Het streven naar een etnisch zuivere staat is in onze geglobaliseerde wereld een anachronisme. Het is een volkomen achterhaald concept. Een moderne democratische rechtstaat is onmogelijk zodra een deel van de burgerij via wetgeving gediscrimineerd wordt, louter en alleen omdat men niet tot de dominante etnische groep behoort. Het gevolg van deze etnische discriminatie is dat Palestijnse Israeli’s als derde rangs burgers worden behandeld, zoals zowel Palestijnen als progressieve joods-Israeli’s gedocumenteerd hebben beschreven. Uit onderzoek blijkt dat 18 procent van de joods-Israeli’s en eenkwart van de Palestijnen voor een binationale staat is, 1 staat dus waarin iedere burger, jood en Palestijn, gelijk is voor de wet.
In zijn column in het Nieuw Israëlitisch Weekblad blijkt Salomon Bouman een fel tegenstander te zijn van deze democratische oplossing. Hij eist dat Israel een zionistisch staat blijft, een staat dus die streeft naar etnische zuiverheid. In reactie op het pleidooi van de Palestijnse intellectueel Omar Barghouti om politiek te streven naar een binationale oplossing schrijft Bouman: “Barghouti is niet te overtuigen van de zinloosheid van zijn intellectuele vernietigingsideologie van de Joodse staat… Einde van het zionisme dus.”
Bouman is als zionist een fel voorstander van het voortzetten van de onvermijdelijke discriminatie van eenvijfde van de ingezetenen van in zijn woorden “de Joodse staat,” die voor joden uit de hele wereld is, en dus niet voor de oorspronkelijke Palestijnse bewoners, zelfs niet de Palestijnen die Israelische staatsburgers zijn. Iedereen die voorstelt om aan deze discriminatie, gebaseerd op etniciteit, een eind te maken wordt verweten een “intellectuele vernietigingsideologie”aan te hangen, iedereen, dus ook de 18 procent van de Israeli’s die voor een binationale staat is. Dit voorstel mag van hem dus ook niet in het openbaar en democratisch worden besproken. Er heerst een taboe op. En als men dit wel doet, dan volgt onmiddellijk de stigmatisering. En toch noemt Salomon Bouman zich een “onafhankelijke journalist”. In zijn gedachtenwereld brengt Barghouti’s “afschuw van wat Israel is hem tot de paradoxale conclusie dat er geen onafhankelijke Palestijnse staat moet komen.” Wat er paradoxaal is aan een democratisch streven maakt Bouman niet duidelijk. Waarom is het paradoxaal dat een deel van de joden en Palestijnen voor een democratische eenheidsstaat is, waarin iedereen gelijk is voor de wet? Terwijl toch het streven naar een etnisch zuivere staat waarin 20 procent van de bevolking wordt gediscrimineerd omdat men niet tot de dominante etnische groep behoort alles behalve democratisch is. Bouman lijkt nog steeds intellectueel in de negentiende eeuw te leven. Salomon, het ouderwetse kolonialisme is voorbij. De moderne wereld kan alleen functioneren door openheid, niet door de aarde op te delen in etnisch zuivere getto's.
In zijn column in het Nieuw Israëlitisch Weekblad blijkt Salomon Bouman een fel tegenstander te zijn van deze democratische oplossing. Hij eist dat Israel een zionistisch staat blijft, een staat dus die streeft naar etnische zuiverheid. In reactie op het pleidooi van de Palestijnse intellectueel Omar Barghouti om politiek te streven naar een binationale oplossing schrijft Bouman: “Barghouti is niet te overtuigen van de zinloosheid van zijn intellectuele vernietigingsideologie van de Joodse staat… Einde van het zionisme dus.”
Bouman is als zionist een fel voorstander van het voortzetten van de onvermijdelijke discriminatie van eenvijfde van de ingezetenen van in zijn woorden “de Joodse staat,” die voor joden uit de hele wereld is, en dus niet voor de oorspronkelijke Palestijnse bewoners, zelfs niet de Palestijnen die Israelische staatsburgers zijn. Iedereen die voorstelt om aan deze discriminatie, gebaseerd op etniciteit, een eind te maken wordt verweten een “intellectuele vernietigingsideologie”aan te hangen, iedereen, dus ook de 18 procent van de Israeli’s die voor een binationale staat is. Dit voorstel mag van hem dus ook niet in het openbaar en democratisch worden besproken. Er heerst een taboe op. En als men dit wel doet, dan volgt onmiddellijk de stigmatisering. En toch noemt Salomon Bouman zich een “onafhankelijke journalist”. In zijn gedachtenwereld brengt Barghouti’s “afschuw van wat Israel is hem tot de paradoxale conclusie dat er geen onafhankelijke Palestijnse staat moet komen.” Wat er paradoxaal is aan een democratisch streven maakt Bouman niet duidelijk. Waarom is het paradoxaal dat een deel van de joden en Palestijnen voor een democratische eenheidsstaat is, waarin iedereen gelijk is voor de wet? Terwijl toch het streven naar een etnisch zuivere staat waarin 20 procent van de bevolking wordt gediscrimineerd omdat men niet tot de dominante etnische groep behoort alles behalve democratisch is. Bouman lijkt nog steeds intellectueel in de negentiende eeuw te leven. Salomon, het ouderwetse kolonialisme is voorbij. De moderne wereld kan alleen functioneren door openheid, niet door de aarde op te delen in etnisch zuivere getto's.
Bouman schrijft ook dit: "En kan deze Palestijn zich voorstellen dat Israel zichzelf zal opheffen en er een streep wordt gezet door de historische functie van de joodse staat als vluchthaven voor het Joodse volk in de diaspora ?" Deze Palestijn heeft ook een naam, hij heet Omar Barghouti. Israel heeft inderdaad gediend als "vluchthaven" niet voor "het joodse volk," zoals Bouman abusievelijk schrijft, maar voor allereerst de Europese joden, die zoals hijzelf, de nazi-holocaust wisten te overleven. Een massamoord die gevoed werd door christelijk antisemitisme, en zeker niet moslim antisemitisme. Maar Israel is geen "vluchthaven" voor de Amerikaanse joden, en andere joden in de diaspora, zoals CIDI-directeur Ronny Naftaniel, die absoluut niet van plan zijn hun land te verlaten om naar Israel te emigreren. Bouman suggereert dat al deze joden uiteindelijk met uitroeiing worden bedreigd. Maar dit is een angst en geen feit. En het opmerkelijk is nu dat al meer dan een halve eeuw de Palestijnen de prijs betalen voor de Europese misdaden. Daar moet nu een eind aan komen. Uit naam van dezelfde beschaving die door de nazi’s vernietigd werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten