Dit is de journalist Pim van Galen met op de achtergrond zijn werkterrein, politiek Den Haag. Even vooraf: journalistiek is in de juiste bewoordingen de juiste vraag stellen. In Nederland is de journalistiek in de commerciele massamedia een travestie aan het worden van wat eens een vak was. Afgelopen maandag zag ik hoe Pim van Galen van NOVA's 'Den Haag Vandaag' ergens rond dat pleintje in Den Haag stond te stuntelen. Naar aanleiding van het kamerdebat over nog meer troepen naar Afghanistan zei hij tegen Jeroen Pauw: 'Het was opvallend Jeroen, en de kamerleden zijn ook niet erg blij met die beeldvorming, dat 90 procent van de deskundigen hier gewoon voor is... onevenwichtig dus, veel voorstanders.' Wekenlang had Pim zich kunnen voorbereiden op dit debat en had dus - als hij zijn huiswerk goed had gedaan - de kijkers kunnen informeren over wat nu precies de ware redenen zijn waarom 90 procent van de uitgenodigde deskundigen voor waren en slechts tien procent tegen. Want inderdaad 'opvallend' en inderdaad een 'onevenwichtige' keuze van onze volksvertegenwoordigers, een keuze die straks mensenlevens kan kosten. Maar nee, wij kijkers kregen geen nauwgezette verklaring voor deze 'onevenwichtige' keuze. Kennelijk vond Pim het niet relevant om het ons te vertellen, en ook Jeroen niet, wiens hoofd en presentatiestijl mij het onrustbarende gevoel geven dat het hem allemaal worst zal zijn. Nog wonderlijker was Van Galen's terloopse opmerking dat 'de kamerleden ook niet erg blij [zijn] met die beeldvorming.' Met andere woorden: het gaat hier om beeldvorming. Het maakt dus niet uit dat er een 'onevenwichtige' keuze is gemaakt, maar wel dat 'de kamerleden ook niet erg blij [ zijn] met die beeldvorming.' Het gaat Pim en zijn kamerleden dus niet om de inhoud maar om de vorm, 'die beeldvorming.' Ook de journalistiek is allemaal public relations en marketing geworden: hoe verkoop ik een product, of dat nu wollen muts is of een oorlog, het maakt niets meer uit, zolang men met zijn produkt maar goed overkomt, zolang de beeldvorming maar een beetje lekker oogt. Pim sprak ook nog over 'robuust beveiligd,' waarmee hij letterlijk de taal van de macht overnam, de eufemismen, de kwalificaties en soepele adjectieven, de propaganda, de taal van de minister en de NAVO en al die anderen 'deskundigen' die bij deze machtspolitiek belang hebben. Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/01/nederland-en-afghanistan-24.html Daarom zult u Pim en Jeroen niet snel van uw beeldscherm zien verdwijnen, ze hebben bewezen dat ze betrouwbare boodschappenjongens zijn, die met een combinatie van domheid en luiheid de handel van anderen kunnen verkopen. Net zolang tot een zware terroristische aanslag of een economische crisis iedereen wakker schudt en onze parlementaire pers - net als tijdens de opkomst van Pim Fortuyn - alleen maar verbijsterd kan toekijken hoe de werkelijkheid zich ontvouwt. Pim en Jeroen verzuimden tijdens hun tv-optreden ook veel fundamentelere vraagstukken op te werpen met betrekking tot het sturen van militairen om oorlog te voeren. Die vinden ze kennelijk te moeilijk of irrelevant of - erger nog - misschien kunnen ze eenvoudigweg geen andere vragen bedenken. Welke die vragen zijn kunt u hier lezen: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/01/nederland-en-afghanistan-25.html De uitzending van NOVA is hier te zien: http://www.novatv.nl/index.cfm?ln=nl&fuseaction=archief.zoekopdatum&datum=30-01-2006
Geen opmerkingen:
Een reactie posten