Leren te Moorden

Anoniem heeft een nieuwe reactie op je bericht "Ryan Lochte. American Athlete" achtergelaten: 

Bijna een metafoor

Onlangs poste ik hier ergens een stukje over Amerikanen die hun kinderen al vroeg beginnen te leren wennen aan te vermoorden. Van dieren dan, de video's die dit illustreerden waren in mijn ogen tamelijk onthutsend. Voor ons Europeanen is wapenbezit dan een vreemde zaak, de doorsnee Amerikaan beschouwt het als een burgerrecht. Dat jagen in het land waar nog genoeg natuur bestaat cultuur is, dat de jager beschouwd wordt als niet de vernietiger maar de instandhouder van die natuur is bijna een metafoor voor zoveel dingen die er mis zijn met de Amerikaanse mentaliteit dat ik er nogmaals aan herrinnerd werd deze zondagmorgen toen het radioprogramma vroege vogels er aandacht aan besteedde vanwege de rel die onstaan was over een facebookpost van Aryanne Gourdin een 12 jarig meisje, die onder meer een boog met roze pijlen bezit maar dit terzijde, waarbij ze afgebeeld is samen met de Giraffe die ze geschoten heeft en haar trotse pa. Vroege Vogels haalde er 2 natuurbeschermers bij die zich in bochten wrongen om deze plezierjacht 'trofeehunting' aanvaardbaar te verklaren vanwege de grote financiële bedragen die prijsjagers betalen. Geld waarmee dan de instandhouding van soorten gegarandeerd zou kunnen worden, ze geven voorbeelden. Dit soort pragmatisme en logica 'je moet je gevoel erbuiten laten, alles voor de soort' alsof de oplossing van problemen erin gelegen is jachtfeestjes voor puissant rijke witte kinderen te organiseren, (zelf duiden jagers de liefhebberij onder elkaar aan als 'harvesting') omdat het niet anders kan, voorlopig. Een echte discussie over een moreel dillema werd het niet. Omdat de oorzaken te complex zijn? Of raakt men soms afgestompt, vervreemd van zijn eigen natuur? Money talks!
Onbegrijpelijk.

"Tell me yourself -- I challenge you: let's assume that you were called upon to build the edifice of human destiny so that men would finally be happy and would find peace and tranquility. If you knew that, in order to attain this, you would have to torture just one single creature, let's say the little girl who beat her chest so desperately in the outhouse, and that on her unavenged tears you could build that edifice, would you agree to do it? Tell me and don't lie!"

"No I would not," Alyosha said softly. [Fyodor Dostoevsky, The Brothers Karamazov, 1880, translated by Andrew H. MacAndrew, Bantam Books, 1970, p.296]