Doublethink is the act of ordinary people simultaneously accepting two mutually contradictory beliefs as correct, often in distinct social contexts. Doublethink is related to, but differs from, hypocrisy and neutrality. Somewhat related but almost the opposite is cognitive dissonance, where contradictory beliefs cause conflict in one's mind. Doublethink is notable due to a lack of cognitive dissonance — thus the person is completely unaware of any conflict or contradiction.
George Orwell coined the word doublethink in his dystopian novel Nineteen Eighty-Four (1984); doublethink is part of newspeak. In the novel, its origin within the typical citizen is unclear; while it could be partly a product of Big Brother's formal brainwashing programmes, the novel explicitly shows people learning Doublethink and newspeak due to peer pressure and a desire to 'fit in,' or gain status within the Party — to be seen as a loyal Party Member. In the novel, for someone to even recognize–let alone mention–any contradiction within the context of the Party line was akin to blasphemy, and could subject that someone to possible disciplinary action and to the instant social disapproval of fellow Party Members.
Het is belangrijk het fenomeen van de 'doublethink' in gedachten te houden wanneer de houding wordt geanalyseerd van academici die onderdeel vormen van de gevestigde orde, zoals professor Barbara Oomen, hoogleraar Sociologie van de Mensenrechten aan de Universiteit Utrecht, en sinds 1 april 2012 dean van het University College Roosevelt Academy. In antwoord op mijn vraag:
Wat let mevrouw Oomen om zich nu publiekelijk uit te spreken in het geval van de Israelische scherpschutters die met zichtbaar plezier een oorlogsmisdaad plegen?
gaf zij de volgende reactie:
De redenen om mij niet publiekelijk (wel in mijn omgeving) uit te spreken tegen de oorlogsmisdaden van Israël zijn praktisch van aard. Ik volg de misdaden, met afschuw en ontzetting, als krantenlezer, en niet als expert (for what it’s worth). Er zijn – zo denk ik – veel mensen die veel meer weten van, en beter geëigend zijn om de publieke opinie op dit gebied te voeden dan ik.
Dat dit geen antwoord is heb ik al eerder uiteengezet. Voor ik nu verder ga, moet ik eerst de context beschrijven waarin mevrouw Oomen en u en ik leven. De Zweedse journalist en hoogleraar Sven Lindqvist schreef in zijn boek A History of Bombing (2001) dat enkele maanden na de wapenstilstand die een einde maakte aan de Eerste Wereldoorlog
a demand was made that the German pilots who had bombed London be brought to trial as war criminals. The British Air Ministry protested. Trials of that sort 'would be placing a noose round the necks of our airman in future wars.' Since the aim of the British air attacks against German cities had been 'to weaken the morale of civilian inhabitants (and thereby their 'will to win') by persistent bomb attacks which would both destroy life (civilian and otherwise) and if possible originate a conflagration which should reduce to ashes the whole town,' the application of the Hague Convention in these cases would defeat the very purpose of bombardment.
This was top secret. Publicly the air force continued to say something quite different, just as the navy had done throughout the 19th century. This was the best tack to take, wrote the air staff in 1921: 'It may be thought better, in view of the allegations of the "barbarity" of air attacks, to preserve appearances by formulating milder rules and by still nominally confining bombardment to targets which are strictly military in character… to avoid emphasizing the truth that air warfare has made such restrictions obsolete and impossible.'
Kort samengevat, al bijna een eeuw geleden wist zowel de militaire als politieke top dat oorlog onvermijdelijk leidt tot grootschalige schendingen van de mensenrechten, tot oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid,
de verzamelnaam voor een groot aantal verschillende grootschalige inbreuken op de mensenrechten. De benaming 'misdaden tegen de menselijkheid' wordt binnen het internationaal recht gebruikt voor de moorddadige vervolging van een groep mensen als eerste en belangrijkste aanklacht. Het begrip werd voor het eerst gebruikt in de inleiding van de Vredesconventie van Den Haag in 1907, en vervolgens toegepast tijdens de processen van Neurenberg, omdat vergrijpen zoals de Holocaust niet een specifiek verdrag schonden, maar wel zwaar bestraft dienden te worden.
Opnieuw kort samengevat, de Shock and Awe-doctrine die de NAVO onder aanvoering van de VS toepast is een andere benaming voor 'misdaden tegen de menselijkheid,' en wel omdat in de praktijk het massale geweld geen onderscheid maakt tussen burgers en militairen. Een moderne oorlog is per definitie een grootschalige schending van de mensenrechten, zoals elke deskundige en elk slachtoffer uit ervaring weet. Maar niet alleen zij weten dit, ook degenen die geschoold zijn in de mensenrechten, zoals professor Oomen en alle anderen die hun status en inkomen ontlenen aan de mensenrechten.
Ik doe weer een stapje terug om de context te beschrijven.
In the documentary Fog of War, Former Secretary of Defense Robert McNamara talks about how, as a lieutenant colonel advising Colonel Curtis LeMay during World War II, he helped plan the firebombing of Tokyo. As McNamara’s eyes fill with tears, he talks about the final days of the war: ‘In a single night we burned to death 100,000 Japanese civilians in Tokyo — men, women and children.’ The documentary shows the US audience the level of decimation through a comparison of Japanese and US cities. McNamara talks about the event to advocate proportionality in war.
‘Killing 50-90% of the people in 67 Japanese cities and then bombing them with two nuclear bombs is not proportional, in the minds of some people, to the objectives we were trying to achieve.’ […]
‘What makes it immoral if you lose but not if you win?’ […]
McNamara admits that ‘[Lemay], and I’d say I, were behaving as war criminals.’ But the two never went before court to answer for their actions — they were treated as heros when they returned home victorious. In fact, the threat of war crimes trials could even encourage violence, or a stubborn refusal to surrender, if the leaders know they will be tried, executed, and relegated to perpetual historical infamy if they lose.
Generaal Curtis LeMay, die opklom tot stafchef van de Amerikaanse luchtmacht, vatte de Amerikaanse strategie als volgt samen:
There is no such thing as an innocent civilian.
En over de Vietnamezen zei hij tijdens de Vietnam Oorlog:
We will bomb them back to the Stone Age.
Het was dezelfde Curtis LeMay over wie minister van Defensie Robert McNamara verklaarde dat die na 1945 had gezegd:
'If we'd lost the war, we'd all have been prosecuted as war criminals.' And I think he's right. He, and I'd say I, were behaving as war criminals. LeMay recognized that what he was doing would be thought immoral if his side had lost. But what makes it immoral if you lose and not immoral if you win?
In de met een Oscar bekroonde The Fog of War (2003) stelde McNamara de vraag:
Why was it necessary to drop the nuclear bomb if LeMay was burning up Japan? And he went on from Tokyo to firebomb other cities. 58% of Yokohama. Yokohama is roughly the size of Cleveland. 58% of Cleveland destroyed. Tokyo is roughly the size of New York. 51% percent of New York destroyed. 99% of the equivalent of Chattanooga, which was Toyama. 40% of the equivalent of Los Angeles, which was Nagoya. This wasall done before the dropping of the nuclear bomb, which by the way was dropped by LeMay's command. Proportionality should be a guideline in war. Killing 50% to 90% of the people of 67 Japanese cities and then bombing them with two nuclear bombs is not proportional, in the minds of some people, to the objectives we were trying to achieve.
'Necessary' of niet, 'Shock and Awe' is de militaire strategie waarmee het Westen zijn hegemonie probeert te consolideren. In de woorden van de Amerikaanse geleerde, wijlen Samuel Huntington:
the West won the world not by the superiority of its ideas or values or religion, but rather by its superiority in applying organized violence. Westerners often forget this fact, non-Westerners never do.
Weer kort samengevat: de westerse overheersing is louter en alleen gebaseerd op de massale schending van de mensenrechten. Iedere militair, politicus, academicus, die in mensenrechten is gespecialiseerd, weet dit. In zijn boek De Natuurlijke Historie van de Verwoesting (2004) wees de veel gelauwerde Duitse auteur en hoogleraar Europese Literatuur, wijlen W.G. Sebald, erop:
Van een insectenkolonie verwacht je niet dat ze verstart van verdriet om de verwoesting van een naburige mierenhoop. Maar van de menselijke natuur verwacht je een zekere mate van empathie.
Met andere woorden, gezien het feit dat Barbara Oomen geen mier is, maar een geschoolde oudere vrouw, moeder van kinderen, en een deskundige is op mensenrechten-gebied, zou men mogen verwachten dat zij publiekelijk haar 'medeleven' toont met de onvermijdelijke slachtoffers van de moderne oorlogen die het Westen voert of steunt.
Het afgelopen decennium heeft de NAVO vijf landen in totale chaos veranderd: Afghanistan, Irak, Libië, Syrië en Oekraïne, terwijl nu Rusland aan de beurt is. Ondertussen gaan de ware bedreigingen van de mensheid ongestoord verder. Eergisteren, vrijdag 5 september 2014, merkte Noam Chomsky het volgende op:
Het afgelopen decennium heeft de NAVO vijf landen in totale chaos veranderd: Afghanistan, Irak, Libië, Syrië en Oekraïne, terwijl nu Rusland aan de beurt is. Ondertussen gaan de ware bedreigingen van de mensheid ongestoord verder. Eergisteren, vrijdag 5 september 2014, merkte Noam Chomsky het volgende op:
The likely end of the era of civilization is foreshadowed in a new draft report by the Intergovernmental Panel on Climate Change, the generally conservative monitor of what is happening to the physical world.
The report concludes that increasing greenhouse gas emissions risk 'severe, pervasive and irreversible impacts for people and ecosystems' over the coming decades. The world is nearing the temperature when loss of the vast ice sheet over Greenland will be unstoppable. Along with melting Antarctic ice, that could raise sea levels to inundate major cities as well as coastal plains.
The era of civilization coincides closely with the geological epoch of the Holocene, beginning over 11,000 years ago. The previous Pleistocene epoch lasted 2.5 million years. Scientists now suggest that a new epoch began about 250 years ago, the Anthropocene, the period when human activity has had a dramatic impact on the physical world. The rate of change of geological epochs is hard to ignore.
One index of human impact is the extinction of species, now estimated to be at about the same rate as it was 65 million years ago when an asteroid hit the Earth. That is the presumed cause for the ending of the age of the dinosaurs, which opened the way for small mammals to proliferate, and ultimately modern humans. Today, it is humans who are the asteroid, condemning much of life to extinction.
The IPCC report reaffirms that the 'vast majority' of known fuel reserves must be left in the ground to avert intolerable risks to future generations. Meanwhile the major energy corporations make no secret of their goal of exploiting these reserves and discovering new ones.
A day before its summary of the IPCC conclusions, The New York Times reported that huge Midwestern grain stocks are rotting so that the products of the North Dakota oil boom can be shipped by rail to Asia and Europe.
One of the most feared consequences of anthropogenic global warming is the thawing of permafrost regions. A study in Science magazine warns that 'even slightly warmer temperatures [less than anticipated in coming years] could start melting permafrost, which in turn threatens to trigger the release of huge amounts of greenhouse gases trapped in ice,' with possible 'fatal consequences' for the global climate.
Arundhati Roy suggests that the 'most appropriate metaphor for the insanity of our times' is the Siachen Glacier, where Indian and Pakistani soldiers have killed each other on the highest battlefield in the world. The glacier is now melting and revealing 'thousands of empty artillery shells, empty fuel drums, ice axes, old boots, tents and every other kind of waste that thousands of warring human beings generate' in meaningless conflict. And as the glaciers melt, India and Pakistan face indescribable disaster.
© 2014 Noam Chomsky
Distributed by The New York Times Syndicate
De mens is niet in staat zich aan te passen aan de veranderende omstandigheden en zal dus volgens de wetten van de evolutie zichzelf vernietigen, terwijl de polder academici muisstil afwachten omdat ze, net als professor Oomen, allerlei 'redenen' hebben die 'praktisch van aard' zijn om zich 'niet publiekelijk uit te spreken' tegen de gruwelijke waanzin die zich voor hun ogen voltrekt en die de toekomst van hun nakomelingen vernietigt. Wat zouden toch in godsnaam die 'redenen van praktische aard' kunnen zijn? Mevrouw Oomen, u zwijgt alweer. Waarom? Wat is 'praktischer van aard' dan de toekomst van kinderen, de uwe zowel als die van alle andere ouders?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten