Elf jaar geleden reisde ik door Libanon en zag er in het zuiden de grootscheepse verwoestingen door Israelische bombardementen, waarbij de burgerbevolking op geen enkele manier werd gespaard. Ik bezocht toen ook de stad Tyrus. Ik berichtte voor de VPRO-Radio het volgende: 'Vijf minuten lopen van het haventje zijn schitterende cipollijnen zuilen uit de Romeinse tijd te zien naast gebombardeerde huizen. Op een bord staat: "cultuurbezit, beschermd door de conventie van Den Haag van 14 mei 1954, voor de bescherming in geval van een gewapend conflict.'' Wat beschaving toch allemaal vermag, denk ik. Wel oude cultuurschtten beschermen maar niet de mensen die ernaast wonen. In elk geval konden ze tijdens een Israelische aanval achter die zuilen gaan schuilen, en dat is toch mooi meegenomen.' Desondanks, elf jaar later lees ik in de Volkskrant van vandaag: 'Schade aan wereldergoed in Libanon.' Door het gebruik van extreem zware bommen zijn de Israeli's er toch in geslaagd het werelderfgoed te beschadigen. 'De steden Tyrus en Baalbek zijn niet direct getroffen door de Israelische luchtaanvallen, maar zijn desondanks beschadigd door de grondtrillingen die werden veroorzaakt door bombardementen in de buurt.' De grootschalige terreur van deze natie, heeft niet geleid tot politieke stappen van Europa om de razernij van deze schurkenstaat aan banden te leggen. Integendeel, Europa steunt Israel economisch, politiek en militair. Straks zal Europa daar een prijs voor moeten betalen. En hebben wij burgers dan nog het morele recht om hiertegen te protesteren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten