vrijdag 13 september 2013

De NRC's Koude Oorlog

De New York Times geeft Poetin de ruimte, maar de polderkrant NRC/Handelsblad komt met een manicheistische kwalificatie. Daar heerst nog de koude oorlog ideologie van goed en kwaad, vriend en vijand:

Poetin stunt met opiniestuk in NYT - lees hier duiding bij zijn brief 

10.28  Een nieuwe stunt in de diplomatieke soap rond het Russische wapencontroleplan voor Syrië. Poetin richt zich rechtstreeks tot het Amerikaanse volk in een opiniestuk geschreven in The New York Times. Lees hier duiding bij de brief van Poetin… LEES VERDER
Het dreigen van Washington met grootscheeps geweld met als onvermijdelijk gevolg de dood van vrouwen, kinderen, bejaarden heet bij de NRC een 'soap,' het voorstel om oorlog te voorkomen en daarmee nog meer chaos in het Midden Oosten heet een 'diplomatieke soap.' Dat heet duiding. De amateurs bij de NRC van de SP-miljonair Derk Sauer zien liever dat net als Irak en Afghanistan en Libie, ook Syrie in een chaos belandt. NRC's misdadige voorstelling van zaken komt voort uit het feit dat dit slag 'journalisten' nooit zelf een oorlog van nabij hebben meegemaakt en in alle rust en comfort graag wat sensatie zien ver van hun bed. Voor hen is oorlog amusement, iets wat op televisie gebeurt. De kwalificatie 'soap' is in dit geval van ene Mirjam Remie, een dame die zich zo presenteert:



Mirjam Remie

Mirjam Remie

Freelance Journalist




'Soap' is iets waar deze jongedame aan kan refereren. Het is haar referentiekader, en een onderdeel van haar leven. Het is dat wat ze op televisie ziet. Kwaliteit geldt niet meer bij de NRC, deze jongelui zijn goedkope freelancers, die soms tien stukjes per dag schrijven. Dat vergroot de winst voor Sauer en zijn oude marxistische kameraden. 

Ze schrijft:


Een nieuwe stunt in de diplomatieke soap rond het Russische wapencontroleplan voor Syrië. Poetin richt zich rechtstreeks tot het Amerikaanse volk in een opiniestuk geschreven in The New York Times. Lees hier duiding bij de brief van Poetin van Hubert Smeets, buitenlandredacteur van NRC Handelsblad.
Allereerst kort nog even de stand van zaken: minister Kerry zei maandag tegen een journalist dat Assad een aanval op zijn land kan voorkomen als hij binnen een week al zijn chemische wapens inlevert. Het was een terloopse opmerking, maar Rusland maakte er een serieus voorstel van. Steun van de internationale gemeenschap volgde. Obama houdt de mogelijkheid voor militaire interventie open, maar geeft - hoewel een vertragingstactiek wordt gevreesd - de voorkeur aan een diplomatiek antwoord op de gifgasaanval. Het Russische antwoord dus.
In de Koude Oorlogsretoriek van Smeets geldt dat een poging om de regering Obama te dwingen het internationaal recht te respecteren door niet, net als in het geval van Irak,  zonder mandaat van de wereldgemeenschap een soeverein land aan te vallen, verdacht is. Smeets beweert nu: 'Het was een terloopse opmerking.' Hoe weet hij dat zo zeker? Voorafgaand aan de G20 top schreef hij een stukje waarin hij de plank volledig missloeg. Waar is zijn stelligheid op gebaseerd? Weet hij als polder opiniemaker wat er achter de schermen gebeurt? Nee, natuurlijk.  En dit alles heet 'duiding.' Let ook op dit taalgebruik 'een vertragingstactiek wordt gevreesd.' Door wie? Bronnen noemen Smeets, zodat de lezer zelf kan checken. Niet iets beweren en je dan achter je eigen woorden verschuilen. Voor meer duiding a la Smeets:








1 opmerking:

paul zei

Smeets, Bril, Mak, het zijn allemaal Tom Friedmannetjes: niks bijzonders in hun mars maar op hun prominente plek beland omdat ze perfect aangepast zijn aan de ecologie van de macht. Nu is die ecologie zelf aan het veranderen en zijn ze als vissen op het droge.

"Duiding door Hubert Smeets". Zoiets als in het land der eenogen is de blinde koning...