vrijdag 1 april 2016

Vluchtelingenstroom 86

Zoals bij eerdere aanslagen schokt ook nu weer de willekeur van deze moorden,

aldus ‘buitenlandredacteur’ van De Groene Amsterdammer, doctorandus Rutger van der Hoeven, tevens ‘junior universitair docent’ aan de Universiteit Utrecht, over de aanslagen in Brussel. In hetzelfde nummer van De Groene van 23 maart 2016 strooide een andere academicus, Fouad Laroui, docent Frans aan de Universiteit van Amsterdam, kwistig met kwalificaties als ‘Psychopaten met een bomgordel,’ waarbij deze zo succesvol in het polder-simplisme geïntegreerde Marokkaanse landgenoot met grote stelligheid ondermeer beweert:

De islam als excuus voor labiele psychopaten. De wraak van soennieten uit Irak. De boemerang van 1916. De bronnen van het huidige jihadisme zijn onuitputtelijk. 

Op zijn beurt gaf zondag 27 maart 2016 de Belgische hoofdredacteur van NRC Handelsblad Peter Vandermeersch een typerend voorbeeld van het niveau van Hoflands ‘politiek-literaire elite’ in de polder:

Goedemorgen NRC-lezer, dit waren de spraakmakendste artikelen die ik afgelopen week in NRC Handelsblad, nrc.next en op nrc.nl en NRC Q heb gelezen.

Ik heb misschien wel honderd keren het vliegtuig genomen van Zaventem en ken het metrostation Maalbeek als mijn broekzak. De aanslagen in Brussel maakten ook daarom zo’n grote indruk op mij. Een schoolgenootje van mijn zoon vecht nog steeds voor haar leven. We blijven - zoals na Londen, Madrid, Ankara, Parijs en vele andere plekken - verward, verdrietig en met veel vragen achter. 

Kortom, de Nederlandse mainstream-media reageren even reflexmatig en onbenullig op terreur-aanslagen als overal elders de 'vrije pers' in het Westen dit doet. Wij, de beschaafden in Europa zijn opnieuw het slachtoffer van labiele psychopaten’ met ‘een bomgordel.’ Maar dankzij de westerse superioriteit, zo houdt Rutger van der Hoeven zijn lezers en studenten voor, zal ‘hoe bitter het ook is om het gif van dit geweld zijn werk te zien doen – ook nu de veerkracht van de Europese samenlevingen groter zijn dan wat radicaal-islamitische groepen daar tegenover kunnen stellen.’ Behalve vanwege een verhuld racisme begrijp ik niet hoe dit gewaardeerd lid van de Hollandse 'intelligentsia' tot deze zekerheid komt. Het is waar, meer dan vijf eeuwen lang ‘The West won the world not by the superiority of its ideas or values or religion, but rather by its superiority in applying organized violence. Westerners often forget this fact, non-Westerners never do,’ zoals Huntington de lezer in 1996 eraan herinnerde in zijn opzienbarende The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order, maar  die ‘veerkracht’ heeft nu juist tot de huidige contra-terreur in Europa geleid, en het is onaannemelijk dat de vijanden van het Westen zich nog langer zullen laten intimideren. Ze hebben namelijk niets te verliezen, zelfs niet hun eigen leven. Daarentegen wil de hedonistische westerling zolang mogelijk van zijn relatieve rijkdom blijven genieten zonder lastig te worden gevallen, laat staan te sneuvelen. Net als Huntington concludeert ook de Amerikaanse historicus Victor Davis Hanson in zijn boek Why The West Has Won. Nine Landmark Battles in the Brutal History of Western Victory (2002)dat de westerse superioriteit is gebaseerd op ‘the most lethal practice of arms conceivable,’ maar voegt hier tamelijk onzeker aan toe:

Let us hope that we at last understand this legacy. It is a weighty and sometimes ominous heritage that we must neither deny nor feel ashamed about -- but insist that our deadly manner of war serves, rather than buries, our civilization.


Palestijnse kinderen tijdens een aanval van de Israelische Strijdkrachten in 2009. De EU en de NAVO steunen het zionistisch terrorisme al jarenlang. En de Europese bevolking demonstreert niet massaal tegen dit 'disproportioneel' geweld.


Met andere woorden: ‘wij’ hoeven ons niet ‘beschaamd’ te ‘voelen’ voor de meermaals genocidale westerse ‘oorlogsvoering,’ maar moeten juist ‘benadrukken’ dat deze ‘zwaarwegende en soms onheilspellende nalatenschap,’  onze ‘beschaving’ eerder dient dan vernietigt.  Let wel Hanson wordt door de gevestigde orde niet gezien als een pleitbezorger van terrorisme, maar is een door de Amerikaanse elite gerespecteerde geschiedkundige. Vanuit dit perspectief bezien is Van der Hoeven’s mening onthullend dat, ik citeer, ’[z]oals bij eerdere aanslagen schokt ook nu weer de willekeur van deze moorden.’ In tegenstelling tot wat deze universitair docent beweert is er geen sprake van ‘willekeur,’ omdat dit begrip betekent ‘een toevallige keuze.’ Net als de vele miljoenen burgerdoden door het westers geweld, zijn ook de doden, verminkten en gewonden in Brussel niet ‘toevallig’ als slachtoffer gekozen, maar juist zeer bewust. Zij betalen de rekening voor de misdaden van hun politiek verantwoordelijken. Brussel is het hoofdkwartier van zowel de Europese Unie als de NAVO, beide zijn organisaties die grootschalige terreur sanctioneren. En net als de slachtoffers van de westerse terreur waren de Brusselse slachtoffers op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. 

Wat Rutger van der Hoeven doet, is het depolitiseren van een aanslag, hij stelt dat het hier slechts een misdaad betreft van ‘labiele psychopaten,’ als ik de terminologie van Laroui even mag aanhalen. Maar zou ik het jargon van westerse militairen, politici en in hun kielzog de mainstream media toepassen dan zijn de burgerslachtoffers in Brussel niet meer dan ‘collateral damage,’ oftewel ’bijkomende schade’  in een ‘oorlog’ tussen enerzijds de NAVO,onder aanvoering van de VS, en anderzijds de vijanden van dit offensieve bondgenootschap, die niet over zo’n absurd groot geweldsarsenaal beschikken en dus andere middelen hebben gekozen om zoveel mogelijk ‘shock and awe’ in ditmaal het Westen teweeg te brengen. Door dit feit te depolitiseren rechtvaardigt de commentator van De Groene Amsterdammer bij voorbaat de verdere escalatie van het geweld elders en de toenemende inperking van de burgerrechten hier. Van der Hoeven en Laroui ontpoppen zich als populistische mainstream-journalisten die met hun simplisme een zo groot mogelijk publiek proberen te behagen. Op dit punt aangekomen is het volgende voorbeeld illustratief voor de kwaliteit van de polderpers. Naar aanleiding van de zionistische terreur tegen de Palestijnse burgerbevolking eind 2008, begin 2009, waarbij ruim 1400 Palestijnen werden gedood, meer dan 900 van hen ongewapende burgers van wie 313 kinderen, schreef ik op donderdag 22 januari 2009 op mijn weblog:

Na eerst het bloedbad te hebben gerechtvaardigd met de foutieve bewering dat Hamas het bestand had geschonden en dat dus 'Hamas Israel het, in deze vicieuze cirkel logische, motief [bood] om navenant te reageren,’ kon de NRC de werkelijkheid een week later niet langer negeren en gaf nu als commentaar dat Israel ‘met het grondoffensief in Gaza een grens [heeft] overschreden. Het geweld daar is buiten proportie.’ Maar wat was de reactie van ‘de slijpsteen voor de geest’ op dit feit?

In elk geval niet dat de NRC juridisch uitzocht hoever Israel ‘de grens heeft overschreden.’ Integendeel, geen woord over de juridische kant van het Israelisch geweld dat volgens de krant zelf 'buiten proportie' was. De krant verzweeg de werkelijkheid zoals die al op 3 oktober 2008 was verwoord door de Israelische generaal Eisenkot in het dagblad Yedioth Ahronoth: ‘We zullen disproportioneel geweld gebruiken tegen ieder dorp van waaruit schoten worden gelost op Israel, en we zullen immense schade en vernietiging te weeg brengen. Vanuit ons gezichtspunt zijn zij militaire bases. Dit is geen aanname, dit is een plan dat reeds is geautoriseerd.’ In een rapport voor het Instituut voor Nationale Veiligheid van de Universiteit van Tel Aviv onderstreepte kolonel Gabiel Siboni even onverbloemd, dat het antwoord op de raketaanvallen de ‘disproportionele aanval in het hart van de zwakke plek van de vijand is, waarbij pogingen de lanceringcapaciteit te schaden op de tweede plaats komt.’ Volgens de juriste Heikelien Verrijn Stuart in het Nederlands Juristenblad 

vertoont Israel’s aanpak een treffende gelijkenis met de opdracht die de toenmalige president van Republika Srpska, Radovan Karadžić in 1995 gaf aan het Bosnisch Servische leger.

Een aanpak die zoals bekend ertoe geleid heeft dat Karadzic nu in de gevangenis van Scheveningen zijn proces afwacht. (‘Na een acht jaar durend proces werd Karadžić op 24 maart 2016 schuldig bevonden aan onder andere genocide in Srebrenica en veroordeeld tot 40 jaar celstraf.’) De juriste wijst er verder op dat Israelische militairen juridisch vervolgd kunnen worden buiten Israel en dat beseffen de Israelische autoriteiten maar al te goed, zo blijkt uit dit bericht: 

Facing bench warrants? Travel advisory issued for top IDF officers State expresses concern over international human rights groups' intention to file war crimes charges against military personnel with The Hague, local European courts; says officers planning to travel must contact Judge Advocate General's Office first Tova Tzimuki.

Israelisch oorlogsmisdaden die niet door Europa worden bestraft met bijvoorbeeld het opschorten van het EU-Associatieverdrag met de staat die zichzelf zo graag 'Joods' noemt. 'Disproportioneel geweld,' in de praktijk. 'C'est la guerre' volgens een zionistische opiniemaker.

Geen woord over de door het Westen gesteunde terreur in de krant die zegt de 'nuance' te zoeken. Een artikel over de illegaliteit van Israel’s ‘disproportionele’ strategie werd door de NRC zelfs geweigerd. En wel omdat dit artikel over oorlogsmisdaden ‘weinig nieuwe gezichtspunten bevat... Met vriendelijke groet, Anna Visser, redacteur Opinie NRC/H.'

De NRC besloot dat het hoog tijd was iemand aan het woord te laten die de oorlogsmisdaden juist zou rechtvaardigen met een academisch klinkend verhaal. Daarvoor kreeg de joods-Israelische militair-historicus Martin Levi van Creveld, een kleine week na het e-mailtje van de Opinie-redactie, 6 kolommen breed de ruimte om dit fascistische gedachtegoed te verspreiden. Kort samengevat stelde de omstreden ultrazionist: 

Anders dan meestal wordt aangenomen, hebben de Israëliërs dat conflict op hun sloffen gewonnen. Juist omdát ze disproportioneel reageerden op de gevangenneming van twee van hun soldaten en de dood van zes anderen, is Hezbollah’s wil om aan te vallen gebroken.

De rechtvaardiging van het disproportioneel geweld gericht tegen de Palestijnse burgerbevolking, was volgens Van Creveld simpelweg het feit dat: 

het laatste wat de Israeliërs willen is de steegjes van Gaza, Rafah en Khan Yunis bestormen.

En dus schoten de bemanning van tanks en de artillerie vanaf afstand alles dat ze konden raken plat, met als gevolg dat ruim eenderde van het aantal burgerdoden kind is, en meer dan zestig procent burger, en dit alleen vanwege het feit dat de Israelische soldaten te laf waren om de vijand te ‘bestormen.' Zo rechtvaardigde Van Creveld het openlijk beleden en daadwerkelijk toegepaste 'disproportioneel' geweld, in de hoop een Palestijnse strijder te treffen. Op die manier werden honderden burgers vermoord en duizenden verwond door een doctrine die, zoals bekend, tot oorlogsmisdaden leidt. Maar dat feit is in de extremistische gedachtewereld van Van Creveld een te verwaarlozen detail. Kinderen, vrouwen, bejaarden lopen in deze Israelische strategie nu eenmaal 

de kans een zeer hoge prijs te betalen. Mais c'est la guerre,

aldus de hooggeleerde Martin Levi van Creveld in de NRC. Het antwoord op deze redenering kan niet anders zijn dan: 'Mais non, professeur, ce n'est pas la guerre.' Dat is het punt nu juist dat dit slag mensen telkens negeert, en trouwens ook veel van mijn collega's in de journalistiek. Degene die de burgerbevolking niet probeert te sparen schendt het internationaal recht, zo is zeker sinds Neurenberg onomstotelijk vastgelegd. Daarom is er het gigantische juridische bouwwerk ontstaan, om te voorkomen dat barbaren hun gang kunnen gaan.

Voor dit soort ‘trivialiteiten’ was en is nog steeds in de NRC geen ruimte. Belangrijker was te weten dat 'disproportioneel' geweld één van die onfortuinlijke zaken is die nu eenmaal gebeuren, want ‘c’est la guerre,’nietwaar? Althans, als in Israel ruim 1400 Joden waren gedood door ‘disproportioneel’ geweld van Palestijnen dan had de NRC-redactie natuurlijk geen enkele Palestijn deze terreur laten rechtvaardigen met argumenten als ‘mais, c’est la guerre.’ Waren 313 Joodse kinderen slachtoffer geworden van terreur dan had de NRC wekenlang hierover bericht. Het leven van een Palestijns kind is minder waard dan het leven van een Joods kind, en in dat onderscheid schuilt het racisme van de mainstream media. Waarom hanteert de NRC-redactie racistische criteria? 

Na eeuwen als rechtvaardiging te hebben gediend voor het kolonialisme is het racisme in Europa en de VS diep verankerd geraakt. Het mag dan wel vanwege politieke correctheid verhuld zijn, maar het duikt telkens weer op, zoals elke gediscrimineerde uit ervaring weet. Bovendien is het superioriteitsgevoel dat spreekt uit beweringen als‘ook nu zal de veerkracht van de Europese samenlevingen groter zijn dan wat radicaal-islamitische groepen daar tegenover kunnen stellen,’ gebaseerd op racisme. Tegenover de adembenemende ‘veerkracht’ van de witte man, zijn ongeëvenaarde ‘vitaliteit’ en zijn bewonderenswaardige ‘dynamiek,’ kan de gekleurde ‘labiele psychopaat’ van de ‘islam’ niets inbrengen. Alleen de westerling bezit rationele motieven, ‘de radicaal-islamitische groepen’ worden daarentegen slechts gedreven door irrationele driften. 

Een ander treffend voorbeeld van het nauwelijks verhuld racisme gaf de eerder genoemde historicus Hanson door het volgende te stellen:

Those semi-Western autocracies now on the horizon — China, North Korea, Iran — may soon, through the purchase or the promotion of a Western-trained scientific and military elite, gain the capability nearly to match European and American weapons research and development, without any sense of affinity with — indeed, with abject hostility to — their original mentors. Just as deadly as satellite guidance systems in China is a Chinese chain of command with a flexibility and initiative modeled after that in Europe and America, and a private rather than state-owned munitions industry.

In these new flash points to come, can the non-West import our weaponry and organization and doctrine? Can a capitalist China, Iran, Vietnam or Pakistan equip and organize a sophisticated army, superior to any Western military, without free citizens, individualism in command hierarchy and constant oversight of its strategy and tactics? Or do such would-be antagonists merely pick the fruit of the West, which soon withers without the deep taproots of intellectual, religious and political tolerance? Will they win occasional battles but not wars? Or threaten us endlessly with the specter of nuclear-tipped missiles over Los Angeles?

Hanson’s ‘original mentors’ zijn vanzelfsprekend de witte westerlingen, die de beschaving onder de mensheid hebben gebracht en de techniek om over de natuur en de mens te heersen. De Chinezen of de Iraniërs met hun millennia-oude cultuur spelen in het witte wereldbeeld geen rol van betekenis. Hanson:

The peril to come is not just the spread of atomic weapons and F-16 fighter jets but much more so the dissemination of knowledge, rationalism, the creation of free universities, perhaps even the growth of democracy, capitalism, and individualism themselves throughout the world -- the real ingredients, as we have seen in these case studies, of a most murderous brand of battle. Most see in the advance of rationalism, capitalism, democracy, and their auxiliary values the seeds of perpetual peace and prosperity. Maybe, but we must remember that these ideas are also the foundations that have created the world's deadliest armies of the past,

namelijk de westerse strijdkrachten, aldus deze vooraanstaande ideoloog van de politieke en economische macht. En op die ‘dodelijkste legers van het verleden’ dient de westerling trots te zijn omdat ‘our deadly manner of war serves, rather than buries, our civilization.’ Het toekomstige ‘gevaar’ is dat niet zozeer onze ‘atomic weapons and F-16 fighter jets,’ waarop de westerse hegemonie is gebaseerd, in handen vallen van de barbaren, maar dat veeleer de ‘dissemination of knowledge, rationalism, the creation of free universities, perhaps even the growth of democracy, capitalism, and individualism themselves throughout the world,’ zich zal voltrekken, waardoor de witte man niet langer meer de gehoorzaamheid kan afdwingen van de gekleurde medemens. In dit verband is het gebruik van het begrip ‘labiele psychopaten’ van Fouad Laroui veelzeggend. Allereerst dit: ‘psychopatie' is niet meer opgenomen in het DSM, de ’Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen, een Amerikaans handboek dat in de meeste landen als standaard in de psychiatrische diagnostiek dient. https://nl.wikipedia.org/wiki/Psychopathie De term psychopaat werd ‘first popularized by Medical College of Georgia psychiatrist Hervey Cleckley in his 1941 classic The Mask Of Sanity,’en is inmiddels verouderd. Maar afgezien daarvan, beschreef nog in 2007 de auteur van een artikel in Scientific American een ‘psychopaat’ als volgt:

Superficially charming, psychopaths tend to make a good first impression on others and often strike observers as remarkably normal. Yet they are self-centered, dishonest and undependable, and at times they engage in irresponsible behavior for no apparent reason other than the sheer fun of it... Psychopaths routinely offer excuses for their reckless and often outrageous actions, placing blame on others instead.

Naar aanleiding van deze diagnose stelde David Freeman, wetenschapsredacteur van The Huffington Post in 2012: 

That description could probably describe more than a few politicians — though you and I might not agree on whom to nominate for psychopath status. But before indulging in any armchair analysis, I reached out to Dr. Martha Stout. A clinical psychologist who was long affiliated with Harvard Medical School, she’s the author of ‘The Sociopath Next Door’ and other popular books on emotional disorders (including a forthcoming text that explores the link between emotional disorders and politics). By the way, Dr. Stout tends to use the term sociopath instead of psychopath, explaining to me that the terms are often used interchangeably by mental health professionals.

Anyway, when I asked Dr. Stout if there’s any truth to the contention that politicians are more likely to be psychopaths, she said in an email that no solid statistics were available to prove or disprove the hypothesis. Yet despite the lack of proof, she gave a surprisingly definitive answer to my question:

‘Yes, politicians are more likely than people in the general population to be sociopaths. I think you would find no expert in the field of sociopathy/psychopathy/antisocial personality disorder who would dispute this... That a small minority of human beings literally have no conscience was and is a bitter pill for our society to swallow — but it does explain a great many things, shamelessly deceitful political behavior being one.’

At one time, she continued, the terms psychopath and sociopath conjured up image of mass murderers and serial killers. ‘As it turns out, the majority of sociopaths/psychopaths never kill anyone with their own hands, nor do they end up in prison,’ she said. ‘A smart sociopath can avoid prison and find other, less conspicuous ways to satisfy his or her lust for dominating and controlling others, and what better way than through politics and big business?’


Tony Blair, overtuigde de Nederlandse regering met de leugen dat Saddam over 'massavernietigingswapens' beschikte die binnen drie kwartier inzetbaar zouden zijn, deel te nemen  aan de bezetting van Irak. Een 'psychopaat?' Vraag het aan de 'deskundige' Fouad Laroui.

Dat westerse ‘labiele psychopaten’ de wereldgeschiedenis hebben bepaald, van Alexander de Grote tot George Bush junior, is Van der Hoeven, Laroui, en Vandermeersch ontgaan. Sterker nog: wanneer ik stel dat president Obama een psychopaat, zo u wilt een sociopaat van formaat is omdat hij bereid zal zijn middels een nucleair armageddon de mensheid uit te roeien zodra het moment is aangebroken, dan zullen de Van der Hoeven’s, Laroui’s en Vandermeerschen mij voor een ‘labiele psychopaat’ uitmaken, weliswaar zonder ‘bomgordel,’ maar toch iemand die ogenblikkelijk volledig gemarginaliseerd dient te worden, omdat ik een gevaar voor de geestelijke volksgezondheid ben, of iets dergelijks. In de optiek van deze geestelijk ‘gezonde’ opiniemakers kan een westerse hoogwaardigheidsbekleder per definitie geen sociopaat/psychopaat zijn, en wel omdat hij een autoriteit is en dus geen ‘person’ met ‘a character disorder distinguished by amoral or antisocial behavior without feelings of remorse; psychopathic person.’ Wanneer op bevel van Obama een groep burgers elders door een drone-aanval wordt vermoord en de Amerikaanse president ‘without feelings of remorse,’ de week daarop besluit tot een nieuwe aanval, dan is dit in de ogen van mijn collega’s eveneens doodnormaal. Zo functioneert nu eenmaal de logica van een dwaas die de nieuwe kleren van de keizer bewondert, terwijl in werkelijkheid de vorst in zijn blote bips voorbij paradeert. Tot zover het mainstream-niveau van de ‘politiek-literaire elite’ in de polder. Nu de serieuze journalistiek van de kritische Angelsaksische intelligentsia. De gezaghebbende Amerikaanse onderzoeksjournalist Glenn Greenwald verklaarde op donderdag 24 maart 2016 tegenover Amy Goodman van DemocracyNow! naar aanleiding van de berichtgeving over de aanslagen in Brussel:

What's amazing is that if you listen to the media narrative about how these attacks get discussed -- and I had the misfortune of listening to hours of CNN coverage and MSNBC coverage, because I'm traveling, about these attacks -- the one question that's never asked is ‘What is the motive of the attackers? Why are people who are in their twenties and thirties willing to sacrifice their lives to kill innocent people in this really horrific way?’ And ultimately, it's not hard to figure out. They say what it is, and it's really not that difficult, which is the countries that they're targeting -- France and Belgium and the United States and others -- are in Iraq and Syria bombing ISIS. And so, of course, it's just natural to expect -- doesn't mean it's justified; it's never justified to target civilians, but it's natural to expect -- that countries that go and bomb ISIS, ISIS is going to want to bomb and attack back, just as the United States, for 15 years, has been declaring itself at war and bombing multiple countries and then acts surprised when people want to come and attack us back. And so I think, more than saying we need more intelligence and more surveillance and wage war on encryption and more bombing campaigns, we need to be asking whether there are things that we can be doing that reduce the incentive for people to want to kill us -- and in the process, kill themselves -- and especially the support infrastructure that they get because of the anti-American and anti-European sentiment that gets generated when we engage in all of this violence in the world.

A little more than a week ago, as Mohammed Ali Kalfood reported in The Intercept, ‘Fighter jets from a Saudi-led [U.S. and U.K.-supported] coalition bombed a market in Mastaba, in Yemen’s northern province of Hajjah. The latest count indicates that about 120 people were killed, including more than 20 children, and 80 were wounded in the strikes.’ Kalfood interviewed 21-year-old Yemeni Khaled Hassan Mohammadi, who said, ‘We saw airstrikes on a market last Ramadan, not far from here, but this attack was the deadliest.’ Over the past several years, the U.S. has launched hideous civilian-slaughtering strikes in Yemen, Pakistan, Afghanistan, Syria, Somalia, Libya, and Iraq. Last July, The Intercept published a photo essay by Alex Potter of Yemeni victims of one of 2015’s deadliest Saudi-led, U.S.- and U.K.-armed strikes.

You’ll almost never hear any of those victims’ names on CNN, NPR, or most other large U.S. media outlets. No famous American TV correspondents will be sent to the places where those people have their lives ended by the bombs of the U.S. and its allies. At most, you’ll hear small, clinical news stories briefly and coldly describing what happened — usually accompanied by a justifying claim from U.S. officials, uncritically conveyed, about why the bombing was noble — but, even in those rare cases where such attacks are covered at all, everything will be avoided that would cause you to have any visceral or emotional connection to the victims. You’ll never know anything about them — not even their names, let alone hear about their extinguished life aspirations or hear from their grieving survivors — and will therefore have no ability to feel anything for them. As a result, their existence will barely register.

That’s by design. It’s because U.S. media outlets love to dramatize and endlessly highlight Western victims of violence, while rendering almost completely invisible the victims of their own side’s violence.

Perhaps you think there are good — or at least understandable — reasons to explain this discrepancy in coverage. Maybe you believe humans naturally pay more attention to, and empathize more with, the suffering of those they regard as more similar to them. Or you may want to argue that victims in cities commonly visited by American elites (Paris, Brussels, London, Madrid) are somehow more newsworthy than those in places rarely visited (Mastaba, in Yemen’s northern province of Hajjah). Or perhaps you’re sympathetic to the claim that it’s easier for CNN or NBC News to send on-air correspondents to glittery Western European capitals than to Waziristan or Kunduz. Undoubtedly, many believe that the West’s violence is morally superior because it only kills civilians by accident and not on purpose.


Door het Westen gesteunde Saoedisch terrorisme. Ook Nederlandse bedrijven verdienen hieraan.

The ultimate media taboo is self-examination: the question of whether there are actions we take that exacerbate the problem we say we are trying to resolve. Such a process would not dilute the evil of ISIS’s civilian-targeting violence, but it would enable a more honest and complete understanding of the role Western governments’ policies play and the inevitable costs they entail. Perhaps those costs are worth enduring, but that question can only be rationally answered if the costs are openly discussed.

But whatever else is true, if we are constantly bombarded with images and stories and dramatic narratives highlighting our own side’s victims, while the victims of our side’s violence are rendered invisible, it’s only natural that large numbers of us will conclude that only They, but not We, are committing civilian-killing violence. That’s a really pleasing thing to believe, no matter how false it is. Having media outlets perpetrate self-pleasing and tribal-affirming — but utterly false — narratives is the very definition of propaganda. And that’s what largely drives Western media coverage of these terrorist attacks every time they occur in the West.
Ook de bredere context waarin de aanslagen in Brussel plaatsvonden, wordt door de Nederlandse opiniemakers verzwegen, omdat de samenhang van gebeurtenissen hun propaganda onderuit haalt. Ook voor de context dient de lezer uit te wijken naar de Angelsaksische wereld, naar bijvoorbeeld de website van Greg Hunter. Mag ik even voorstellen: 

Greg is the producer and creator of  Greg Hunter’s USAWatchdog.com.  The site’s slogan is ‘analyzing the news to give you a clear picture of what’s really going on.’  The site will keep an eye on the government, your financial interests and cut through the media spin.

Greg Hunter’s USAWatchdog.com is neither Democrat nor Republican, Liberal or Conservative. Before creating and producing the site, Greg spent nearly 9 years as a network and investigative correspondent. He worked for ABC News and Good Morning America for nearly 6 years. Most recently, Greg worked for CNN for shows such as Paula Zahn Now, American Morning and various CNN business shows.

In tegenstelling tot de hierboven genoemde opiniemakers uit de polder, spreekt een aanzienlijk groot aantal kritische Amerikaanse intellectuelen vanuit eigen ervaringen als insider die van binnenin weet hoe de macht in Washington en op Wall Street functioneert. Op zondag 27 maart 2016 kon de lezer van Greg Hunter’s USAWatchdog.com onder de kop ‘Criminal Bankers Control US Government Push War — Paul Craig Roberts’  het volgende vernemen:

Former Assistant Treasury Secretary in the Reagan Administration, Dr. Paul Craig Roberts, contends it is no accident why bankers do not get jail time for constantly committing fraud by stealing documents and committing fraudulent, criminal insider trading and market manipulations. Dr. Roberts explains, ‘Look at Edward Snowden and Julian Assange.  They claim they stole documents, and we are determined to destroy them.  One of them is hiding out in Russia, and one of them is hiding out in the Ecuadorian embassy in London.  This again shows the immunity of the banks.  They are not held accountable because they are in control.  Who controls the Fed?  Who controls the Treasury?  Where do all the Treasury Secretaries come from?  They come from the big New York banks.  Look at the financial regulatory agencies that are supposed to be regulating the banks.  They are filled with executives from the banks.  The banks control the government. There isn’t a government, there’s the banks… We have the entire economic policy in the United States concentrating on saving five banks.  We had 10 million people who lost their homes, and nothing was done for them, but five banks are saved.’

On the 2016 election, Dr. Roberts says, ‘The United States is controlled by powerful private interests groups, and these groups don’t trust outsiders because they don’t have their hooks in them. How would they have their hooks in Trump?  He’s a billionaire.  He doesn’t need their money.  They can’t tell Trump, hey, look we will give you a $153 million in speaking fees like we did Bill and Hillary Clinton.  He doesn’t care.  He doesn’t need $153 million.  He’s got billions.  So, they can’t control him, and it’s the same for Bernie Sanders, even though he is a Democratic Senator.  He is not really part of the Washington Democratic establishment.  What the establishment is interested in doing is to control the party.  They would much rather keep control of the party than to win an election if it means they lose control to an outsider.’

Dr. Roberts goes on to say, ‘Even if Trump were to be permitted to be President, and I don’t think he will be permitted, I think they will do the same thing they did with Ron Paul. They just won’t recognize his delegates.  The Neoconservatives are already organizing a way to block Trump when he wins the nomination from being given the nomination… There is an oligarchy.  The oligarchy protects itself and hides behind the elections, but it controls the candidates.  This time, it hasn’t been able to control the candidates because the American people are finally catching on that neither political party represents them.’

Dr. Roberts has a new book out titled ‘The Neoconservative Threat To World Order.’ In it, he talks about the dreadful shape of the global economy and how war might be forced on the world. Dr. Roberts says, ‘The Neoconservative ideology is American world hegemony… this means you have to subdue the others, and this includes Russia and China.  These are two nuclear powers with massive military capabilities, and they are in the way of the Neoconservative agenda of World Empire… So, the Neoconservatives are driving the United States and Western Europe into conflict with Russia and China. Russia and China are not going to give up and be American vassals… Our economy is a house of cards.  It’s held up by the Federal Reserve.  The question is how long can they hold it up? […] There is no way around the coming war unless the American empire begins unraveling, which it could do.’

Nooit zal men via de Nederlandse mainstream-pers, van De Telegraaf tot De Groene Amsterdammer, van Studio PowNed tot de VARA een dergelijke analyse vernemen. Verbanden leggen is taboe, dat wil zeggen: het ruïneert de loopbaan van de carrièrist. En dus blijft de huidige ‘journalist’ keurig in de pas lopen. Wat tot de jaren tachtig nog mogelijk was op de Nederlandse televisie is nu uit den boze, Tijdens Het televisie-debat De ‘revolutie’ van 1968, door de VPRO-televisie uitgezonden op 1 oktober 1978 verklaarde de kritische West-Duitse intellectueel, Rudi Dutschke tegenover de reactionaire West-Duitse commentator Matthias Walden: 

Ik wil eerst een verband leggen. De maatschappij als sociaal-economische structuur draagt geïnstitutionaliseerd geweld (macht) in zich. We laten even in ’t midden of u dat onderschrijft of niet. Nu de politieke vorm van ’t geweld. Mijn stelling — die u mag aanvechten — luidt:

Als een sociaal economische structuur latent geweld in zich draagt, wordt het geweld manifest, in velerlei vorm. Ook het geweld van hen die menen dat zij legaal de macht uitoefenen. Denk aan de illegale activiteiten van organisaties die legaal de macht in handen hebben. U heeft dat gezien in Berlijn, met name in ’67 toen Benno Ohnesorg werd doodgeschoten. Er was een legale demonstratie aangekondigd. En plotseling treedt de politie op volkomen illegale wijze op terwille van een despoot: de sjah van Perzië. Deze verbanden moet u niet uit het oog verliezen. Als u de aandacht vestigt op de toenmalige SDS-demonstraties, er de wortel van het kwaad in ziet, en dan de lijn doortrekt tot het terrorisme (waarbij u mij dan nog niet tot de terroristen wilt rekenen) dan maakt u het zich verdomd gemakkelijk. U gaar voorbij aan de essentie. Hoe zijn de verhoudingen in de maatschappij en wat brengen zij voort? Dáár moeten we over praten.

De jaren zestig zijn voorbij, Dutschke is dood, en de generatie van Rutger van der Hoeven, Fouad Laroui en Peter Vandermeersch is opgegroeid en geschoold in het neoliberale kapitalisme, dat na 1980 zijn vaste vorm kreeg. Afgaande op hetgeen de meerderheid van de huidige generatie schrijft maak ik op dat zij nauwelijks is geschoold in de kritische lectuur dat sinds het begin van de twintigste eeuw tot en met de jaren zeventig door Europese en Amerikaanse intellectuelen is geproduceerd. Het neoliberalisme is niet zozeer een economische ideologie als wel een ideologische cultus, waarvan de onderdanen als zombies door een virtuele wereld strompelen. Voorbij is de tijd dat Hunter S. Thompson schreef: 

The towers are gone now, reduced to bloody rubble, along with all hopes for Peace in Our Time, in the United States or any other country. Make no mistake about it: We are At War now — with somebody — and we will stay At War with that mysterious Enemy for the rest of our lives.

De postmoderne propagandist never took a walk on the wild side, en hoort ook niet dat The Party is Over. Het slotakkoord is al lang begonnen.  E la nave va.



De gezichtslozen.  Jemenitische slachtoffers van Saoedisch terrorisme dat door het Westen politiek, economisch en zelfs militair wordt gesteund, maar waarover de westerse mainstream-media doorgaans zwijgen. 



2 opmerkingen:

Ron zei

En precies een jaar geleden een Levensmiddelenfabriek in Jemen platgebombardeerd door de door de labiele psychopaten Obama,Cameron,Hollande etc bewapende.gesteunde,Saoedi's ,31 fabrieksarbeiders kwamen om tientallen gewonden.tot nu bijna een dagelijkse praktijk .State organised terrorism no one cares about……http://yemenwarcrimes.blogspot.nl/2015/04/1st-april-2015-airstrikes-on-margarine.html?m=1

Ron zei

Een dag later komen 8 burgers en raakten 42 burgers gewond bij Saoedi bombardementen op woonwijken etcetc dag in dag uit …Is er ooit over bericht in de onzin westerse media…wat een trieste wereld Vol domme hoogmoedigheid,overmoedigheid…http://yemenwarcrimes.blogspot.nl/2015/04/1st-april-2015-8-civilians-killed-42.html?m=1

My Fellow Christians: God's Chosen People Torture Palestinians

  ‘Harsh Conditions’ – Israel Renews Khalida Jarrar’s Detention for Six Months December 25, 2024   News Iconic Palestinian leader Khalida Ja...