Ik citeer uit het mainstream dagblad Trouw:
COLUMN LAMYAE AHAROUAY. Over veel onderwerpen heb ik in no time een mening klaar. U zou me af en toe gerust een meningenmachine kunnen noemen. Gooi er wat informatie in, en er komt rap opinie uit. Meningen zijn in Nederland aan inflatie onderhevig, en ik ben bang dat ik onderdeel van dat probleem ben.
Hier deelt een Trouw-columniste haar publiek mee dat zij als opiniemaakster een 'probleem' is, aangezien haar meningen 'aan inflatie onderhevig' zijn. De enige manier waarop zij kan voorkomen geen 'probleem' meer te zijn, is dus te stoppen met het geven van een 'mening' die ze in 'no time' heeft opgelopen of bijeen heeft gefantaseerd. Nu is mevrouw Aharouay volgens eigen zeggen niet meer dan 'een meningenmachine,' die met wat terloops opgedane 'informatie' al 'rap' met een 'opinie' komt. De vraag is waarom deze mevrouw een kennelijk brandende behoefte voelt om zich publiekelijk te manifesteren, terwijl ze daarmee een 'onderdeel' wordt van een 'probleem' dat zijzelf kwalificeert als een 'inflatie' van meningen. Waarom zwijgt ze niet als ze toch niet meer produceert dan een gelegenheidsopinie, die volgens eigen zeggen niet 'is gebaseerd op een gefundeerde basis,' en die ze bovendien even 'rap' laat vallen als ventileert. En waarom valt Trouw zijn lezers lastig met een dergelijk intellectueel lichtgewicht? Wat is relevant aan haar mening? Afgezien van haar hoofddoekje verschilt ze op geen enkele manier van de doorsnee zwetskous. Ik krijg de indruk dat haar hoofddoekjes even pedant en betekenisloos zijn als haar meninkjes. We hebben hier te maken met opnieuw een poseur. Morgen meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten