De AIVD-Waarheden van Erik Akerboom 11

Erik Akerboom, ik kijk naar de kroning van Charles de Derde, uitgezonden door de BBC. Ik hoop dat ook u deze christelijke ceremonie bekijkt, want het toont meedogenloos aan dat de symboliek van de kroning niet meer doorleefd is. Zij is ontdaan van ‘authority and wisdom, justice and mercy.’ De kijker ziet een pompeus en vreugdeloos toneelstuk van hoogwaardigheidsbekleders met als hoofdrolspelers een uiterst nerveuze koning en zijn angstig kijkende gemalin, alles genadeloos geregistreerd door talloze camera’s. ‘So help me God.’ De enige emoties die het oproept bij een onafhankelijke waarnemer zijn een  medelijden en spotlust met de verdere ontmaskering van het Britse rijk, tot voor betrekkelijk kort de ‘master of the world,’ die zelfs over de golven van de oceanen heerste. Hoe gezagsgetrouw de massamedia dit schouwspel ook proberen te 'verkopen' aan het grote publiek, des te meer hun inzet het beeld bevestigde dat het hier niet meer was dan een manifestatie uit het tijdperk van de hooggotiek. Alles overleefde traditie, omkranst door de grootste militaire parade sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog.  Kortom, Erik Akerboom, de elite die u tracht te beschermen, met al haar pracht en praal staat in haar hemd, net als in het wereldberoemde sprookje, opgetekend door Hans Christian Andersen. Of zoals president Abraham Lincoln opmerkte: ‘You can fool some of the people all of the time, and all of the people some of the time, but you can not fool all of the people all of the time.’ Hoe nu verder? Daarover de volgende keer meer. 

4 mei. Doden Herdenking.

Ozymandias 

BY PERCY BYSSHE SHELLEY

I met a traveller from an antique land,

Who said — 'Two vast and trunkless legs of stone

Stand in the desert. . . . Near them, on the sand,

Half sunk a shattered visage lies, whose frown,

And wrinkled lip, and sneer of cold command,

Tell that its sculptor well those passions read

Which yet survive, stamped on these lifeless things,

The hand that mocked them, and the heart that fed;

And on the pedestal, these words appear:

My name is Ozymandias, King of Kings;

Look on my Works, ye Mighty, and despair!

Nothing beside remains. Round the decay

Of that colossal Wreck, boundless and bare

The lone and level sands stretch far away.