Het wezenlijke probleem waar wij burgers mee geconfronteerd zijn, is niet in de eerste plaats een politiek, maar een cultureel probleem. In feite is de politiek en de journalistiek een onderdeel van het echte probleem geworden. Een probleem dat door politici en journalisten niet benoemd kan worden, laat staan dat de contouren ervan door hen in kaart kan worden gebracht.
Dit is wat Adam Curtis, die de BBC-documentaire Century of Self maakte, erover zegt: 'New Labour are faced with a dilemma. The system of consumer democracy that they have embraced has trapped them into a series of short term and often contradictory policies. There are now groing demands that they will fulfill a grander vision, that they will use the power of government to deal with the problems of growing inequality and the decaying social fabric of the country. But to do this they will have to appeal to the electorate to think outside their own self interests and this will mean challenging the now dominant Freudian view of human beings as selfish, instinct-driven individuals, which is a concept of human beings that has been fostered and encouraged by business, because it produces ideal consumers. Although we feel we are free, in reality we, like the politicians, have become the slaves of our own desires. We have forgotten that we can be more than that, that there are others sides to human nature.'
Dat mensbeeld zullen we zelf weer moeten scheppen temidden van alle materie die we in onze gefragmenteerde samenleving hebben geproduceerd in de hoop daarmee gelukkig te worden. En 'we' zijn de burgers zelf. Onze politici en journalisten zijn daarbij geen hulp. Integendeel, zij zullen koste wat kost proberen vast te houden aan hun duur verworven macht. De oplossing zal vanuit echte democratische opvattingen geboren moeten worden, door ons, de burgers zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten