.htm  VERDEEL EN HEERS; MILITAIRE EXPANSIE, UITVERKOOP,  BEHEERSING EN ONTMANTELING VAN NATIE-STATEN  Door Mr. N.M.P. Steijnen, advocaat

Na de val van de socialistische landen hebben de imperialistische krachten de handen vrij gekregen. En dat hebben we geweten! In werkelijk adembenemend tempo is de NAVO, de gepantserde vuist van vooral het Europese imperialisme, opgerukt tot diep in de voormalige Sovjet-Unie. De Amerikanen, die per slot van rekening hun eigen belangen hebben die boven alles uitstijgen, stuurden liever ook hun eigen troepen, tot diep in de onderbuik van de voormalige Sovjet-Unie: Kazachstan, Georgië, Azerbeidjan, Kirgizië, noem maar op. Op jacht naar controle over de nieuwe olie- en gasgebieden en naar het innemen van nieuwe geopolitieke posities. Maar militaire expansie is niet het enige facet van het oprukkende imperialisme. Want ondertussen zijn we ook getuigen van een steeds veranderend panorama van regiemwisselingen, aangejaagd door westerse krachten.

De VS-basis Bondsteel in Kosovo. Een van de grootste VS-bases buiten de VS. Ter bescherming van de bevolking?

In Joegoslavië, Georgië, Oekraïne. We hebben meegemaakt hoe de westerse media de huidige president van de Oekraïne, Joesjenko, dag in dag uit de hemel in schreven. De Oekraïense bevolking is er inmiddels achter gekomen dat het een gewone schurk is. Maar het Westen zit daar niet mee, want het is wel ONZE schurk. Die daar, als zetbaas, nu ONZE westerse belangen behartigt. Intussen is de uitverkoop van de Oekraïense bedrijven en grondstoffen goed op gang gekomen. Als advocaat hier in Nederland verwacht ik binnenkort wel weer een prospectus te ontvangen, waarin me voor een appel en ei allerlei bedrijven in de Oekraïne te koop worden aangeboden. Want zo ging het de afgelopen jaren ook met de Oost-Duitse en Joegoslavische bedrijven die eerder eigendom waren van de bevolking daar. Ik herinner me nog goed het moment dat de prospectus van de Treuhand, indertijd in Duitsland aangewezen om de klus van de privatisering van de voormalige DDR te klaren, bij me op de deurmat viel. Tot mijn stomme verbazing werd me een lijst bedrijven in de ex-DDR voorgeschoteld waar ik een bod op zou kunnen uitbrengen.

Ik, die geen cent te makken heb! Maar blijkbaar werd er vanuit gegaan dat mijn collega-advocaten met geld wel voor zo’n financieel avontuurtje in zouden zijn! Dat schaamteloos leuren met wat de bevolking met zweet en tranen had opgebouwd herhaalde zich enige jaren later, toen ik wederom een uitnodiging ontving om een of meer ondernemingen op te kopen. Ditmaal kwam de prospectus van een door de Verenigde Naties in het leven geroepen orgaan en betrof het een uitverkoop van bedrijven in Kosovo. Ik weet nog dat ik deze schandelijke papieren meteen woedend heb verscheurd. Maar achteraf heb ik daar spijt van. Ik had ze beter kunnen bewaren. Als historische bewijzen van schaamteloosheid en het triomfisme waarmee het imperialisme en kapitalisme in de jaren rond de millenniumwisseling hun ware gezicht laten zien. Iedereen die nadenkt en onbevooroordeeld probeert rond te kijken in de wereld ziet wat er gaande is. En weet dat dit heel wat anders is dan wat de westerse politieke elites en de gevestigde media ons willen doen geloven.

Wat we zien, is dat een breed scala van beheerssystemen om de westerse macht te vestigen, in stand te houden en te verdiepen in tal van landen worden ingezet. Van brute veroveringsoorlogen, zoals tegen Joegoslavië, Afghanistan en Irak, tot de meest subtiele manipulaties van verdeel en heers. Al zijn de ware aard en omvang van de beheersmechanismen die worden ingezet vaak verhuld. Heel leerzaam en verbijsterend vind ik altijd nog dat - voornamelijk achteraf - langzamerhand duidelijk werd hoe, toen enkele jaren geleden in Macedonië een burgeroorlog dreigde, de Amerikanen zowel de toenmalige Macedonische regering met wapens bleek te steunen als de Albanese rebellen. En hoe, toen op zeker moment deze rebellen op een bepaalde plek een grote nederlaag tegemoet dreigden te gaan, de Amerikanen voor hen een vrije aftocht afdwongen. En daarvoor zelfs bussen regelden. Als mens ben je, onwillekeurig, geneigd om in kampen te denken. Maar veel beter dan een van de partijen te steunen, is natuurlijk om ze allemaal te steunen! Dat levert immers een totaal beheerssysteem op, want dan heb je ze allemaal aan een touwtje!

