Uitgaande van Hubert Smeets' uitspraak dat zijn 'studiereis' naar de Verenigde Staten, die hij op uitnodiging van de Atlantische Commissie maakte, zowel wat betreft de 'reis- als verblijfskosten' door hem alleen zijn betaald, en ervan uitgaande dat hij ditmaal geen onjuistheden verspreidt, bied ik hem mijn collegiale excuses aan voor het feit dat ik schreef dat hij die reis 'gratis' heeft gemaakt. Hubert, deze bewering van mij is pijnlijk omdat juist ik op mijn weblog regelmatig de onjuiste beweringen van collega's aan de kaak stel.
Dit gesteld hebbende, ben ik je een verklaring schuldig voor het maken van deze fout. Zoals je weet heb ik je meermaals betrapt op het verspreiden van leugens, op het geven van een onjuiste voorstelling van zaken, stemmingmakerij en zelfs hetze. Ik heb je tijdens onze laatste ontmoeting verteld dat ik je journalistiek corrupt acht. Daarbij ontkende je mijn voorbeelden, terwijl die via internet in minder dan een seconde terug te vinden zijn. Toen ik je zei dat je op mijn weblog onjuistheden van mij kunt rechtzetten, antwoordde je dit niet te zullen doen, aangezien je gehoord had dat ik die zou verwijderen. Je kon me niet vertellen wie dat gezegd had en je wist ook niet zeker of die informatie juist was. Desalniettemin weiger je met mij in discussie te gaan over de onwaarheden die je verspreidt.
http://stanvanhoucke.blogspot.nl/search?q=hubert+smeets
http://stanvanhoucke.blogspot.nl/search?q=hubert+smeets
De reden waarom ik mijn fout maakte, is omdat ik me niet kon voorstellen dat een 'redacteur-buitenland' van NRC Handelsblad zo gecorrumpeerd is dat hij zelfs zou betalen voor een propagandareis van een organisatie als het Atlantisch Verbond, waarvan bekend is dat het propaganda bedrijft voor de NAVO. Ik kon me niet voorstellen dat je zou wachten tot de Atlantische Commissie een reis voor jou en je mainstream-collega's uitstippelde. Ik ging er vanuit dat zelfs een mainstream-journalist er zelf op uit trekt om de 'waarheid' in kaart te brengen. Waarom denk je dat kritische journalisten zoals ik, toen ik nog voor de VPRO-Radio werkte, nooit een 'studiereis' van de Atlantische Commissie aangeboden hebben gekregen?
Het is waar, ik zal nooit een boek schrijven met als jongensboeken-titel De wraak van Poetin, maar toch, Hubert, waarom zou de Atlantische Commissie nu juist iemand als jij, die al meer dan een decennium een persoonlijke hetze tegen 'Poetin' voert, hoog op de lijst van gasten hebben gezet? Ik bedoel: het was een 'studiereis.' Een studie in wat anders dan het propageren van het Atlantisch Verbond, en zijn gewapende arm, de NAVO. Kennelijk bestaat bij de Atlantische Commissie de overtuiging dat ze jou kunnen gebruiken voor hun NAVO-propaganda. Dat je bovendien ook nog bereid was daarvoor te betalen uit eigen portemonnaie, leidt bijna als vanzelf tot de vraag: welk belang denk je daarmee te hebben gediend? Wist je nog niet genoeg? Hubert, als collega van me wijs ik je erop dat in de westerse samenleving een almaar groeiend wantrouwen bestaat tegen volksvertegenwoordigers en journalisten van de mainstream-pers. Eén van de belangrijkste oorzaken van die ontwikkeling is het feit dat journalisten zoals jij een valse voorstelling van zaken geven, en soms tegen de klippen op liegen. Kortom jij en jouw kornuiten van de mainstream-polderpers worden als gecorrumpeerd gezien. Ik begrijp dit ook wel, immers een belangenorganisatie als de Atlantische Commissie heeft inmiddels zo'n groot vertrouwen in je dat je nu zelfs bent uitgenodigd om in haar onderwijsconferentie op te treden.
In een functionerende democratie bestaat er een serieuze media-kritiek, in het poldermodel bestaat die niet. Ik begrijp dan ook wel dat jij niet in discussie met mij wil. Aangezien jij geschiedenis hebt gestudeerd zul je ongetwijfeld weten wat grote Huizinga ooit over de Nederlandse mentaliteit heeft geschreven. Voor het geval je het niet weet, deze historicus van naam en faam schreef dit:
Hypocrisie en farizeïsme belagen hier individu en gemeenschap! […] het valt niet te ontkennen, dat de Nederlander, alweer in zekere burgerlijke gemoedelijkheid, een lichte graad van knoeierij of bevoorrechting van vriendjes zonder protest verdraagt.
Jij en ik weten dat die 'lichte graad van knoeierij en bevoorrechting,' bijna een eeuw later is uitgegroeid tot grootschalige corruptie. Ik zou willen adviseren: onderzoek het, en begin in onze journalistieke omgeving. Ik geef een aanzet: Hubert, de kosten om jou propaganda te horen maken op woensdag 9 maart 2016 tijdens de onderwijsconferentie van het Atlantische Commissie is 135 euro per persoon. De Atlantische Commissie wordt gesubsidieerd door de Nederlandse belastingbetaler. Betekent dit nu dat jij dit keer betaald wordt als spreker? Zo nee, waarom is het bijwonen van deze conferentie dan zo duur? Laat het me weten. Openheid, democratie, weet je wel. In de verwachting dat je nu begrijpt wat ik bedoel, collegiale groet,
Stan.
1 opmerking:
Kleine correctie mijnerzijds, als lezer van dit stuk.
Hier komt 'ie:
Stan zegt "[in de smaenleving] groeiend wantrouwen bestaat tegen volksvertegenwoordigers
en journalisten van de mainstream-pers. Eén van de belangrijkste oorzaken daarvan is het
feit dat journalisten zoals jij een valse voorstelling van zaken geven, en soms tegen de
klippen op liegen."
In mijn geval heeft het liegen van journalisten een wat andere uitwerking.
Hugo Brandt Corstius heeft eens ergens gezegd dat iemand wie gevraagd wordt een giraffe
te omschrijven, en dat doet met de aanduiding "vierhoevig, geel-bruin gevlekt dier, met
kwasterig staartje", dat die omschrijver liegt.
Waarom?
Omdat hij het allerbelangrijkste achterwege laat.
Hubert Smeets is een zelfde verdraaier, verzwijger en manipulator van de waarheid.
Smeets c.s. hun leugens kosten levens. Bij mij wekt dat geen "wantrouwen", zoals
Stan zegt, maar rondhuit verzengende haat.
En ik ben daarin lang niet alleen.
Natuurlijk weet Smeets dat laatste, zoals Hillary Clinton het weet, iedere aparte-
mentbezitter op 5th Ave. dat weet, en Warren Buffett het zich realiseerde.
Ze denken zich allemaal snel genoeg naar hun particuliere eilandje te kunnen
schrapen. Maar de waarheid is sneller dan de leugen, en 'De Tuinman en De Dood'
blijft een tot de verbeelding sprekend poeem.
Een reactie posten