Barbara Oomen en de Mensenrechten 7

De redenen om mij niet publiekelijk (wel in mijn omgeving) uit te spreken tegen de oorlogsmisdaden van Israël zijn praktisch van aard. Ik volg de misdaden, met afschuw en ontzetting, als krantenlezer, en niet als expert (for what it’s worth). Er zijn – zo denk ik – veel mensen die veel meer weten van, en beter geëigend zijn om de publieke opinie op dit gebied te voeden dan ik.

Barbara Oomen. Woensdag 3 september 2014

Terwijl het Westerse elite steeds meer geweld inzet of accepteert zodra het de 'oorlogsmisdaden van Israel' betreft of de grootschalige mensenrechtenschendingen van het regime in Kiev, blijft de intelligentsia in Nederland verdacht stil. Hier spoort de intellectuele corruptie van de polder-intelligentsia met die van de politieke en bureaucratische macht. Het poldermodel is de legitimering van deze corruptie. Daarentegen bestaat er in de Angelsaksische wereld wel degelijk een kritische intelligentsia:

US PROVOKES RUSSIA, ACTS SURPRISED TO GET A NASTY REACTION 

Posted on March 6, 2014 by dandelionsalad by William Boardman

Now Yanukovych has been deposed, perhaps justly, but by an unjust process spearheaded by a street mob and a disenthralled parliament. The parliament has appointed an acting president and Yanukovych is in asylum in Russia. It’s not clear that Ukraine now has a legitimate government of any sort.

The Ukrainian presidential crisis, which is ongoing, is surely the result of longstanding, internal Ukrainian faultlines, ethnic, political, and economic. And the crisis is even more surely the result of deliberate, years-long interference in the internal affairs of Ukraine by the United States, the European Union, NATO, and other western forces, as Robert Parry has described. Ukraine appears to be the latest victim of those New American Century conspirators who brought the world such success in Afghanistan, Iraq, Honduras, and Syria (home to another Russian warm water port and their only Mediterranean base).

'KREMLIN DEPLOYS MILITARY TO SEIZE CRIMEA' – N.Y. Times headline

That front page headline in the Times is, perhaps, less inflammatory than others elsewhere, but it was five columns wide and deploying 'Kremlin' that way is pure Cold War journalism. As for accuracy, it’s close – even if it doesn’t acknowledge that Russian troops have long been based in Crimea and 'seize' is a hyperbolic rendering of an unopposed deployment which may even have been welcomed by most of the population.

The subhead – 'REBUFF TO OBAMA' – is essentially propaganda, as it tries to make the president personally relevant to a situation that has its own dynamic. It’s also propaganda insofar as it tries to make this an American crisis to which we’re supposed to respond, rather than one we promoted for reasons that remain obscure.

The Times offers some idea of why Russia might be wary, but that’s deep in an inside sidebar, not the front page story. The deadpan tone hides a host of implied threats to Russian stability and safety:

'Ukraine had accomplished some military reform with NATO advice, but since President Yanukovych said that Ukraine was not interested in full NATO membership, cooperation has lagged, the NATO official said. Ukraine has, however, taken part in some military exercises with NATO, contribute some troops to NATO’s response force and helped in a small way in Libya.'

In other words, the 'pro-Russian' Yanukovych was contributing to NATO, albeit in a small way that might even have been part of a balancing act reflecting Ukraine’s unfortunate but inescapable geographic location bordering both Russia and NATO members Hungary, Slovakia, and Poland. As far as the NATO allies were concerned, Ukraine’s effort to be a buffer state with good relations with all its hostile neighbors was not enough. Both NATO and the European Union were pressuring Ukraine to choose sides, NATO’s side. How did they honestly expect Russia to react, sooner or later?

These provocations have gone on for years in different forms, apparently with President Obama’s blessing, since he apparently did nothing, or nothing effective, to mitigate or even stop the relentless instigation of Ukrainians toward violence. In mid-December 2013, former Democratic congressman Dennis Kucinich warned of the trap Ukrainian demonstrators in Independence Square were headed toward.

http://dandelionsalad.wordpress.com/2014/03/06/us-provokes-russia-acts-surprised-to-get-a-nasty-reaction/

William M. Boardman has over 40 years experience in theatre, radio, TV, print journalism, and non-fiction, including 20 years in the Vermont judiciary. He has received honors from Writers Guild of America, Corporation for Public Broadcasting, Vermont Life magazine, and an Emmy Award nomination from the Academy of Television Arts and Sciences.

Hoewel in de VS de kritische intelligentsia de drijfveren van zowel Washington als 'Brussel' blootleggen, zwijgt de 'politiek-literaire elite' in de polder. Zij is muisstil over het gedocumenteerde feit dat de mensenrechten in Oekraïne meteen op grote schaal werden geschonden door het huidige, pro-westerse regime.  Ook hier weigert Barbara Oomen, hoogleraar Sociologie van de Mensenrechten, evenals haar Nederlandse collega's zich 'uit te spreken tegen de oorlogsmisdaden van' het bewind in Kiev, dat met vele miljarden van zowel de EU van 'Geen Jorwert zonder Brussel,' als van de neoconservatieve beleidsbepalers in de regering Obama in het zadel wordt gehouden om zodoende Rusland te kunnen bedreigen. Intussen is in Kiev de oude corrupte garde vervangen door een even corrupt nieuw regime. Dinsdag 9 september gaf de International New York Times op de voorpagina een inkijkje in de huidige situatie onder  de onderkop: 

Failure to transform ex-leader's lavish estate embodies stalled hopes,

en wel omdat het landgoed van de voormalige democratisch gekozen en verjaagde president Yanukovych

has fallen under the control of Denys Tarakhkotelyk, a former businessman and know the self-declared 'commandant' of the estate. The boss of a small transport company who supported protests in Kiev's Independence Square, he arrived at Mr. Yanukovych's Mezhyhirya Residence on the morning after the president fled and somehow managed to outmaneuver rival revolutionary avengers to gain control of the property.

Supported by a group of former protesters from Independence Square and now by volunteer fighters back from the war in eastern Ukraine, he has kept would-be looters and vandals away and, contending that corrupt bureaucrats only want to enrich themselves, has steadfastly resisted government orders that he hand over his domain to a state-owned agricultural company.

'Lots of people want to take it away. They are playing the same old game,' said Mr. Tarakhkotelyk, speaking on the veranda of his office, a luxury guest villa known as Putin's House because of rumors that the Russian president stayed there once during a visit to Kiev. 'Yanukovych has gone but an army of bureaucrats stayed behind. All they think about is how to steal for themselves.' 

But while fuming against greedy, inept politicians and bureaucrats, Mr. Tarakhkotelyk has himself been besieged by accusations of thievery and incompetence.

De International New York Times geeft een opmerkelijk helder beeld van wat de krant noemt 'Ukraine's new leaders and their tycoon backers,' onder wie de miljardairs die het land na de val van de Sovjet Unie plunderden en nu kunnen beschikken over de voorlopig 11 miljard euro die 'Brussel' hen alvast heeft verstrekt als aanbetaling voor hun steun aan de poging de neoliberale hegemonie nog verder richting Rusland te laten expanderen. Het recente expansionisme past naadloos in de continuïteit van de West-Europese geschiedenis. In zijn essaybundel De Ander (2006) schreef de gerenommeerde Poolse journalist, wijlen, Ryszard Kapuściński dat ‘het einde van de Europese Middeleeuwen en het begin van de moderne tijd’ het begin inluidde van ‘een grote Europese expeditie met als doel de wereld te veroveren, de Ander te knechten en te beroven’ en de Europeaan al doende ‘bloedige en wrede bladzijden in de geschiedenis van onze planeet’  schreven. Kapuściński:

De schaal van deze genocidale praktijken van dit ruim drie eeuwen durende tijdperk zou pas in de twintigste eeuw worden overtroffen, de eeuw die de macabere gedaante van de Holocaust zou aannemen.

Het beeld van de Ander bij de Europeanen, die erop uit zijn de planeet te veroveren, is dat van een naakte wilde, een kannibaal en een heiden. Hem vernederen en vertrappen is zowel een heilig recht als de plicht van de Europeaan – die blank en christen is. Aan de basis van de ongekende bruutheid en wreedheid van de blanken lag niet alleen een verblindende begeerte naar bezit van goud en slaven, iets waardoor de breinen van de Europese elite werden verteerd, maar ook een uiterst laag niveau van beschaving en moreel besef van degenen die de wijde wereld werden ingestuurd als een voorpost van contacten met de Anderen. De bemanning van toenmalige schepen was grotendeels samengesteld uit misdadigers, criminelen, bandieten, notoir en evident gespuis, en in het beste geval uit zwervers, daklozen en mislukkelingen.

Het feit dat Europa eeuwenlang zijn slechtste, weerzinwekkendste vertegenwoordigers uitzond voor een ontmoeting met de Anderen, nota bene ook voor de allereerste ontmoeting, zou een trieste schaduw werpen op onze relaties met de Anderen; het zou de gangbare opvattingen over hen doen ontstaan, het zou ervoor zorgen dat stereotypen, vooroordelen en fobieen zich in onze breinen nestelden, die in een of andere vorm tot op de dag van vandaag voortleven…

Veroveren, koloniseren, onderwerpen, afhankelijk maken – deze reflex ten opzichte van de Anderen herhaalt zich voortdurend in de loop der wereldgeschiedenis.

De meest recente voorbeelden zijn Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, waar volgens de International Herald Tribune van 26 maart 2013

C.I.A. guides Syria arms aid. The C.I.A.’s role has schown a U.S. willingness to help support lethal aid for rebels in the Syrian conflict.

En hoe loopt die ‘arms pipeline to the Syrian rebels’ oftewel de ‘arms airlift guided by C.I.A.’? Wel volgens de de Herald Tribune via eminente voorbeelden van democratische beschaving als daar zijn: Saoedi Arabië, Qatar, Jordanië en Turkije.

Ryszard Kapuściński toont aan dat de westerse rijkdom is gebaseerd en in stand wordt gehouden door terreur. Tegelijkertijd proberen westerse mainstream-opiniemakers dit zoveel mogelijk te verdoezelen en te verzwijgen. Een illustratie van de westerse hypocrisie ten aanzien van democratie en mensenrechten bleek uit het programma van Movies That Matter-festival in hetzelfde 2013 dat georganiseerd werd door fatsoenlijke, betrokken, blanke Nederlandse burgers. Ik las ondermeer dit:

THE LAW IN THESE PARTS - DISCUSSIE DE MEESTE WETTEN GELDEN

26 maart 2013

Na de vertoning van de film The Law in These Parts op dinsdag 26 maart om 21.00 uur in Theater aan het Spui 2 is er een discussie met Orna Ben-Naftali, hoogleraar aan de Israelische Haim Striks School of Law, John Dugard, voormalig VN mensenrechtenrapporteur in de bezette Palestijnse gebiedenen en Sam Muller, oprichter en directeur van het Hague Institute for the Internationalisation of Law.

Deze discussie wordt georganiseerd in samenwerking met gate 48 - platform voor kritische Israëli’s in Nederland.

Wat mij opviel was de naam Sam Muller, ‘oprichter en directeur van het Hague Institute for the Internationalisation of Law.’

Hier wordt dus een discussie georganiseerd met iemand die claimt een pleitbezorger te zijn van ‘de internationalisering van het recht,’ en die lid is van de ‘Temporary Board’ van ‘The Hague Institute for Global Justice.’ 

  

Wat is, na vijf eeuwen westerse terreur in de wereld, de doelstelling van dit Haagse instituut? 

The Hague Institute for Global Justice is dedicated to address core problems in the field of global justice. Taking a demand-driven and interdisciplinary approach, the Institute seeks to provide new perspectives that will lead to feasible and effective steps in solving current and future global challenges. It does this by combining the best and most innovative knowledge from various disciplines and actors, and geographic and cultural perspectives.

  

The Hague Institute for Global Justice was established in 2011 by The Hague Academic Coalition, the City of The Hague, the Hague Conference on Private International Law and the Hague Centre for Strategic Studies, supported by the Dutch government.

De voorzitter van de ‘Advies Raad’ van de Hague Institute for Global Justice is niemand anders is dan ‘Dr Madeleine K. Albright,’ dezelfde Madeleine Albright die

  

On May 12, 1996… defended UN sanctions against Iraq on a 60 Minutes segment in which Lesley Stahl asked her ‘We have heard that half a million children have died. I mean, that's more children than died in Hiroshima. And, you know, is the price worth it?’ and Albright replied ‘we think the price is worth it.’

Madeleine Albright - 60 Minutes - YouTube

www.youtube.com/watch?v=FbIX1CP9qr4

Nadat deze moeder en grootmoeder, die een genocidale politiek had verdedigd, weer gewoon burger was geworden, begon ze voor zichzelf en verdient momenteel een fortuin in landen waarvan de infrastructuur mede door Albright's toedoen werd vernietigd en weer moet worden opgebouwd. Leest u mee hoe een Amerikaanse oorlogsmisdadigster gelauwerd wordt voor, en zich verrijkt aan, de verwoestingen die het gevolg waren van ondermeer haar eigen politieke beleid:

In 2001, Albright was elected a Fellow of the American Academy of Arts and Sciences. The same year, she founded the Albright Group, an international strategy consulting firm based in Washington, D.C. It has Coca-Cola, Merck, Dubai Ports World, and Marsh & McLennan Companies among its clients, who benefit from the access that Albright has through her global contacts. Affiliated with the firm is Albright Capital Management, which was founded in 2005 to engage in private fund management related to emerging markets.

Albright currently serves on the Council on Foreign Relations Board of directors and on the International Advisory Committee of the Brookings Doha Center. She is also currently the Mortara Distinguished Professor of Diplomacy at the Georgetown University Walsh School of Foreign Service in Washington, D.C..

In 2003, she accepted a position on the Board of Directors of the New York Stock Exchange. In 2005, Albright declined to run for re-election to the board in the aftermath of the Richard Grasso compensation scandal, in which Grasso, the chairman of the NYSE Board of Directors, had been granted $187.5 million in compensation, with little governance by the board on which Albright sat. During the tenure of the interim chairman, John S. Reed, Albright served as chairwoman of the NYSE board's nominating and governance committee. Shortly after the appointment of the NYSE board's permanent chairman in 2005, Albright submitted her resignation. 

On January 5, 2006, she participated in a meeting at the White House of former Secretaries of Defense and State to discuss U.S. foreign policy with George W. Bush administration officials. On May 5, 2006, she was again invited to the White House to meet with former Secretaries and Bush administration officials to discuss Iraq.

Albright currently serves as chairperson of the National Democratic Institute for International Affairs and as president of the Truman Scholarship Foundation…

In September 2006, she received the Menschen in Europa Award, with Václav Havel, for furthering the cause of international understanding… 

At the National Press Club in Washington on November 13, 2007, Albright declared that she with William Cohen would co-chair a new 'Genocide Prevention Task Force' created by the United States Holocaust Memorial Museum, the American Academy of Diplomacy, and the United States Institute for Peace. Their appointment was criticized by Harut Sassounian and the Armenian National Committee of America. 

World Justice Project

Madeleine Albright serves as an Honorary Chair for the World Justice Project. The World Justice Project works to lead a global, multidisciplinary effort to strengthen the Rule of Law for the development of communities of opportunity and equity. 

The Hague Institute for Global Justice

Madeleine Albright serves as Chair of the advisory council for The Hague Institute for Global Justice, which was founded in 2011 in The Hague. […]

Hate speech incident in Prague bookstore, 2012

In late October 2012, during a book signing in the Prague bookstore Palác Knih Luxor, she was visited by a group of activists from the Czech organization ‘Přátelé Srbů na Kosovu’. She was heard saying ‘Disgusting Serbs, get out!’ to the Czech group, which had brought war photos to the signing, some of which showed Serbian victims of the Kosovo War in 1999. The protesters were expelled from the event when police arrived. Two videos of the incident were later posted by the group on their Youtube channel, the specific hate speech incident can be seen at 1:00 in one of them. 

Albright's involvement in the NATO bombing of Serbia was the main cause of the demonstration - a sensitive topic which became even more controversial when it came to light that her investment firm, Albright Stonebridge Group, was preparing to bid in the proposed privatization of Kosovo's state-owned telecom and postal company, Post and Telecom of Kosovo. In an article published by the New York-based magazine Bloomberg Businessweek, it was estimated that this deal may be as large as €600 million. Serbia stands opposed to the sale, and plans to file a lawsuit before international courts to block the sale, alleging that the rights of former Serbian employees have been not respected. 

Emir Kusturica has expressed thanks to Czech director Václav Dvořák for organizing and participating in the demonstration. Together with other protesters, Dvořák has also reported Madeleine Albright to the police, stating that she was spreading ethnic hatred and disrespect to victims of war. http://en.wikipedia.org/wiki/Madeleine_Albright

American flags streamed recently above the main street of Pristina, Kosovo’s capital. One of the world’s newest countries, Kosovo separated from Serbia, with the support of the United States.  (New York Times)

Laat ik een voorbeeld geven van de corruptie die het onrecht legitimeert. Woensdag 12 december 2012, opende de International Herald Tribune, The Global Edition of the New York Times, op de voorpagina met een 4 kolommen brede kop ‘Back in Kosovo, for business,’ met daaronder een foto van een straat in de Kosovaarse hoofdstad Pristina met alleen maar Amerikaanse vlaggen. De lezer wordt medegedeeld dat

Admired for roles in war, ex-U.S. officials return to seek lucrative contracts. The prime minister is in a bind. His country’s largest and most lucrative enterprise, the state telecom, is up for sale… One bid is from a fund founded by former U.S. Secretary of State Madeleine K. Albright. Lobbying for another was James W, Pardew, the U.S. special envoy to the Balkans in Bill Clinton’s presidency. Both are among the Americans who hold the status of heroes for their roles in the 1999 war that separated one of the world’s newest states… so many former U.S. officials have returned to Kosovo for business – in coal and telecommunications, or for lobbying and other lucrative government contracts – it is hard to keep them from colliding. The list reads like a ‘Who’s Who’ of recent American diplomatic history in the region. It also includes Wesley K. Clark, the former supreme allied commander of NATO forces in Europe who ran the 78-day bombing campaign against the Serbian strongman Slobodan Milosevic… Kosovo is not the only nation where former officials have returned to conduct business – Iraq is another prominent example – but it presents an extreme case, and perhaps a special ethical quandary, given the outsize American influence here. Pristina, the capital, may be the only city in the world where a Bob Dole Street intersects Bill Clinton Boulevard. Experts in foreign policy say the practice of former officials returning for business is more common than acknowledged publicly. Privately, former officials concede the possibility for conflicts of interest and even the potential to influence American foreign policy, as diplomats who traditionally spent careers in public service are rotating more frequently to lucrative jobs in the private sector.

http://www.nytimes.com/2012/12/12/world/europe/americans-who-helped-free-kosovo-return-as-entrepreneurs.html?pagewanted=all

Ook hier spoort intellectuele corruptie van de mainstream met die van de politieke en bureaucratische macht.Wanneer het niet een joods-Amerikaanse politica was geweest die publiekelijk had verklaard dat de moord op een half miljoen Iraakse kinderen onder vijf jaar 'de prijs waard' was geweest, maar een vooraanstaande Arabische politicus die het vermoorden van ook maar één joods-Israelisch kind publiekelijk had gerechtvaardigd, dan had Sam Muller resoluut geweigerd om in gezelschap van een dergelijk sujet gezien te spreken. En daarmee wordt onmiddellijk duidelijk waar de grenzen van het internationaal recht liggen en dat voor Sam Muller, de gemeente Den Haag, de zelfbenoemde 'city of peace and justice,' en de Nederlandse gezeten burgerij de universele rechten van de mens zich niet uitstrekken tot Iraakse kinderen onder de vijf jaar. Een feit dat professor Oomen nog eens onderstreepte toen zij in Den Haag tegenover Madeleine Albright angstvallig zweeg over haar verdediging van de massale mensenrechtenschendingen van de Verenigde Staten in onder andere Irak. 

Gevleid dat ze gevraagd was om voor 'moderator' te spelen bij de paneldiscussie van ‘The Hague Institute for Global Justice’ waaraan de voorzitter van de ‘Advisory Council,’ de oorlogsmisdadigster Madeleine Albright, deelnam sprak ze met geen woord over de misdadige rol van de Amerikaanse voormalige minister van Buitenlandse Zaken. Een rol die zo mogelijk nog doortrapter is door het feit dat ze vandaag de dag een vermogen verdient aan de wederopbouw van de landen die slachtoffer werden van het Amerikaans militair industrieel complex. In 1995 zag ik in het grootste kinderziekenhuis van Bagdad Iraakse kinderen, die ‘de prijs waard’ waren geweest, langzaam sterven aan de gevolgen van het massale inzet van westerse verarmd uranium wapens. Als gevolg van de door Washington afgedwongen boycot kregen de kinderen niet de noodzakelijke medicijnen, laat staan aspirine om de ergste pijn te verzachten. Nadat ik hierover uitgebreid bericht had op de VPRO-Radio reageerde geen enkele Nederlandse mensenrechten-deskundige, geen enkele academicus, en niemand van Hoflands 'politiek-literaire elite.' De intelligentsia in Nederland bleef stil, keek de andere kant op, net als tijdens de Tweede Wereldoorlog toen joodse landgenoten door de Nederlandse politie werden opgepakt en met de medewerking van de Nederlandse Spoorwegen werden gedeporteerd. Het cynisme in het kleine kikkerland is verpletterd. Voor de machiavellisten is het internationaal recht slechts een bron van status en inkomen en voor het overige geldt voor hen dat 'Alles van waarde is weerloos.'

http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2013/03/sam-muller-of-hague-institute-for.html 

Vietnam-oorlog, waarbij deze terreur door de VS mogelijk werd gemaakt en gepleegd. Maar toen zwegen de intellectuelen niet. Kritisch zijn was modieus en leverde aanzien en inkomen op. Geschiedenis is een cirkelbeweging.