---

november 2005

achterpagina

3

Het is helemaal niet nodig om je door de gevestigde media en politieke elites in de westerse wereld in verwarring gebracht te voelen! Grofweg is vaak het tegendeel van wat ze stellen dat beoogd wordt, de werkelijke bedoeling. Dus ieder die zich die sleutel eigen maakt, slaagt er doorgaans goed in om de ware oogmerken helder te krijgen. Staten en volkeren worden vernietigd, uit elkaar gespeeld, uitgeplunderd en opgeslokt. Om ze, volgens de westerse media en politici, te redden, democratie te brengen en middels het opleggen van een wildwest kapitalisme - dat heet dan ‘liberalisme’ - op te stoten in welvaart. Dat laatste is dan een equivalent van dienstbaar te maken aan de westerse kapitaalsbelangen. De Federale Republiek Joegoslavië had, eind jaren tachtig, een hoog welvaartsniveau bereikt. Maar moest, na de val van het socialistische blok, toegankelijk worden gemaakt voor westerse belangen en dat dreigde niet vanzelf te gaan. Dus werd het grondig uit elkaar gespeeld. Separatistische krachten kregen een westerse stormwind in de zeilen geblazen. Tegen alle regels van het volkenrecht in werden entiteiten die zich, met westerse aanmoediging, afscheidden prompt erkend. Burgeroorlogen die daaruit voortvloeiden, boden gelegenheid tot verdere westerse

dat in feite precies het tegenovergestelde beoogd wordt. En dat is inmiddels gebleken. Net als het voormalige Joegoslavië, bestaat Afghanistan niet langer als eenheidsstaat. In Kabul zetelt premier Karzai, zorgvuldig bewaakt door Amerikaanse militairen. Zijn macht strekt zich uit tot de poorten van de stad. Daarbuiten is het een ondoorzichtige warwinkel van krijgsheren, die het voor het zeggen hebben en elkaar, regelmatig, onderling bestrijden. De Amerikanen zien er nauwlettend op toe dat geen van de krijgsheren of facties de overhand krijgt. Zodra de status-quo ergens te veel verstoord dreigt te worden, rukken de Amerikaanse bommenwerpers uit. Van een centraal gezag is in Afghanistan geen sprake meer. Het motto is ook hier: houd ze verdeeld en zwak. In het eens welvarende Irak, dat het ‘Zwitserland van het Midden-Oosten’ werd genoemd, idem dito. Na de Amerikaanse veroveringsoorlog hoorden we veel over het diepe verlangen van de westerse mogendheden om Irak als eenheidsstaat in stand te houden. We wisten toen meteen al dat ze erop uit waren om ook dit land in stukken te scheuren. De voorbereidingen daartoe begonnen al onmiddellijk door Irak op te splitsen in verschillende bezettingszones. En nu hebben de Amerikanen een grondwet gemaakt waarin het uiteen vallen

van het land zit ingebakken. Een lange en bittere burgeroorlog is, als resultaat, te verwachten. Maar dat laat de Amerikanen koud. De Amerikaanse macht zal zich blijvend vestigen in de oliegebieden. De rest van het voormalige Irak interesseert de Amerikanen in principe geen barst. Satellietlanden van Amerika mogen, als het lukt om ze daartoe aan te zetten, proberen om daar de rommel op te ruimen. Net zoals in Afghanistan. En de bevolkingen van deze gebieden? De bevolkingen daar wordt zo elk perspectief op samenlevingsopbouw, op economisch herstel onthouden. Tot in lengte van dagen. En uiteindelijk wordt er dan tribunalen ingezet tegen de overwonnenen. Om de aandacht af te leiden van de westerse schuld aan rampspoed die is ontstaan, om de overwinning te beklinken, om wraak te nemen op ieder die de euvele moed had om de westerse belangen te weerstreven en als kille waarschuwing aan degene bij wie, in de toekomst, de gedachte zou kunnen opkomen om zich eveneens tegen de westerse hegemonie te willen verzetten. In het volgende nummer van de anti fascist zullen we weer ingaan op de circusvoorstellingen die door dergelijke schijntribunalen worden opgevoerd.

interventie en voortgaande fragmentarisatie van wat nog van het oude Joegoslavië over was. Zelfs de naam Joegoslavië is thans uitgewist en we staan nu aan de vooravond van een erkenning van Kosovo en wellicht ook Montenegro als zelfstandige entiteiten. Levensvatbare staten kunnen dat nooit worden, maar dat is de westerse bekommernis ook niet. Als cliënt-staten van het westen blijven zij beheersbaar, net als de rest van de Balkan. Dat is de uiteindelijke intentie. Het verdeel en heers op de Balkan is daarmee een bijna voltooid proces. De totale versplintering van het eens welvarende ex-Joegoslavië gaat zijn laatste stadium in. Ik herinner me nog goed hoe, vlak na de oorlogen tegen Afghanistan en tegen Irak de kranten vol stonden over de noodzaak en de intentie om deze staten als eenheidsstaten intact te houden. Met de hierboven aangegeven sleutel tot interpretatie van wat de westerse media en gevestigde politici zeggen, weet je dan

Anaconda, één van de vier bases die waarschijnlijk in Irak zullen blijven. Een dochterbedrijf van Halliburton, KBR, verzorgd hier o.a. de catering, de logistiek etc. Om een idee te geven alleen al 105.000 maaltijden per dag.