Het Niveau van NRC's 'Gesprekstof'

De feiten worden langzaam duidelijk, maar veel vragen blijven.

27 maart 2016

Goedemorgen NRC-lezer, dit waren de spraakmakendste artikelen die ik afgelopen week in NRC Handelsblad, nrc.next en op nrc.nl en NRC Q heb gelezen.

Ik heb misschien wel honderd keren het vliegtuig genomen van Zaventem en ken het metrostation Maalbeek als mijn broekzak. De aanslagen in Brussel maakten ook daarom zo’n grote indruk op mij. Een schoolgenootje van mijn zoon vecht nog steeds voor haar leven. We blijven - zoals na Londen, Madrid, Ankara, Parijs en vele andere plekken - verward, verdrietig en met veel vragen achter.

Op die vragen probeerden we, onvolkomen ongetwijfeld, bij NRC de voorbije dagen antwoord te geven. Hier vindt u een overzicht van de vragen die de lezers van NRC ons vroegen te beantwoorden.

Maar we gingen verder. Zo stelde collega Hans Steketee vast dat de veiligheidsdiensten steken lieten vallen en veel uit te leggen hebben. Waarom werken ze ondanks alle eerdere aanslagen niet beter en efficiënter samen?

Correspondent Tijn Sadée schrijft dan weer over de week dat "relaxt en rommelig" België zijn onschuld verloor.

En voormalig correspondent Petra de Koning beschrijft hoe het vergaat met Brussel en de Brusselaars. Wie wil er nog in die stad zijn?

Het meest treffende opiniestuk deze week vond ik dat van collega Marjoleine de Vos. Zij worstelde met die 'schaamtevolle gedachte’: gelukkig was het in België en niet hier.

Ik kijk uit naar uw reactie. Mail mij op petervandermeersch@nrc.nl