Natascha van Weezel als Con Man 2

In haar Parool-column van maandag 26 oktober 2020 fulmineert Natascha van Weezel tegen wat zij 'het fenomeen "complottheorie"' noemt. Eén van de complottheorieën is, volgens haar, het weerleggen  van de officiële complottheorie van de aanslagen op 11 september 2001, waarbij 19 Arabieren onder de neus van de '16 agencies that make up the U.S. intelligence community,' met verkeersvliegtuigen aanslagen pleegden, waarbij bijna 3000 mensen om het leven kwamen.  Hieraan twijfelen staat voor Van Weezel gelijk aan een 'trend,' dus een 'gril,' of zo u wilt, een 'bevlieging, caprice,  manie, rage, stuip,' die te maken heeft met 'de huidige tijdgeest,' een vaag begrip dat haar desondanks 'doods- en doodsbang' maakt. Daarom pleit zij in haar hetze impliciet voor censuur want het zou hier gaan om iets 'veel verder dan verwarring.' Wat dit is maakt zij niet duidelijk, maar dat haar wel 'doodsbang' maakt. Vandaar dat ik dit laatste serieus neem, want 'doodsbange' mensen vormen een gevaar voor de samenleving, zeker wanneer zij hun angsten ook nog eens via de commerciële media kunnen verspreiden, zo weten we uit de geschiedenis van de twintigste eeuw, en de eerste twee decennia van de 21ste eeuw. De door de westerse politiek en pers gekweekte angst voor de islam heeft geleid tot de destreuze westerse gewelddadige interventies in onder andere Afghanistan, Irak, Libië en Syrië, om slechts vier recente voorbeelden te geven van hoe de NATO-terreur landen in totale chaos hebben gestort. Daarom moeten de Natascha van Weezel's in de mainstream-media goed in de gaten worden gehouden, er is al genoeg 'fake news.' Neem bijvoorbeeld het feit dat zij, zonder zich er zichtbaar in verdiept te hebben, van mening zijn dat de officiële versie van 9/11 klopt. Onmiddellijk duikt hier het volgende probleem op:

Woensdag 25 maart 2020 verscheen het lang verwachte wetenschappelijk eindrapport over het ineenstorten van het 47 verdiepingen tellende WTC7-gebouw op 11 september 2001. Na een vier jaar durend onderzoek concluderen de ‘onderzoekers verbonden aan de Universiteit van Alaska Fairbanks dat’ de instorting ‘niet het resultaat was van branden.’ De wetenschappelijke bevindingen staan haaks op het rapport van de National Institute of Standards and Technology (NIST), dat in 2008 stelde dat het WTC 7 het eerste hoge gebouw in de geschiedenis was dat door voornamelijk brand ineen gestort was. Interessant is tevens dat dit gebouw niet werd getroffen door de vliegtuigen die in de Twin Towers waren gevlogen, en dat de BBC 24 minuten voordat WTC7 daadwerkelijk ineenstortte, wist te melden dat het al was ingestort. Hoe wist de BBC dit vooraf? Zo mogelijk nog vreemder was de verklaring van de eigenaar het WTC-complex, Larry Silverstein, dat hij en de New Yorkse Brandweer op 11 september 2001 hadden besloten ‘to pull’ WTC 7. Het begrip ‘pull' is jargon voor het laten ineenstorten van een gebouw met explosieven. Maar ‘controlled demolition’ van een 47-etages hoog gebouw zou op de dag van de aanslagen onmogelijk zijn geweest, tenzij er sprake was van een complot. Zoals deskundigen namelijk vertellen kost het ‘dagen, zo niet weken aan voorbereiding’ om een gebouw als WTC7 op die manier te slopen.

Dat de officiële lezing volgens langdurig wetenschappelijk onderzoek niet klopt, maakt het voor het grote publiek relevant te weten dat de ‘advocaten die de architecten en ingenieurs juridisch bijstaan’ het NIST in het voorjaar hebben verzocht ‘de fouten in hun rapport van 2008 te verbeteren.’ 

Het punt is nu dat als het NIST zijn fouten erkent, dit betekent dat ook de officiële verklaring van het instorten van de Twin Towers op losse schroeven komt te staan. Interessant in dit verband is ook dat zelfs vanuit de ‘9-11 Commission,’ die onder druk van de publieke opinie door het Amerikaanse Congres in 2002 werd ingesteld, kritiek op het officiële onderzoek is geuit. Zo schreef John J. Farmer, ‘Senior Counsel’ van deze commissie in zijn boek The Ground Truth: The Untold Story of America Under Attack On 9/11 (2009) dat de onderzoekers van de commissie 

‘ontdekten dat de officiële versie van wat die ochtend was gebeurd — dat is, wat de regering en de militaire functionarissen hadden verteld aan het Congres, de Commissie, de media, en het publiek over wie wat wist en wanneer — bijna volledig, en onverklaarbaar onwaar was.’

Op hun beurt stelden de voorzitter en vice-voorzitter van de Congres Commissie in hun boek Without Precedent: The Inside Story of the 9/11 Commission (2007) dat de commissie was ‘opgezet om te falen,’ waardoor haar ‘taak’ absoluut ‘onmogelijk’ werd.

Het besef dat de wet zo was ontworpen dat de onderste steen nooit boven zou komen ‘kwam bij ons beiden op toen we ons aan het voorbereiden waren om voor het eerst bijeen te komen.’

Ondanks dit alles blijven de westerse mainstream-media weigeren aan dit onderwerp  aandacht te besteden. Waarom? Zoals ik van binnenuit heb kunnen constateren, is de zelfcensuur bij de meeste mainstream-journalisten dermate diep geïnternaliseerd dat zij zich er doorgaans niet eens meer van bewust zijn. Doordat zij financieel afhankelijk zijn van hun opdrachtgevers hebben zij weinig keuze. Dissidenten worden al snel gemarginaliseerd. Vandaar dat de westerse 'corporate press' tijdens de kredietcrisis van 2008 als verklaring gaf dat het geld was ‘verdampt,’ terwijl in werkelijkheid dit geld nooit had bestaan. De werkelijke reden was dat de banken veel meer hadden uitgeleend dan zij in kas hadden, totdat deze zwendel ineenstortte, en de bankiers, vele honderden miljarden aan belastinggeld kregen toegezegd omdat hun banken als ‘too big to fail’ werden beschouwd, en ‘het vertrouwen’ in deze 'con men' moest worden hersteld. 

Wat onder meer 9/11 en de kredietcrisis hebben gedemonstreerd is dat de reguliere media de officiële lezing van de staat niet ter discussie durven te stellen, zoals men in een echte democratie zou mogen verwachten, zelfs niet wanneer die lezing door wetenschappelijk onderzoek wordt weerlegd, en ook op talloze andere essentiële punten aantoonbaar niet klopt. Dit feit werpt een heel ander licht op Natascha van Weezel's beweringen en Arnon Grunberg’s opinie  dat voor ‘samenzweringstheoretici’ ook ‘verifieerbare feiten veelal bedrog’ zijn. 

Omdat het hier zaken van collectief belang betreft, is de conclusie gerechtvaardigd dat de westerse ‘vrije pers’ alles behalve vrij is. Inderdaad: ‘Niets is wat het lijkt.’ 

Zie: https://deanderekrant.nl/file/DAK:/DeAndereKrant-006.pdf 

Meer over de 'doodsbange' Natascha van Weezel en de zelfgenoegzame betweter Arnon Grunberg later. 

o