Mohammed Jabri die op de website Elqalem schrijft, mailde mij een reactie van hem die hij schreef in antwoord op een aantal vragen van een Elqalem-bezoeker, nav de open brief aan minister Donner. Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/09/mohammed-r-jabri.html
Een interessante reactie, zoals u kunt lezen:
'Beste *****
Mijn bevindingen en mening omtrent overeenkomst tussen democratie en islamitische politieke systematiek is gebaseerd op het vers uit de Koran in onderstaande link (vers 42, As-Shoera; De
Consultatie):
http://www.elqalem.nl/elqalem/aspx/template.aspx?item_id=381&category_id=54&
group_id=3
Dit is een heilige tekst waarin weinig tot niets concreets wordt gezegd over de juridische vorming van jurisprudentie/wereldlijke wetgeving. Het weergeeft echter wel de belangrijkste kaders in de Islam aan voor verbetering van de samenleving in ieder aspect. Aangezien democratie ten doel heeft de samenleving in beraadslaging te verbeteren (zoals ook weergeven in dit
vers) is mijn
uiteindelijke interpretatie van dit vers als volgt (waarbij ik mij beroep op mijn islamitische plicht tot 'ijtihad'; persoonlijke interpretatie):
De islam in de politieke context heeft primair politieke principes die vandaag de dag wereldwijd geldig zijn. Een van die principes is essentieel voor de democratie, en dat is juist het principe van de Shoera. Soerat As-Shoera, benoemt eerst de kwaliteiten van goede moslims en dan bij de bekende pijlers vaststelt dat zij hun kwesties behandelen in onderling overleg.
In het Arabisch: 'Wa Amrohom Shoera Baynahom', waarbij het woord 'amrohom', door ons vertaald als 'kwesties', meer inhoudt dan in onze interpretatie ervan. Het heeft een meer algemene en universele reikwijdte, naar iedere beslissing op ieder niveau. 'Shoera' betekent 'beraadslaging', welk een onmisbare pilaar is voor de uitvoering van zuivere democratie.
Dit vers bepaalt in de eerste plaats dat het het volk is dat zijn eigen kwesties moet behandelen, met andere woorden dat het zichzelf moet regeren. En het moet dat doen door middel van het beraadslagen van zijn leden, al zijn leden. Het idee van de wet van het volk, ofwel democratie, is dus absoluut een islamitisch idee. En niet alleen dat: het principe van As-Shoera maakt van democratie voor iedere moslim een verplichting. De overeenkomst tussen islam en democratie is dat beiden gericht zijn op het verbeteren van de samenleving welke zoals bijvoorbeeld wetenschappelijk gesteld in het WRR-rapport (Wetenschappelijke Raad voor Regeringsbeleid; google op de naam "dynamiek in islamitisch activisme" van de WRR en je krijgt een geweldig wetenschappelijk rapport te lezen hierover) verdeeld kan worden in 3 categorieën: de individuele, de sociale en de politieke waardigheid met als hoofdnoemer/paraplu de menselijke waardigheid. Een moslimmaatschappij kan, om waarachtig islamitisch te zijn, niet anders dan een democratie zijn. Veel mensen zouden tegenwerpen dat de geschiedenis het tegendeel laat zien en dat islamitische maatschappijen ten prooi vielen aan despotisme en geen democratieën hebben gevestigd. Dat is waar, maar ik hoop dat je het met me eens bent dat dit gebeurde ondanks de islam en zéér zeker niet dankzij de islam.
De principes van de politieke grondslagen van de islamitische staat luiden als volgt:
1. Een gekozen leider, verkozen door het volk en daarmee regerend in overleg. 2.Een scheiding van machten, in ieder geval tussen de uitvoerende en de rechterlijke macht. 3. Een egalitair economisch systeem, gebaseerd op een tot norm gemaakte solidariteit en het voorkomen van uitbuiting, monopoliën en concentratie van kapitaal. 4.Bescherming van minderheden en respect voor diversiteit, ook in culturen. 5. Vrijheid van opinie en van deelname aan verkiezingen, hetzij als kandidaat, hetzij als politieke daad.
Dit zijn vijf kenmerken van de islamitische staat van de eerste kaliefen. Mijns inziens maken deze vijf elementen de islamitische staat veel democratischer dan de meeste Westerse landen (excuses voor de arrogantie; niet zo bedoeld), zij het met als kanttekening dat de geest tussen beide tijdsgewrichten verschillend is. De westerse democratie is gebaseerd op de overdracht van de macht van het volk naar het bestuur en het parlement, en dat voor een bepaalde periode.
Het principe van de Shoera (consultatie) wijst de absolute overdracht van macht af en vraagt na de verkiezing een voortdurende, actieve participatie van het volk bij het regeren. Het parlement zoals dat in de meeste Europese landen functioneert, is niet voldoende, omdat het om niet meer dan een georganiseerde groep parlementariërs gaat die eerder de belangen van hun partij en soms die van andere machtsblokken dienen dan die van hun electoraat. Een beter systeem zou zijn raden te kiezen, te beginnen op het niveau van wijken, dan van steden, van provincies en van federatieve staten, die alle statutair met elkaar en aan het nationale parlement zijn gekoppeld en die alle de mogelijkheid hebben mee te doen aan het besluitvormingsproces.
Aldus is het Shoera een principe dat een basis democratie behoeft. En hoe meer nieuwe horizonten de technologie ons biedt om de democratie meer op de basis georiënteerd te kunnen maken en minder steunend op een systeem van machtsoverdracht, des te meer zou de maatschappij hiervan gebruik moeten maken.
In de Islam is ook een zekere pluriformiteit op juridische vlak gegarandeerd. De maatschappij kan verschillende rechtsordes hebben op het niveau van het familierecht en dat in functie van verschillende filosofische of religieuze opvattingen. De maatschappij is niet alleen multicultureel en multireligieus, het is ook multi-institutioneel tot op een bepaald niveau.
Om deze diversiteit in een beter functionerende democratie op alle vlakken te garanderen is het belangrijk de vrije circulatie van informatie en meningen te garanderen. Dit kan alleen het geval zijn wanneer de vrijheid van onderwijs wordt gegarandeerd. Maar ook de toegang tot de media in al haar vormen moet een recht zijn en in de praktijk mogelijk gemaakt. Media moeten democratisch zijn en monopolie van media door de staat of het kapitaal of welke instantie dan ook moet onmogelijk gemaakt worden. Vooral de media speelt hierin een zeer belangrijke rol, alsmede de privatisering van de media en de rol die de overheid hierin (voorlopig) NIET wenst te nemen.
Om de shari'a in Nederland in te voeren dien je, volgens mijn bronnen, eerst een islamitisch kalifaat te stichten naar de criteria zoals onder meer hierboven gesteld (simpelweg gezegd: naar het model zoals de profeet Mohammed -vrede zij met hem- het eerste kalifaat stichtte). Daarnaast geldt dat de shari'a in eerste instantie louter voor moslims geldt. In een universele samenleving die verenigd is door alle religieën die God erkennen als de enige God en Hem aanbidden als de Maker van alles, is het lastig de shari'a toe te passen op niet-moslims. Wel zijn er in de shari'a jurisprudenties opgenomen rondom de rol van de 'dhimmi' (niet-moslimburger in een islamitische staat). Hierover wil ik je best informeren, maar dan moet je maar even specifieke vragen stellen.
Op het shari'a-onderwerp zal ik dieper ingaan op een nog te verschijnen boek dat de shari'a in wetgeving presenteert en het eerste shari'a-wetboek (weergeven in artikelvorm en al) in Nederland zal zijn, met Gods wil.
In de open brief naar minister Donner roep ik wel dat de invoering van de shari'a in Nederland niet mag. Echter, dit mag wel, maar onder voorwaarden. Ik acht deze voorwaarden niet haalbaar en zodoende stel ik dus ook dat het niet mag, omdat als niet aan deze voorwaarden wordt voldaan het gewoonweg onmogelijk is de shari'a als grondwet in te stellen. Al zou 100% van de NL-bevolking dit willen onder de huidige omstandigheden.
Mohammed R. Jabri
Redacteur Elqalem.nl/com
mailto:jabri@elqalem.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten