zondag 25 februari 2018

Theodor Holman. Een Halve 'Indo' die de Witte Man Bewondert

Als halve 'Indo' mag Theodor Holman nog blij zijn dat 'Ons-Indië' onder de Nederlandse koloniale macht viel, want als het Brits was geweest, dan had Churchill aanzienlijk meer 'Indo's' om zeep laten helpen vanwege hun opstandigheid tegen het witte gezag. Enfin, desondanks schrijft de halve 'Indo':

Een groot leider moet mensen de dood in kunnen sturen

Theodor Holman
Theodor Holman © Wolff
Churchill was in 1940, toen hij premier van Engeland werd, ongeveer net zo oud als ik nu. Ik moest daaraan denken toen ik de film Darkest Hour zag, geregisseerd door Joe Wright en met een meesterlijke hoofdrol van Gary Oldman.

Oldman zet Churchill neer als een excentrieke, alcoholische politicus. Over dat alcoholisme is elke biograaf altijd verbaasd. Churchill dronk zo'n vier, vijf liter aan alcoholische consumpties per dag, waaronder minstens twee flessen champagne. ("In success you deserve it and in defeat, you need it.") 

De vraag is: zou de geschiedenis een vervelender afloop hebben gehad als Churchill nuchter zou zijn geweest? 

Zeker is, dat hij grote risico's nam. Dat is ook de kern van de film. Stel nou eens, dat Churchill, in nuchtere toestand, had besloten om wél met Hitler te onderhandelen, was de oorlog dan eerder afgelopen geweest? Gelukkig weten we dit niet. 

Ik durf best de stelling aan dat in risicovolle situaties enig alcoholisme de beslissingen van een groot leider positief kan beïnvloeden. Alcohol ont­remt en misschien neem je daardoor meer risico, maar soms is dat noodzakelijk.
Alcohol ont­remt en misschien neem je daardoor meer risico, maar soms is dat noodzakelijk
Een strenge moraal en een grote angst voor slachtoffers, kunnen je beslissingen te terughoudend laten zijn. Het besef dat er duizenden slachtoffers moeten vallen om er mogelijk honderdduizenden te redden, is een dilemma waarmee je eigenlijk niemand mag opzadelen, vooral als de uitkomst onzeker is.

Het is hetzelfde dilemma als: mag je één kind martelen en vermoorden om er honderd te redden? Ik heb me vaak afgevraagd of ik zo'n besluit zou kunnen nemen.

Een groot leider moet mensen de dood in kunnen sturen; en met de wroeging van zijn geweten moet hij dan maar zien oud te worden.

"En als het je eigen kind of kleinkind is dat omgebracht moet worden?" Zou dat niet een reden zijn om zelfmoord te plegen, of is dat te laf? 

Sommige zaken wil je niet weten; sommige macht wil je niet hebben. Maar enkelen hebben die macht wél en moeten beslissingen nemen. Achteraf zullen we oordelen of ze het juiste hebben gedaan. 

Churchill was zo'n leider. Dat hij elke dag die twee flessen champagne dronk, enkele glazen brandy en wijn en af en toe een whisky en alleen maar water dronk aangelengd met cognac, heeft vermoedelijk de vrede sneller dichterbij gebracht. 

Goddank was hij dronken.
Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.  
https://www.parool.nl/opinie/een-groot-leider-moet-mensen-de-dood-in-kunnen-sturen~a4570741/
En wilt u weten wat Holman's 'Groot Leider' zo 'Groot' heeft gemaakt, lees dan het volgende:

http://stanvanhoucke.blogspot.nl/search?q=churchill





1 opmerking:

Willem zei

Dit is een stukje uit 2004 uit de Volkskrant die Holman's vraag over het mogen doodmartelen van een kind om de wereld te redden beantwoordt: https://www.volkskrant.nl/archief/martelen-gebeurt-altijd-uit-idealisme~a713390/

En verder denk ik dat Theodor Holman 5 liter drank ophad toen hij deze column schreef. Of dat hoop ik dan maar: dronkemanspraat.

Upcoming generation of resistance

Up coming generation of resistance after the current generation of Palestinian resistance fighters will be more cruel, stubborn, and more ea...