Maandag 11 april 2022 publiceerde ik het volgende op mijn weblog:
De Oekraïense Virtuele Werkelijkheid
Perception management is a term originated by the US military. The US Department of Defense (DOD) gives this definition:
‘Actions to convey and/or deny selected information and indicators to foreign audiences to influence their emotions, motives, and objective reasoning as well as to intelligence systems and leaders at all levels to influence official estimates, ultimately resulting in foreign behaviors and official actions favorable to the originator's objectives. In various ways, perception management combines truth projection, operations security, cover and deception, and psychological operations.’
‘Perception’ is defined as the ‘process by which individuals select, organize, and interpret the input from their senses to give meaning and order to the world around them.’
Veelzeggend is dat de ‘phrase “perception management” has often functioned as a euphemism for “an aspect of information warfare.”’ Bovendien geldt dat de ‘phrase "perception management" is filtering into common use as a synonym for "persuasion." Public relations firms now offer "perception management" as one of their services. Similarly, public officials who are being accused of shading the truth are now frequently charged with engaging in "perception management" when disseminating information to media or to the general public.’
Typerend is ook het volgende:
Beginning in the 1950s, news media and public information organizations and individuals carried out assignments to manage the public's perception of the CIA, according to the New York Times. Carl Bernstein wrote in 1977 that ‘The CIA in the 1950s, '60s, and even early 70s had concentrated its relationships with journalists in the most prominent sectors of the American press corps, including four or five of the largest newspaper in the country, the broadcast networks, and the two major weekly news magazines.’ David Atlee Phillips, a former CIA station chief in Mexico City, described the method of recruitment years later to Bernstein: ‘Somebody from the Agency says, “I want you to sign a piece of paper before I tell you what it's about.” I didn't hesitate to sign, and a lot of newsmen didn't hesitate over the next twenty years.’
Dat het begrip ‘perception management’ van doorslaggevend belang is voor de westerse beleidsbepalende elite, blijkt onder andere uit het feit dat ‘For years the FBI has listed foreign perception management as one of eight "key issue threats" to national security,’ en dat: ‘The FBI clearly recognizes perception management as a threat when it is directed at the US by foreign governments.’
https://en.wikipedia.org/wiki/Perception_management
De bekende Amerikaanse ‘television-host’ Bill O’Reilly merkte dan ook eens op: ‘U weet dat in showbusiness, politiek en al het andere, perceptie de werkelijkheid is.’ In de huidige collectieve westerse ‘perceptie’ moeten Oekraïners en hun corrupte regime in Kiev worden gezien als het slachtoffer van één man, ‘Poetin’ of ‘Poedler,’ zoals de Volkskrant de Russische president demoniseerde, als onderdeel van de bellicose propaganda-campagne waaruit elke nuance en elke context is verdwenen. Deze ‘perceptie’ is momenteel zo succesvol dat de werkelijkheid geen enkele rol meer speelt. Waren er in het verleden hier en daar nog mainstream-journalisten die niet ‘embedded’ waren, en de politieke en militaire propaganda met feiten onderuit haalden, vandaag de dag is hier geen enkele sprake meer van. Dit is de eerste oorlog waarbij het Westen is betrokken, die geen tegenstem aan het woord laat, geen dissidente visie toelaat, geen zinvolle wederhoor pleegt, geen bredere context belicht. Er is op alle kanalen slechts één officiële 'waarheid' te vernemen, en dat is dat ‘Poetin’ een ‘duivel’ is, en de Russen ‘een kwaad’ in de wereld vormen ‘dat geen grenzen kent,’ aldus de voorpagina van de Volkskrant van zaterdag 9 april 2022.
https://stanvanhoucke.blogspot.com/2022/04/de-oekraiense-virtuele-werkelijkheid.html
Intussen is de media-propaganda almaar absurder geworden. Het gevolg van de dagelijkse propaganda is dat zelfs de directeur van het hoofdstedelijke ‘debatcentrum’ De Balie, Yoeri Albrecht, weigert een debat te organiseren tussen voor- en tegenstanders van een staakt het vuren, en zelfs een journalist aanviel omdat die had gevraagd wat precies de nauwe banden tussen de NAVO en de Balie inhielden. De ‘perceptie’ moet, desnoods ten koste van een Derde Wereldoorlog, gehandhaafd blijven. Elke journalist die door de CIA wordt ingehuurd weet wat de ‘inlichtingendienst’ van hem of haar verwacht. En de andere westerse mainstream-journalisten volgen braaf de officiële consensus, al was het maar om te voorkomen dat hun carrière gevaar loopt. Hetzelfde geldt voor de huidige generatie politici. Laat ik als bejaarde journalist op grond van mijn ervaringen en het werk van de buitenlandse intelligentsia een aantal feiten belichten. De invloedrijkste media ideoloog van de twintigste eeuw was de Amerikaan Walter Lippmann, die als informele adviseur optrad van verschillende Amerikaanse presidenten, en die in 1964 — tien jaar voor zijn dood — de ‘Presidential Medal of Freedom’ ontving, ‘the highest civilian award of the United States, along with the Congressional Gold Medal. It is an award bestowed by the president of the United States to recognize people who have made "an especially meritorious contribution to the security or national interests of the United States, world peace, cultural or other significant public or private endeavors.”’
https://en.wikipedia.org/wiki/Presidential_Medal_of_Freedom
Welnu, als de meest invloedrijke journalistieke ideoloog van de VS benadrukte Lippmann na het ontstaan van de massamaatschapij en de consumptiecultuur in de jaren twintig van de vorige eeuw dat ‘public opinions must be organized for the press if they are to be sound, not by the press,’ aangezien ‘Without some form of censorship, propaganda in the strict sense of the word is impossible. In order to conduct propaganda there must be some barrier between the public and the event. Access to the real environment must be limited, before anyone can create a pseudo-environment that he thinks is wise or desirable.' Immers: 'How small our proportion of direct observations is when compared to those observation that are conveyed to us through the media.'
En zo is het mogelijk geworden dat we leven in een systeem dat door de Amerikaanse socioloog C. Wright Mills kort maar krachtig is omschreven als 'rationalisme zonder rede,' waarbij:
de machthebbers de opinies [verschaffen] en de middelen waarmee die gerealiseerd kunnen worden. Mensen bestaan in de mediamarkten alleen als massa; hun acties verlopen parallel omdat hun opinies parallel verlopen, en opinies zijn parallel omdat ze alle uit één bron afkomstig zijn: die van de media.
Mills wees erop dat ‘De mensen zijn, zelfs als ze handelen, meer toeschouwers dan medespelers. Het publiek van de massamaatschappij handelt bij acclamatie, bij plebisciet. Passief staat het toe, actief klapt het in de handen. Het is geen handelen dat uit eigen, autonome beslissingen of initiatieven voortkomt; het is geconditioneerde reactie op gecontroleerde stimuli die van het centrale beheersapparaat uitgaan. Omdat het publiek van de massamaatschappij markt voor de media en geactiveerde massa is geworden, is de discussiefase van het proces van opinievorming vrijwel uitgeschakeld.
Met als gevolg dat een kleine groep neoconservatieven in de NAVO nu moeiteloos kunnen beslissen dat het hoogste tijd is voor een ‘regime change’ in Moskou, en de westerse politiek verantwoordelijken van links en rechts kritiekloos achter de oorlogszuchtigen aan marcheren, zelfs bereid zijn het risico van een Derde Wereldoorlogen te lopen. Op haar beurt holt de mainstream-pers buiten adem achter de macht van de ‘deep state’ aan, waarmee zij bewijst hoe invloedrijk Lippmann is geweest toen hij een eeuw geleden stelde dat 'publieke opinies moeten worden georganiseerd voor de pers als ze solide willen zijn, niet door de pers.’ Niets nieuw onder de zon. De Amerikaan Edward Bernays, neef van Freud, en grondlegger van de public-relations industrie schreef voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog:
The conscious and intelligent manipulation of the organized habits and opinions of the masses is an important element in democratic society. Those who manipulate this unseen mechanism of society constitute an invisible government which is the true ruling power of our country… In almost every act of our daily lives, whether in the sphere of politics or business, in our social conduct or our ethical thinking, we are dominated by the relatively small number of persons… who understand the mental processes and social patterns of the masses. It is they who pull the wires which control the public mind.
Het is niet verbazingwekkend dat Bernays' ideologie bijzonder aansloeg bij de elite, zowel die in de VS als in Nazi-Duitsland:
Bernays proudly referred to this all-important social process as the 'engineering of consent.' All of this had little, if anything, to do with real democracy. The objective for Bernays was to provide government and media outlets with powerful tools for social persuasion and control. As a matter of fact, so impressed was he with Bernays’ early works Crystallizing Public Opinion (1923) and Propaganda (1928) that Nazi propaganda minister Joseph Goebbels relied heavily upon them for his own dubious inspiration in the 1930s.
In his autobiography, titled 'Biography of an Idea,' Bernays recalls a dinner at his home in 1933 where Karl von Weigand, foreign correspondent of the Hearst newspapers, an old hand at interpreting Europe and just returned from Germany, was telling us about Goebbels and his propaganda plans to consolidate Nazi power. Goebbels had shown Weigand his propaganda library, the best Weigand had ever seen. Goebbels, said Weigand, was using my book 'Crystallizing Public Opinion' as a basis for his destructive campaign against the Jews of Germany. This shocked me... Obviously the attack on the Jews of Germany was no emotional outburst of the Nazis, but a deliberate, planned campaign.
Pas in 1965 liet Bernays weten dat het hem shokkeerde een leermeester te zijn geweest voor de Nazi’s; desalniettemin heeft hij zijn ideologie nooit veranderd. De technieken van Bernays worden ook in het Westen op grote schaal gebruikt in de westerse reclame en de zogeheten democratische politiek en natuurlijk in de commerciële mainstream media. Niet voor niets koos in 1999 het Amerikaanse tijdschrift Life Bernays als één van de honderd belangrijkste figuren van de hele twintigste eeuw. Zo kon het laissez-faire kapitalisme van de jaren twintig weer terugkeren in de jaren negentig, en opnieuw met desastreus gevolg, want de perioden van crisis zijn onlosmakelijk verbonden met het neoliberalisme.
Een oplettende waarnemer ziet vandaag de dag talloze voorbeelden van wat de Nazi-minister van Propaganda, Joseph Goebbels, destijds aldus verwoordde: ‘Wij spreken niet om iets te zeggen, maar om een bepaald effect te bereiken.’ Het was de Groen-Linkse burgemeester Femke Halsema die tijdens een toespraak op 25 mei 2023 een schoolvoorbeeld gaf van Goebbel’s propaganda-praktijken door in verband met de introductie van een verwoeste Russische tank ondermeer het volgende te beweren:
Maar laat deze tank ook een waarschuwing zijn.
Dat de vreedzaamheid, de menselijkheid, de democratische waarden en vrijheid niet vanzelfsprekend zijn.
Het plaatsen van deze tank is niet een gebaar van triomf.
Integendeel, het is een gebaar van pijn, verdriet en geknakte democratie.
De tank herinnert ons eraan dat we democratie elke dag moeten verdedigen.
Tegen misinformatie en samenzweringstheorieën, extremisme en zondenbokkenpolitiek, haat en onverdraagzaamheid.
Door ons uit te spreken tegen leugens, want zonder waarheid is er geen democratie.
https://stanvanhoucke.blogspot.com/2023/05/femke-halsemas-extremisme.html
De schaamteloosheid van haar beweringen ontging de verzamelde vredesactivisten niet. Zij protesteerden tegen de bellicose houding van Halsema en het establishment. Halsema’s hypocrisie demonstreerde datgene wat C. Wright Mills zes decennia geleden gedocumenteerd aantoonde, namelijk dat:
het doel van de opinie-organisatoren [is] om de bevolking in een voortdurende staat van emotionele onderworpenheid te houden... Immers, als het maar eenmaal gelukt is om een mentaliteit van volgzaamheid en gehoorzaamheid te kweken, is het niet moeilijk meer om de mensen te doen geloven en te doen voelen wat men maar wil... hun opinies zijn parallel omdat ze alle uit één bron afkomstig zijn: die van de media.
Misschien nog erger is dat Halsema de mond vol had over democratie, terwijl toch de NAVO, in nauwe samenwerking met Washington sinds 2001 de soevereiniteit van talloze landen ernstig heeft geschonden, waarbij miljoenen slachtoffers vielen, vrouwen, kinderen, bejaarden voorop. Bovendien verzweeg zij tevens dat in Oekraïne de democratie niet wordt verdedigd aangezien de oppositiepartijen en de oppositie-media verboden zin door Zelensky. Bovendien sleepte Halsema de ‘Joden’ er met de haren bij, zonder te vermelden dat de Oekraïeners tijdens de Tweede Wereldoorlog mede verantwoordelijk waren voor het vermoorden van anderhalve miljoen joden, eenkwart van alle joden die tijdens de holocaust werd uitgeroeid. Tevens verzweeg de Groen-Linkse burgemeester dat op dit moment Oekraïense Neo-Nazi’s uiterst actief zijn, zowel aan het front als bij het oprichten van monumenten voor de belangrijkste Nazi, de wegens terrorisme veroordeelde Stepan Bandera, tevens betrokken bij de massamoord op etnische Polen. Halsema’s weerzinwekkende houding wordt geaccepteerd door haar partij, hetgeen aantoont hoe gecorrumpeerd ook politiek links is. Zij demonstreerde ironisch genoeg dat ‘zonder waarheid er geen democratie’ is.
in considering his First Principles of Government, he expressed his puzzlement over ‘the easiness with which the many are governed by the few’ and ‘the implicit submission with which the men resign their own sentiments and passions to those of their rulers.’ ‘When we enquire by what means this wonder is brought about,’ Hume concluded, ‘we shall find, that as Force is always on the side of the governed, the governors have nothing to support them but opinion. It is therefore, on opinion only that government is founded; and this maxim extends to the most despotic and most military governments, as well as to the most free and most popular.’
In hun uitgebreid gedocumenteerde, opzienbarende studie Manufacturing Consent. The political economy of the Mass Media (1988) beschrijven de Amerikaanse geleerden Edward S. Herman en Noam Chomsky de berichtgeving van de westerse commerciële media aldus:
In contrast to the standard conception of the media as cantankerous, obstinate, and ubiquitous in their search for truth and their independence of authority, we have spelled out and applied a propaganda model that indeed sees the media as serving a ‘societal purpose,’ but not that of enabling the public to assert meaningful control over the political process by providing them with the information needed for the intelligent discharge of political responsibilities. On the contrary, a propaganda model suggests that the ‘societal purpose’ of the media is to inculcate and defend the economic, social, and political agenda of privileged groups that dominate the domestic society and the state. The media serve this purpose in many ways: through selection of topics, distribution of concerns, framing of issues, filtering of information, emphasis and tone, and by keeping debate within the bounds of acceptable premises.
Beide prominente wetenschappers concluderen na ruim 400 pagina's documentatie tenslotte:
As we have stressed throughout this book, the U.S. media do not function in the manner of the propaganda system of a totalitarian state. Rather, they permit — indeed, encourage — spirited debate, criticism, and dissent, as long as these remain faithfully within the system of presuppositions and principles that constitute an elite consensus, a system so powerful as to be internalized largely without awareness. No one instructed the media to focus on Cambodia and ignore East Timor. They gravitated naturally to the Khmer Rouge and discussed them freely — just as they naturally suppressed information on Indonesian atrocities in East Timor and U.S. responsibility for the aggression and massacres. In the process, the media provided neither facts nor analyses that would have enabled the public to understand the issues or the bases of government policies toward Cambodia and Timor, and they thereby assured that the public could not exert any meaningful influence on the decisions that were made. This is quite typical of the actual ‘societal purpose’ of the media on matters that are of significance for established power; not ‘enabling the public to assert meaningful control over the political process,’ but rather averting any such danger. In these cases, as in numerous others, the public was managed and mobilized from above, by means of the media's highly selective messages and evasions. As noted by media analyst W. Lance Bennett: ‘the public is exposed to powerful persuasive messages from above and is unable to communicate meaningfully through the media in response to the messages... Leaders have usurped enormous amounts of political power and reduced popular control over the political system by using the media to generate support, compliance, and just plain confusion among the public.’
En:
Dat wat betreft de ideologische achtergrond, maar ook qua opzet en functioneren van de commerciële massamedia valt het nodige op te merken. Maar daarover de volgende keer.
1 opmerking:
Weleens de Flevopost proberen te ontcijferen? Wekelijks propaganda nepnews op papier in de brievenbus.
Sjuul van Dissel
Om het bovenstaande te concretiseren tot een globale opsomming van wat de gemeente Lelystad mij nog schuldig is:
3 jaar niet betaalde bijstand uitkering wegens onrechtmatig stoppen van die uitkering in juni 2005: +/- 40.000 euro
10 jaar overbodige en onrechtmatige, en absurde incassokosten, wat kosten zijn die logischerwijs voor rekening van die gemeente Lelystad zijn, omdat ik nergens aan schuldig ben en ik mijn taakstraf al had gedaan: +/- 20.000 euro
10 jaar gemeentebelastingen die onrechtmatig door verschillende ge'recht'sdeurwaarders dubbelop ten aanzien van mijn beslagvrijevoet werden beslaggelegd: +/- 10.000 euro
Dit is bij elkaar opgeteld +/- 70.000 euro die die gemeente Lelystad mij schuldig is. Ze hebben daar de oppertunistisch politieke term profijtbeginsel voor uitgevonden en als ik dan door het Stadhuis van de ene straat naar de andere loop dan mis ik alleen de hakenkruisen die ik daar om nog meer te intimideren zou verwachten, maar aangezien dit grondwettelijk verboden is is dat maar nagelaten, wat hun profijtbeginselen nog efficiënter effectief maakt op kosten van wie er maar niet verdacht is op zulke naziplunderstreken van een Nederlandse gemeente.
Ik nu sinds gister 76 jaar jong pik dit niet meer en als deze gemeente hun crimineel willekeurige onrechtmatigheden niet aan mij gaat compenseren dan zullen er meer vernielingen moeten volgen als waarschuwing en compensatie voor mijn onvermogen om dit te incasseren doordat het mij niet vergund is om een geRECHTsdeurwaarder in te zetten om beslag te leggen op de inkomsten van de treiterfascisten die in dienst zijn van deze gemeente. Wie dit als een dreigement categoriseert schaart zich achter dit treiterfascistisch onrechtmatig met burgers omgaan van deze gemeente Lelystad. https://www.facebook.com/sjuul.vandissel
Een reactie posten