Een ander voorbeeld van de verregaande corruptie van Nederlandse mainstream-journalistiek gaf op 15 juni 2013 de bejaarde Volkskrant-opiniemaker Paul Brill. Onder de kop
Paul Brill: 'Obama's dilemma laat Edward Snowden koud'
schreef de 'buitenland commentator' ondermeer het volgende:
Een onsje nuance zou geen kwaad kunnen - en het is sowieso verstandig om stellige oordelen nog even op te schorten en af te wachten hoe de hele affaire zich verder ontwikkelt. Voorlopig is er het meest te zeggen voor het oordeel van historicus Walter Russell Mead, die vorige week een lezing gaf in Den Haag en zei dat Snowden zich wel een buitensporige verantwoordelijkheid heeft aangemeten voor een 29-jarige die een bijrol vervulde in de hele afluisteroperatie…
Wat Obama zegt over de spanning tussen veiligheid en privacy, snijdt zeker hout. Laten we niet vergeten dat het terrorisme een reëel en vooral diffuus gevaar vormt, anders van aard dan de aanwijsbare dreiging die tijdens de Koude Oorlog uitging van de Sovjet-Unie. Waar is ook dat de surveillance een wettelijke basis heeft - althans in Amerika zelf - en door het Congres is gesanctioneerd…
Dit 'onsje nuance' leidde tot Brill's rotsvaste overtuiging dat:
Nog steeds geldt: liever een spiedende Amerikaan dan een Chinees of Iraniër.
Brill's uitspraak aan het slot doet denken aan de leuze 'Liever een raket in de tuin, dan een Rus in de keuken' van Prosper Ego, 'de oprichter van het rechts-conservatieve Oud-Strijders Legioen (OSL),' die in de jaren zeventig landelijke bekendheid kreeg door zijn pro-NAVO, pro-VS, pro-Apartheid en uitgesproken anti-links standpunten. De pedanterie van 'Nog steeds geldt' alsof het hier een onweerlegbaar wetenschappelijk feit betreft en Brill namens de voltallige Nederlands bevolking spreekt, illustreert de absurde stijl van niet alleen deze Volkskrant-commentator, maar ook die van Geert Mak en Hubert Smeets, die evenals Brill voor De Groene Amsterdammer werkten voordat zij hun links-liberale houding inwisselden voor een neoliberale ideologie, om zodoende mee te kunnen drijven met de ingrijpend veranderende tijdgeest. Het opportunisme van voormalig links-liberaal werd nog eens duidelijk toen de Volkskrant-lezers op 2 juli 2013 het volgende werd medegedeeld:
De onrust over de afluisterpraktijken van de Amerikanen groeit nog altijd. Maar hoe verrassend is het nu helemaal dat de VS alles nalopen?
De mening wordt verkondigd dat het geenszins 'verrassend' is dat in een neoliberale 'democratie,' net als in een totalitair systeem, geheime diensten 'alles nalopen.' Impliciet wordt gesteld dat de burger in een westerse rechtstaat zich 'helemaal' nergens druk om hoeft te maken, aangezien het bespioneren van de eigen bevolking door een staat een doodnormale zaak is. Het is goed voor 'de veiligheid' dat de 'privacy' van alle burgers geschonden wordt. Het begrip 'nalopen' is in dit verband onthullend:
nalopen werkwoord... bekijken of alles is zoals het moet zijn
Met andere woorden: volgens de Volkskrant doet de Amerikaanse inlichtingendienst NSA niets anders dan even checken 'of alles is zoals het moet zijn,' dat wil zeggen: in de ogen van de -- in het geheim opererende -- macht. De vraag is evenwel of het bagatelliseren van de massale afluisterpraktijken van de NSA kan worden gerechtvaardigd door Obama's en Brill's argument dat de wereldwijde schendingen van de privacy noodzakelijk zijn om de 'veiligheid' van de VS te waarborgen. Wie kan daar een beter een geïnformeerd en genuanceerder antwoord op geven dan de New York Times journalist James Risen, die samen met zijn collega 'Eric Lichtblau' in 2006 de 'Pulitzer Prize for National Reporting' kreeg 'for a series of controversial investigative reports that they co-wrote about the National Security Agency's surveillance of international communications.' In zijn Pay Any Price. Greed, Power And Endless War (2014) stelt de 59-jarige Risen in het hoofdstuk The War On Truth:
Of all the abuses America has suffered at the hands of the government in its endless war on terror, possibly the worst has been the war on truth. On the one hand, the executive branch has vastly expanded what it wants to know: something of a vast gathering has vastly expanded what it wants to know: something of a vast gathering of previously private truths. On the other hand, it has ruined lives to stop the public from gaining any insight into its dark arts, waging a war on truth. It all began at the NSA.
