Avraham Burg delivered an interesting speech at the recent Jerusalem gay pride parade. The address was more important than what people initially thought while listening to him on that late afternoon in July, applauding each time a pleasing slogan - or a comment appropriately defiant of the religious establishment - was uttered.
"There is homophobia everywhere," Burg exclaimed. "There is religious homophobia that casts its fears and revulsions upon the Torah from Sinai, on divine revelation, as though the Almighty ordered us to despise some of our own, some of his own creation. But our belief is different. 'God created man in his own image.' This includes homosexuals and heterosexuals, lesbians and transgenders - each person is an image of the Divine, and anyone who denies that is tantamount to a denier of God."
Parts of this speech have been repeated in Israeli discourse about homosexuality and Judaism. The recognition that there is some fundamental contradiction between the declaration that "God created man in his own image," and the banning and denunciation of homosexuality in Leviticus, keeps coming up in discussions and writings focusing on homosexuality in religious Jewish society.
However, Burg offers a truly original line of thought: His point is not an invitation to launch a vapid discussion about the "other," about openness and tolerance: Instead, he points to the idea that the mitzvahs, or commandments, stated in Leviticus 18:22 and 20:13 are erroneous: His belief is that the 157th of the 613 mitzvahs is a mistake; that homosexuality is neither a sin, nor an aberration or eclipse of nature. That is, rather than loosely supporting a "reform" aimed at allaying manifestations of religious "fear," Burg refers to the necessity of addressing the very foundations of Jewish faith and actually revising what is written in connection to it. He calls for a revision in the religious framework, on the most fundamental level, pertaining to the perception of man. Here and there, Burg's words reflect apprehension about this revision process. In a clever play on words, he refers to a "shadow of the divine image," and refrains from saying, less metaphorically, that "gay people are created in God's image exactly like all other people." He also asks: "How are we to bridge between the heart's love and the body's needs, and explicit religious commandments?" That is, sexual tendencies in Burg's view are subordinate; they are associated with bodily needs, and not with the most essential, divine-like, quality of love.
Furthermore, forgetting that just a moment earlier he has declared that people who deny that gay persons are created in the divine image are tantamount to those who deny the existence of God itself, Burg looks for a "bridge" between such love and the "explicit religious commandments."
Nonetheless, despite the fear, and within the fear, Burg says something that deviates from the empty slogans and indicates the correct, and only, way in which Judaism should relate to gay people, without lying to them, without branding them with various unnatural labels of shame. What is needed is recognition that the Book of Leviticus is the dreadful source of gay denunciation in all Western monotheistic thought, and upholding the commandments in Judaism preserves what Burg sees as the stain of archaic obscurantism.
In his speech, Burg seeks to reach deeply into the set of factors that brought about religious prohibitions in this sphere, and distinguishes between them and the persecution that occurs today in the Orthodox world. He perhaps finds it impossible to acknowledge the existence of ancient mistakes in our holy Torah, and believes it unworthy for a regular mortal to counter the axiomatic foundations of Jewish religion. But he said what he said. And what he said is light-years away from what any ultra-Orthodox rabbi could accept. He said that the foundations of Judaism rest upon a huge mistake, and that gay people are created in God's image.
Along with its horrific tragedies and great inventions, the 20th century belonged to women and to gay people. During the 1900s something occurred which did not happen in preceding centuries: Gays came out of the closet, and it eventually became clear to most people in the world that homosexuality is not a deviation of any sort; instead, it is one form of sort of love, one of the most fundamental forms of love. And even though mystery contains to cloud biological or genetic discourse surrounding love - it is clear that homosexuality ranks as one of the most natural types of love, and its long-standing imprint can be found throughout the natural world.
I am rehashing these commonplace understandings only because they pose a serious challenge to the original articles of monotheistic faith today. Darwinian evolution has for many decades "threatened" the biblical story of Creation, but cannot overcome it. Yet, that story has not really been damaged by Darwinian theory because the Book of Genesis is understood as a kind of symbol or "myth" - as a story located in a dimension that is somehow parallel to the realm of scientific understanding. But contemporary understanding of homosexuality does not resemble Darwinian theory. It places alongside the words of Leviticus elements which are approached on the very same level.
Gay people who live in the Orthodox world threaten it because they do not merely submit for its consideration a theory about the secrets of Creation, but rather represent something at the very heart of the forces of life - forces which cannot be soft-pedaled in a traditional manner by vapid appeals for the "strengthening" of faith, or for "general reform." Acceptance of homosexuality means nothing less than a conceptual overhaul in the religious world's conception of human existence.
There are today in Israel and elsewhere some well-known rabbis who understand that it would be a grave tactical error to continue to denounce homosexuality by appeals to the Torah. Knowing that the religion is at risk of succumbing to the penetration of "secular" values within the male-dominated circle of religious scholars who will ensure its future, these rabbis search for reliable ways to allow gay people to fully pursue life within demanding religious frameworks.
In contrast to other challenges posed by contemporary reality, homosexuality cannot be falsely adapted into the religion via the excision of various components of its lifestyle which are deemed troublesome; instead, it forces Judaism to reexamine and revise its own internal structure. When it encounters homosexuality, Judaism meets something strange. Lurking beneath the badge of shame, and biblical whelps about "do not lie with a man as one lies with a woman" - there is something dreadfully serious, and laden with astounding value and force: human desire and love.
Indeed, discussion of homosexuality by even the most severe circles of Orthodox Jewry have brought to the surface concepts such as emotional truths, desire and love in married life. Up to now it was, perhaps, possible to sweep these topics away, but recognition of homosexual love as something natural and legitimate cannot be gainsaid by sloganeering about wanton "secularism."
Should Judaism relate contemptuously to the great merits inherent in the conceptualization of human life in homosexuality, it will be vanquished in its confrontation with what it deems the "free world." That is because the force which enters Judaism by way of homosexuality is precisely what the religion has tried to stifle up to the present day: love.
Can Judaism become yet again a light unto the nations? Will it be the first of the monotheistic faiths to overturn what it dictated to them in ancient times?
Nogmaals: wat hebben sommige joodse Nederlandse homoskesuelen toch met Israel?
Ezra Nawi is 59 jaar oud en een loodgieter uit Jeruzalem, vredesactivist, homoseksueel,Mizrahi. Over zijn activiteiten als joods-Israëli die de Palestijnse bevolking met daden steunt, is de aangrijpende documentaire Citizen Nawi gemaakt. Na door kolonisten te zijn uitgemaakt voor een smerige homo, een beest, zegt hij in de film: Er bestaat een verband tussen homofobie, racisme en nationalisme. Nationalisme en homofobie gaan heel goed hand in hand, en niet alleen hier. Je zag het met Franco, met Hitler, in Sovjet-Rusland, bij de Griekse junta, bij elk nationalistisch dictatorschap. Al mijn politieke activiteiten zijn een resultaat van mijn relatie met Fuad (zijn Palestijnse vriend en ex-minnaar, SvH). Ik heb de bezetting gezien, niet alleen in theorie, ik ben gefouilleerd bij wegversperringen, de politie is bij mij thuis geweest, ik heb gezien hoe het kwaad werkt, de meedogenloosheid ervan. Op het moment dat mensen een Palestijn zien… veranderen ze in monsters. Het is een kwaadaardige, gevaarlijke houding. Hoe kan ik daarover zwijgen? Ik heb hier een persoonlijk motief. Ik heb gezegd: het is genoeg geweest, ik heb stront gegeten, ik zal alles doen wat in mijn macht ligt om te voorkomen dat anderen stront moeten eten. Ezra Nawi verklaarde voorts tegen mij:
"There is homophobia everywhere," Burg exclaimed. "There is religious homophobia that casts its fears and revulsions upon the Torah from Sinai, on divine revelation, as though the Almighty ordered us to despise some of our own, some of his own creation. But our belief is different. 'God created man in his own image.' This includes homosexuals and heterosexuals, lesbians and transgenders - each person is an image of the Divine, and anyone who denies that is tantamount to a denier of God."
Parts of this speech have been repeated in Israeli discourse about homosexuality and Judaism. The recognition that there is some fundamental contradiction between the declaration that "God created man in his own image," and the banning and denunciation of homosexuality in Leviticus, keeps coming up in discussions and writings focusing on homosexuality in religious Jewish society.
 | Jerusalem's gay pride parade |
Furthermore, forgetting that just a moment earlier he has declared that people who deny that gay persons are created in the divine image are tantamount to those who deny the existence of God itself, Burg looks for a "bridge" between such love and the "explicit religious commandments."
Nonetheless, despite the fear, and within the fear, Burg says something that deviates from the empty slogans and indicates the correct, and only, way in which Judaism should relate to gay people, without lying to them, without branding them with various unnatural labels of shame. What is needed is recognition that the Book of Leviticus is the dreadful source of gay denunciation in all Western monotheistic thought, and upholding the commandments in Judaism preserves what Burg sees as the stain of archaic obscurantism.
In his speech, Burg seeks to reach deeply into the set of factors that brought about religious prohibitions in this sphere, and distinguishes between them and the persecution that occurs today in the Orthodox world. He perhaps finds it impossible to acknowledge the existence of ancient mistakes in our holy Torah, and believes it unworthy for a regular mortal to counter the axiomatic foundations of Jewish religion. But he said what he said. And what he said is light-years away from what any ultra-Orthodox rabbi could accept. He said that the foundations of Judaism rest upon a huge mistake, and that gay people are created in God's image.
Along with its horrific tragedies and great inventions, the 20th century belonged to women and to gay people. During the 1900s something occurred which did not happen in preceding centuries: Gays came out of the closet, and it eventually became clear to most people in the world that homosexuality is not a deviation of any sort; instead, it is one form of sort of love, one of the most fundamental forms of love. And even though mystery contains to cloud biological or genetic discourse surrounding love - it is clear that homosexuality ranks as one of the most natural types of love, and its long-standing imprint can be found throughout the natural world.
I am rehashing these commonplace understandings only because they pose a serious challenge to the original articles of monotheistic faith today. Darwinian evolution has for many decades "threatened" the biblical story of Creation, but cannot overcome it. Yet, that story has not really been damaged by Darwinian theory because the Book of Genesis is understood as a kind of symbol or "myth" - as a story located in a dimension that is somehow parallel to the realm of scientific understanding. But contemporary understanding of homosexuality does not resemble Darwinian theory. It places alongside the words of Leviticus elements which are approached on the very same level.
Gay people who live in the Orthodox world threaten it because they do not merely submit for its consideration a theory about the secrets of Creation, but rather represent something at the very heart of the forces of life - forces which cannot be soft-pedaled in a traditional manner by vapid appeals for the "strengthening" of faith, or for "general reform." Acceptance of homosexuality means nothing less than a conceptual overhaul in the religious world's conception of human existence.
There are today in Israel and elsewhere some well-known rabbis who understand that it would be a grave tactical error to continue to denounce homosexuality by appeals to the Torah. Knowing that the religion is at risk of succumbing to the penetration of "secular" values within the male-dominated circle of religious scholars who will ensure its future, these rabbis search for reliable ways to allow gay people to fully pursue life within demanding religious frameworks.
In contrast to other challenges posed by contemporary reality, homosexuality cannot be falsely adapted into the religion via the excision of various components of its lifestyle which are deemed troublesome; instead, it forces Judaism to reexamine and revise its own internal structure. When it encounters homosexuality, Judaism meets something strange. Lurking beneath the badge of shame, and biblical whelps about "do not lie with a man as one lies with a woman" - there is something dreadfully serious, and laden with astounding value and force: human desire and love.
Indeed, discussion of homosexuality by even the most severe circles of Orthodox Jewry have brought to the surface concepts such as emotional truths, desire and love in married life. Up to now it was, perhaps, possible to sweep these topics away, but recognition of homosexual love as something natural and legitimate cannot be gainsaid by sloganeering about wanton "secularism."
Should Judaism relate contemptuously to the great merits inherent in the conceptualization of human life in homosexuality, it will be vanquished in its confrontation with what it deems the "free world." That is because the force which enters Judaism by way of homosexuality is precisely what the religion has tried to stifle up to the present day: love.
Can Judaism become yet again a light unto the nations? Will it be the first of the monotheistic faiths to overturn what it dictated to them in ancient times?
Nogmaals: wat hebben sommige joodse Nederlandse homoskesuelen toch met Israel?
Dit zei de homoseksuele joodse Arabier of Arabische jood zo u wilt, in elk geval een mizrahi, Ezra Nawi tegen mij:
De Joden in Israël leven permanent in angst… Die angst wordt kunstmatig gekweekt, zo houdt de zionistische elite de gewone mensen eronder.
Het Israëlische racisme komt uit Europa. De zionistische beweging heeft het racisme van de Europese nationalistische bewegingen geadopteerd om een koloniale politiek te kunnen voeren. Dit racisme is nu in Israël geïnstitutionaliseerd, terwijl het in het Westen officieel is afgeschaft. Mijn familie kwam uit Irak en moest onmiddellijk na aankomst haar Arabische cultuur afzweren en vervangen door de cultuur die was gevormd door Oost-Europese zionisten, afkomstig uit de sjtetl. Zelfs nu nog hebben de Europese joden onevenredig veel macht. Op de achtergrond speelt de naziholocaust een grote rol, dat trauma wordt gecultiveerd, het is een politieke reflex geworden om onrecht goed te praten. De mensen worden in angst opgevoed en gehouden. Arafat is Hitler, Saddam is Hitler, Ahmadinejad is Hitler, en deze politiek getuigt van weinig respect voor de slachtoffers van de Holocaust, die worden gebruikt als pionnen in een machtsspel. De joden in Israël zijn gevangenen geworden van deze angstfictie. Alles wordt onmiddellijk beoordeeld vanuit het perspectief van de Holocaust, terwijl in werkelijkheid de motivatie van de Israëlische autoriteiten niet bepaald wordt door de wandaden van Hitler maar door de expansionistische belangen van de elite. Hitler is een handig excuus. Dit is geen door God gegeven angst, het is een angst die door mensen is gecreëerd. Het is het product van ons eigen gedrag. Als men beslist om met het zwaard te leven, dan heeft men een goede reden om bang te zijn. Het ligt namelijk voor de hand dat de macht niet eeuwig is, de hele geschiedenis bewijst dat niets duurzaam is. Diep vanbinnen weten de mensen dit, ze handelen er niet naar, maar de angst ervoor leeft wel. Er is intern zo veel verwrongen in Israël.
Ezra legde me uit hoe de zionisten de Mizrahi hun achtergrond ontnamen, een proces dat zo grondig was dat de joodse Arabieren zich begonnen te schamen voor hun eigen geschiedenis en cultuur. Sommigen veranderden zelfs hun achternaam. Ze kregen een nieuwe identiteit opgedrongen die het onmogelijk maakte om van hun eigen cultuur, die van origine Arabisch was, te genieten. Hun eigen keuken, de Arabische gerechten zoals hummus, werden ineens gepresenteerd als joods-Israëlisch. De diaspora moest uit de herinnering worden gebannen. Een nieuwe identiteit moest geforceerd worden, gebaseerd op oude mythen.
'De stichting van de joodse staat was een sprong over eeuwen,’ schreef Ben-Goerion in 1957 trots, ‘en de Onafhankelijkheidsoorlog bracht ons dichter bij de dagen van Jozua… en onze jonge mensen dichterbij… zijn heldendaden dan alle toespraken die op zionistische congressen werden gegeven.’ En wat de joodse cultuur in de diaspora betreft, daarover schreef hij: ‘Het verre verleden is dichterbij dan het recente verleden van tweeduizend jaar.’ Dat ‘recente verleden’ met al zijn talloze culturele hoogtepunten en zijn ontzagwekkende bijdrage aan de cultuur van de mensheid telde niet meer mee, de diaspora was een te verwaarlozen detail geweest in de hele joodse geschiedenis, niet meer dan een zinloos oponthoud. Pas nu de staat Israël was gesticht konden de‘heldendaden’ van de krijgerkoning Jozua worden voortgezet en de joodse geschiedenis zijn ware loop hervatten. De joodse diaspora in de Arabische wereld kan in deze expansionistische ideologie natuurlijk geen enkele rol spelen. De nieuwe Israëli moest het tegenovergestelde zijn van de -- in zionistische ogen -- zwakke, opportunistische diaspora-jood. Hij moest sterk en standvastig zijn, een onbuigzame krijger die zijn wil aan de omgeving oplegde en zich niet aan banden liet leggen door onvermijdelijke compromissen. Hij moest een in Israël geboren krachtige Sabra zijn, iemand die niet beperkt werd door een minderwaardigheidscomplex, integendeel, hij moest zich zelfs superieur voelen aan de Arabieren wiens land hij wilde. Ezra Nawi:
Ze hadden een nieuw land, dat moest een nieuwe identiteit hebben en dus moest het Arabische element worden gemarginaliseerd, zowel fysiek als mentaal. En het bindmiddel daarbij werd gevormd door macht, geweld en een gemanipuleerde angst voor de vijand, voor de buitenwereld, zodat de interne samenhang bewaard bleef. Dit moet stoppen, want een dergelijke mentaliteit vreet zichzelf op, het vernietigt zichzelf, dat besef ik maar al te goed. Het probleem is alleen dat als de druk van buitenaf wegvalt we onmiddellijk worden geconfronteerd met onze onderlinge verschillen, en het lijkt erop dat we daar nog banger voor zijn. Kijk, alles in de wereld streeft naar balans, naar harmonie, een punt waarin het bestaan tot rust komt. Israël is een kunstmatig geschapen land dat permanent uit balans is, dat geen proporties kent en daarom gedoemd is ten onder te gaan, net zoals alles in de natuur ten onder gaat wanneer het langere tijd uit balans is geraakt. We zullen aan ons eigen geweld ten onder gaan, ook dat bewijst de geschiedenis. Om heersers te kunnen zijn vergeten de zionisten al die andere heersers die vóór hen het onderspit hebben gedolven. En ondertussen doen ze precies wat de Verenigde Staten hen opdraagt. De toespraak van president Bush in de Knesset ter gelegenheid van het zestigjarige bestaan van Israël was een regelrechte ramp. Hij verwierp de gedachte dat wij met onze gewapende tegenstanders zouden moeten onderhandelen. Dat betekent nog meer agressie dus. Net als Israël is de Verenigde Staten geboren uit koloniaal geweld, uit de massamoord op de indianen, en aan dit geweld is nog steeds geen einde gekomen. De Verenigde Staten kent alleen maar de taal van het geweld. Maar uiteindelijk vernietigt het geweld zichzelf.
De rest van het interview kunt u lezen in mijn boek De oneindige oorlog, waarin ik een poging doe om de diepere achtergronden van het Joods-Palestijns probleem te formuleren. Zonder op de diepere oorzaken in te gaan kan men geen duidelijke analyse geven van het probleem.
Wat hebben sommige joodse Nederlandse homoskesuelen toch met Israel?
Wat hebben sommige joodse Nederlandse homoskesuelen toch met Israel?
26 opmerkingen:
Foto van de laatste 'Canal Pride' (???) in Amsterdam is een goede illustratie voor dit log.
Maar volgens Daphne Meijer heeft die grote blauwe ster niets met Israël te maken. Nee, het is een "symbool uit architectuur van synagogen in Andalusie." (inmiddels heeft ze al haar reacties verwijderd - laf).
De "mede organisator" van de boot bemoeit zich ook met de discussie: "Dat de davidster blauw is geworden was in feite een ongeluk. Er was een roze besteld, een blauwe werd geleverd. Jammer… maar de associatie met Israel vind ik persoonlijk belachelijk! De davidster is een davidster, blauw is een kleur, totaal willekeurig."
Laffe bedoening. Bijna al mijn reacties daar zijn gecensureerd.
En nu het sprookje van Daphne Meijer op Krapuul even doorprikken:
"Op 7 augustus vaart er een Israelische delegatie mee op de 'Joodse boot' in de Amsterdamse Gay Parade 2010, die losbarst vanaf 14.00 uur."
http://www.israned.com/2010/07/israelische-delegatie-en-tel-aviv.html
Joods & homo = "double blessed" en "2 x mazzel"
Tolerantion Time
Gaywashing the occupation.
anzi
'Wat hebben sommige joodse Nederlandse homoskesuelen toch met Israel?'
Wat hebben sommige hetro's toch met Nashville,- een even onzinnige vraag.
Je geeft het al aan: 'sommige' staat voor individuele,- en die kun je moeilijk groeperen.
Misschien is de voornaam van de betreffende spreker (Avraham) een indicatie?
'Er bestaat een verband tussen homofobie, racisme en nationalisme. Nationalisme en homofobie gaan heel goed hand...'
Racisme, nationalisme, dictatorschap, paardrijden, sigaar-roken... het gaat allemaal goed samen met sex. Dus ook met homosex.
Dus ook met homofobie, want 'sommige' hetro's zijn nou eenmaal als de dood met homo's geassocieerd te worden - hm, waarom toch? -
en houden hunnie-homo's dus met alle macht (!) op afstand.
Mag ik nog iets opperen over de Davidster?
Naar mijn beste weten is dit symbool overgenomen uit de Indus-beschaving (India). De opbouw uit twee overlappende driehoeken vind je terug in het bijzonder fraaie monument pal voor de oudste sjoel in Amsterdam, nabij het Waterlooplein. Het latere, Indiase tantrisme zag in het symbool de vereniging van tegendelen. Oftewel: alle tegendelen zijn in wezen één geheel. Oftewel: tegendelen bestaan in hun diepste wezen niet.
De opstaande driehoek belichaamt dan de mannelijke energie. In de neerwaartse tegenhanger tekende men soms zelfs een vulva in het onderste puntje. Zes-ster, yin-yang (China), yab-yum (Tibet), etcetera.
Misschien is het goed nog eens te overwegen dat alle religie uit het verstand voortkomt, inclusief de bijbehorende symbolen. Geen wonder dus dat dit alle kanten uit kan en steeds weer anders uitpakt, andere betekenis of associatie krijgt (swastika). Het verstand verzint het probleem en gaat vervolgens op zoek naar de oplossing. Al eeuwen. In boeken, vanaf kansels, etcetera.
Wat hebben sommige 'homosuelen' toch met religie ondanks dat ze erdoor verguisd en gekruisigd worden?
Ho, trap hier niet in, verzin geen antwoord, ga wat iets beters doen.
Of helemaal niets, bijvoorbeeld.
Veel plezier daar, Stan, 'in the U.S. state of Tennessee and the county seat of Davidson County'.
Ton
Sonja,
De reacties en geen reacties zeggen genoeg.
Afgezien van dat gelieg en gedraai, is het geen fris clubje. De kritische reageerders zijn al lang weg of men zorgt er zelf wel voor. Verder heb ik vernomen dat Jvdheuvel zijn emailbestanden/IPadressen misbruikt en privégegevens deelt met anderen (vul maar in). Een frisse beheerder dus met frisse anti Wildersfans. Word t.z.t. vervolgd.
anzi
Anzi, die Ooijer op Krapuul, die geniet al jarenlang van producten uit de Bezette Gebieden, wijn uit de Golan Hoogten, die volgens hem in Israël liggen. Ooijer is doorgeprikt dus.
Sonja,
Nou ja, Jan wilt het misschien deze keer meer in de nieuwe context zien.
anzi
"die volgens hem in Israël liggen"- wil je nog eens lezen wat ik schreef Sonja, want dat staat er in de laatste zin nu juist niet.
He, daar is Mr Ooijer
Dezelfde Mr. Ooijer die schreef, dat als mensen de in de 'oude context gebruikte joodse symbolen' niet wilden aanvaarden, niet bij Krapuul thuis hoorden.
Ik ben het dan ook helemaal met hem eens, gezien de joodse traditie door deze toevallig/expres gevoerde symbolen in deze context behoorlijk misbruikt wordt. Deze symbolen worden ook misbruikt in het land waar volgens Mr.Ooijer homohaters veel macht hebben. Zover ik weet is de homotolerantie, gefinancierd door Lieberman, nu een exportprodukt
geworden. Dat de wat meer gelovigen daar hiertegen in opstand komen, so be it, ik bedoel tegenover de barbarij in de omringende homohatende landen, stelt het toch niets voor?
Israel's gay propaganda war | Jasbir Puar |...Updated 1 month agoPublished 1 month, 3 weeks agoSource:http://www.guardian.co.uk
www.bluestarpr.com/
anzi
Wat krijgen we nu weer? Godsallemachtig, zijn ze mesjogge geworden? Ik zou gelijk de politie inschakelen en zeker de boel aan de kaak stellen, publiciteit aangeven. Werkeloze jongere?
Als je in de 40+ zit? Arm? Werk zat als je wilt werken.
Nou begrijp ik ook waar Meijer de tijd vandaan haalt om constant mensen te zitten sarren. Ik bedoel, wat is de overeenkomst van sarren en dreigen? En censuurmomentjes komen overal voor.
Censuurmomentje
23 augustus 2010 kandigol Geef een reactie Ga naar commentaar
Onlangs publiceerde ik hier een artikeltje over een uitzending via een zeker massamedium, waarin iemand aan het woord kwam die zekere opmerkingen maakte over een zekere bevolkingsgroep. In dat stuk gaf ik full disclosure over hoe die persoon en ik elkaar kennen.
Kennelijk is dit op zich brave stukje in het verkeerde keelgat geschoten van sommige kameraden van deze voornoemde persoon. Deze personen vinden het op hun weg liggen om op een zekere wijze hun ongenoegen te laten blijken.
Aangezien ik een werkloze jongere ben op dit moment, en dus geen geld heb voor een gedachtewisseling met bovengenoemde personen binnen een juridisch kader, heb ik het artikel weggehaald van deze weblog. Hang u hoofd even in de centrifuge om uw brein leeg te maken. Vergeet dat u het gelezen hebt, vergeet wat erin staat; en voor zover dat niet kan, bedenk dan dat de personen die erin beschreven werden voortreffelijke mensen zijn, voorbeelden van ethische uitmuntendheid en moreel leiderschap voor ons allemaal.
Hoe ethisch ben jij, Daphne?
anzi
October 3, 2008
Shocking Anti-Israel Letters to the Editor
"the graffiti was not hate speech..."
bij BlueStar PR Newsroom
Reader Commentaries
Graffiti and Israel
By Marc Sapir
Thursday October 02, 2008
Riya Bhattachargjee’s Sept. 25 article “Anti-Israel Graffiti Found Near Campus” is poor journalism. The title is fine, but the article leads with an erroneous use of the term “anti-Semitism,” which then serves as a justification for the outrage of Birgeneau and various Zionist student organizations. The UC chancellor seems to know that the graffiti was “hurtful to…members of the Jewish community.” That’s a half truth (many will agree with him of course) because many Jews, myself included, find nothing hurtful in this act aimed at countering deceptive Zionist propaganda.
In July, I spent 17 days inside Israel-Palestine. If you visit both sides of the green line extensively, there’s no way around the fact that Zionism has established a state that is fundamentally racist and that Israel today is a segregated and segregationist society, every bit as vicious as the Deep South before 1960. Israel intends to stay that way. Though many Israelis profess to differ, most do absolutely nothing about it. That there are some examples of incorporation of Palestinians into Israeli Jewish society and social life, such as the use of the soccer star Sowan Abbas, should not be surprising. I do not need to remind fellow Jews that the Nazi’s had their model Jews—eg the model Jewish community in Aushwitz Birkenau, symphony orchestras in most death camps and the people portrayed in the movie the Counterfeiters—who they used to advantage either as a propaganda screen to conceal what was going on or for other purposes.
“Israel is very progressive when it comes to things like gay rights, women and the environment…,” said Pini Altman of Blue StarPR the public relations firm that is promoting Israel’s positive image. This too is interesting to me because it is true that Israel is progressive on gay rights and women’s rights (we met with an ethnically integrated LGBT group who told us it is much more dangerous to be a Palestinian Arab in Israel than it is to be gay). However, much of the blather about the environment has been used as a cover to drive Palestinians from their own lands (both within the 1948 borders and in the 1967 conquered-occupied areas) under a pretense of reforestation and reclamation. After a while the seized land is usually given over to settlement cities and Israeli farmers and business concerns, by the thousands and thousands of
acres.
Zie verder:
anzi
Can the cutting down of 300,000 Palestinian olive trees by Israel’s army ever be justified? Can this be understood as anything other than an attack on the survival of an entire agrarian-based people? How about when much of the land in the West Bank’s Jordan valley has been reclaimed from Palestinians for the planting of 5 million date palms now owned by Israeli farmers and Israeli corporations aiming for dominance in the international date market? Or the stealing of 80 percent of the water under the occupied lands which is now used to supply Israeli cities and farms, while 2.5 million Palestinians in the West Bank are forced to pay 3-5 times higher rates for the 20 percent of the water they may buy from Israel’s water company. Mind you the Palestinians have little or no money because Israel has consciously destroyed their economy by preventing the flow of goods—mainly agricultural—and labor via a vast network of military blockades. And most Palestinians can not ever attain basic citizenship rights. Most Bedouin Arabs inside Israel’s Negev desert are simply declared to be criminals living “illegally” on state lands, their villages removed from all maps. Those villages are not allowed basic public services such as sewers, electric power and so forth, while Israel sprays toxic defoliants on lands they plant with grass for their herds, and gives away their land to Jewish Israelis.
The six-pointed Star of David was a Jewish religious symbol. It’s on the front of every Torah. Zionism appropriated the Star of David as a political symbol to represent Israel, a Jewish state. Jews who do not believe in religious states—Jewish, Christian, Hindu or Muslim—are many, but our identity has been hijacked by people who then call us “self-hating” Jews. In truth, we represent the American mainstream, for most Americans oppose the idea of states based upon religious groups as undemocratic. When someone’s graffiti equates the Star of David with the Nazi swastika, anyone may voice their strong disagreement with that equation. They are free to disagree. But the attempt to label that equation anti-Semitic is a ruse, a lie. Look at the flag. The Star of David is today the representation of the State of Israel, a state that would like to elimininate what it calls it’s Arab “demographic problem.” When the Zionists in power in Israel (who, ironically, are not religious fundamentalists) talk about the “demographic time-bomb” (and they do so repeatedly), the argument is often heard that if they do not ethnically cleanse the Palestinians from the land reaching from the Mediterranean to the Jordan river Jews in Israel will soon be in the minority. This is an expression of racism against the Palestinian people. Today (though not 50 years ago) anyone in the United States who would argue that government must hatch schemes to prevent the U.S. population from one day becoming majority ethnic minority people (black, Latino, Asian) would be seen for the racists they are. And their schemes would be seen as plans for ethnic cleansing. The power of Zionism in the United States and the distortions by the media and political class here to prop up support for Israeli colonialism prevent many people from seeing the self-evident truth that we, Americans, through our government’s support of Israel, are a party to this catastrophe.
I will be giving a slide show based upon my visit to the Middle East, entitled, “The Political Geography of the Jewish State—Zionism’s ‘Facts on the Ground,’” at the Berkeley Fellowship of Unitarian Universalists on Tuesday, Oct. 28 at 7 p.m.
Marc Sapir is a Berkeley resident and the former director of Retro Poll.
anzi
"Wijn uit Israël" Jan. En "Is deze wijn dan wel "made in Israel"? Wel in Israel, niet per se in de EU." Weet je hoe dat heet Jan? Dat heet weasel words. En nu ga je zeker hier ook beweren dat dat "jodenhaat" is zeker?
"niet per se in de EU"? Hoezo "per se"? Per se betekent 'met alle geweld'. Verklaar je eens nader, want je suggereert dat 'de EU' 'een beetje' vindt dat de Golan in Israël ligt. Maar dan lieg je. Waarom is het nodig om te liegen Jan? Ik weet het wel, maar leg het eens uit aan de lezers hier? En nee, in tegenstelling tot krapuul.nl wordt op dit weblog niet gecensureerd.
The Golan region is Syrian territory which has been illegally occupied by Israel since the Six Day War in June, 1967. Following this illegal occupation, Israel forced 131,000 inhabitants (whose descendants now number approximately 500,000 international displaced persons) to leave the Golan and destroyed two cities, 130 villages and 112 agricultural farms.
En Jan, begin je je al een beetje een wezel te voelen?
In December 1981, the Knesset passed the Golan Heights Law, which attempted to illegally annex the Golan by placing the occupied territory under Israeli law, jurisdiction and administration. The UN Security Council responded later that same December by passing Resolution 497 which affirmed that ‘the acquisition of territory by force is inadmissible’ and asserted that ‘the Israeli decision to impose its laws, jurisdictions and administration in the occupied Syrian Golan Heights is null and void and without international legal effect’.
UN Resolution 59/33, on 31 January, 2005 reaffirmed the 1981 Resolution and emphasised ‘the illegality of the Israeli settlement construction and other activities in the occupied Syrian Golan since 1967’.
The people of the Golan have continuously resisted attempts at the ‘Israelisation’ of their region, with this resistance culminating in a five month general strike in 1982. Not a single state has granted recognition to Israel’s annexation of the Syrian Golan, and numerous UN resolutions since 1981 have reasserted that the occupation is illegal under international law.
International law and the illegality of profiting from occupation
The status of Israel in the occupied territories is that of a ‘belligerent occupier.’ The laws of belligerent occupation can be found in the Hague Regulations 1907 and the Geneva Conventions (and their protocols) 1949. It is clear that the exploitation of natural resources for commercial gain in an occupied territory (such as the water being utilised by Eden Springs Ltd in the Golan) is prohibited under international law.
The Hague Regulations IV of 1907 provide that ‘private property ...must be respected...[and] cannot be confiscated’ (Art 46). ‘Pillage is formally forbidden’ (Art 47) and property and resources may not be requisitioned except for the needs of the occupying army and must be paid for by the occupying power (Art 52). Furthermore, the occupying power ‘shall be regarded only as administrator and usufructuary of public buildings, real estate, forests, and agricultural estates belonging to the hostile State, and situated in the occupied country. It must safeguard the capital of these properties, and administer them in accordance with the rules of usufruct’ (Art 55).
The Fourth Geneva Convention relative to the Protection of Civilian Persons in Time of War 1949forbids ‘any destruction by the occupying power of real or personal property belonging individually or collectively to private persons, or to the State, or two other public authorities, or to social or cooperative organisations’ (Art 53) and further states that ‘the occupying power may not requisition foodstuffs, articles or medical supplies available in the occupied territory’. The Commentary to the Convention asserts that the occupying power ‘may not requisition supplies for use by its own population’.
Naast de diverse VN resoluties natuurlijk. Welnu Jan de Wezel, wat maakt dit alles nu van jou? Waarom heb jij schijt aan het internationaal recht, waarom steun jij de bezetting en de etnische zuivering van de Golan met je slobberwijntjes? Waar je zo over jubelt op je weblog?
The existence of Eden Springs Ltd is all the more offensive to the people of the Golan in light of the fact that Israel is notorious for its expropriation of water resources in the region. Shortly after occupation began, the Israeli authorities began implementing numerous policies, in the guise of military orders, aimed at controlling the water resources of the region. Native Syrian inhabitants were forbidden from accessing or utilizing the water for agricultural purposes, which had a devastating impact on the primarily agricultural economy. In contrast, unlimited amounts of water were provided to the settlements at a low cost.
Under the Israeli Water Law of 1959, all water resources in the region became the property of the state of Israel. The drilling of wells and pools was prohibited in the mid-1970s. Lake Ram, which collects 2-3 million m3of water per year and was used for livestock and local irrigation, was confiscated around the same time, and the water piped to Jewish settlements.
Fearful of further restrictions, the local Syrian farmers erected iron tanks in their apple orchards as a way of accessing water. The Israeli authorities banned the construction of these tanks between 1983 and 1985. Consequently heavy fines were imposed on the farmers and several of the tanks destroyed on grounds that all water resources, even rainwater, belonged to the state.
Begin je niet een patroon te herkennen in deze opsomming feiten Jan Wezel? Of ben ik nu weer 'antisemitisch'? Kom op, je hebt vast nog wel ergens een geschiedenisboekje liggen. Proost!
Voor bovenstaande komt dit:
The Golan region is Syrian territory which has been illegally occupied by Israel since the Six Day War in June, 1967. Following this illegal occupation, Israel forced 131,000 inhabitants (whose descendants now number approximately 500,000 international displaced persons) to leave the Golan and destroyed two cities, 130 villages and 112 agricultural farms.
En Jan, begin je je al een beetje een wezel te voelen?
In December 1981, the Knesset passed the Golan Heights Law, which attempted to illegally annex the Golan by placing the occupied territory under Israeli law, jurisdiction and administration. The UN Security Council responded later that same December by passing Resolution 497 which affirmed that ‘the acquisition of territory by force is inadmissible’ and asserted that ‘the Israeli decision to impose its laws, jurisdictions and administration in the occupied Syrian Golan Heights is null and void and without international legal effect’.
UN Resolution 59/33, on 31 January, 2005 reaffirmed the 1981 Resolution and emphasised ‘the illegality of the Israeli settlement construction and other activities in the occupied Syrian Golan since 1967’.
The people of the Golan have continuously resisted attempts at the ‘Israelisation’ of their region, with this resistance culminating in a five month general strike in 1982. Not a single state has granted recognition to Israel’s annexation of the Syrian Golan, and numerous UN resolutions since 1981 have reasserted that the occupation is illegal under international law.
International law and the illegality of profiting from occupation
The status of Israel in the occupied territories is that of a ‘belligerent occupier.’ The laws of belligerent occupation can be found in the Hague Regulations 1907 and the Geneva Conventions (and their protocols) 1949. It is clear that the exploitation of natural resources for commercial gain in an occupied territory (such as the water being utilised by Eden Springs Ltd in the Golan) is prohibited under international law.
The Hague Regulations IV of 1907 provide that ‘private property ...must be respected...[and] cannot be confiscated’ (Art 46). ‘Pillage is formally forbidden’ (Art 47) and property and resources may not be requisitioned except for the needs of the occupying army and must be paid for by the occupying power (Art 52). Furthermore, the occupying power ‘shall be regarded only as administrator and usufructuary of public buildings, real estate, forests, and agricultural estates belonging to the hostile State, and situated in the occupied country. It must safeguard the capital of these properties, and administer them in accordance with the rules of usufruct’ (Art 55).
The Fourth Geneva Convention relative to the Protection of Civilian Persons in Time of War 1949forbids ‘any destruction by the occupying power of real or personal property belonging individually or collectively to private persons, or to the State, or two other public authorities, or to social or cooperative organisations’ (Art 53) and further states that ‘the occupying power may not requisition foodstuffs, articles or medical supplies available in the occupied territory’. The Commentary to the Convention asserts that the occupying power ‘may not requisition supplies for use by its own population’.
Naast de diverse VN resoluties natuurlijk. Welnu Jan de Wezel, wat maakt dit alles nu van jou? Waarom heb jij schijt aan het internationaal recht, waarom steun jij de bezetting en de etnische zuivering van de Golan met je slobberwijntjes? Waar je zo over jubelt op je weblog?
Nog steeds te lang? Ik knip hem wel in 2-en.
The Golan region is Syrian territory which has been illegally occupied by Israel since the Six Day War in June, 1967. Following this illegal occupation, Israel forced 131,000 inhabitants (whose descendants now number approximately 500,000 international displaced persons) to leave the Golan and destroyed two cities, 130 villages and 112 agricultural farms.
En Jan, begin je je al een beetje een wezel te voelen?
In December 1981, the Knesset passed the Golan Heights Law, which attempted to illegally annex the Golan by placing the occupied territory under Israeli law, jurisdiction and administration. The UN Security Council responded later that same December by passing Resolution 497 which affirmed that ‘the acquisition of territory by force is inadmissible’ and asserted that ‘the Israeli decision to impose its laws, jurisdictions and administration in the occupied Syrian Golan Heights is null and void and without international legal effect’.
UN Resolution 59/33, on 31 January, 2005 reaffirmed the 1981 Resolution and emphasised ‘the illegality of the Israeli settlement construction and other activities in the occupied Syrian Golan since 1967’.
The people of the Golan have continuously resisted attempts at the ‘Israelisation’ of their region, with this resistance culminating in a five month general strike in 1982. Not a single state has granted recognition to Israel’s annexation of the Syrian Golan, and numerous UN resolutions since 1981 have reasserted that the occupation is illegal under international law.
International law and the illegality of profiting from occupation
The status of Israel in the occupied territories is that of a ‘belligerent occupier.’ The laws of belligerent occupation can be found in the Hague Regulations 1907 and the Geneva Conventions (and their protocols) 1949. It is clear that the exploitation of natural resources for commercial gain in an occupied territory (such as the water being utilised by Eden Springs Ltd in the Golan) is prohibited under international law.
The Hague Regulations IV of 1907 provide that ‘private property ...must be respected...[and] cannot be confiscated’ (Art 46). ‘Pillage is formally forbidden’ (Art 47) and property and resources may not be requisitioned except for the needs of the occupying army and must be paid for by the occupying power (Art 52). Furthermore, the occupying power ‘shall be regarded only as administrator and usufructuary of public buildings, real estate, forests, and agricultural estates belonging to the hostile State, and situated in the occupied country. It must safeguard the capital of these properties, and administer them in accordance with the rules of usufruct’ (Art 55).
The Fourth Geneva Convention relative to the Protection of Civilian Persons in Time of War 1949forbids ‘any destruction by the occupying power of real or personal property belonging individually or collectively to private persons, or to the State, or two other public authorities, or to social or cooperative organisations’ (Art 53) and further states that ‘the occupying power may not requisition foodstuffs, articles or medical supplies available in the occupied territory’. The Commentary to the Convention asserts that the occupying power ‘may not requisition supplies for use by its own population’.
Naast de diverse VN resoluties natuurlijk. Welnu Jan de Wezel, wat maakt dit alles nu van jou? Waarom heb jij schijt aan het internationaal recht, waarom steun jij de bezetting en de etnische zuivering van de Golan met je slobberwijntjes? Waar je zo over jubelt op je weblog?
Ton,
Ton voor straf lezen het stukje over de geschokte mensen van de BlueStar Pr.
Look at the flag. The Star of David is today the representation of the State of Israel, a state that would like to elimininate what it calls it’s Arab “demographic problem.”
En in de kleuren blauw wit, zit je natturlijk helemaal gebakken
anzi
Ach "Sonja", ik geloof dat jij niet helemaal spoort daar in je kleine bovenkamertje. Kennelijk heb je iets tegen me sinds ik gemeld heb dat de boel in Beirut al in 1975 in puin lag door de burgeroorlog. Gewoon een feit, niet meer. Kun je je waarschijnlijk niet herinneren, te jong, ik wel, was al in 1972 in Beirut. Rijk, maar één groot bordeel voor Saudie Arabiërs, die gingen na 1975 maar naar Marokko. Of misschien heb je iets tegen me omdat iemand op Krapuul schreef over "oude context gebruikte joodse symbolen"-- maar dat was ik niet.
Ik ben meer links dan rechts, heb vooral iets tegen mensen die de feiten ontkennen omdat die niet in hun propaganda passen. Van extreem rechts tot extreem links.
De vpolgende keer dat jullie op mijn web site reageren doe dat dan onder je eigen naam en wees niet zo laf om een anonimyzer te gebruiken.
"heb vooral iets tegen mensen die de feiten ontkennen omdat die niet in hun propaganda passen".
Valt wel mee met de anonimiteit, "MrOoijer" of wilt u beweren dat jullie eerlijk reageren op reacties van mensen die met naam vermeld staan bij Krapuul? De methodes zijn u wel bekend.
anzi
Wat is er oneerlijk aan mijn reakties? Geef eens een voorbeeld? En dan wel mijn reakties, wat jvdheuvel of andere uitspoken, daar ben ik niet voor verantwoordelijk.
MrOoijer,
Het ging mij ook niet specifiek om uw reacties,maar om de 'achterliggende reacties', zal ik maar zeggen. En als u daar niet bij betrokken bent, ben ik alleen maar blij voor u.
anzi
@anzi
Oh je verwijt me van alles en dan blijkt het niet te kloppen en ben je blij voor mij? Blij voor mij? Blij voor mij???? Je bent arroganter dan arrogant, je bent hardstikke gek.
Wees eerst maar eens helemaal niet blij met jezelf.
MrOoijer
Ik kan begrijpen dat u heel boos bent. Ik zag dat ik 'Huib' en u door elkaar heb gehaald w.b. de laatste reactie.
Het spijt me oprecht, sorry!
anzi
anzi
Prima, geaccepteerd, anzi. Er is al genoeg boosheid in de wereld.
Een reactie posten