De Onthullende Yoeri Albrecht Affaire 8

Namens GroenLinks schreef het Tweede Kamerlid Laura Bromet (foto links) dat haar partij wil:

dat de Nederlandse defensie samenwerkt met de legers van Europese en NAVO bondgenoten. Samenwerking leidt tot een grotere capaciteit, meer effectiviteit en meer veiligheid. GroenLinks ondersteunt dan ook initiatieven die EU-breed tot meer defensie-integratie leiden. Nederland heeft met bijvoorbeeld Duitsland en België, maar ook met andere Europese bondgenoten, reeds succesvolle samenwerkingen. Het is belangrijk om de samenwerking in Europees verband de komende tijd verder te intensiveren.

https://groenlinks.nl/standpunten/rechtvaardige-wereld/defensie 

Kortom, GroenLinks heeft zich daarmee direct afhankelijk gemaakt van het Amerikaans ‘militair-industrieel complex,’ waar de oud-vijf sterren generaal en voormalig Republikeinse president Dwight Eisenhower in 1961 tijdens zijn afscheidsrede de Amerikaanse bevolking met klem voor waarschuwde. Op zijn beurt zette de Amerikaanse geleerde en oud-CIA adviseur professor Chalmers Johnson in 2006 tegenover mij uiteen dat: 

de militarisering van de Amerikaanse samenleving is veroorzaakt door wat men met een technische term noemt: ‘Militair Keynesianisme,’ waarmee aangegeven wordt dat het militair-industrieel complex, de wapenindustrie, een integraal onderdeel is geworden van de Amerikaanse economie. In toenemende mate fabriceren wij in de Verenigde Staten niet zoveel. We hebben gezien hoe in de afgelopen decennia onze economie ernstig is uitgehold, door ondermeer deregulering, privatisering, automatisering en bovenal het outsourcen van arbeid naar lage lonen landen. Daarentegen produceren we wel massaal wapens, een buitengewoon lucratieve zaak, we verkopen ze wereldwijd. Het heeft nagenoeg niets te maken met de defensie van ons land maar alles met de wijd verspreide commerciële belangen van de wapenindustrie. Die industrie is buitengewoon wonderlijk, het heeft maar één klant, er bestaat nauwelijks enige concurrentie en het is geen kapitalisme, maar staatssocialisme. Ik ben van mening dat het belangrijkste punt is dat de beleidsbepalers in de Verenigde Staten in 1991, ten tijde van de ineenstorting van de Sovjet Unie, zich simpelweg niet konden voorstellen dat hun economie zou groeien zonder door te gaan met het militair-industrieel complex en dus met de wapenindustrie. Meer algemeen gesproken was de Verenigde Staten eraan gewend geraakt een imperium te bezitten en om op elk continent de dienst uit te maken, te geloven dat het praktisch overal bij elk besluit betrokken moest zijn. Tegelijkertijd was het al rond 1990 niet langer meer in een economische positie om zijn wereldwijd imperium te handhaven. Desondanks zocht Washington onmiddellijk na de val van de Sovjet Unie naar een vervangende vijand, terwijl het land zich dit niet kon permitteren. Eén van kwalijkste aspecten van het besluit om als het ware de Koude Oorlog voort te zetten was het feit dat de Verenigde Staten geen rekening hield met de mogelijkheid dat het dezelfde weg zou opgaan als de Sovjet Unie. Ook wij zijn in steeds grotere problemen geraakt door ‘imperial overstretch’ (dat wil zeggen: het rijk kost meer dan het opbrengt), door een toenemend economisch verval en door de overmatige afhankelijkheid van de wapenindustrie. Daarnaast krijgen we steeds meer te maken met wat de CIA ‘blowback’ noemt, een term daterend uit 1953 toen de Amerikaanse overheid in het geheim betrokken was bij de omverwerping van een democratisch gekozen buitenlandse regering, te weten de Iraanse premier Mohammed Mossadeq die de oliebronnen had genationaliseerd. Blowback betekent de onbedoelde consequenties van geheime buitenlandse operaties. Het is daarbij belangrijk te benadrukken dat het wraakneming betreft voor buitenlandse operaties die volstrekt geheim gehouden werden voor het Amerikaanse publiek. Het resultaat is dat zodra er represailles volgen de Amerikaanse burger volstrekt onvoorbereid is en de gebeurtenissen niet kan zien in termen van oorzaak en gevolg. De aanslagen van 11 september 2001 zijn daarvan het duidelijkste voorbeeld. In plaats van te vragen waarom ze ons haten, had president Bush zich beter kunnen afvragen wie op aarde ons niet haat! En ons haat met goede redenen. 

Waar mijn huidige boeken in feite over gaan is de mate waarin de Verenigde Staten een bepaalde macht heeft ontwikkeld die niet toegestaan is in onze bestuursvorm. Het Pentagon, de geheime diensten, de wapenindustrie die totaal verweven is met het Pentagon, zijn machtige instituten die niet meer democratisch gecontroleerd kunnen worden. Nagenoeg alles dat ze doen is geheim en ze vergroten de macht van de president enorm, feiten waarvoor Eisenhower al 45 jaar geleden in zijn presidentiële afscheidstoespraak waarschuwde. Wat we nu zien is vergelijkbaar met de ontwikkeling van het oude Rome. De democratische republiek verandert stap voor stap in een militair imperium. Er is nu sprake van militarisme en niet in de allereerste plaats defensie. Militarisme is een manier van leven, waarbij de strijdkrachten worden verheerlijkt en de natie wordt verheven boven vrijheid en de democratische instituten die de vrijheid moeten garanderen. Bovendien is het gevaar van militarisme dat het instabiel is en net als bij andere imperia bevat het de zaden van zijn eigen vernietiging. Die radicale omslag is door de Koude Oorlog veroorzaakt. Het feit dat de Verenigde Staten na de val van de Sovjet Unie niet demobiliseerde, niet terugkeerde naar een burgerlijke, op vrede gerichte economie, toont aan dat de Koude Oorlog een dekmantel was voor iets fundamentelers, namelijk de poging van Washington om na de Tweede Wereldoorlog een imperium te scheppen dat het Britse rijk zou vervangen.

Na nog geen driekwart eeuw later stort het Amerikaanse Rijk opvallend snel ineen. Een kleine elite in Washington is niet bij machte haar wil met geweld op te leggen aan bijna 8 miljard wereldbewoners, een gegeven dat de polderpers en de polderpolitiek niet beseft, waardoor zij Europa in groot gevaar hebben gebracht. Dit komt allereerst door een gebrek aan kennis en inzicht. De meeste politici zijn geen staatslieden, maar kleine carrièristen, oppervlakkig en te ambitieus. Hetzelfde gaat op voor de mainstream journalistiek, die  ik zo lang van binnenuit heb kunnen bestuderen. Het feit bijvoorbeeld dat Henry Kissinger al in 2015 publiekelijk waarschuwde dat het buitenlands beleid van de regering Obama/Biden erop gericht was Rusland uiteen te laten vallen, werd collectief genegeerd door het Nederlandse journaille. De huidige politiek-militaire koers om Rusland op te delen is een kopie van de proxy war in Afghanistan, die erop gericht was de Sovjet Unie uiteen te laten vallen. Ondanks zijn schuld van meer dan 31 biljoen dollar streeft de Amerikaanse ‘deep state’ ernaar de hegemonie over de gehele wereld te bemachtigen. De Europese Unie is zo inmiddels dermate misdadig dat zij met haar steun aan de schatrijke Amerikaanse elite het risico wil lopen van een Derde Wereldoorlog, die uiteindelijk zal worden uitgevochten met massavernietigingswapens. Ondertussen blijkt dat de NAVO de uitgelokte proxy war in Oekraïne niet zal winnen, en in tegenstelling tot wat de Europese Commissie en de bijna voltallige parlementen in de lidstaten meenden, is de Russische Federatie op economisch gebied niet verslagen, maar gaat het Rusland juist voor de wind, terwijl de Duitse economie in een recessie is gezakt en de Europese inflatie alles nog duurder maakt.

Ook hier zien we hoe onnozel de Europese politici zijn, en hoe zij zich in hun eigen voet hebben geschoten. De Spaanse socialist Josep Borrell, die de buitenlandse politiek van de Europese Commissie bepaalt, moet deze ontwikkeling hebben voorzien, want nog in oktober 2022 verklaarde hij dat het westerse neoliberale model de afgelopen decennia gebaseerd was op ‘goedkope energie uit Rusland,’ en ‘toegang tot de grote Chinese markt.’ Het zijn juist deze twee factoren waardoor de afgelopen vier decennia het Westen stapsgewijs zijn hegemonie is kwijtgeraakt aan Azië, de opkomende macht van de 21ste eeuw. Maar ook dit feit wierp voor de Europese regenten geen fundamentele vragen op over de juistheid van het Europese provoceren van Rusland. Door een combinatie van sluimerend racisme en een absurde arrogantie was de witte man en witte vrouw uit de VS en Europa niet in staat de werkelijkheid te registreren. De Amerikaanse emeritus hoogleraar Paul J. Balles wees er al in 2010 op:

that the continued presence of 1,000 American military bases outside the USA nearly two decades after the collapse of the Soviet Union is a symptom of the arrogance of power that threatens local communities and ultimately the USA itself.

What is America doing in Iraq and Afghanistan? It’s called 'nation building.’ What business is it of America to be building other’s nations? It's really none of their business. It's nothing more than the arrogance of power.

When the Soviet Union collapsed in 1991, ending the Cold War, America breathed a sigh of relief.

A problem that should have been addressed at that point was neglected. The question that should have dominated American thinking is: Do we really need to maintain the many US military bases abroad?

Twelve years after the Soviet collapse, America reportedly had 702 overseas military bases in about 130 countries and another 6,000 bases in the United States and its territories. That report failed to include a number of so-called secret bases and bases in the Middle East.

As military historian Chalmers Johnston observed: ‘the United States dominates the world through its military power. Due to government secrecy, our citizens are often ignorant of the fact that our garrisons encircle the planet. This vast network of American bases on every continent except Antarctica actually constitutes a new form of empire…'

By 2009, the number of American bases outside of the USA had increased to over 1,000. Anthropology professor David Vines said these represented ‘the largest collection of bases in world history.’

Vines added: ‘Officially, the Pentagon counts 865 base sites, but this notoriously unreliable number omits all our bases in Iraq (likely over 100) and Afghanistan (80 and counting), among many other well-known and secretive bases.’

What Congress and the public hear from the administration and the military establishment is that these bases are necessary for national security. That, of course, is a paranoid claim.

The Vietnam War should have taught us that we weren't invincible. Whatever affect it had on the thirst for power was short-lived. The power-grabbers needed the worldwide power stations for reasons other than fighting wars.

Hundreds of thousands of military personnel and their families had employment in jobs that kept the unemployment numbers down and raised few complaints from taxpayers who foot the bill. It also kept the military-industrial complex profitable.

The problem with the whole scheme is that hundreds of these military bases are located in areas that are not war zones, and their sole function is to assure America's interests in a particular area… It’s nothing more than the arrogance of power.

https://www.countercurrents.org/balles250710.htm 

Leg deze argumenten eens voor aan aan het GroenLinkse Kamerlid Laura Bromet of aan de GroenLinkse burgemeester Femke Halsema, die op 25 mei 2023, staande voor een kapotgeschoten Russische tank, een vurig pleidooi hield om de NAVO ‘proxy war’ in Oekraïne te steunen. Zij zal u verbijsterd aankijken, als u haar bijvoorbeeld vraagt een reactie te geven op de hierboven gemelde feiten. Maar zover zal het nooit komen, omdat de regenten een open discussie niet gewend zijn, en alles in het werk stellen om geen zinnig antwoord te hoeven geven. Immers, ook Halsema is een spreekbuis van het regentendom. Anders was zij nooit burgemeester geworden. ‘Power Corrupts.’ Zo erg zelfs dat haar partner vertrok. 

Meer de volgende keer.

Boven: Amerikaanse marinier in Vietnam, druk doende de democratie te versreiden. Hierboven: Oekraïense soldaat die voor het Westen strijdt. Onder, de linkse mevrouw Bromet, in kanariegeel outfit, die zo enthousiast de NAVO steunt, en daarmee het Amerikaans militair-industrieel complex. 

Dat hoedje valt ook niet mee.