Ian Buruma's Civilisatie

 

Onder de inleiding 'De zelfgenoegzaamheid bij links over het eigen morele gelijk lokt een populistische proteststem uit,' beweerde mainstream-opiniemaker Ian Buruma in de NRC van 9 april 2019 ondermeer dat: 

het succes van een partij als Forum voor Democratie enigszins raadselachtig [is]. Vergeleken bij de meeste landen in Europa, en ook de armere delen van de Verenigde Staten, is Nederland rijk, ordelijk, rustig, en beschermd. Er is geen enkele reden voor een crisisstemming, laat staan dat ‘onze beschaving’ in gevaar is.

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/04/09/balorig-rechts-stemt-tegen-de-deugdzaamheid-a3956273 

Hier passeren, zoals gebruikelijk in de populistische 'corporate press,' in iets meer dan 550 woorden grote begrippen als 'zelfgenoegzaamheid, moreel gelijk, populistische proteststem,' en als klap op de vuurpijl 'onze beschaving.' En dit alles in hapklare brokken die de doorsnee lezer in totaal slechts 4 minuten 'leestijd' vergen om te consumeren.

Hoewel de opiniemakers van de commerciële media als NRC Handelsblad het doen voorkomen alsof zij experts zijn op het gebied waarover zij meningen verkopen, blijkt al snel bij nadere beschouwing dat zij doorgaans slecht geïnformeerd zijn en in intellectueel opzicht nagenoeg allen lichtgewichten zijn. Zo maakt mijn oude vriend Ian B. nergens precies duidelijk waarom nu juist 'links' verantwoordelijk is voor de opkomst van 'extreem rechts.' De modale NRC-lezer die niet meer dan vier minuten van zijn -- kennelijk -- kostbare tijd nodig heeft om deze en andere onjuiste beweringen tot zich te nemen, wordt geacht aldus afdoende op de hoogte te zijn gebracht over vitale maatschappelijk kwesties. 'Links,' wat deze archaïsche kwalificatie ook moge betekenen,  is in de ogen van liberale propagandisten als Buruma verantwoordelijk voor de opkomst van het populisme, 'links,' en dus niet de neoliberale ideologie die de afgelopen vier decennia de positie van de meeste burgers fundamenteel heeft aangetast, zoals uit talloze wetenschappelijke- en journalistieke onderzoeken blijkt. Zeven jaar voordat hij over de vermeende 'zelfgenoegzaamheid bij links' begon, verscheen in de Verenigde Staten het geruchtmakende boek The Rich And The Rest Of Us: A Poverty Manifesto (2012), waarin de 'linkse' auteurs, 'Award-winning broadcaster Tavis Smiley and Dr. Cornel West, one of the nation’s leading democratic intellectuals' tot de conclusie kwamen dat:

Record unemployment and rampant corporate avarice, empty houses but homeless families, dwindling opportunities in an increasingly paralyzed nation — these are the realities of 21st-century America, land of the free and home of the new middle class poor...  With 150 million Americans persistently poor or near poor, the highest numbers in over five decades, Smiley and West argue that now is the time to confront the underlying conditions of systemic poverty in America before it’s too late... ending poverty is sure to emerge as America’s 21st-century civil rights struggle. As the middle class disappears and the safety net is shredded, Smiley and West, building on the legacy of Martin Luther King, Jr., ask us to confront our fear and complacency with 12 poverty changing ideas. They challenge us to re-examine our assumptions about poverty in America — what it really is and how to eliminate it now. 

Vanzelfsprekend verzwijgt Ian Buruma deze essentiële informatie. De feiten weerspreken immers zijn onsamenhangend betoog. Het is niet de 'zelfgenoegzaamheid bij links over het eigen morele gelijk,' maar het westerse, neoliberale afbraakbeleid van het gehele politieke spectrum dat de opkomst heeft uitgelokt van wat Buruma de 'populistische proteststem' noemt. De groeiende kloof tussen arm en rijk in de angelsaksische wereld en in de Europese Unie kon natuurlijk niet zonder gevolgen blijven.  Zo mogelijk nog absurder is zijn bewering dat er: 

geen enkele reden [is] voor een crisisstemming, laat staan dat ‘onze beschaving’ in gevaar is.

Hier zien we hoe gecorrumpeerd de modale mainstream-opiniemaker is geraakt. Ziende blind, omdat voor hem geld en aanzien de belangrijkste motieven zijn. Bovendien ontbreekt het hem aan kennis en daarmee aan een dieper inzicht in de geschiedenis. Dat blijkt opnieuw zodra Buruma het over 'onze beschaving' heeft. Aan de hand van het baanbrekende boek The Coming Ceasars (2013) van de gezaghebbende Franse historicus Amaury de Riencourt, dat voor het eerst in 1957 verscheen, zal ik de volgende keer duidelijk maken dat er een wezenlijk en groot verschil bestaat tussen de begrippen cultuur en beschaving, oftewel civilisatie, een onderscheid dat Buruma volkomen ontgaat.