Vandaag heeft de Franse minister van Buitenlandse Zaken Laurent Fabius (PS) ontslag genomen uit de Franse regering. Hij wordt in ruil benoemd tot voorzitter van het Franse Grondwettelijk Hof. Een troostprijs. Geen verrassing daar er binnen de EU, de VS, het Midden-Oosten en in Frankrijk enorm veel ongenoegen was over zijn optreden in de kwestie van Iran en Syrië.
Bij de Franse ondernemersorganisatie MEDEF moet men zowat ontploft hebben van woede toen tijdens het recente bezoek aan Parijs van de Iraanse president Hassan Rouhani uitlekte dat kort ervoor Fabius bij zijn Europese collega’s in alle stilte gepleit had voor nieuwe sancties tegen Iran.
De naar markten snakkende Franse bedrijven vreesden al dat de beloofde miljardencontracten in het water zouden vallen. Gelukkig bleef voor zover geweten alles overeind. Vermoedelijk zal men Rouhani en zijn gezelschap al hebben laten aanvoelen dat Fabius zijn laatste dagen als minister beleefde en dus best negeerde.
Laurent Fabius, de Franse minister van Buitenlandse Zaken nam vandaag zoals al een tijd verwacht werd, ontslag uit de Franse regering. In Damascus of Teheran zal men gelukkig zijn. In Israël en Saoedi Arabië daarentegen….
Ook met de gesprekken over het nucleaire programma van Iran met o.a. Duitsland, de VS en Rusland maakte hij alle gesprekspartners woedend door zijn arrogant optreden en gebrek aan collegiaal gedrag. Had men hem laten doen dan was er hier heel vermoedelijk zelfs nooit een akkoord gekomen.
Turks commandocentrum
Van Laurent Fabius, een jood, is het geweten dat hij een groot voorstander is van Israël. Ook Saoedi Arabië kon steeds op hem rekenen. Toen Frankrijk recent dreigde met het erkennen van Palestina als land was het al duidelijk dat Fabius niet meer echt de baas was op het Quai d’ Orsay, zijn ambtswoning als minister.
En uiteraard was hij ook in de kwestie van Syrië een van de fanatiekste verdedigers van samenwerking en het bewapenen in Syrië van die salafistische terreurbendes. Diezelfden die vorig jaar eerst Charlie Hebdo aanvielen en daarna het Stade de france, concertzaal Le Bataclan en enkele caféterrassen.
De toestand is zo erg dat de binnenlandse veiligheidsdienst DGSI de toestand niet meer meester kan door de toestroom van door de buitenlandse veiligheidsdienst DGSE eerder getrainde en bewapende moordbendes.
Vraag is welke gevolgen dit gaat hebben voor de bijeenkomst morgen in het Duitse München van de Syrië Steungroep (SSG), de bijeenkomst van een aantal grootmachten, Turkije, Saoedi Arabië en Iran over Syrië. Hij zal er wel Frankrijk nog vertegenwoordigen maar dan als ontslagnemend minister. Zijn vleugels zijn dus met andere woorden geknipt.
Nu al maken Turkije en de VS al weken openlijk ruzie waarbij Erdogan gisteren de Amerikaanse ambassadeur op het matje riep en de VS Turkije eergisteren beschuldigde de recente vredesgesprekken in Genève te hebben doen mislukken en een politieke oplossing voor Syrië in de weg te staan. Het belooft er dus hevig aan toe te gaan.
Het valt trouwens op dat in de gespecialiseerde media steeds meer berichten verschijnen waaruit blijkt dat niet alleen het westerse commandocentrum voor het zuiden van Syrië in Jordanië is opgedoekt maar dat ook dat in Turkije voor het noorden op non-actief is gezet. En ook daar werkten zoals in Jordanië mensen van de DGSE. En die commandocentra stonden in voor de leiding van de rebellie en de levering van materiaal aan al Qaeda & Co.
Laurent Fabius was in de EU een extremist die geen enkel probleem maakte over het bewapenen van al Qaeda in Syrië. Hier die groep in de kort door hen bezette Libanese stad Arsal. Eind augustus 2013 drong hij sterk aan om Syrië te bombarderen. Maar Barack Obama weigerde. Wat hem woedend maakte.
Typerend voor de politiek van Laurent Fabius is dat hij bijna gelijktijdig met de aankondiging van zijn ontslag in aanwezigheid van de pers een regelrechte en harde aanval deed op het beleid van de VS in de kwestie.
Een beleid dat hij omschreef als ‘ambigue’ met ‘te weinig daadkracht’ dat in zijn visie zo verantwoordelijk was voor dat menselijk drama. Een beschuldiging die kan tellen. En hoewel hij de VS hier niet bij naam noemde was zijn boodschap echter zeer duidelijk.
Met zijn verdwijnen lijkt er nu in Parijs een nieuw beleid rond het Midden-Oosten vorm te kunnen krijgen. Berlijn, de Arabische wereld, behoudens de salafisten, Teheran, Washington, Moskou en Brussel zullen allen opgelucht zijn. Alleen in Israël, bij al Qaeda & Co en in Saoedi Arabië zal men ontevreden zijn. Het verdwijnen van Fabius is een zeer belangrijk signaal dat de weg naar de vrede in Syrië verder kan gezet worden.
Willy Van Damme
Geen opmerkingen:
Een reactie posten