In het voorwoord van Tom Engelhardt's alom geprezen studie Shadow Government. Surveillance, Secret Wars, and a Global Security State in a Single-Super Power World (2014) schrijft de bekende Amerikaanse onderzoeksjournalist Glenn Greenwald over de drijfveren van de NSA-klokkenluider Edward Snowdon:
He decided he simply didn't want to live in a world where the US government was permitted to have such extraordinary powers and to build a system that had as its goal the destruction of all individual privacy — that he could not in good conscience stand by and allow that to happen knowing that he had the power to help stop it.
Greenwald vervolgt met de constatering:
The goal of the US surveillance state is to make sure that there is no such thing as actual human privacy, not just in the United States but in the world. That's its intent. It does that by design. What we are really talking about is a globalized system that prevents any form of electronic communication from taking place without being stored and monitored by the National Security Agency. It's not just journalists but also dissident groups and Muslim communities that have been infiltrated and monitored. The government is deliberately working to create a climate of fear in exactly those communities that are most important in checking those in power.
Vanuit dit besef dient de bewering van de mainstream opiniemaker Henk Hofland van De Groene Amsterdammer te worden beoordeeld dat 'Het Westen nu alarm [slaat] vanwege de agressieve expansiepolitiek van Poetin.' In al haar leugenachtigheid creëert deze bewering 'a climate of fear,' waarvan alleen de macht profiteert, die ons zo nauwlettend bespioneert. Door het in stand houden van de angst voor de grote boeman, het vlees geworden Kwaad, te weten 'Vladimir Poetin,' legitimeert de maker van opinies 'de agressieve expansiepolitiek' van het neoliberale Westen, onder aanvoering van Washington en Wall Street. Ondertussen functioneren alle massamaatschappijen even totalitair door de burgerij permanent te controleren en te bestoken met een aanzienlijke hoeveelheid propaganda. Glenn Greenwald:
I really don't think there's any more important battle today than combatting the surveillance state. Ultimately, the thing that matters most is that the rights that we know we have as human beings are rights that we exercise. The only way those rights can ever be taken away is if we give in to the fear that is being deliberately imposed on our world. You can acculturate people to believing that tyranny is freedom, and that as a consequence their limits are actually liberties. That is what this surveillance state does, by training people to accept their own conformity so they no longer even realize the ways in which they're being limited.
Wanneer H.J.A. Hofland beweert dat 'Het Westen nu alarm [slaat] vanwege de agressieve expansiepolitiek van Poetin,' terwijl in werkelijkheid het NAVO-expansionisme Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, en Oekraïne in een burgeroorlog heeft gestort, dan doet hij in wezen niets anders dan het voeden van 'the fear that is being deliberately imposed on our world.' Hofland verzwijgt tevens dat '96,6 procent van de bevolking op het schiereiland de Krim' tijdens een referendum op 16 maart 2014 'voor een afscheiding van Oekraïne en een aansluiting bij Rusland' had 'gestemd,' hetgeen strikt genomen, wezenlijk anders is dan de gewelddadige inval in Irak, onder aanvoering van de VS en met steun van de NAVO.
Vanuit geopolitiek opzicht is er geen sprake van een 'agressieve expansiepolitiek van Poetin,' maar van een -- volgens Henry Kissinger en Helmut Schmidt -- door het Westen uitgelokte tegenzet van Moskou. In het westen van het bijna 10.000 kilometer brede Rusland beschikt de Russische marine over slechts enkele warme havens, waaronder Sebastopol op de Krim, de thuishaven van de Zwarte Zeevloot. Gezien het feit dat de NAVO steeds verder oostwaarts oprukt, vreesde Moskou dat de door de NAVO-landen gesteunde gewelddadige regime-change in Kiev zou eindigen in het verlies van deze warme haven en daarmee het verlies van een tamelijk onbelemmerde toegang tot de Middellandse Zee en het Suez Kanaal. Opvallend was dat, in tegenstelling tot de Amerikaanse presidentsverkiezingen waarbij al een halve eeuw lang meer dan 40 procent van de stemgerechtigden niet komt opdagen, het opkomstpercentage bij de volksraadpleging op de Krim maar liefst 85 procent bedroeg. Het persbureau Agence France-Presse berichtte: 'Verrassend was die uitslag niet: het was bekend dat de meerderheid van de kiezers (1,5 miljoen) voor inlijving bij Rusland is. Op de Krim wonen voornamelijk etnische Russen (58 procent).'
Maar dit alles verzwijgt de nestor van de polderpers, omdat deze feiten niet in zijn propagandamodel passen. Toch mag ook van een mainstream-opiniemaker worden verwacht dat hij zijn meningen baseert op feiten en niet op ressentimenten. Om een reden te geven voor de -- in zijn ogen -- 'agressieve expansiepolitiek van Poetin' had Hofland moeten vermelden dat vanaf Spitsbergen in de Noordelijke IJszee tot Kirgizstan in Centraal-Azië, Rusland is omsingeld door NATO-bases, een groot aantal aangelegd na de val van de Sovjet Unie toen de Koude Oorlog officieel beëindigd was verklaard. In diezelfde tijd zijn onder aanvoering van het Pentagon, met steun van de NAVO, tenminste drie soevereine staten door het Westen met grootscheeps geweld aangevallen, zonder dat de polderpers sprak van westers 'expansionisme,' en wel omdat mijn mainstream-collega's stilzwijgend ervan uitgaan dat de noodzaak van grondstoffen en markten de westerse 'agressieve expansiepolitiek' rechtvaardigt. Weliswaar wordt het geweld verkocht onder het mom van de dreiging van massavernietigingswapens of dat het een humanitair ingrijpen betreft, maar dit is zoals iedereen kan weten een leugen. Vandaar dat de NRC in een redactioneel commentaar op 20 maart 2003, de dag dat de Amerikaanse en Britse illegale inval in Irak begon, stelde dat de redactieleden weliswaar 'aan de casus belli tegen Irak twijfelen,' maar tegelijkertijd toch het advies gaven dat
Nu de oorlog is begonnen, moeten president Bush en premier Blair worden gesteund. Die steun kan niet blijven steken in verbale vrijblijvendheid. Dat betekent dus politieke steun - en als het moet ook militaire.
Met andere woorden: de redactie van de toenmalige broodheer van opiniemaker H.J.A. Hofland wist expliciet dat de illegale Amerikaanse inval een oorlogsmisdaad betrof omdat, zoals tijdens de naoorlogse Neurenberg-Processen de Amerikaanse hoofdaanklager Robert H. Jackson duidelijk maakte:
To initiate a war of aggression... is not only an international crime; it is the supreme international crime differing only from other war crimes in that it contains within itself the accumulated evil of the whole,
waaraan de Chief Prosecutor of the Nuremberg War Crimes Trials, nog eens toevoegde dat
If certain acts and violations of treaties are crimes, they are crimes whether the United States does them or whether Germany does them. We are not prepared to lay down a rule of criminal conduct against others which we would not be willing to have invoked against us.
Desondanks pleitte de NRC voor het plegen van een oorlogsmisdaad door de Nederlandse regering op te roepen deel met nemen aan een 'agressieoorlog.' In tegenstelling tot Amerikaanse intellectuelen heeft Hoflands 'politiek-literaire elite,' waar volgens hem geen enkele natie zonder kan, naderhand nooit verantwoording voor deze misdaad afgelegd. Ook Hofland zelf heeft zover ik weet nooit het Westen beschuldigd van een 'agressieve expansiepolitiek.' Integendeel zelfs, in zijn columns spreekt hij zelfs van 'het vredestichtende Westen,' zodra hij weer eens meent dat het militair industrieel complex van Washington en Brussel ergens in de wereld, (het liefst in de islamitische wereld), met maximaal geweld moet optreden. Met andere woorden, in Hoflands neo-koloniaal wereldbeeld is de westerse 'agressieve expansiepolitiek' niets anders dan 'vredestichtend.'
Met deze informatie in het achterhoofd is het onthullend te lezen wat de mainstream-stem van Hofland nog meer te melden heeft. In De Groene van begin december 2014 stelde hij:
De annexatie van de Krim en het conflict over Oekraïne verstoren de internationale orde. De internationale gemeenschap, of wat daarvan over is, heeft met strafmaatregelen gereageerd. Maar is daarmee de nieuwe Koude Oorlog begonnen?
Rusland staat op de drempel van een diepe economische crisis. Een van de oorzaken is de gestaag dalende olieprijs, een wereldwijd verschijnsel waarvan een exporterend land als Rusland de nadelen ondervindt. Ook de economische strafmaatregelen van het Westen beginnen hun invloed op het dagelijks leven te krijgen. De koers van de roebel tegenover de dollar en de euro laat een dalende lijn zien. Dit alles zal voor de Russische consument niet verborgen blijven.
Wederom krijgt de lezer de simplistische manicheïsche versie van de werkelijkheid voorgeschoteld. Moskou's wandaden 'verstoren de internationale orde' en, zoals gebruikelijk, wordt uiteindelijk de bevolking hiervoor gestraft, terwijl de westerse mainstream media tegelijkertijd melden dat de meer dan een halve eeuw durende Amerikaanse 'strafmaatregelen' tegen Cuba niet hebben geleid tot een knieval voor de Amerikaanse politieke en economische elite, onder wie de Amerikaanse Mafia, die in 1959 door Cubaanse vrijheidsstrijders, met aan het hoofd Fidel Castro, van het eiland werd verjaagd. Maar omdat logica geen rol van betekenis speelt in de pro-westerse propaganda wordt alles wat Hofland te berde brengt voor kennisgeving braaf geslikt. Immers hij kan toch niet voor niets door zijn Nederlandse collega's tot de beste journalist van de twintigste eeuw zijn uitgeroepen. Daarom moeten we zelf ontdekken wat het polder-orakel precies bedoelt met 'de internationale orde,' een begrip dat opmerkelijk genoeg gebruikt wordt door iemand die als titel van één van zijn essay-bundels koos: Orde bestaat niet en is verderfelijk (1985), omdat in zijn ogen van hoog tot laag 'Mensen de behoefte [hebben] zich aan orde en regels te onttrekken.'
Uitgaande van het laatste kan de lezer niet anders dan constateren dat zodra Hofland het over 'orde' heeft, hij in feite de bestaande wanorde van de gevestigde 'orde' bedoelt. De 'orde' dus waarbij eenvijfde van de wereldbevolking 86 procent van de geproduceerde goederen op aarde bezit, en de overige viervijfde de resterende 14 procent, de 'orde' waarbij 85 miljardairs evenveel bezitten als de helft van de mensheid tezamen. Inderdaad, sommige 'mensen hebben de behoefte zich aan orde en regels te onttrekken,' maar niet alle mensen. De meeste mensen zijn sociale wezens en alleen al daarom doorgaans fatsoenlijk. Het gaat om een betrekkelijk kleine groep sociopaten en psychopaten die op dit moment de macht in de wereld al dan niet met geweld naar zich toe heeft getrokken. En juist de belangen van die groep worden door opiniemakers als Hofland verdedigd en gepropageerd. Vandaar ook zijn anti-Poetin hetze. Alles bijeen genomen moeten we concluderen dat Hoflands 'internationale orde' in de praktijk de fundamentele wanorde is die de neoliberale kapitalistische ideologie wereldwijd heeft veroorzaakt. Pas nu we dit hebben vastgesteld kunnen we de rest van zijn betoog op waarde schatten. De éminence grise van de Nederlandse 'vrije pers' stelt met de air van een ter zake kundige langs zijn neus weg dat:
Rusland op de drempel [staat] van een diepe economische crisis. Een van de oorzaken is de gestaag dalende olieprijs, een wereldwijd verschijnsel waarvan een exporterend land als Rusland de nadelen ondervindt.
Daarmee maakt hij duidelijk kennelijk niet te beseffen dat de olieprijs geenszins het product is van een of andere onwrikbare natuurwet, maar dat de prijs van een vat olie wordt 'veroorzaakt' door dezelfde 'mensen' die volgens hem 'de behoefte [hebben] zich aan orde en regels te onttrekken,' namelijk de rijken en machtigen in de westerse wereld. Maar omdat Hofland zich niet verdiept in de materie en doorgaans de mainstream-media in de VS napraat, weet hij niet dat 'It’s about manipulation,' zoals de Amerikaanse, altijd weer goed geïnformeerde, onderzoeksjournalist Mike Whitney op 29 december 2014 liet weten. Whitney schreef:
Are the Saudis manipulating supply to grab market share or for political reasons? THAT’S THE QUESTION. The fact that they ARE manipulating supply is not challenged by anyone including the über-conservative Financial Times that deliberately pointed out that the Saudis had abandoned their traditional role of cutting supply to support prices. That’s what a 'swing state' does; it manipulates supply keep prices higher than they would be if market forces were allowed to operate unimpeded.
So what is the motive driving the policy; that’s what we want to know?
Certainly there’s a strong case to be made for market share. No one denies that. If the Saudis keep prices at rock bottom for a prolonged period of time, then a high percentage of the producers (that can’t survive at prices below $70 per barrel) will default leaving OPEC with greater market share and more control over pricing.
So market share is certainly a factor. But is it the only factor?
Is it so far fetched to think that the United States–which in the last year has imposed harsh economic sanctions on Russia, made every effort to sabotage the South Stream pipeline, and toppled the government in Kiev so it could control the flow of Russian gas to countries in the EU–would coerce the Saudis into flooding the market with oil in order to decimate the Russian economy, savage the ruble, and create favorable conditions for regime change in Moscow? Is that so hard to believe?
Apparently New York Times columnist Thomas Freidman doesn’t think so. Here’s how he summed it up in a piece last month: 'Is it just my imagination or is there a global oil war underway pitting the United States and Saudi Arabia on one side against Russia and Iran on the other?'
It sounds like Friedman has joined the conspiracy throng, doesn’t it? And he’s not alone either. This is from Alex Lantier at the World Socialist Web Site:
'While there are a host of global economic factors underlying the fall in oil prices, it is unquestionable that a major role in the commodity’s staggering plunge is Washington’s collaboration with OPEC and the Saudi monarchs in Riyadh to boost production and increase the glut on world oil markets.
As Obama traveled to Saudi Arabia after the outbreak of the Ukraine crisis last March, the Guardian wrote, “Angered by the Soviet invasion of Afghanistan in 1979, the Saudis turned on the oil taps, driving down the global price of crude until it reached $20 a barrel (in today’s prices) in the mid-1980s… [Today] the Saudis might be up for such a move—which would also boost global growth—in order to punish Putin over his support for the Assad regime in Syria. Has Washington floated this idea with Riyadh? It would be a surprise if it hasn’t.' (Alex Lantier, Imperialism and the ruble crisis, World Socialist Web Site)
And here’s an intriguing clip from an article at Reuters that suggests the Obama administration is behind the present Saudi policy:
'U.S. Secretary of State John Kerry sidestepped the issue (of a US-Saudi plot) after a trip to Saudi Arabia in September. Asked if past discussions with Riyadh had touched on Russia’s need for oil above $100 to balance its budget, he smiled and said: "They (Saudis) are very, very well aware of their ability to have an impact on global oil prices."'
Wink, wink.
Of course, they’re in bed together. Saudi Arabia is a US client. It’s not autonomous or sovereign in any meaningful way. It’s a US protectorate, a satellite, a colony. They do what they’re told. Period. True, the relationship is complex, but let’s not be ridiculous. The Saudis are not calling the shots. The idea is absurd. Do you really think that Washington would let Riyadh fiddle prices in a way that destroyed critical US domestic energy industries, ravaged the junk bond market, and generated widespread financial instability without uttering a peep of protest on the matter?
Dream on! If the US was unhappy with the Saudis, we’d all know about it in short-order because it would be raining Daisy Cutters from the Persian Gulf to the Red Sea, which is the way that Washington normally expresses its displeasure on such matters. The fact that Obama has not even alluded to the shocking plunge in prices just proves that the policy coincides with Washington’s broader geopolitical strategy.
And let’s not forget that the Saudis have used oil as a political weapon before, many times before. Indeed, wreaking havoc is nothing new for our good buddies the Saudis. Check this out from Oil Price website:
'In 1973, Egyptian President Anwar Sadat convinced Saudi King Faisal to cut production and raise prices, then to go as far as embargoing oil exports, all with the goal of punishing the United States for supporting Israel against the Arab states. It worked. The “oil price shock” quadrupled prices.
