TAALGEBRUIK IN DE KAMER
Dit was geen grove taal, maar de taal van het fascisme
We zijn van Geert Wilders wel wat gewend, maar toch liepen de rillingen over mijn rug toen ik in de zaterdagkrant een beschouwing las over de Algemene Politieke Beschouwingen. Wilders had Tunahan Kuzu toegebeten: „U hoort hier niet thuis. U bent het vergif van deze samenleving en van deze democratie. Dit is ons land. Dit is niet uw land. (...) Wegwezen, meneer Kuzu.” Niemand reageerde, ook de Kamervoorzitter niet. Het volk had kennelijk wel gereageerd, want aan het begin van de tweede vergaderdag verzocht de voorzitter de Kamerleden hun toon te matigen. Zij had brieven en e-mails met klachten over grof taalgebruik. Maar ging het bij het bovenstaande om taalgebruik? Dit was geen grove taal, dit was de taal van het fascisme. Bij mij kwamen gedachten over de donkere jaren dertig naar boven. In de beschouwing over het Kamerdebat wordt de ‘wegwezen-opmerking’ op één hoop gegooid met andere ongewenste uitlatingen. De NOS zond dit fragment niet uit, want „dit zou te veel duiding vragen”. Is het grote wegkijken weer begonnen, net als in de jaren dertig? Alleen Wilders kan ons vertellen wat hem tot zijn onacceptabele uitval bracht. Was hij verblind door een aanval van islamofobie, of heeft hij zijn woorden bewust gekozen? Ik zou die uitleg graag ontvangen. Ik wil iemand niet al te gemakkelijk het kwalijkste label opplakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten