George Orwell schrijft in 1984 dat een oorlog 'het overschot verslindt aan verbruiksgoederen en hij helpt de speciale geestelijke atmosfeer in stand te houden, die een hierarchische maatschappij nodig heeft. De oorlog, zo zal men zien, is nu een zuiver binnenlandse aangelegenheid... De oorlog wordt door iedere heersende groep gevoerd tegen de eigen onderdanen en het doel van de oorlog is niet om gebiedsveroveringen te maken of te voorkomen, maar om de structuur van de samenleving in stand te houden.'
De elite zal uit angst voor destabilisering van het systeem alles in het werk stellen om aantasting van haar positie te voorkomen. Allereerst zal het bewust en onbewust een vijand scheppen om de interne samenhang te herstellen. Een Amerikaanse wetenschapper schrijft daarover het volgende: 'It was this fear that gave an element of plausibility to the formulation of Kissinger--that NATO could not continue to exist without keeping Russia as the permanent enemy against which to organize its cohesion. Carl Schmitt and the "conservative revolutionaries" of Weimar Germany, who defined the enemy-relation as the basis of politics. The feeling of a need for an external enemy to maintain internal cohesion.' Carl Schmitt was een van de belangrijkste nazi-ideologen en het grote voorbeeld van de huidige Amerikaanse neoconservatieven. Na de val van de Sovjet Unie was een nieuwe vijand nodig die de gigantische uitgaven van de Amerikaanse oorlogsindustrie rechtvaardigt en de grote verschillen tussen rijk en arm. Die vijand is het zogeheten 'islamitisch fundamentalisme' geworden.
De AD opent vandaag op de voorpagina met 'Nieuwe radicaal staat klaar.
AMSTERDAM - Op 2 november 2004 veranderde alles. Ten góede, zegt de Amsterdamse Marokkaan Redouane.'
Lees verder: http://www.ad.nl/amsterdam/article764214.ece
Daar is hij dan: de nieuwe vijand. Zonder propaganda is een moderne oorlog niet mogelijk. Zonder stijgende winsten zijn in het neoliberalisme commerciele massamedia niet mogelijk. Angst is een geweldig verkoopprodukt. Inmiddels draait er een hele industrie rond angst.
Voor de duidelijkheid: ongetwijfeld zullen er 'nieuwe radicalen' erbij komen, net zoals er mensen bijkomen die niet radicaal zijn. Dat is geen nieuws. Dat jonge mensen radicaliseren wanneer ze in een uitzichtloze situatie komen is ook al niets nieuws. Hoe we dat onrecht, die vernedering kunnen voorkomen is veel belangrijker dan het feit dat er radicalen bestaan. Dat wisten we al lang. Overigens: hebben we hier te maken met Marokkaanse Nederlanders? Of met een 'Amsterdamse Marokkaan?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten