vrijdag 13 december 2013

Geen Geert Mak zonder Brussel



groene.nl/artikel/operet…

Operette democratie


Met vriendelijke groet,

Arnoud

Geert Mak, verheven tot Ridder van het Légion d'honneur vanwege zijn onschatbare propaganda voor de neoliberale Europese Unie, en de ondergang van de soevereiniteit en democratie van de aangesloten lidstaten.


Economie

Operette

Kosten noch moeite zijn gespaard om het tweehonderdjarig bestaan van het Koninkrijk der Nederlanden te vieren. Geënsceneerde landingen; dure bundels met kleurplaten en leeslint; warme feestredes in koude kerken. En dan moet 2014 nog beginnen, als het ene na het andere geestesproduct van die omhooggevallen bedelridder zijn tweehonderdjarig jubileum viert. Denk Nederlandse munt, denk Nederlandsche Bank, denk landmacht.

Ewald500 door Ewald Engelen
 

Ik ben niet van de complotten, maar het contrast met onze staatsrechtelijke realiteit kan bijna niet groter zijn – en roept dus de vraag op of de viering niet juist extra vet is aangezet om die werkelijkheid te overschreeuwen. Ik weet niet of u het nog weet maar we begonnen 2013 met een scherpe waarschuwing van de Raad van State over het op stapel staande ‘Europese semester’ dat lidstaten zou onderwerpen aan verregaande begrotingscontrole door ongekozen functionarissen van de Europese Commissie. De Raad noemde deze voornemens ‘ingrijpend’, had het over ‘verstrekkende gevolgen’, waarschuwde voor ‘grote financiële risico’s’, sprak van ‘aanzienlijke consequenties voor de rol van nationale parlementen’, en vroeg zich af of ‘deze besluiten ook daadwerkelijk democratisch gedragen worden’. Zeker nu ‘een groeiend deel van de burgers zich in afnemende mate verantwoordelijk weet voor en vertegenwoordigd voelt bij de besluitvorming door wetgever of bestuur, hoezeer die ook volgens democratische procedures plaatsvindt’. De Raad gebruikte in dit verband de term ‘democratische vervreemding’ die zich ‘zeer markant voordoet ten aanzien van de besluitvorming in de Europese Unie’. Ik schreef er 30 januari een veelgelezen column over, waarin ik opriep tot een referendum.

Geen opmerkingen: