In de international editie van The New York Times van vandaag, vrijdag 23 maart 2018,
stelt de columnist Nicholas Kristof:
“We will be greeted as liberators” upon invading Iraq, Vice President Dick Cheney counseled in 2003 on the eve of the war. He had already relayed aprediction that the streets in Basra and Baghdad are “sure to erupt in joy.”
President George W. Bush declared that there was “no doubt” that Iraq had weapons of mass destruction. Defense Secretary Donald Rumsfeld said that an invasion would be largely self-financing and that it would last “five days or five weeks or five months, but it certainly isn’t going to last any longer.”
So 15 years ago this week, the United States careered into one of the most cataclysmic, expensive and idiotic blunders of the last half-century: We invaded Iraq.
The financial cost alone to the United States will top $3 trillion, according to the estimates of the economists Joseph Stiglitz and Linda Bilmes, or about $24,000 per American household. Some 4,400 American soldiers died in Iraq, along with approximately 500,000 Iraqis, according to a survey and academic study.
The war helped trigger the Syria war, the genocide against the Yazidi and Middle East Christians, the rise of the Islamic State, the strengthening of Iran and a broader Sunni-Shiite conflict in the Middle East that will claim lives for years to come.
We should try to learn from these calamitous misjudgments, but I have a grim feeling in my belly, a bit like I had in the run-up to the Iraq war, that we have a president who is leading us toward reckless, catastrophic conflict.
Het is van doorslaggevend belang deze feiten te onthouden, nu de redactie van NRC Handelsblad druk doende is de politieke opinie te bewerken om een -- desnoods -- gewapend conflict met de Russische Federatie te rechtvaardigen. Feit is namelijk dat op de dag dat de desastreuze inval in Irak begon, 20 maart 2003, deze zelfbenoemde 'kwaliteitskrant' in een redactioneel commentaar het volgende adviseerde:
Nu de oorlog is begonnen, moeten president Bush en premier Blair worden gesteund. Die steun kan niet blijven steken in verbale vrijblijvendheid. Dat betekent dus politieke steun - en als het moet ook militaire.
Het absurde was daarbij dat de NRC-hoofdredactie, de jurist Folkert Jensma, én de redacteuren, tegelijkertijd lieten weten dat zij 'Aan de casus belli tegen Irak twijfelen,' namelijk dat Irak over massavernietigingswapens beschikte die in 45 minuten tijd met raketten konden worden afgeschoten. De NRC rechtvaardigde de terreur van de 'shock and awe' als volgt:
Het Iraakse volk heeft recht op eerbiediging van de mensenrechten en moet kunnen profiteren van de rijkdommen van het land,
zijnde de oliebronnen. De werkelijkheid was evenwel dat:
Plans to exploit Iraq's oil reserves were discussed by government ministers and the world's largest oil companies the year before
Britain took a leading role in invading Iraq, government documents show...
The minutes of a series of meetings between ministers and senior oil executives are at odds with the public denials of self-interest from oil companies and Western governments at the time.
Bovendien schreef Alan Greenspan, 18 jaar lang hoofd van de Amerikaanse Federale Bank, dat 'het politiek niet van pas komt om te erkennen wat iedereen weet: de Irak oorlog draait grotendeels om olie.’ Een feit dat andermaal werd toegegeven toen in de herfst van 2011 de Amerikaanse oud-ambassadeur bij de Verenigde Naties, de jurist John Bolton, op Fox News een mogelijke aanval op Iran rechtvaardigde met de opmerking dat
Iran er nauwelijks een geheim van maakt dat het naar de hegemonie streeft in de regio van de Perzische Golf, het cruciale olie en gas producerende gebied waarover wij zovele oorlogen hebben gevoerd om onze economie te beschermen tegen de nadelige impact van het verlies van deze voorraden of wanneer we er alleen maar over kunnen beschikken tegen zeer hoge prijzen.
Het was dan ook niet vreemd dat in 2003 het ministerie van Olie in het centrum van Bagdad als eerste werd omsingeld en bezet door Amerikaanse mariniers, terwijl verderop in de hoofdstad het museum met de millennia-oude onbeschermde kunstschatten van de mensheid werd geplunderd.
Maar olie als belangrijke reden van de VS, om het op één na olierijkste land ter wereld binnen te vallen, was destijds taboe voor de westerse mainstream media. Dit motief werd dan ook eind januari 2003 angstvallig verzwegen in het interview van Folkert Jensma met minister Colin Powell. De Nederlandse 'vrije pers' weet wat zij wel en vooral ook wat zij niet mag vragen. Toch kon de NRC-hoofdredacteur niet helemaal zwijgen over olie, aangezien Shell en Rotterdam, waar destijds nog de NRC werd gefabriceerd, onlosmakelijk aan elkaar zijn verbonden. Dus vroeg Folkert Jensma via een voorzichtige omweg of er ook voor Shell nog wat in het vat zat. Powell antwoordde:
Die olie is van het volk van Irak. Als er een conflict komt en de VS komen tijdelijk aan de macht in een ander land, dan zullen ze met inachtneming van internationaal recht die olievoorraden beschermen en ter beschikking houden van het volk van Irak. Dat de VS die olie zelf zouden willen controleren, is nonsens. Dat klopt ook niet met onze geschiedenis van de laatste vijftig jaar.
Ook die bewering van Powell was een leugen, zoals de NRC-redactie wist, maar keurig verzweeg, want het is algemeen bekend dat in Irak’s buurland Iran de CIA in 1953 de democratische regering van premier Mossadeq met geweld ten val bracht, omdat zijn regering de Iraanse oliebronnen had genationaliseerd. En ziedaar: ook vandaag de dag worden de westerse oliemaatschappijen beloond. Ondanks Powell's en NRC's stellige bewering dat 'Het Iraakse volk... moet kunnen profiteren van de rijkdommen van het land,' is de werkelijkheid als volgt:
Western oil firms remain as US exits Iraq. The end of the US military occupation does not mean Iraqis have full control of their oil.
Baghdad, Iraq - While the US military has formally ended its occupation of Iraq, some of the largest western oil companies, ExxonMobil, BP and Shell, remain.
Misschien wel het meest criminele aspect hierbij was dat de NRC opriep deel te nemen aan een 'war of aggression,' terwijl toch in 1946 tijdens de Processen van Neurenberg was bepaald dat:
To initiate a war of aggression, therefore, is not only an international crime; it is the supreme international crime differing only from other war crimes in that it contains within itself the accumulated evil of the whole.
De toenmalige Amerikaanse hoofdaanklager in Neurenberg, Robert H. Jackson, voegde hieraan toe dat:
If certain acts of violation of treaties are crimes, they are crimes whether the United States does them or whether Germany does them, and we are not prepared to lay down a rule of criminal conduct against others which we would not be willing to have invoked against us.
Desondanks adviseerde de NRC deel te nemen aan een 'agressieoorlog' tegen Irak, om op die manier uiteindelijk de vermeende westerse economische en geopolitieke belangen veilig te stellen. Het resultaat is, zoals Kristof nu in de Times benadrukt, een onoverzienbare chaos. Onthoudt dit nu de 'slavist' Eva Cukier, die niet alleen voor de NRC anti-Rusland propaganda verzorgt, maar ook voor de -- door de Nederlandse staat gefinancierde -- Raam op Rusland-website van oud NRC-redacteur Hubert Smeets. Het is een relatief kleine kliek die in Nederland de anti-Rusland propaganda in de mainstream-media op gang houdt, maar de gevolgen van de propaganda van deze journalistieke lichtgewichten zullen nog desastreuzer zijn dan die in Irak. Houdt deze dwazen in de gaten, vooral nu de grote oorlog weer een stapje dichterbij is gekomen:
I am pleased to announce that, effective 4/9/18, @AmbJohnBolton will be my new National Security Advisor. I am very thankful for the service of General H.R. McMaster who has done an outstanding job & will always remain my friend. There will be an official contact handover on 4/9.
3 opmerkingen:
Dat Nicolas Kristof van de uiterst gecorrumpeerde New York Times het heeft over een blunder als het gaat over de grootste misdaad tegen de mensheid van de afgelopen decennia ,door de VS gepleegd in Irak, en dan ook nog eens het lef heeft(is het gewoon de bekende amerikaanse geconditioneerde domheid van "wij eerst"etc.) om eerst de financiële kosten te noemen,dan de paar duizend gestorven amerikaanse militairen en pas als bijzaak de (veel te lage,moet zijn meer dan 1 miljoen)) gestorven 500.000 irakezen is werkelijk een Gotspe!....heeft het ook nog over "Misjudgements"...
Dit alles gelijkend de kritiek die de extreem geweldadige Nobelprijs voor de Vrede winnaar Obama op de Irakoorlog had,nl. niet op de oorlog zelf maar op de manier waarop....
Deze dwaad Nicolas Kristof,de foute New York Times waardig.....
Maar bovenal dat hij dan ook nog internationaal geciteerd wordt.........
Het is "van doorslaggevend belang" deze subtiele verdraaiing van feiten voortdurend in de gaten te houden....
Goeie grutten! Dat citaat van Bolton geeft al aan waar we mee te maken krijgen. Net zo megalomaan en gestoord als Ayelet Shaked, Israeli min. of Justice, die Zionisme boven alle Internationaal Recht stelt.
Een reactie posten