Dit is een schoolvoorbeeld van selectieve verontwaardiging die zo kenmerkend is voor witte Nederlandse vrouwen uit de middenklasse die progressief willen lijken. Ik schrijf dit omdat ik nooit van geen enkele witte Nederlandse middenklasse vrouw een reactie heb ontvangen op mijn informatie uit een kinderziekenhuis in Bagdad waar artsen mij uitlegden dat Iraakse kinderen, meisjes en jongens, door de inzet van Amerikaanse, Britse, en zelfs Nederlandse verarmd uranium granaten en kogels aan kanker overleden.
Hoe is deze selectieve verontwaardiging toch te verklaren? Ik begrijp die vrouwen niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten