in his farewell address in 1961, explicitly pointed to, not just the arms industry, but the ‘conjunction of an immense military establishment and a large arms industry.’ Eisenhower was just as worried about the anti-democratic impact of the military as the arms industry. Weeks before his speech, Melvin A. Goodman (oud CIA-functionaris, die nu doceert aan de Johns Hopkins Universiteit. svh) claims, Eisenhower told his senior advisers, ‘God help this country when somebody sits in this chair who doesn’t know the military as well as I do.’ His fears have been realized in every subsequent presidency.
According to Milton Eisenhower, the president’s brother, who helped him draft his farewell address, Ike also wanted to talk about the ‘revolving door.’ Early drafts of his speech, Goodman writes, referred to ‘a permanent, war-based industry,’ with ‘flag and general officers retiring at an early age to take positions in the war-based industrial complex, shaping its decisions and guiding the direction of its tremendous thrust.’ He wanted to warn that steps must be taken to ensure ‘that the “merchants of death” do not come to dictate national policy.”
As Eisenhower feared, the careers of figures like Generals Lloyd Austin and Jim Mattis now span all branches of the corrupt military-industrial complex conglomerate: commanding invasion and occupation forces in Afghanistan and Iraq; then donning suits and ties to sell weapons to new generals who served under them as majors and colonels; and finally reemerging from the same revolving door as cabinet members at the apex of American politics and government.
Erik Akerboom, het is deze ‘permanent, war-based industry,’ die tezamen met het Pentagon, de macht heeft gegrepen en zodoende beslag heeft weten te leggen op meer dan de helft van het federale budget dat het Congres jaarlijks kan toewijzen. De VS heeft niet zozeer een ‘militair-industrieel complex,’ maar is er één. De VS is een maatschappij met permanent gemobiliseerde massamedia en een even permanent gemobiliseerde bevolking, om op die manier het Amerikaans imperium in stand te kunnen houden. Zo wordt het ook beschreven door insiders als de Amerikaanse geleerde Chalmers Johnson in zijn gezaghebbende Blowback-Trilogy, handelend over de gewelddadige expansionistische politiek van Washington. In het begin van zijn boek Blowback. The Costs and Consequences of American Empire (2004) schreef de inmiddels overleden Johnson, oud-adviseur van de CIA, dat de Verenigde Staten na de eerste Koude Oorlog en zijn ‘peace-dividend’ in plaats van te demobiliseren juist zijn imperium met geweld uitbreidde. Toen ik hem in 2006 interviewde verklaarde hij deze ontwikkeling als volgt:
Meer algemeen gesproken was de Verenigde Staten eraan gewend geraakt een imperium te bezitten en om op elk continent de dienst uit te maken, te geloven dat het praktisch overal bij elk besluit betrokken moest zijn. Tegelijkertijd was het al in 1991 niet langer meer in een economische positie om zijn wereldwijd imperium te handhaven. Desondanks zocht het onmiddellijk na de val van de Sovjet Unie naar en vervangende vijand terwijl het zich dat niet kon permitteren. Eén van kwalijkste aspecten van het besluit om als het ware de Koude Oorlog voort te zetten was het feit dat de Verenigde Staten geen rekening hield met de mogelijkheid dat het dezelfde weg zou opgaan als de Sovjet Unie. Ook wij zijn in steeds grotere problemen geraakt door 'imperial overstretch' (dat wil zeggen: het rijk kost meer dan het opbrengt), door een toenemend economisch verval en door de overmatige afhankelijkheid van de wapenindustrie. Daarnaast krijgen we steeds meer te maken met wat de CIA noemt 'blowback,' een term daterend uit 1953 toen de Amerikaanse overheid in het geheim betrokken was bij de omverwerping van een democratisch gekozen buitenlandse regering, te weten de Iraanse premier Mohammed Mossadeq die de oliebronnen had genationaliseerd.
Blowback betekent de onbedoelde consequenties van geheime buitenlandse operaties. Het is daarbij belangrijk te benadrukken dat het wraakneming betreft voor buitenlandse operaties die volstrekt geheim gehouden werden voor het Amerikaanse publiek, en natuurlijk niet voor de slachtoffers ervan. Het resultaat is dat zodra er represailles volgen de Amerikaanse burger volstrekt onvoorbereid is en de gebeurtenissen niet kan zien in termen van oorzaak en gevolg. De aanslagen van 11 september 2001 zijn het duidelijkste voorbeeld daarvan. In plaats van te vragen waarom ze ons haten, had president Bush zich beter kunnen afvragen wie op aarde ons niet haat, en ons haat met goede redenen.
http://home.planet.nl/~houck006/johnson.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Chalmers_Johnson
Erik Akerboom, inmiddels zeventien jaar later is de situatie alleen maar bedreigender geworden, nu de NAVO in Oekraïne een ‘proxy war’ met Azië is begonnen, waar 70 procent van de mensheid leeft. Josep Borrell, Spaans socialistische lid van de Europese Commissie verantwoordelijk voor de EU-buitenland politiek, verklaarde oktober vorig jaar dat het westerse neoliberale model de afgelopen decennia gebaseerd was ‘on cheap energy coming from Russia,’ en ‘access to the big China market.’ Dit zijn de voornaamste redenen waarom het Westen de afgelopen vier decennia de hegemonie is kwijtgeraakt aan Azië, de opkomende macht van 21ste eeuw. Die ontwikkeling had ook de CIA, als het een inlichtingendienst was geweest, kunnen voorspellen. Maar zoals Ralph McGehee, na 25 jaar voor de CIA te hebben gewerkt, schreef:
the CIA is not an intelligence agency. It is a covert action agency. Covert actions being overthrowing or supporting foreign governments. Another part of covert action is disinformation. The Agency developed what they called the Wisner’s Wurlitzer.
Making grand and unattainable plans.
Reckless and risk-taking behavior, such as drug and alcohol misuse and having unsafe or unprotected sex.
Feeling like you’re unusually important, talented or powerful.
Psychosis — experiencing hallucinations and delusions (in the most severe manic episodes).
https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/9294-bipolar-disorder
Deze symptomen keren voortdurend terug in het CIA-beleid, aldus onafhankelijke waarnemers, en is zeker niet vreemd, aangezien de ‘geheime operaties’ van de ‘Agency’ het ‘gevoel’ verraden dat ‘je ongewoon belangrijk, getalenteerd of machtig bent,’ en je daarom elk moment, waar dan ook ter wereld, gelegitimeerd bent het recht te schenden, oorlogen uit te lokken, regeringen ten val te brengen, ook al zijn die democratisch gekozen, moorden te plegen, etcetera. En zo zijn we terug bij ‘Wisner’s Wurlitzer,’ waarmee bedoeld wordt dat de CIA in elk land en in de VS via de massamedia het grote publiek kon bespelen door permanent dezelfde propaganda te verspreiden. McGehee: ‘all they had to do is just press the right buttons.’ Op die manier kon de CIA het gewenste narratief erin hameren, zoals dit nu weer het geval is met de berichtgeving over de Oekraïense ‘proxy war.’ Dissidente visies worden zo eruit gefilterd, om te voorkomen dat die kritiek het grote publiek bereikt. Om dicht bij huis te blijven: weten mijn collega’s van de polderpers dit niet? Welnu, de overgrote meerderheid van hen is te naïef en te slecht geïnformeerd om te beseffen dat zij permanent bespeeld worden door westerse inlichtingendiensten en hun ‘Wisner’s Wurlitzer’ die elk moment waar dan ook in de wereld precies datgene speelt wat de CIA gekozen heeft.
Het gevolg is dat de voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen klakkeloos wordt geciteerd dat de EU het Russisch-Chinese bondgenootschap als een wereldwijde bedreiging beschouwt die — ik citeer — ‘wereldwijd moet worden bestreden.’ Het gaat het Westen, en in het bijzonder de EU, niet om mensenrechten en democratie, maar, zoals altijd, om grondstoffen en markten. Ursula von der Leyen: ‘Neem bijvoorbeeld Lithium of zeldzame metalen; zij zijn van vitaal belang voor onze groene en digitale overgang. Geen enkele windturbine, geen enkel zonnepaneel is mogelijk zonder deze grondstoffen. De vraag ernaar zal exponentieel stijgen. Zoveel is zeker… Het niet zo goede nieuws is: één land beheerst de wereldwijde markt. Dat is China.’
Rusland’s mislukking (in Oekraïne. svh) alleen zal de op regels gebaseerde wereldwijde orde niet redden. Want het revisionisme van het Kremlin is niet de enige en grootste bedreiging van de op regels gebaseerde orde. De zogeheten onbeperkte samenwerking die door Vladimir Poetin en Xi Jinping is afgekondigd is eveneens een duidelijke bedreiging van de naoorlogse orde, gebouwd op de kernwaarden van het VN-handvest… wij moeten deze wereldwijde uitdaging een halt toeroepen, wij moeten het vertrouwen in onze wereldwijde doelen herstellen.
Belangrijk is dat Von der Leyen benadrukt dat de naoorlogse kapitalistische (wan)orde hersteld moet worden. Algemeen bekend is dat de westerse hegemonie met veel geweld in stand werd gehouden tijdens de dekolonisatie, de Vietnam oorlog, de illegale inval in Irak, de oorlog in Afghanistan, in Libië, in Syrië, de Amerikaanse interventies in Afrika, en in Zuid- en Midden Amerika, etcetera. Wij Europeanen moeten rekening houden met het feit dat de wereld aan de vooravond staat van een serie oorlogen om het neoliberale systeem te redden, waarbij er een steeds grotere kloof tussen rijk en arm ontstaat. Brussel heeft de kant van Washington gekozen omdat de VS de zwaarst bewapende grootmacht is.
Europa is een tuin. De rest van de wereld is een jungle. En de jungle kan de tuin binnenvallen… Europeanen moeten zich veel meer bezighouden met de rest van de wereld, anders dringt de rest van de wereld naar binnen.
Bovendien waarschuwde Borrell dat de Westerse economische welvaart na het einde van de eerste Koude Oorlog, in 1991, alleen maar mogelijk was door het beleid van deregulering en privatisering en decennialange bezuinigingen, mogelijk gemaakt door het onttrekken van rijkdom uit Rusland en China. ‘Our prosperity was based on China and Russia — energy and market,’ aldus Borrell, daarbij doelend op goedkope energie, lage lonen, goedkope producten, waardoor de inkomens in het Westen decennialang bevroren konden worden.
De vooraanstaande Amerikaanse onderzoeksjournalist, auteur en filmmaker Ben Norton wijst erop dat:
de significante verhoging van de levensstandaard in China zowel als de proxy oorlog in Oekraïne en de boycot van Russische gas en olie, de kosten van het levensonderhoud en het zakendoen met Europa heeft gezorgd dat de Europese producten niet meer kunnen concurreren op de wereldmarkten. Met als gevolg dat het trans-Atlantische kapitalistische systeem in een diepe crisis is beland, waardoor het neoliberale Westen een nieuwe Koude Oorlog met Beijing en Moskou is begonnen in de hoop dat het daardoor opnieuw de beheersing zal krijgen over China’s markten en arbeidskrachten en Rusland’s grondstoffen, zoals het Europese Commissielid Borrell op 10 oktober 2022 tijdens een Ambassadeurs Conferentie in Brussel duidelijk maakte. Zijn opmerkingen deden herinneren aan een commentaar van de Franse president Emmanuel Macron, die in Augustus waarschuwde dat er einde was gekomen aan de neoliberale ‘tijdperk van overvloed.’
Opvallend is tevens dat Ursula von der Leyen’s toespraak het ‘Strategisch Concept’ van de NAVO overneemt dat in 2023 bekend werd, en stelt dat er een tweede Koude Oorlog is begonnen tegen Rusland en China. Welnu, hier is sprake van twee instituten: de NAVO en de Europese Commissie die beide niet democratisch zijn, maar die wel de toekomst van de mensheid bepalen, en zeker die van Europa, en van twee nucleaire grootmachten, Rusland en China. Dit is belangrijk te weten omdat Von der Leyen stelt dat ‘er geen ruimte voor inschikkelijkheid’ bestaat. Met andere woorden Rusland en China dienen onvoorwaardelijk te gehoorzamen aan de dictaten van Washington en Brussel. De Aziatische nucleaire grootmachten mogen geen eigen koers varen.
Von der Leyen: ‘Ons lot, Europa’s lot, hangt af van onze wereldwijde reikwijdte… De oorlog in Oekraïne heeft het transatlantisch verbond sterker dan ooit gemaakt. Nooit tevoren heb ik op een cruciaal moment zo’n intense samenwerking gezien als dit jaar… Er is sprake van een tectonische verschuiving.’ Tegelijkertijd sprak zij verheugd over, ik citeer opnieuw, ‘onze trilaterale energie overeenkomst in juni met Egypte en Israel. Het heeft een belangrijke rol gespeeld in onze strategie om van de Russische fossiele brandstof af te komen. Maar mijn bezoeken aan Cairo en Jeruzalem gingen om veel meer dan gas.’ Het gaat dus niet om het met geweld bezetten en stelen van andermans land, en het vermoorden van burgers, want het Joodse Apartheidsregime in Israel doet niets anders, en het gaat ook niet om democratie en mensenrechten, want in Egypte heerst een dictatoriaal regime dat net als Israel gevangenen laat martelen. Is Von der Leyen nu gek, of is de overgrote meerderheid van de EU-politici krankzinnig? En hoe gek zijn de burgers geworden, de eerste gedupeerden, dat zij lijdzaam blijven toekijken? Von der Leyen:
Nooit eerder heb ik zo’n intensieve samenwerking meegemaakt met het Witte Huis als dit jaar. Ik was in november (2021) in Washington toen er spanningen ontstonden aan onze oostelijke grens met Wit Rusland. Dus hebben wij samen met Washington dit jaar de sancties voorbereid, en toen Oekraïne werd binnengevallen stonden wij al klaar om te reageren. Wij coördineerden onze sancties, ronde na ronde. Wij hebben aan beide zijden onze energie-coördinatie en energie-voorraden gemaximaliseerd. Het hielp enorm dat ik een overeenkomst had met president Biden over de LNG en zij verhoogden hun LNG toevoer naar de EU. En dit maakte het voor ons mogelijk om af te komen van de Russische fossiele brandstof. En nu is het transatlantisch verbond op een cruciaal moment voor Europa sterker dan ooit. Gelijkgestemde partners als de VS en Noorwegen hebben hun toevoer massaal verhoogd en hielpen ons om ons te bevrijden van onze buitengewoon gevaarlijke afhankelijkheid.
Volgens Ursula von der Leyen is dit een ‘gigantische tectonische verschuiving.’ Vanzelfsprekend vertelde zij er niet bij dat Europa nu volledig afhankelijk is van de elite in Washington en op Wall Street en hun militair-industrieel complex. Dat alleen dit complex ontelbare miljarden verdient aan de onophoudelijke oorlogsvoering van de VS en zijn NAVO speelt voor de overgrote meerderheid van de westerse politici en de mainstream-pers geen enkele rol van betekenis. Met een kadaverdiscipline volgens zij de officiële koers uitgestippeld door een zeer kleine elite in overleg met de deep state.
its culture of lethal lies in this devastating exposé. Ralph W. McGehee was a patriot, dedicated to the American way of life and the international fight against Communism. Following his graduation with honors from Notre Dame, McGehee was recruited by the Central Intelligence Agency in 1952 and quickly became an able and enthusiastic cold warrior. Stationed in Southeast Asia in the mid-1960s, he worked to stem the Communist tide that was sweeping through the region, first in Thailand and later in Vietnam.
But despite his notable successes in reversing enemy influence among the local peasants and villagers, McGehee found himself increasingly alienated from a company culture built on deceit and wholesale manipulation of the truth. While his country was being pulled deeper and deeper into the Vietnam quagmire, McGehee awoke to a chilling reality: The CIA was not a gatherer of actual intelligence to be employed in a legitimate war against dangerous enemies, but a tool of the president’s foreign-policy staff designed solely to stifle the truth and fabricate ‘facts’ that supported the agency’s often immoral agenda.
With courage and candor, Ralph McGehee illuminates the CIA’s dark catalog of misdeeds in his stunning, no-holds-barred memoir of a life in the service of deception. Startling, eye-opening, and infuriating, Deadly Deceits is an honest and unflinching insider’s look at a toxic government agency that the author cogently argues has no useful purpose and no moral right to exist.
The CIA is not now nor has it ever been a central intelligence agency. It is the covert action arm of the President’s foreign policy advisers. In that capacity it overthrows or supports foreign governments while reporting ‘intelligence’ justifying those activities. It shapes its intelligence… to support presidential policy. Disinformation is a large part of its covert action responsibility, and the American people are the primary target audience of its lies.
As noted in the Church Committee’s final report, the Agency’s task is to develop an international anti-communist ideology. The CIA then links every egalitarian political movement to the scourge of international communism. This then prepares the American people and many in the world community for the second stage, the destruction of those movements. For egalitarianism is the enemy and it must not be allowed to exist.
The Vietnam War was the Agency’s greatest and longest disinformation operation. From 1954 until we were ejected in 1975, the Agency lied in its intelligence while propagandizing the American people. It planted a weapons shipment, forged documents, deceived everyone about the Tonkin Gulf incident, and lied continually about the composition and motivation of the South Vietnamese communists. Even now Agency historians and ex-employees try to perpetuate the propaganda themes through which it tried first to win and later to maintain American support for the war. As recently as April 22, 1981, former CIA director William Colby wrote an article for The Washington Post, portraying the Vietnam War — even in light of the Pentagon Papers disclosures — as the altruistic U.S. coming to the assistance of the South Vietnamese people. He had the audacity to recommend the period from 1968 to 1972 — the era of CIA assassination teams — as a model for use in El Salvador.
Not much has changed since I left the Agency. It follows all the same patterns and uses the same techniques. We have seen this in relation to El Salvador, where it fabricated evidence for a White Paper the same way it did in Vietnam in 1961 and 1965. We have seen it in Iran, where it cut itself off from all contact with potential revolutionary groups to support the Shah. We have seen it in the recruitment ads seeking ex-military personnel to man its paramilitary programs. We have seen it in relation to Nicaragua, where it arms Miskito Indians in an attempt to overthrow the Nicaraguan government. In this case it again exploits a naive minority people who will be discarded as soon as their usefulness ends, as happened with the Hmong in Laos. We have seen it in its attempts to rewrite and censor the truth. I personally have experienced this kind of Agency effort recently when it censored an article I wrote about its successful operation to overthrow the government of Achmed Sukarno of Indonesia in 1965. Its operations under President Reagan have become so outrageous that even the House of Representatives Intelligence Committee protested its plans to overthrow Qaddafi of Libya.
As long as the CIA continues to run these kinds of operations, it will not and cannot gather and collate (verzamelen. svh) intelligence as its charter says it must do. This leaves our government without that essential service. The most powerful and potentially most dangerous nation in the world is forced to rely on CIA disinformation rather than genuine intelligence because currently there is no alternative. This situation in today’s world of poised doomsday weapons is not acceptable.
But the danger looms even greater. The Reagan Administration has taken steps to strengthen the Agency’s position. On December 4, 1981, in Executive Order 12333 entitled ‘United States Intelligence Activities,’ the President gave the CIA the right to conduct its illegal operations in the United States, and on April 2, 1982, in Executive Order 12356 entitled ‘National Security Information,’ he limited the public’s access to government documents, thereby increasing the CIA’s ability to hide from public scrutiny.
The President wants the Agency free of the constraints of public exposure so that it can gather and fabricate its disinformation unharried (ongehinderd. svh) by criticisms and so that it can overthrow governments without the knowledge of the American people. Such activities, of course, are not in the best interests of the vast majority of Americans. For example, whenever another factory moves to a foreign country whose leader is kept in power through Agency operations, more American jobs are lost. Only the rich American increases his profits. It is for this reason that I believe that President Reagan acts as the representative of wealthy America and, as his executive agency, the CIA acts to benefit the rich.
Even after the Agency’s conspicuous failures in Vietnam, Cuba, the Middle East, and elsewhere, the fable that the CIA gathers real intelligence dies hard. But if the Agency actually reported the truth about the Third World, what would it say? It would say that the United States installs foreign leaders, arms their armies, and empowers their police all to help those leaders repress an angry, defiant people; that the CIA-empowered leaders represent only a small fraction who kill, torture, and impoverish their own people to maintain their position of privilege… So instead of providing true intelligence the Agency, often ignorant of its real role, labels the oppressed as lackeys of Soviet or Cuban or Vietnamese communism fighting not for their lives but for their communist masters. It is difficult to sell this story when the facts are otherwise, so the Agency plants weapons shipments, forges documents, broadcasts false propaganda and transforms reality. Thus it creates a new reality that it then believes.
Efforts to create a workable intelligence service must begin by abolishing the CIA. For a host of reasons, I believe the CIA as it now exists cannot be salvaged. The fundamental problem is that Presidents and their National Security Councils want the CIA as a covert action agency, not an intelligence agency. As long as the CIA is subject to such politically oriented control, it cannot produce accurate intelligence. Because the CIA has been and is a covert action agency, all of its operating practices have been adopted to facilitate such operations while its intelligence-collection activities have been tailored to the requirements of these covert efforts.
Kort samengevat is het verspreiden van ‘disinformation a large part’ van de CIA-activiteiten, en dus niet het verzamelen van ‘intelligence’ over de werkelijkheid. Daarnaast constateert de insider McGehee na een kwarteeuw ervaring dat ‘the CIA acts to benefit the rich,’ hetgeen hem tot de slotconclusie brengt dat ‘Establishing a truly effective intelligence agency is no problem. The only problem is getting our leaders to want one,’ aangezien ook hij beseft dat de Verenigde Staten geen democratie is.
Ondanks al deze feiten heeft de Europese elite de kant gekozen van Washington en Wall Street, ten koste van de belastingbetaler. En in deze samenzwering, dit westers 'complot' speelt u, Erik Akerboom, een centrale rol, mede door het criminaliseren van critici van dit corrupte systeem. Ook u kent deze feiten, zo niet, dan zit u op een verkeerde plaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten