Rik Min: Zionistische Claims Geanalyseerd

https://www.rikmin.nl/Rik/ClaimsDieZionistenDoen.htm

Claims zoals zionisten die doen

en weerleggingen op deze claims

vijfde versie, dd. 15 maart 2012 (update: 12 sept. 2012)
(de kale lijst met claims & de claims in de oorspronkelijke tekst) Hierbij een handige lijst met antwoorden op claims die zionisten te pas en te onpas doen. De lijst met claims is gebaseerd op een artikel van Ratna Pelle. Wij beschouwen haar claims als exemplarisch voor zionisten en de zionistische beweging. De claims die zij in dat artikel uit 2008 doet, zijn door ons genummerd. De nummering van haar claims loopt van 1 tot 50. De nummering is direct terug te vinden in haar eigen tekst [zie elders]. De lijst met claims is iets ingekort en op volgorde van 'belangrijkheid' gezet.
Zionisten spreken en schrijven bijna altijd over "wij" [1, 2, 7, 42, 46, 47].

Wie is wij? Waarom zeg men wij? Wat bedoelt een zionist met wij? Joden? Zionisten? Als hij/zij joden zegt, namens welke joden spreekt hij dan? De antizionistische joden ook? Hij hoort natuurlijk 'namens zionisten' te zeggen. En dan nog. Spreekt hij namens de hele zionistische beweging? Wij zeggen (dus): wat bedoel je met 'wij'?

Hebben zionisten het recht namens joden - sterker nog namens alle joden - te spreken? Nee, dat recht hebben 'ze' niet.

Zionisten zeggen voortdurend "wij hebben recht te doen wat we doen" [2, 4, 46].

Dat hebben zionisten niet. Joden hebben wel rechten. Joden mogen van de Palestijnen best in Palestina wonen. Maar geen staat 'oprichten en inrichten' alleen voor joden. (Zie elders.)

Zionisten zeggen voortdurend "wij hebben legitieme claims op het land" [1, 3, 4, 8, 9, 14, 16, 42].

Wie is wij? En ten tweede: wat zijn die claims? Een tehuis ergens ter wereld? Een stuk land? Een staat? Een joodse staat? Wij vragen: bedoelen zionisten een land te willen hebben alleen voor joden? (Ja.) Bedoelen westerse regeringen dat? (Nee.) Westerse regeringen vinden dat Israel minderheden en meerderheden gelijke rechten moeten hebben. Zionisten bedoelen dat niet; willen dat ook niet. Die willen een land "alleen voor joden". "Een leeg land voor 'mensen' zonder land" [Uitspraak van zowel Herzl, Meir, Begin als Dayan].

Zionisten schrijven voortdurend zionisme met een hoofdletter [12, 49].

Zionisme hoort men gewoon met een kleine letter moet schrijven: zionisme [Kramers woordenboek].

Zionisten schrijven voortdurend joden met een hoofdletter [4, 6, 11, 12, 33, 44].

Waarom schrijven mensen als Ratna Pelle en ander zionisten consequent joden met een hoofdletter J? Wij vinden dat je joden met een kleine letter moet schrijven. (NRC doet dat en blijft systematisch joden met kleine letter schrijven, hoewel sinds enkele maanden de redactie aan het twijfelen is geslagen; Volkskrant daar en tegen schrijft systematisch Joden met hoofdletter. De Groene schrijft meestal joden gewoon met een kleine letter.)

Waarom dwingt de Israellobby hoofdredacties van media joden met een hoofdletter te schrijven?

Zionisten schrijven het met een hoofdletter om redacties van de schrijvende media en lezers (ook) te dwingen in termen van 'joden zijn volk' te (gaan) denken.

Zionisten zegen (voortdurend) "wij zijn een volk" [42].

Joden zijn geen volk. 'Het joodse volk' bestaat niet. (Het is er 150 jaar geleden, tijdens de vervolging van joden ingesleten.) Zie o.a. het recente boek van Sand. Zie ook de standpunten van Hajo G. Meyer, tot voor kort de voorzitter van 'Een Ander Joods Geluid'.

Het beste bewijs hiervoor is dat in Israel niet mogelijk is om gewoon 'voor de wet te trouwen' als je niet 'gelovig' bent. Niet gelovig zijn, kennen ze in Israel niet. Omdat je in Israel niet gewoon kan trouwen maakt het zionisme in een klap duidelijk dat men onder jood-zijn een religie verstaat; geen volk dus. Anders kon men wel gewoon trouwen. Er is inmiddels (2011) een persoon in Israel die het gelukt is dit te doorbreken. Of hij inmiddels getrouwd is, is niet bekend.

Als je geen jood meer bent, zoals Marx bijvoorbeeld, ben je geen jood meer. Bij moslims is dat ook. Als je geen moslim meer bent, ben je geen moslim meer. Je kunt hooguit moslim van cultuur voelen, zoals sommigen zich katholiek van cultuur voelen. En je (dan) natuurlijk geen katholiek, christen, moslim of jood meer bent.

Zionisten zeggen eigenlijk voortdurend: "Wij zijn een volk, dus wij hebben recht op een staat". (zie ook elders: heeft een volk wel zomaar recht op een staat?)

Zionisten zeggen voortdurend "de joden hebben een meer dan 3000 jaar oude band met het land, zowel in fysiek, cultureel als religieus opzicht" [4].

Rechten van 3000 of 2000 jaar oud bestaan niet.De Nederlanders, kunnen als afstammelingen van de Batavieren, toch ook geen recht claimen om in de regio Keulen of Aken een Batavieren staat op te richten. Onder het mom van "daar komen 'we' vandaan".
Gelovige joden en gelovige katholieken hebben wel bepaalde rechten (bijvoorbeeld in het Heilige Land te wonen) maar niet om de staatsmacht exclusief (voor één godsdienst) over te nemen.

Zionisten zeggen voortdurend "wij hebben rechten" (daar een joodse staat te vormen; en daar voor te vechten)" [5].

Nee, dat recht bestaat niet. Alleen is het wel zo dat men, als wereldburger, als men wil - in principe - overal ter wereld naar toe kan gaan of ergens kan gaan wonen. En Palestijnen helemáál; zeker in Israel.

Zionisten zeggen bijna voortdurend "Israel is de enige democratie" en "een democratie zoals wij die kennen" [43].

Onzin. Israel is geen democratie; hooguit alleen voor joden. In Israel bestaan geen gelijke rechten voor iedereen. Israel geeft slechts rechten aan joden; niet aan niet-joodse Arabieren, christenen, Bedoeïenen, Druzen, et cetera.

Zionisten zeggen voortdurend dat "Israel een Westerse democratie is" [34].

Israel is geen Westerse democratie. Elke 'westerse' democratie kent gelijke rechten voor iedereen. Elke 'westerse' democratie kent een grondwet waarin dat verankerd is. Israel heeft om die reden geen grondwet. Men weet ook nog steeds tot op de dag van vandaag antwoord op de vraag wie jood is.

Zionisten zeggen tegen anti-zionisten bijna voortdurend "wat je daar zegt is antisemitisme" [48].

Dat is een heel gemene verdedigingslinie. Veel mensen hebben daar niet een twee drie een antwoord op. Als je steeds over zionisme spreekt heeft niemand het recht jou integriteit te betwisten.

Zionisten zeggen bijna voortdurend "De Palestijnen willen niet bij de joden in een land leven" [44].

Onzin. Een verzinsel. Zie het PLO handvest. Daar staat "samen in één land: joden (Joden?), moslims (Arabieren) en christenen".

Zionisten zeggen bijna voortdurend "ze vielen ons aan en 'ze' vochten actief" [46].

Onzin. Vielen de Arabieren, de Arabische staten of de Arabische bevolking van Palestina hen aan? Oorzaak en gevolg worden voortdurend door zionisten verwisseld. Want de zionistische beweging heeft Palestina al vanaf de 18e eeuw proberen te koloniseren - eerst schijnbaar onschuldig maar later serieus - en vanaf 1948 heeft deze beweging in westelijk Palestina een joodse staat weten te forceren.Al aan het eind 18e en begin 19e eeuw waren zionisten al bezig grond te kopen en hun settlements 'joods' te maken. Niet-joodse arbeiders waren toen al in die gebieden nergens welkom. De gemengde bevolking van voornamelijk niet-joodse Arbieren pikte dat 'verjoodsen' niet en beschermde hun gebieden, hun huis, hun dorp en hun landbouw grond. Oorzaak en gevolg worden maar al te vaak verwisseld.

Zionisten zeggen voortdurend "wij worden bedreigt" [7].

Ten eerste: Hoezo wij? Wie wij? Joden? Zionisten? Ratna Pelle?Ten tweede bedreigt? Is dat wel zo? En waar dan? In Israel of in de rest van de wereld? Joden worden (werden) niet meer bedreigt dan welke andere groep in de samenleving (zoals moslims, communisten, et cetera). Dat joden worden bedreigt in landen als Nederland, Duitsland en Frankrijk is een fabeltje. Dat idee wordt bewust in stand gehouden. (Zie elders.) Op zijn minst om mensen een schuld gevoel te geven of aan te praten. (Vooral politici zijn daar gevoelig voor.)

Zionisten zeggen voortdurend de situatie "noopte 'ons' een eigen verdedigingsorganisatie (de Haganah) op te zetten" [47].

Onzin. Oorzaak en gevolg worden verwisseld. Die knokploegen zoals de Haganah verdreven veel Palestijnen met geweld uit hun dorpen. (Lees het boek van Ilan Pappe.)

Zionisten vinden "dat de Palestijnen expliciet Israël als joodse staat moeten erkennen" [30].

Dat zullen 'de' Palestijnen nooit doen.

Zionisten beweren, zoals zoveel zionisten, "dat de naam 'Palestina' pas recent is ontstaan" [3].

Een absolute leugen. Het waren niet de Romeinen die de naam Palestina bedachten. Herodotus noemt Palestina al in zijn historiën. D.w.z. in de 5e eeuw voor onze jaartelling.

Zionisten zeggen soms dat tegenstanders "met 'de bezetting' geheel Palestina bedoelen" [40].

Ja, klopt. De Palestijnse bevrijdingsbewegingen bedoelen met Palestina nu eenmaal allemaal Israel.Het gaat de Palestijnse bevrijdingsbewegingen nu eenmaal om gelijke rechten binnen Israel. Waardoor vluchtelingen kunnen terugkeren, grond kunnen kopen, huizen kunnen huren en waardoor alle ingezetenen gelijke rechten kunnen krijgen.

Zionisten zeggen regelmatig "de joden zijn niet slechts een religie, aangezien veel joden niet religieus zijn" [6].

Opeens zeggen zionisten (soms) dat veel joden niet religieus zijn. Laten zionisten dat dan maar eens uitleggen. In Israel kun je niet eens trouwen voor de wet. Het systeem staat niet jezelf geen jood meer te vinden als je jezelf geen jood meer vind.Velen in de wereld voelen zich verwant met de joodse cultuur. Dat is legitiem. Dat dat zo is, ontkent niemand. Maar dan hoor je nog niet bij een joods volk.
Katholieken spreken van Jezus als herder en zijn volgelingen of zelfs kudde en schaapjes. Dat soort woorden moeten - in dit soort zaken - niet letterlijk worden genomen.
Zionisten zeggen eigenlijk "eens een jood altijd een jood". Ook al ben je ongelovig.
Er zijn mensen die zich verwant voelen (of blijven voelen) met de joodse cultuur. Net als vele zich met de christelijke cultuur of het katholicisme verwant voelen (of blijven voelen). Vaak omdat ouders of voorouders uit die hoek komen. Vele in de wereld voelen zich tegenwoordig ook verwant met de moslim-cultuur, ondanks dat ze ook geen moslim zijn of omdat ze dat zo niet meer voelen.
Mensen kunnen zich nog heel lang verbonden voelen met bepaalde aspecten en bepaalde zaken van een geloof of een overlevering, zoals sommige dingen uit de bijbel, de talmoed of de koran. Maar dan ben je jood van cultuur. Of moslim van cultuur; of christelijk van cultuur.
Zoals Abu Jah Jah (van de Europees Arabisch Liga, de EAL) zegt: geen moslim meer te zijn, maar zich nog wel "moslim van cultuur te zijn". Veel ex-katholieken en ex-christenen hebben dat ook. Ex-joden idem dito. "Jood van cultuur te zijn".

Zionisten zeggen voortdurend dat "niemand buiten de Nazi's beweert dat joden een ras zijn, dus letterlijk is de vergelijking zionisme is racisme onzinnig" [11].

Racism betekent in het Engelse spraakgebied discriminatie. Maar afgezien daarvan slaat racism op de Palestijnen niet op de joden. Dat is haar waarschijnlijk al die 35 jaar ontgaan…

Doordat ze 'Palestijn' of 'Arabier' zijn worden ze uit de joodse maatschappij gesloten/buitengesloten. (Joodse Palestijnen en joodse Arabieren uitgezonderd.) Dat is racisme.

Joden die geen jood zijn, zijn geen jood meer. Moslims die geen moslim meer zijn, zijn geen moslim meer. Dus discriminatie van geloof is geen racism.

Zionisten zeggen voortdurend dat "de Wereldconferentie Tegen Racisme van de VN in 2001 in Durban, en met name het gedeelte dat door NGO's (Non Governmental Organisations) werd georganiseerd, duidelijk over de grens ging" [38].

Nee, juist de weglopers gingen over de grens.

Zionisten zeggen voortdurend "Israël is geen religieuze staat, maar een democratie" [8].

Dat is een leugen. Israel is geen vrij land. Er is geen scheiding van kerk en staat. Men is jood of niet-jood. Israel heeft zelfs geen grondwet en al haar 'gewone' wetten en bijzondere wetten, zijn niet gewoon, maar 100% discriminerend voor niet-joden. Niet-joden zijn niet welkom. Christenen niet; moslims niet; Soefi's niet; Baha's niet; Scientology church's niet; etcetera.

Zionisten zeggen voortdurend "al in 1947 was door de VN besloten tot een aparte Arabische staat in Palestina. Die is er toen door eigen schuld niet gekomen" [9].

Hoezo, eigen schuld? Mogen de Palestijnen hun eigen land niet verdedigen?

Had de VN in 1947 het recht een land te geven dat niet van hen was?

(Had de VN het recht in de periode 1991 - 1996 Kroaten, Bosniers en Kosovaren een land te geven dat niet van hen was?)

(Had de VN het recht in 1991 de Sovjet Unie in 15 staten te verdelen?)

De VN heeft wel het recht te eisen dat men (dan) minderheden niet discrimineert. (In Bosnie worden Serven niet meer gediscrimineerd; In Kosovo nog wel. In Letland Russen ook.)

Verspeel je - door een verdedigingsoorlog te voeren (al dan niet met vrienden) - het recht om - na 30, 60 of 100 jaar - terug te mogen keren?

Onzin dus.

Zionisten schrijven (voortdurend) in termen van goed-of-fout en/of zwart-wit-verhalen, terwijl ze anderen daarvan betichten [50].

Zionisten als Ratna Pelle schrijven zelf juist zelf heel erg in termen van goed en fout. Veel zionisten doen dat. Zeker christen-zionisten. Zoals zij en anderen, veelal tekeer gaan tegen anti-zionisten, is er een goed voorbeeld van.

Zionisten bijten van zich af (aangaande het begrip joodse staat) en zeggen "er zijn ook veel staten met een min of meer christelijke identiteit" (en er moslim-staten zijn)" [10].

Er zijn nergens staten ter wereld meer waar christen, moslims of joden - bij wet - gediscrimineerd worden.

Zionisten zeggen voortdurend dat "voor de joden het zionisme een nationale bevrijdingsbeweging is tegen de onderdrukking waar ze elders als minderheid onder lijden" [12].

Een volkomen fout woord. En zeker fout om daarmee een land te claimenEen bevrijdingsbeweging is een beweging die zijn land bevrijd. De joden hebben/hadden geen land. Dus konden dat niet bevrijden.
Het overnemen van de macht in Palestina in 1948 en er een joods deel van afscheiden was gewoon kolonialisme. Niets meer en niets minder. Men gooide in dat joodse deel de niet-joden eruit. Sloot hen uit van werk. Onteigende hun huizen (of erger): pikte hun akkers in. Ontnam hen alle rechten, m.n. die op terugkeer.
Het zionisme is eerder een afscheidingsbeweging dan een bevrijdingsbeweging. Immers het Heilige Land Palestina werd in tweeen gesplitst. Een joods deel en een Palestijns deel. Met nationaal heeft het zionisme al helemaal niks te maken.

Zionisten zeggen voortdurend ook dat "het zionisme de verwezenlijking van de wens is weer een natie te vormen wat 'zij' ooit waren" [13].

Niemand heeft dat recht. Oude rechten van 2000 jaar geleden, bestaan niet. Het is een absurde wens. Het is not done dit joden aan te praten (zoals zionisten doen).Niet zionistische joden zeggen nog steeds dat "Mosje Dayan ons niet Israël zal geven, maar de Messias". De rest is mythevorming en irrationeel.

Zionisten zeggen voortdurend dat "de Arabische minderheid (ruim 1 miljoen mensen) in Israël voor de wet gelijke rechten heeft en alle religieuze vrijheden geniet" [14].

Een absolute leugen. In Israel bestaat er niet iets als 'een wet voor gelijke rechten'. Er zijn aantoonbaar meer dan 24 racistische wetten.De vijf belangrijkste discriminerende wetten van de staat Israel zijn de Wet op de Terugkeer en de Wet op de Nationaliteit, die beide op ondubbelzinnige wijze vastleggen dat de staat Israel er op de eerste plaats is voor zijn joodse inwoners. Verder zijn er de Wet op de grond; de Wet op Landonteigening; de Wet op het Bezit van Afwezigen.
Al deze wetten maken onderscheid tussen joden en niet-joden en geven joden haast alle rechten; en niet-joden bijna geen. Al de genoemde wetten zijn dus racistisch.
1. De israelische Wet op de Terugkeer is de wettelijke bekroning van het zionistische streven naar een zuiver joodse staat als oplossing van het joodse probleem. Krachtens deze wet heeft iedere jood ter wereld, ook al spreekt hij geen woord Hebreeuws en heeft hij het land nog nooit gezien, recht op toelating in Israel en op automatisch staatsburgerschap. De Arabieren die in 1948 hebben moeten vluchten of simpelweg verdreven zijn, hebben dat recht niet. In de Israëlische Onafhankelijkheidsverklaring (1948) en de Wet op de Terugkeer wordt 'het joodse volk' als begrip juridisch verbonden met de rechten en plichten van de staat Israël. Om tot het joodse volk te kunnen behoren moet je tot jood verklaard zijn, waarbij voornamelijk afgegaan wordt op het feit dat iemand de joodse godsdienst aanhangt, of dat zijn (voor)ouders dat deden. Omdat de joodse staat Israël het begrip nationaliteit in zijn wetgeving verbindt met zaken als 'ras' en/of godsdienst, strekt dit begrip zich niet alleen uit tot zijn eigen bevolking, maar ook tot miljoenen mensen buiten de staat, die gemanipuleerd en behandeld worden alsof ze Israeli's zijn. Het is wettelijk vastgelegd dat ze zullen kunnen profiteren van de privileges die gelden voor die joden die in het omstreden gebied zelf wonen. Een zeer bijzonder aspect van deze apartheidswetgeving wordt nog gevormd door de huwelijkswetgeving, waardoor het in Israël (voor Palestijnen) onmogelijk een burgerlijk huwelijk te sluiten.
2. Via de Wet op de Nationaliteit en de Wet op de grond is bepaald dat alle grond van deze instelling het onvervreemdbaar eigendom is van het joodse volk, hetgeen er in gewoon Nederlands op neer komt dat de grond niet aan niet-joden verkocht of verpacht mag worden. Bovendien mogen op deze grond geen niet-joden in loondienst tewerkgesteld worden (al wordt daar door gebrek aan goedkope arbeidskrachten voor de kibboets de hand mee gelicht). De dingen die uit de zionistische ideologie voortkomen, komen slechts ten goede aan de joodse inwoners van de staat. Daarom wordt er zo vaak gesproken over 'joodse landbouw', 'joodse huisvesting', 'joods onderwijs', en nog meer: sociale diensten in de zionistische staat die er alleen voor joden zijn. Met tegenzin laat de staat iets van zijn opbrengsten aan zijn niet-joodse inwoners toekomen.
3. In de Wet op het Bezit van Afwezigen en de Wet op de land-onteigening wordt geregeld hoe grond in beslag wordt genomen. Arabieren wordt een aandeel - in enigerlei vorm - in grond die in joods bezit is, ontzegd. Onderdelen van die wetten zijn de status van 'de Landbouw-nederzettingen', de status van de persoon die 'landbouwgrond bezit of daartoe gerechtigd is', of 'de gebruiker voor wie een watertoewijzing is vastgesteld' en die "onwettig gebruik" maakt van grond of water. De overtreder stelt zich bloot aan "beëindiging van zijn rechten op die landbouwgrond en van zijn persoonlijke toewijzing van irrigatiewater". "Onwettig gebruik" van landbouwgrond regelt dat de pachter de genoemde rechten kunnen worden ontnomen.
In het kader van deze wettelijke structuur vinden de landonteigeningen, de verdrijving en de onderdrukking van niet-joodse burgers plaats. Daarom zijn - volgens deze zionistische ideologie, deze Israëlische wetten - de 'niet-joodse' Palestijnse Arabieren in Israël en op de Westbank tweederangs burgers. Daarom ook kunnen gevluchte Palestijnen in Libanon, Syrië, Egypte en Jordanië niet terugkeren naar hun vaderland.

Zionisten beweren dat "de Arabieren in Palestina niet wilden leven in een door joden gedomineerde staat" [15].

Jawel, best wel, maar niet-joodse-Palestijnen of niet-Israëlische Palestijnen/Arabieren willen alleen niet door de Israëlische wetgeving gediscrimineerd worden. Laat staan uit hun eigen land gegooid worden.

Wetten horen niemand te discrimineren. In de hele wereld bestaan er geen wetten meer die discrimineren. Behalve in Israël en voorheen in Zuid Afrika en Rodesie.

Zionisten zeggen soms dat er "geen wet is die bepaalt dat er alleen maar Arabische staten in het Midden-Oosten kunnen zijn" [16].

Het begrip Arabische staten bestaat niet en als het gebruikt wordt is het logisch omdat er Arabieren wonen. Israel is ook een Arabische staat. Er wonen veel Arabische joden.

Overigens is Israel, plus Westbank het Heilige Land dat eerst onder 'bescherming' van Groot Brittanie en later onder bescherming van de Verenigde Naties stond. Omdat het 2000 of 3000 jaar al een eenheidsstaat was van godsdiensten en volkeren, waarin mensen vredig met elkaar samenleefde; zonder dat er discriminerende wetten waren zoals nu in Israel. Eén godsdienst, één bevolkingsgroep of één entiteit heeft in 1948 in een gedeelte van Palestina de macht gegrepen ten koste van alle ander bewoners. Dat gegeven is zowel voor joden, echte joden, zowel als niet-joden onaanvaardbaar.

Zionisten beweren "met uitzondering van Jordanië hebben de Arabische staten de vluchtelingen van de 1948 oorlog geen staatsrechten gegeven" [17].

Nou en? Wat wil de zionisten daar mee zeggen?

De Palestijnen zijn trots op hun afkomst, hun vaderland, en wilden niet zomaar rechten verliezen als ze staatsburgerschap van een ander land zouden accepteren.

Zionisten gebruiken als argument: wij moesten ons wel bewapenen en aanvallen in 1948 en in 1967, "want hierdoor kregen 'wij' voor het eerst sinds tweeduizend jaar soevereiniteit over de (voor hun) heilige plaatsen" [18].

Echte onzin. Joden hebben voortdurend rechten gehad over de 'heilige plaatsen'. Gelijke rechten als iedereen. Weliswaar waren er altijd wel ongeregeldheden tussen gelovigen of tussen beheerders van gemeenschappelijke 'heilige plaatsen', maar dat had je overal in de wereld. Palestina was een feitelijk duizenden jaren lang een 'echte' eenheidsstaat van geloven, godsdiensten, religies en etnische en andere minderheden. Daarom is het een gospe dat zionisten dit vaak als argument of als waarheid aanvoeren.

Zionisten beweren "dat de Britten tijdens het mandaat niet bereid of in staat waren om de Joodse gemeenschap te beschermen tegen Arabische agressie" [19].

Hoe durf ze zo iets te schrijven/zeggen. Het is precies andersom; zouden we hier willen zeggen.

Zionisten zeggen voortdurend dat er wijdverbreide antisemitisme in de Arabische wereld is en dat dat voor een groot deel is ontleend aan Duits en Russische antisemitisme uit het begin van de vorige eeuw" [20].

Onzin. (Zie ook elders.) Het 'zionistisch project' (zoals we dat het beste hier kunnen benoemen) 'om Palestina te koloniseren' was al eind 18e eeuw gestart.

Zionisten zeggen voortdurend dat "het niet geheel onbegrijpelijk is dat sommige Israëli's zich omringd wanen door Nazi's" [21].

Wat een onzin. Hoe durven zionisten het woord nazi's te gebruiken. Nazi's komen in het hele verhaal van 1948, 1956 of 1967 en daar tussendoor niet voor.Pure projectie - een term uit de psychologie - kunnen we - anno 2012 - zeggen na alles wat er gebeurd is in Libanon, Gaza en op de Westbank (en nog steeds gebeurt en nu in Iran dreigt).

Zionisten beweren dat "de Iraanse president Achmadinejad een Holocaust-ontkenner is" [22].

Achmadinejad is (naar mijn/onze stellige overtuiging) gèèn Holocaust-ontkenner.

Achmadinejad heeft (o.a. in de Veiligheidsraad) (inderdaad bij herhaling) gezegd dat de "Israellobby de Holocaust tot mythische proporties heeft opgeblazen". Juist bij deze ene zin zijn westerse diplomaten (bij herhaling) weggelopen. En juist deze zin heeft aantoonbaar niets met anti-semitisme uit te staan.

Zionisten zeggen voortdurend "het is te simpel de armoede van de Palestijnen aan Israël te wijten" [23].

Toch is dat zo. Er is om te beginnen een systematische achterstelling van niet-joden evenals dat in Zuid Afrika het geval was.

Zionisten zeggen voortdurend "etnische zuivering betekent het systematisch verdrijven of vermoorden van een complete etnische of religieuze gemeenschap, zoals bijvoorbeeld in Joegoslavië gebeurde. Dat heeft Israel niet gedaan" [24].

De vergelijking gaat juist wel op. Israel heeft dat wel degelijk (zo) gedaan; zoals ook in Joegoslavie, Kroatie, Bosnie en Kosovo door afscheidingsbewegingen is gedaan.

Zionisten zeggen voortdurend "er wordt beweerd dat de Israëli's van meet af aan de intentie hebben gehad om zoveel mogelijk Arabieren te verdrijven uit Palestina/Israël, en ze in 1948 hun kans daartoe grepen. De statistieken laten echter zien dat het niet Israël was dat etnisch werd gezuiverd van Arabieren, maar de Arabische landen van joden" [25].

Oorzaak en gevolg wordt - zoals zionisten wel vaker doen - omgedraaid.Veel joden zijn gevlucht uit de Arabische staten doordat de Israelische politiek hun vlucht aanwakkerde.
Veel joden zijn ook gevlucht omdat de zionisten systematische onzin verkopen over toenemende anati-semitisme.

Zionisten zeggen bij herhaling dat er "nooit een afgebakend 'historisch Palestina' is geweest, afgezien van het Britse mandaatgebied, en evenmin een land met die naam" [26].

Ordinaire geschiedvervalsing. Palestina bestaat al 2000 tot 3000 jaar. (Zie hierboven.) Dat te ontkennen is leugenachtig.

Zionisten zeggen voortdurend dat "de Britten en later de Volkenbond hadden besloten dat het gebied een thuisland voor de joden zou zijn" [27].

Een thuisland voor de joden is geen probleem. (Daarom erkende de Sovjet Unie dat ook wel.) Er een (zuivere) joodse staat maken waarin niet-joden worden gediscrimineerd, achtergesteld en getransporteerd (verdreven) is wel een probleem. Sterker nog HET probleem.

Zionisten zeggen voortdurend "dat de PLO vanaf 1988 haar traditionele standpunt matigde dat 'geheel historisch Palestina bevrijd moest worden door middel van gewapende strijd', en sprak voor het eerst van een twee-statenoplossing en onderhandelingen op basis van VN Veiligheidsraad resolutie 242 (aangenomen kort na de Zesdaagse Oorlog, waarin Israël werd opgeroepen zich uit bezette gebied ter te trekken" [28].

Nou en. Dat is ons probleem. Het probleem van de PLO. De PLO zal nooit haar recht om heel Palestina te bevrijden opgeven. Zowel links, binnen de Palestijnse bevrijdingsbewegingen, als rechts (gelovige moslims) binnen de Palestijnse bevrijdingsbewegingen, pikken dat niet.

Zionisten zeggen voortdurend "terugkeer van de vluchtelingen is strijdig met een twee-statenoplossing" [29].

Dat klopt dus (in zekere zin). Want een Palestijnse staat is feitelijk een ('gestolde') etnische zuivering. (Zoals in Joegoslavie ook gebeurde.)

Het denken in twee-staten hoort bij het denken van afscheidingsbewegingen. Het zionisme heeft al die kenmerken ook. Het zionisme is dan ook een afscheidingsbeweging: men wil landen opdelen en denkt dan dat bepaalde 'problemen' daarmee voorbij zijn.

Het zionisme denkt in termen van 'eigen volk eerst'. Daarom verwerpen wij (het NPK) het zionisme.

Daarom verwerpen de Palestijnse bevrijdingsbewegingen - zowel de linkse als de rechtse - de 'twee-staten'-oplossing als eindoplossing nog steeds. Althans, zij zien een 'twee-staten'-oplossing als eerste stap in het bestrijden van het zionisme; een weg richting de bevrijding van heel Palestina; dat wat de PLO altijd de 'een-staat'-oplossing hebben genoemd. Een staat voor joden, moslims en christenen.

Zionisten vinden "dat de Palestijnen denken dat de joodse nederzettingen per definitie strijdig zijn met een twee-statenoplossing" [31].

Dat is een belangrijk punt om op door te gaan.

Ik denk (en ik denk het NPK ook) dat 'de' Palestijnen vinden dat - als er een een-staat-oplossing ooit komt - joden natuurlijk op de Westbank en in Gaza kunnen komen of blijven wonen.

Daarom wilde Sharon - als zionist en om het zionistische gedachtegoed te redden - joden verdrijven uit Gaza.Voorwaarde is wel dat men t.z.t. het wettelijk gezag erkent.
Voorbeeld: In Zuid Afrika wonen zwarten nu in Johannesburg en in de USA wonen indianen nu in New York.

Zionisten zeggen voortdurend "dat Israël in de schijnwerpers staat". "Als een Israëlische soldaat een Palestijns kind doodt of als er een aanslag in Israël is gepleegd, haalt dit vaak het Acht-Uur-Journaal, terwijl in Soedan of Tsjetsjenië een veelvoud aan onschuldige burgers worden gedood" [32].

Allemaal waar. Maar wat wil ze hier mee zeggen? Ze wil zeggen dat moslims meer mensen doden en meer wreedheden begaan dan Israel. Dus is dit soort opmerking irrelevant. Sterker nog: deze opmerking is kwaadaardig.

Zionisten zeggen voortdurend dat "sommigen het recht op zelfbeschikking van de joden ontkennen" [33].

Zelfbeschikking wordt door zionisten te pas en te onpas aangehaald. Men speelt hier een quasi-linkse kaart. Het 'recht op zelfbeschikking' is door Marx ontwikkeld. In de later klassiek geworden passages staat echter: "het recht van 'naties' op zelfbeschikking". Er staat niet: 'volkeren'.Hier zijn (later) veel misverstanden over ontstaan. Vooral afscheidingsbewegingen maken misbruik van deze passage. Ze beroepen zich dan (ook nog) op Marx.
Marxisten denken en praten niet in termen van volk. En al helemaal niet in termen van 'eigen volk eerst'. (Zoals zionisten wel doen; en nog wel geheel verkeerd. Zie elders.) Marxisten praten hooguit in termen van 'landen'. Dus in termen van naties en staten. Statenrecht gaat bij hen vòòr volkerenrecht.
Staten hebben ook recht. Niet alleen volkeren hebben recht. Staatsrecht gaat zelfs voor volkerenrecht! Zeker in de kwestie Palestina en het recht op een joodse staat. Het zelfbeschikkingsrecht van volkeren is niet het punt waar het om draait. Dat is niet zo maar een recht. Marx en Lenin hebben dat recht niet zo zeer voor ‘volkeren’, maar voor ‘staten’ ('landen') gedefinieerd: “het recht om je eigen land te bevrijden" van "westerse kolonisators (!)”, zoals dat waren: Groot Brittannië (met Zuid Afrika, Zimbabwe, etc.), Frankrijk, Portugal, Nederland (met Indonesie), België (met Congo), Japan, Spanje en dergelijke. Joegoslavie en de Sovjet Unie hebben rond 1990 laten zien dat ‘je beroepen op dat recht’ niet zo maar klopt en niet zo maar ‘een recht’ is; zeker niet in een met moeite opgebouwde eenheidsstaat zoals de staat Palestina is/was voor tientallen godsdiensten/volkeren/identiteiten.
Het zelfbeschikkingsrecht waar het in 1948 WEL om ging en nog steeds gaat, is dat de gezamenlijke - toenmalige - inwoners van allerlei pluimages in het mandaatgebied Palestina (zeg maar ‘het Heilige Land’), in 1948 het recht hadden hun kolonisator te bevechten en het zionisme (als afscheidingsbeweging) te bestrijden. Dat recht heeft de PLO, de echte Palestijnen, dus de progressieve christenen, joden en Arabieren, nog steeds. Christenen, joden en arabieren vechten daarin nog steeds zij aan zij tegen een groep die dat land of een deel van dat land voor zichzelf wil hebben (de zionistische beweging). Die groep heeft geen recht zich op DAT recht te beroepen. Zeker niet ten opzichte van het recht van de bewoners van het mandaatgebied Palestina. Het recht van al die bewoners/inwoners, van zeg maar ‘het Heilige Land’, gaat boven het recht van een bepaalde groep (joden) voor en bepaald deel van een land. Zeker niet als de meerderheid daar TEGEN is.

Wie zijn er eigenlijk jood? (Zie elders.)

Zionisten zeggen voortdurend dat "voor mensenrechten-organisaties het makkelijker is om aan gegevens te komen en gevangenen of Israëlische mensenrechtenactivisten te spreken dan in landen met een dictatoriaal regime" [35].

Irrelevant argument. Wij zijn een Palestina komitee. Wij kijken naar Israel.

Zionisten zeggen voortdurend dat "mensen te ver gaan als beweerd wordt dat joden de media beheersen en teveel macht hebben" [37].

Tsja. In ieder geval beheersen zionisten het media-wapen als geen ander. Dat heeft alles te maken met het feit dat Palestina (Israel) voor het wereld-imperialisme een onzinkbaar vliegkampschip is, midden in een plas olie. Het USA-imperialisme heeft via een aantal tussenstappen op een slimme manier via Israel de macht overgenomen van de Brits en het Franse imperium in die regio.Israel bezet ter land, ter zee en in de lucht de corridor tussen Afrika, Azie en Europa. Dat is nu eenmaal een niet geringe macht.

Zionisten zeggen voortdurend dat "onder het mom van 'gerechtvaardigd verzet tegen de bezetting' het vermoorden van onschuldige burgers gerechtvaardigd wordt" [39].

Palestijnen vechten voor hun rechten en voor hun bevrijding van het zionisme. Precies zoals men recent vocht, in Zuid Afrika, voor de bevrijding.

Zionisten zeggen voortdurend dat "de grens tussen antisemitisme en anti-Zionisme niet altijd eenduidig te trekken is" [41].

Wel zeker. Heel goed en heel duidelijk zelfs.

Dit is een zogenaamde 'vragen en antwoorden'-lijst, een 'Q&A'-lijst, most frequent-ask-questions met bijpassende antwoorden. De lijst bevat een groot aantal impliciete stellingen (of 'claims') die zionisten in discussies bijna altijd tegen ons gebruiken plus een voorlopige serie antwoorden/commentaren, gegeven door Rik Min. Eerste versie 2010; tweede versie 17 mei 2011; derde versie 18 okt. 2011; vierde versie 29 febr. 2012; vijfde versie 15 maart 2012.

Er bestaat een versie van deze 'Q&A'-lijst met suggesties van anderen (voor meer uitgebreidere antwoorden). Die versie is echter nog 'under construction'.

De citaten en claims zijn - letterlijk - terug te vinden in een artikel van Ratna Pelle 'mythes en missconcepties over het Israëlisch-Palestijnse conflict'. Zie deze oorspronkelijke tekst: orgineel zondernummering of het orgineel met onze nummering.