It was early October 2001, just weeks after the 9/11 attacks on New York and Washington, D.C. Bill Binney was senior official at the National Security Agency's skunk works (een term die in de industrie en technologie-toepassingen wordt gebruikt om geheime ("zwarte") projecten aan te duiden. Wikipedia), an experimental lab at Fort Meade, Maryland, where the NSA's best and brightest were trying to find ways to cope with the new digital age. He had been working at the NSA for more than thirty years and was just one month from retirement.
Binney says that he was in his lab when Randy Jacobson, a contractor who worked with him on some of the lab's most important projects, walked up and quietly revealed the secret new orders he had just received from the NSA's top management. Jacobson was appalled by the orders and had to tell Binney about them, Binney recalled. (Jacobson did not respond to a request for comment.)
Jacobson had been told to remove the Fourth Amendment protections from an experimental surveillance system, one of the most powerful spying programs the NSA had ever developed. The advanced system was still just a pilot project, but top NSA officials wanted to make it operational immediately — and use it to collect data on Americans. They had ordered Jacobson to strip away the carefully calibrated restrictions built into the system, which were designed to prevent it from illegally collecting information on U.S. citizens.
In tegenstelling tot James Risen, onderzoeksjournalist van de New York Times, gaf Hoflands 'politiek-literaire elite' in de Volkskrant een volstrekt andere, zelfs misdadige voorstelling van zaken door de indruk te wekken dat het volstrekt niet 'verrassend is... dat de VS alles nalopen,' terwijl buitenland-commentator Paul Brill loog dat 'Waar is ook dat de surveillance een wettelijke basis heeft - althans in Amerika zelf - en door het Congres is gesanctioneerd,' en beweerde dat 'Nog steeds geldt: liever een spiedende Amerikaan dan een Chinees of Iraniër.' Let wel, dit is de mening van een journalist in een democratische rechtstaat, die geacht wordt de macht te controleren, en er dus op toe moet zien dat ook de overheid zich houdt aan de wetten en regels!
De extreme verrechtsing van de voorheen links-liberale journalisten die ondermeer bij De Groene Amsterdammer werkten is een weerspiegeling van hetgeen zich, bijna gelijktijdig, onder progressieven in de VS voltrok. 'The term ''neoconservative" refers to those who made the ideological journey from the anti-Stalinist left to the camp of American conservatism.' De ideologische journalistiek van Hubert Smeets, Geert Mak, Henk Hofland (die nu columnist bij De Groene is) en Paul Brill leidde in de polder tot een pro-NAVO, pro-neoliberale, pro-Washington verslaggeving en columnisme. Uit persoonlijke ervaring met dit slag opiniemakers weet ik dat ze weliswaar de buitenlandse kranten lezen, maar nauwelijks tot geen boeken van kritische westerse intellectuelen, met als gevolg dat hun meninkjes telkens mainstream blijven. Hadden ze bijvoorbeeld Pay Any Price gelezen dan zouden ze weten wat er achter de schermen gebeurt. James Risen:
'I was in the situation room of the lab, looking at papers, and Randy came in, and said, do you know what they are doing?' recalls Binney. 'He said that AT&T is now feeding U.S. date into the system, and they are taking the protections for Americans off.'
That is how America's post-9/11 Big Brother got its start.
This is the story of the people who tried to stop the NSA's domestic spying program when it first began, in the face of money, power, and greed. It is also the story of how government secrecy — and a crackdown on whistleblowers — has enabled the worst excesses of the post-9/11 era to go unchecked, from torture to data mining on a massive scale. Secrecy has enabled a new class of national security entrepreneurs and wild freebooters. Secrecy breeds corruption.
Maar dit laatste verzwijgt opiniemaker Paul Brill en zijn Volkskrant. Voor hen geldt dat het doodnormaal is 'dat de VS alles nalopen,' zonder dat de polderpers ook maar in de verste verte weet wat de NSA allemaal 'naloopt,' en zonder dat zij beseft dat de NSA tevens op grote schaal bedrijfsspionage verricht, zoals in 2013 bekend werd uit onder andere het bespioneren van de Braziliaanse oliemaatschappij:
The Brazilian President Dilma Rousseff announced Sunday that the Brazilian government would be creating its own secure email system to shield official communications from spying by the US and other countries.
'We need more security on our messages to prevent possible espionage,' Rousseff wrote in Twitter posts on Sunday…
Rousseff had earlier condemned spying against Brazilian government agencies attributed to the United States and Canada…
After voicing complaints against US intelligence agencies to the United Nations General Assembly last month, as well as canceling a state visit to Washington, Rousseff announced that the country would host an international conference on Internet governance in April.
Brazilian media outlets in recent months have published documents detailing how the NSA has spied on Rousseff's official communications, her associates and state-controlled oil giant Petrobras.
Recently, Brazilian TV network Globo reported based on documents leaked by Snowden, Canada's Communications Security Establishment (CSE) collected metadata for phone calls and emails to and from Brazil's Ministry of Mines and Energy.
Canadese concerns zijn nauw verbonden met mijnbouw en oliedelving. 'Canada has the third largest oil reserves in the world,' en 'Barrick Gold Corporation is the largest gold mining company in the world, with its headquarters in Toronto, Ontario, Canada,' om slechts twee voorbeelden te geven van het economische belang dat Noord-Amerika heeft bij bedrijfsspionage. Afgezien daarvan kan het schenden van de Amerikaanse Grondwet en van de internationale verdragen natuurlijk nooit worden afgedaan als slechts 'alles nalopen,' of 'Nog steeds geldt: liever een spiedende Amerikaan dan een Chinees of Iraniër.' James Risen:
The only way the American public ever learns what the NSA is doing to them, is from whistleblowers, including, most recently, former NSA contractor Edward Snowden, who leaked documents about the rise of the NSA's massive data-mining operations during the Obama administration. To keep the war on terror going, the government has tried to make sure that whistleblowers are isolated and ostracized.
Het isoleren en criminaliseren van klokkenluiders is één van de onuitgesproken taken van de westerse mainstream-pers. Vandaar dat opiniemaker Paul Brill, die net als Hubert Smeets, in 2012 een zogeheten 'studiereis' naar de VS maakte, georganiseerd door de Atlantische Commissie die NAVO-propaganda bedrijft, op 29 juni 2013 zijn publiek probeerde te overtuigen dat
Los van de vraag of je Snowdens klokkenspel prachtig, nuttig of vals vindt, het natuurlijk niet [kan] verbazen dat de Amerikaanse autoriteiten zinnen op justitiële vervolging van de man die zo pontificaal zijn geheimhoudingsbelofte heeft verbroken en het land fikse schade heeft berokkend.
http://www.volkskrant.nl/dossier-het-prism-schandaal/paul-brill-van-klokkenluider-tot-schaakstuk~a3467154/
Met andere woorden: niet de NSA heeft door de schendingen van de Amerikaanse Constitutie en het internationaal recht 'het land fikse schade berokkend,' maar de klokkenluider die deze misdaden openbaar maakte. En vanuit het standpunt van een propagandist als Brill heeft hij inderdaad gelijk. Zonder geheime illegale operaties is de VS als aanvoerder van de offensieve NAVO niet in staat de belangen te beschermen van de rijke 1 procent die nu 48 procent van de rijkdommen op aarde in handen heeft. En vanuit dit perspectief dient de Volkskrant-lezer Brill's bewering te interpreteren dat 'Moskou veeleer tegenpartij [is] dan bondgenoot.' De angst voor het 'Kwaad' in de wereld moet permanent geactualiseerd worden door de westerse commerciële massamedia. Zonder 'vijand' die de aandacht van 'het grote publiek' kan afleiden, zou het snel bekeken zijn met Brill's hetze. Dit alles heeft natuurlijk volstrekt niets met democratie te maken, maar alles met neoliberale propaganda. Wat dat betreft is Paul Brill de Nederlandse variant van de Amerikaanse neo-conservatief, van wie het beleid de afgelopen twee decennia zo desastreus voor de wereld is geweest. Niemand van de polderpers roept hem tot de orde, waardoor zijn nonsens onweersproken voortgaat. Intussen gaat ook de werkelijkheid gewoon door zoals James Risen zo helder analyseert in zijn Pay Any Price. Over zijn NSA-bron Bill Binney schrijft hij:
He knew that he had created something so powerful that, if it were ever turned on the United States, it would become the cornerstone of an American Big Brother. So he had made certain that the system would automatically block data about U.S. citizens in order to comply with the laws against domestic spying that governed the NSA's intelligence operations.
Before the 9/11 attacks, in fact, the NSA's own lawyers had told Binney that they were afraid of this new system. They told him that they believed it was too dangerous to deploy, because it was too powerful. The lawyers were concerned because the speed and efficiency with which the new system collected and analyzed digital information meant that it was likely to illegally collect vast amounts of American data, in violation of the Foreign Intelligence Surveillance Act and other laws and regulations that limited NSA to spying on foreigners… the lawyers had been adamant that Binney's program was too risky and would put the NSA in legal jeopardy. To the NSA lawyers, Binney was like a mad scientist who had developed a monster that had to be kept chained in the basement. As a result, Binney's system had never been allowed beyond the pilot project stage.
But now, in the wake of 9/11, it was a different story. Now the NSA not only wanted to deploy the system, but the agency wanted to unleash Binney's monster on the American public. The NSA wanted to do exactly what its lawyers had previously told Binney they feared most. Bill Biney's lab experiment was being turned into a cold;y efficient weapon to spy on American citizens.
En natuurlijk buitenlandse burgers, waar dan ook ter wereld, en welke functie zij ook mogen bekleden. Vanuit deze achtergrond moet duidelijk zijn hoe misdadig Brill's voorstelling van zaken is; en toch is dit voor de Volkskrant geen reden om de redactionele bijdragen van de gepensioneerde propagandist te stoppen. Integendeel, de functie van de mainstream media is juist het beschermen van de elite-belangen ten koste van de democratie. Daarom krijgt hij van de hoofdredactie de ruimte zijn propaganda via de kolommen van de Volkskrant te verspreiden. Wil de burger daarentegen weten wat de werkelijkheid is dan zullen ze boeken als Pay Any Price (2014) moeten lezen van de gerenommeerde en gerespecteerde Amerikaanse journalist en auteur James Risen die aan het slot van zijn nawoord van zijn boek over 'Greed, Power, And Endless War' opmerkt:
In 2009, when the new Obama administration continued the government's legal campaign against me, I realized, in a very personal way, that the war on terror had become a bipartisan enterprise. America was now locked into an endless war, and its perverse and unintended consequences were spreading.
And so my answer — both to the government's long campaign against me and to this endless war — is this new book, Pay Any Price.
Pay Any Price is my answer to how best to challenge the government's draconian efforts to crack down on aggressive investigative reporting and suppress the truth in the name of ceaseless war.
Risen's antwoord op de staatsterreur en de uitholling van de democratie 'is to keep writing.' Zijn intellectuele en morele integriteit staat lijnrecht tegenover bijvoorbeeld Geert Mak's laffe leugen uit 2012 dat 'het beter voor Nederland en de internationale gemeenschap [is] dat Obama de verkiezingen wint.' In Nederland is de werkelijkheid niet meer dan een onderlinge afspraak tussen corrupte journalisten en autoriteiten die elke dag weer profiteren van het al even corrupte poldermodel. En zodra ze tot de orde worden geroepen volgt ogenblikkelijk de bekende marginalisering van de criticus of tracht de bekritiseerde zijn criticus te overtuigen dat zij beiden uiteindelijk dezelfde opvattingen delen, zoals mij overkwam in het geval van Geert Mak. De taaie grijze polderklei is hier tussen de oren van de broodschrijvers terecht gekomen.
James Risen, New York Times: 'Of all the abuses America has suffered at the hands of the government in its endless war on terror, possibly the worst has been the war on truth.'
(Photo: Jon Bunting; Edited: LW/ TO)As we parade and display poppies in remembrance of the armistice that ended World War I, the war to end all wars, I am reminded of the last stanza of the timeless poem "In Flanders Fields."
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
Parades and displays of poppies accomplish nothing save to allow the multitude, those who make war easily or ignore completely its insanity and horror, to feign support and appreciation for the sacrifices of the few, those who do the killing and the dying. In reality, parades and displays of poppies are a designation of the few as the purveyors of death and destruction, and a proclamation by the multitude of their status as observer and hence, their innocence, an ablution of culpability and guilt for immoral war and crimes against humanity.
Parades and displays of poppies neither educate nor inform about the nature of war. Rather, they celebrate and perpetuate the myth of honor and glory, encourage war amnesia and provide veterans a false refuge from confronting the realities of their experiences on the battlefield, making healing more difficult if not impossible - 22 veterans commit suicide each day. Just as tragic, parades and displays of poppies inspire and encourage young people to enlist in the military and to become the future cannon fodder and instruments of slaughter for those criminals who benefit and profit from perpetual war.
Do you ever stop and ask, "Is it all going to happen again?"
Do you remember that hour of din before the attack -
And the anger, the blind compassion that seized and shook you then
As you peered at the doomed and haggard faces of your men?
Do you remember the stretcher-cases lurching back
With dying eyes and lolling heads - those ashen-grey
Masks of the lads who once were keen and kind and gay?
Have you forgotten yet?
Look up, and swear by the green of the spring that you'll never forget.
I will display no poppy, nor will I parade. In refusing to heed the admonition of the poet to pick up the torch and "take up the quarrel," I am confident that I violate no trust, nor fidelity of my comrades. Having seen the reality of war, I will not celebrate the mythology or perpetuate the old lie that it is sweet and noble to die for one's country. Rather, on this 11th day, of the 11th month, at the 11th hour, I will sit in silent contemplation and grieve as the faces of the dead and the screams of the dying I will never forget bear witness to the insanity and the horror of war.
CAMILLO MAC BICA
Camillo "Mac" Bica, PhD, is a professor of philosophy at the School of Visual Arts in New York City. He is a former Marine Corps officer, Vietnam veteran, longtime activist for peace and social justice, and the coordinator of the Long Island Chapter of Veterans for Peace.
RELATED STORIES
Veterans Day Began as a Pledge to End All Wars
By David Swanson, War Is A Crime | Op-Ed
Veteran Suicides: A Predictable Epidemic?
By Rae Abileah, AlterNet | News Analysis
Veterans Day 95 Years On: The Enduring Folly of the Battle of the Somme
By Joe Sacco, Adam Hochschild, TomDispatch | Op-Ed
Memorial Day: For Vets, Too Many Delays and Not Enough Parades
By Michael Winship, Moyers & Company | Op-Ed
Remembering on Memorial Day
By John LaForge, SpeakOut | Op-Ed
Geen opmerkingen:
Een reactie posten