Van een Chinese weblog geplukt: 'Picture: Salomon is lighting a candle at the table in preparation for dinner.' En ook hierboven ziet u een foto van Salomon Bouman sprekend aan een katheder van de International School for the Humanities and Social Sciences van de Universiteit van Amsterdam, opmerkelijk genoeg zijn visie gevend op het Israelisch-Palestijns conflict.
Vorige week dinsdag schreef Salomon Bouman na 37 jaar correspondentschap een beschouwend stuk voor zijn krant, de NRC, over het conflict in Israel en Palestina. Citaat daaruit: 'De islamitisch-fundamentalistische Hamas heeft niet alleen Gaza in haar greep maar is ook op de Westelijke Jordaanoever de sterkste partij. Het Israelische bezettingsleger staat daar volgens Gadi Shammi, de commandant van dat gebied, een machtsovername door Hamas in Ramallah in de weg.'
Met andere woorden: dankzij het Israelische leger worden de Palestijnse extremisten aan banden gelegd, wat aantoont dat 'de joodse natie' wel gedwongen is dit gebied te bezetten. Dat is tenminste de onderliggende suggestie.
Nu de werkelijkheid. Zoals niet ik, maar Bouman zelf verwoordt aan een Chinese vriend: 'The problem is that Hamas won the elections in the Palestinian territories and was then faced with an international boycot which makes the daily life of the Palestinians a real hell. You know the USA insisted on free, democratic elections. The irony of the story is that the USA, Israel and the EU refused to acknowledge the result of the only really free elections ever held by the Palestinians. Sad and stupid, I think." (22 nov. 2006)'
En: 'The Palestinian president Abbas decided to call for new elections in order to "hear'' the voice of the people, hoping that the Palestians will listen to him. Hamas is very angry. For good reasons. Only a few months ago the won the elections. So why new ones ?""Israel keeps a low profile in this Palestinian power struggle. But let us say in secet Israel is helping president Abbas. How ? With weapons and other means." (19 dec. 2006)'
Dit is Bouman zelf, maar deze informatie is voor privé-gebruik en niet voor het grote publiek dat onwetend moet worden gehouden. Die moet keer op keer verteld worden dat 'de islamitisch-fundamentalistische Hamas niet alleen Gaza in haar greep [heeft] maar ook op de Westelijke Jordaanoever de sterkste partij [is].' Hamas moet namelijk volgens de consensus van de pro-Israel lobby gecriminaliseerd worden, dus afgebeeld worden als het grote gevaar, waar geen zinnig mens mee onderhandelen kan. En dat doet Bouman braaf, want hij dient niet de belangen van de journalistiek maar die van de extremistische politiek van Israel. Hoe een democratisch gekozen regering de macht kan grijpen, legt hij niet uit. In zijn optiek heeft kennelijk ook de Nederlandse regering de macht gegrepen. Bouman verzwijgt ook dat niet Hamas maar de verliezer van de democratische verkiezingen, de corrupte Fatah, de macht heeft gegrepen, met financiele en militaire steun van Israel en de VS, zoals vorige week gedetailleerd en gedocumenteerd bekend werd gemaakt:
'After failing to anticipate Hamas’ victory over Fatah in the 2006 Palestinian election, the White House cooked up yet another scandalously covert and self-defeating Middle East debacle; part Iran-contra, part Bay of Pigs. Now it emerges: confidential documents, corroborated by outraged former and current U.S. officials, reveal that George Walker Bush, Condoleezza Rice, and Deputy National-Security Adviser Elliott Abrams backed an armed force under Fatah strongman Muhammad Dahlan, touching off a bloody civil war in Gaza and leaving Hamas stronger than ever.'
Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2008/03/de-westerse-terreur-16.html
Ook dit verzwijgt Salomon Bouman in zijn poging Hamas te stigmatiseren, zoals voorheen hij en velen van zijn collega's bij de commerciele massamedia braaf Fatah stigmatiseerden.
Bouman gebruikt een uitspraak van generaal Gadi Shammi, de hoogste Israelische militair in bezet gebied, vroeger in Gaza en nu op de Westbank, een man die vooral bekend staat vanwege de terreur die zijn leger uitoefent tegen de Palestijnse bevolking. Waarom gebruikt de voormalige NRC-correspondent een militair als bron, iemand die een duidelijk belang heeft om de bezetting te legitimeren? Ik, als onafhankelijk journalist, zou daar tenminste 1 andere bron tegenover gesteld hebben om evenwichtigheid in mijn artikel te krijgen. Vorig jaar reisde ik met een gezelschap van Nederlandse deskundigen op het gebied van het internationaal recht door de bezette en belegerde Westbank en sprak er in Nabloes met mensen van Fatah, niet de corrupte top die door de Israeli's en Amerikanen in het zadel wordt gehouden, maar met de achterban, de gewone mensen zal ik maar zeggen, die de dagelijkse terreur van de Israelische bezetter al 4 decennia over zich heen krijgen. Ze vertelden me dat ze een werkzame relatie hadden opgebouwd met Hamas, dat ze samenwerken bij acties tegen de vijand, en dat ze net als Hamas tegen de gigantische corruptie van hun - door de vijand gefinancierde - leiders waren. Dat sluit niet uit dat er gevechten tussen Hamas en Fatah zouden kunnen uitbreken op de Westbank, maar dat zal dan weer het gevolg zijn van de verdeel en heers strategie van de koloniale machten. Ik weet dat, omdat ik tegenstelling tot Salomon Bouman als onafhankelijk journalist met de betrokken mensen spreek en me niet verlaat op louter en alleen een Israelische generaal die niet alleen een terreurbewind voert, maar ook nog eens deze terreur in de massamedia gelegitimeerd wil zien.
Gezien Bouman's eigen opmerkingen op de Chinese weblog als de feiten die ik aanvoer, is de vraag gerechtvaardigd waarom Salomon propaganda bedrijft. En al zo lang. We hebben het hier niet over de eerste de beste. Salomon Bouman is 37 jaar lang correspondent geweest in een uiterst gewelddadig gebied voor een avondblad dat zich afficheert als een kwaliteitskrant. Waarom hanteert de krant die stelt de slijpsteen voor de geest te zijn, geen enkele simpele journalistieke norm? Waarom kan Bouman's propaganda ongestoord doorgaan? Wat denkt men ermee te bereiken? Wiens belangen denkt men te behartigen? En misschien wel de belangrijkste vraag: heeft men helemaal geen enkel schaamtegevoel? En waarom reageert niemand van de NRC? Voorwaar, 'Sad and stupid.' De spijker op de kop.
5 opmerkingen:
Zelf had ik gedacht: in zijn brieven zal hij wat minder formeel en losser zijn, dus dat deze wat scherpere versies zouden zijn van zijn artikelen, omdat ik er altijd van uit ga dat iemand achter hetgeen hij schrijft staat. Vandaar mijn verbazing. Je gaat vervolgens denken dat hij zijn publicaties 'in opdracht' of 'onder druk' schrijft - wat anders? Dat je van je land houdt is een ding, en ook dat spreekt uit zijn brieven, maar tegen beter weten in regeringspropaganda schrijven, terwijl je journalist bent, nee, ik kan daar met mijn pet niet bij.
En misschien wel de belangrijkste vraag: heeft men helemaal geen enkel schaamtegevoel? En waarom reageert niemand van de NRC?
Welnu Stan, als ze zouden reageren zouden ze toegeven dat deze kwestie, i.e. de door jou geuite kritiek, relevant is. De meest effectieve vorm van censuur in dit tijdperk is iets eenvoudig te verzwijgen. Door te doen alsof jouw blog niet bestaat, hoewel het voor een bepaalde Schicht in onze gesellschaft natuurlijk een goed gelezen blog is (ik ken je statistieken natuurlijk niet overigens), bestaan ook de op jouw blog geuite kritiek en de er gemelde feiten niet.
Ze kunnen natuurlijk altijd zeggen, 'pft, als we iedereen met een weblog serieus moeten gaan nemen..' Voor een dergelijke arrogantie draait men zijn hand niet om.
Zo simpel lijkt het me.
[Maar als ik het mis heb, geestslijpers, hoor ik het graag van u, mocht u dit lezen.]
Ze zullen angstvallig jouw mailjes wissen en er nog een biertje bijpakken.
Maar dat hoef ik je waarschijnlijk niet te vertellen.
sonja,
voor oprechte mensen is er maar 1 vaderland, en die is zo groot als de wereld. zodra men grenzen gaat aanleggen, eindigt men onherroepelijk in benard provincialisme. zoals je weet schrijf ik momenteel een boek over palestina. ik zal zeker salomon bouman als illustratie nemen van de wijze waarop westerse journalisten zich met leugens aan de consensus houden. ik denk dat het uiteindelijk heel moeilijk is om het helemaal te verklaren, maar ik geloof dat ik een eind op weg ben. zodra ik het af heb zal ik het je emailen. nogmaals bedankt voor die gouden tip.
herman, je hebt gelijk, ook tijdens redactievergaderingen merkte ik vroeger dat men gewoon niet hoorde wat iemand met kritiek zei, zodra men het niet wilde horen. het blijft alleen een raadsel dat mensen dit kunnen rechtvaardigen tegenover zichzelf. ik weet wel dat ze zich dood ergeren aan dit soort kritiek en dat ze zich schamen op het moment dat ze betrapt worden met hun leugens. alleen is het een verkeerd soort schaamte.
groet
stan
Ja, Herman heeft gelijk. De meest effectieve vorm van censuur in dit tijdperk is iets eenvoudig te verzwijgen. Negeren is een woord dat ook heel goed past. Het is alleen niet van dit tijdperk alleen, het is zo oud als de weg naar Rome.
Het rare is, ze laten er alleen maar door zien dat het wél een item voor ze is. Als iets volstrekt niet belangrijk voor hen is, en iemand anders laat merken dat het voor hem wel belangrijk is, dan kun je het er immers gewoon even over hebben.
Onze veelgeroemde tolerantie stamt uit de tijd van de verzuiling: wij geven, zeggen we, anderen ruimte. Maar betrokken bij anderen dan onze gelijkgestemden waren we niet en zijn we nu nog niet. Daar wordt niet in geïnvesteerd.
Stan, deze ken waarschijnlijk al, van Conny Mus, die het van de zotte vindt dat Nederland als enige in de wereld aparte correspondenten heeft voor het verslaan van nieuws in Israël en de Palestijnse gebieden (juni 2002):
Overigens was het een gezellige avond, leek soms op Dit is Uw Leven van Salomon Bouman van NRC, die juist het voorbeeld is van dat onderwerp. Bouman is al vele jaren geleden gepasseerd door zijn krant en kreeg een tweede correspondent op zijn correspondentendak.
(...)
Dachten jullie nu werkelijk, dat onze collega's uit de rest van de wereld ooit nagedacht hebben over de tweede man voor de Palestijnse gebieden? Natuurlijk niet, dit is exclusief Nederlands. New York Times, Washington Post, Le Monde, Sky News, BBC - ach, eigenlijk iedereen doet wat ik en nog een paar Nederlandse collega's van mij doen: gewoon en heel eenvoudig verslag van het konflikt aan beide kanten. Gaza, Ramallah, Jenin, Tel Aviv, Haifa, Jeruzalem, het is allemaal te doen.
(...)
Laten we nu gewoon duidelijk zijn, NRC en NOS kregen niet wat ze behoorden te krijgen van hun correspondent en zitten nu met een onzinnige en dus dure oplossing: twee man voor dezelfde baan. Bijzonder vind ik dat toch wel, want iedereen die ooit in Israël en de Palestijnse gebieden heeft gewerkt, weet dat je dat rustig in je eentje af kan, en al die mooie verhalen van de betrokkene zelf zijn nonsens.
Zo had ik er nog niet over gedacht, inderdaad een opmerkelijk fenomeen.
Op dezelfde pagina staat (erboven, dat in wezen een toelichtig is op wat er nu volgt) een verslag van Martin Hulsing en Conny Mus over de presentatie van het onderzoek van Jacqueline de Bruijn voor de Dick Scherpenzeel Stichting in Felix Meritis te Amsterdam:
Als laatste kwam Jacqueline de Bruijn aan bod. Frénk van der Linden nam niet de moeite haar voor te stellen. Direct werd er een vraag naar haar hoofd geslingerd over haar onderzoek. No more mister nice guy. Ze kreeg nauwelijks de ruimte om haar onderzoek toe te lichten en werd voortdurend onderbroken. Ook door de heren van de eerste groep, die door Frènk van der Linden werden uitgenodigd om hun reactie te geven. Ze vonden het allemaal onzin. Van de officiële genodigden was het alleen Radi Suudi die de bevindingen van het onderzoek ondersteunde, maar hij is dan ook zelf een Palestijn. Door de anderen werden er nauwelijks argumenten gegeven, ze vonden het gewoon onzin. Conny Mus, die het ook allemaal onzin vond, was de enige die een duidelijk argument naar voren bracht, namelijk dat dit soort conclusies niet getrokken konden worden op basis van slechts vijf weken onderzoek. Na afloop, onder het genot van een flinke pint bier [sic herman_m] vertelden een aantal van de coryfeeën dat "deze vrouw" lid was van het Nederlands Palestina Comité. Klonk gemeen bedoeld, en heeft inhoudelijk geen enkele waarde.
Een reactie posten