"Het joodse lijden tijdens de Holocaust zal niet langer meer als verdediging dienen"

Parool-columniste Natascha van Weezel moest haar langdurig geclaimde onafhankelijkheid als overtuigde zionist maandag 27 oktober definitief laten vallen, door ondermeer het volgende te stellen over de GroenLinkse-PVDA-motie om de Israelische genocidale aanvallen te bemoeilijken door in Nederland een wapenembargo tegen Israel te bewerkstelligen:

"na een aantal dagen bleek dat ruim 500 Joden hun GL- of PvdA-lidmaatschap hadden opgezegd. Afgezien van een aantal kleinschalige ‘uitpraatbijeenkomsten’ leek daar weinig empathie voor. De partijleiding meldde dit te ‘betreuren.’ Gelukkig waren er óók 2000 nieuwe leden bijgekomen door deze vooruitstrevende koers.

Voor veel linkse Joden was dit de échte klap. Alsof hun pijn er niet toe deed. Bij de partijleus ‘De sociale meerderheid’ vroegen ze zich plotseling af of zij soms als asociaal werden gezien. Zelfs mijn moeder – rood in hart en nieren – besloot om niet meer op ‘haar’ partij te stemmen. Nu is ze daar toch op teruggekomen en stemt met een zwaar hart op de door haar zeer gewaardeerde Marjolein Moorman."

Kortom, volgens mevrouw Van Weezel was "dit de échte klap" voor "veel linkse Joden. Alsof hun pijn er niet toe doet." Met deze opmerking verraadde zij haar ware overtuiging, te weten dat het leven van Joden in Israel belangrijker is dan het leven van Palestijnse vrouwen en kinderen in Gaza, die zo'n 70 procent van alle Palestijnse slachtoffers uitmaken. Waarom zij dit vindt maakt de zioniste niet bekend, omdat alleen racistische opvattingen deze houding van eveneens "veel linkse Joden" kunnen rechtvaardigen. Hoe dan ook, beweert Van Weezel: 

"De Joodse gemeenschap bestaat uit een gemêleerde groep. Er zijn ongetwijfeld Joden die nog steeds uit volle overtuiging, of met enige vertwijfeling, op GL-PvdA stemmen. Een veel groter deel is echter op zoek naar een nieuw politiek onderkomen. Voor het eerst zijn ze zwevende kiezers. In de chatgroepen wordt nu gesproken over de voor- en nadelen van D66, het CDA of de CU. Tegelijkertijd worden ze door vrienden en familieleden belachelijk gemaakt: “Zie je nou dat je dom was om links te vertrouwen? Wij stemmen al járen op de VVD of PVV.”

Joodse PVV-stemmers? Eigen volk eerst? Wilders op 19 maart 2014: "Willen jullie meer of minder Marokkanen?" Het  aanwezig schorie-morrie antwoordde uit volle  borst "Minder Marokkanen!!!" Nu doet zich een opmerkelijk fenomeen voor:  joodse PVV-stemmers, die zich een eigen volk beschouwen, van wie de loyaliteit allereerst naar Israel gaat, vinden dat er in Nederland minder Marokkaanse Nederlanders moeten wonen, net zoals in Israel en de bezette gebieden Joden van oordeel zijn dat er geen Palestijnse burgers moeten leven. Op 4 september 2020 besliste het gerechtshof Den Haag  dat "PVV-leider Wilders zich aan groepsbelediging schuldig heeft gemaakt. Tijdens een partijbijeenkomst op de verkiezingsavond van 19 maart 2014 vroeg Wilders het aanwezige publiek of zij meer of minder Marokkanen wilden. Het publiek reageerde met ‘minder, minder’ waarna Wilders zei, ‘nah dan gaan we dat regelen.’ Het hof oordeelt dat de uitlating van Wilders, ook al is die gedaan in de context van het politieke debat, onnodig grievend is geweest."

https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Organisatie/Gerechtshoven/Gerechtshof-Den-Haag/Nieuws/Paginas/Gerechtshof-veroordeelt-Wilders-voor-minder-Marokkanen-uitspraak.aspx

Als ik Natascha van Weezel nu moet geloven kiezen ook joodse Nederlanders op Wilders, ondanks het feit, of juist vanwege het feit dat hij "onnodig grievend" is tegenover islamitische Marokkanen. 

Wat mij ook dwarszit als zoon van een Zeeuwse vader en Schotse moeder is de volgende bewering van de joodse Natascha van Weezel dat voor "veel linkse Joden" het besluit voor een wapenembargo m.b.t. Israel  de indruk vestigde bij de pro-Israel lobby "Alsof hun pijn er niet toe doet." Maar waarop berust hun gebrek aan empathie met de vele tienduizenden Palestijnse slachtoffers van het fascistisch Netanyahu-bewind? Het op de achtergrond erbij slepen van zes miljoen vermoorde joodse Europeanen roept 80 jaar na de Holocaust een gecultiveerd slachtofferschap op die  mateloos en blind makend is. Al in 1981 waarschuwde de vooraanstaande zionist Nahum Goldmann, lange tijd president van het World Jewish Congress:

"Wij zullen moeten begrijpen dat het joodse lijden tijdens de Holocaust niet langer meer als verdediging zal dienen, en we zullen zeker moeten nalaten de Holocaust als argument te gebruiken om gelijk wat we ook mogen doen te rechtvaardigen. De Holocaust gebruiken als een excuus voor het bombarderen… is een soort 'ontheiliging,' een banalisering van de onschendbare tragedie van de Holocaust, die niet misbruikt moet worden om een politiek twijfelachtig en moreel onverdedigbaar beleid te rechtvaardigen."

Telkens weer zes miljoen vermoorde mensen voor je politieke karretje spannen, is weerzinwekkend. Als Van Weezel niets beters weet is het fatsoenlijker te leren zwijgen over deze tragedie, dan haar banalisering van de Holocaust. Volgende keer meer.