It happened again in 1986, when Saudi Arabia-led OPEC allowed prices to drop precipitously, and then in 1990, when the Saudis sent prices plummeting as a way of taking out Russia, which was seen as a threat to their oil supremacy. In 1998, they succeeded. When the oil price was halved from $25 to $12, Russia defaulted on its debt.
The Saudis and other OPEC members have, of course, used the oil price for the obverse effect, that is, suppressing production to keep prices artificially high and member states swimming in “petrodollars.” In 2008, oil peaked at $147 a barrel.'
1973, 1986, 1990, 1998 and 2008.
So, according to the author, the Saudis have manipulated oil prices at least five times in the past to achieve their foreign policy objectives. But, if that’s the case, then why does the media ridicule people who think the Saudis might be engaged in a similar strategy today?
Om hierop antwoord te geven werpt Whitney de volgende retorische vraag op:
Could it be that the media is trying to shape public opinion on the issue and, by doing so, actually contribute to the plunge in oil prices?
Bingo. Alert readers have probably noticed that the oil story has been splashed across the headlines for weeks even though the basic facts have not changed in the least. It’s all a rehash of the same tedious story reprinted over and over again. But, why? Why does the public need to have the same 'Saudis refuse to cut production' story driven into their consciousness day after day like they’re part of some great collective brainwashing experiment? Could it be that every time the message is repeated, oil sells off, and prices go down? Is that it?
Precisely. For example, last week a refinery was attacked in Libya which pushed oil prices up almost immediately. Just hours later, however, another 'Saudis refuse to cut production' story conveniently popped up in all the major US media which pushed prices in the direction the USG wants them to go, er, I mean, back down again.
This is how the media helps to reinforce government policy, by crafting a message that helps to push down prices and, thus, hurt 'evil' Putin. (This is called 'jawboning') Keep in mind, that OPEC doesn’t meet again until June, 2015, so there’s nothing new to report on production levels. But that doesn’t mean we’re not going to get regular updates on the 'Saudis refuse to cut production' story. Oh, no. The media is going to keep beating that drum until Putin cries 'Uncle' and submits to US directives. Either that, or the bond market is going to blow up and take the whole damn global financial system along with it. One way or another, something’s got to give.
Bottom line: Falling oil prices and the plunging ruble are not some kind of free market accident brought on by oversupply and weak demand. That’s baloney. They’re part of a broader geopolitical strategy to strangle the Russian economy, topple Putin, and establish US hegemony across the Asian landmass. It’s all part of Washington’s plan to maintain its top-spot as the world’s only superpower even though its economy is in irreversible decline,
aldus Mike Whitney, de Amerikaanse onderzoeksjournalist die lang voordat in 2008 de kredietcrisis in volle hevigheid toesloeg zijn publiek waarschuwde dat de handel in lucht zou exploderen, terwijl de huidige adjunct-hoofdredacteur van de NRC, Egbert Kalse al die jaren
dacht dat de huizenprijzen in Amerika altijd zouden blijven stijgen. Dom natuurlijk, maar zo was het wel. En omdat iedereen dat dacht, dacht ook iedereen dat het wel veilig was daarin te beleggen. Niet dus.
Kortom, ten onrechte suggereert Henk Hofland dat alleen de onwrikbare wet van vraag en aanbod op de zogeheten 'vrije markt' de olieprijs bepaalt. Daarentegen begrijpen ter zake kundigen dat de prijs van 's werelds meest belangrijke grondstof altijd wordt gemanipuleerd door talloze factoren die niets te maken hebben met het 'marktmechanisme.' Het feit dat Hofland dit wel suggereert is tekenend voor zijn verregaande onbetrouwbaarheid als opiniemaker. Net als vlak na de Tweede Wereldoorlog wordt Rusland opnieuw geïsoleerd en is er sprake van de voortzetting van de aloude containment-politiek. Het westerse kapitalisme bestaat bij de gratie van de groei en duldt geen autonome ontwikkeling van welk land dan ook, laat staan van een nucleaire grootmacht als Rusland. En in het kader daarvan moet u de anti-Poetin hetze beoordelen van de mainstream media, in handen van de economische elite die de politiek bepaalt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten