ProfielNaftali Bennett
Met Naftali Bennett als premier zet Israël een stap verder naar rechts
Het einde van het tijdperk-Netanyahu lijkt dichterbij dan ooit. Als het Israëlische parlement instemt met de nieuwe regering die de oppositie heeft gevormd, wordt Naftali Bennett de nieuwe premier van Israël.
In Naftali Bennett, Israëls gedoodverfd premier, komen tal van werelden samen. Er is Bennett-de-techmiljonair, die met de verkoop van zijn softwarebedrijf in 2005 zo’n 119 miljoen euro binnenharkte. Er is Bennett-de-oud-commando, die in Libanon actief was in een van de elite-eenheden van het Israëlisch leger. En meest recent is er Bennett-de-politicus, die Israël vijftien jaar geleden kennis liet maken met een nieuw en energiek, onbeschaamd uiterst rechts geluid.
Die politieke carrière, die met het behalen van de heilige graal van het premierschap nu bijna zijn piek heeft bereikt, begon ooit onder de hoede van Benjamin Netanyahu. In 2006 werd Bennett stafchef van diens Likoed-partij, toen nog in de oppositie. Maar zijn positie als rechterhand van Netanyahu was geen lang leven beschoren: twee jaar later stapte hij op, volgens de Israëlische media wegens de enorme hekel die Netanyahu’s vrouw Sara aan hem had.
Binnen de kortste keren had Bennett zich opgewerkt tot partijleider
Hij zou ook zijn lidmaatschap van Likoed opzeggen; er waren nieuwe en rechtsere partijen op het toneel verschenen. Het religieus-zionistische Het Joodse Huis, dat zich inzet voor de belangen van Israëlische kolonisten, was de eerste, en binnen de kortste keren had Bennett zich opgewerkt tot partijleider. Hij had er dan ook de papieren voor; tot zijn aantreden bij de partij was Bennett nog directeur van de Yesha Raad, de overkoepelende organisatie voor Joodse kolonisten op de bezette Westoever.
Daarna kwam Yamina, een partij die hij zelf oprichtte, waar naast het rechtse religieuze geluid ook plaats was voor de rechtse seculier. Bennett is een politicus die weet hoe hij een brug moet slaan tussen die verschillende kampen binnen Israëls rechterflank: zowel de seculier als de religieuze Israëliër kan bij hem terecht.
‘Er zal nooit een vredesplan komen’
Hoewel Bennett al lange tijd geen deel meer uitmaakt van Netanyahu’s partij, was hij jarenlang een cruciale factor voor diens politieke monopolie. De steun van Het Joodse Huis en Yamina aan de regeringen van Netanyahu waren in bijna alle gevallen essentieel voor het behalen van een meerderheid en Bennett plukte rijkelijk de vruchten van de verleende steun: hij werd minister van economie, minister van onderwijs en minister van defensie. Door het gefragmenteerde karkater van de Israëlische politiek lukte het de leider van een relatief kleine partij om steeds op de belangrijkste posities terecht te komen.
De afgelopen jaren heeft die politiek een stevige ruk naar rechts gemaakt, onder meer door de komst van Bennett. Met zijn strak geproduceerde campagnespotjes richt hij zich op de Israëliërs die vinden dat het land zich best harder mag opstellen, zowel tegen de Palestijnse bevolking als tegen de internationale gemeenschap. “Er zijn een paar dingen waarvan we begrijpen dat ze nooit zullen gebeuren: er komt geen nieuw seizoen van The Soprano’s”, merkt Bennett licht spottend op in een van zijn filmpjes. “En er zal nooit een vredesplan komen met de Palestijnen.”
Shoot to kill
De zaken waar Bennett in gelooft, staan lijnrecht tegenover de overtuigingen van sommige van zijn nieuwe linkse coalitiegenoten. Zo wil hij het overgrote deel van de bezette Westoever annexeren. Verder liet hij in 2018 tijdens de protesten in de Gazastrook weten dat hij voorstander is van een shoot to kill-beleid tegen alle Palestijnen, ook kinderen, die de grens met Israël proberen over te steken. En in zijn tijd als minister van onderwijs werd het groepen die zich kritisch uitten over het Israëlische leger (zoals Breaking the Silence, een ngo van veteranen) verboden om op scholen presentaties te geven.
Dit soort zaken hebben zijn huidige linkse coalitiegenoten van de Arbeiderspartij en Meretz destijds fel veroordeeld. Hoewel Bennett zegt met goede moed te willen beginnen aan deze nieuwe regering van eenheid, is de vraag hoe lang de neuzen dezelfde kant op staan en hoe lang Bennett kan genieten van zijn langgekoesterde premierschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten