Gisteravond opende de NRC op de voorpagina met: "Machtswisseling Kremlin is toneelstuk," 6 kolommen breed. Zou de redactie van de slijpsteen voor de geest niet weten dat ook hier in het vrije westen "machtwisseling een toneelstuk" is? Ik begin toch te vrezen van niet, want waarom anders die kop, alsof dit nieuws is. Denkt de NRC-redactie oprecht dat een zogeheten "democratische" regering de macht van de banken kan aantasten, de macht van de grote concerns, de macht van de institutionele beleggers? Nou dan, waar heeft de krant het over? Dit is gewoon propaganda. We worden geconfronteerd met "de smalle marges van de democratie," zoals de sociaaldemocratische voorman Joop den Uijl die noemde, wezenlijke veranderingen worden niet toegestaan. De Britse hoogleraar Ralph Miliband stelde het aldus: "Kan een overheidsinstantie het niveau van lonen, prijzen en winsten bepalen? Kan het, belangrijker nog, het niveau en de richting van investeringen vaststellen? Kan een regeringinstantie grondstoffen distribueren of bedrijfsvestigingen controleren? Kan zij op een of andere wijze volledige werkgelegenheid of een economisch groeipercentage garanderen?" Nee, democratische regeringen kunnen alleen "op de winkel passen" zoals de liberale politicus Hans Wiegel dat trots meldde. Met andere woorden: de suggestie van de NRC dat het hier anders is, is niets anders dan propaganda. In feite bewijst deze kop juist dat het hier niet anders is, want de werkelijkheid moet in het westen net zo verhuld blijven als in Rusland. Maar dit feit is veel te genuanceerd voor de krant die de nuance zegt te zoeken.
2 opmerkingen:
Treffend verwoord Stan. En daarmee zijn we eigenlijk uitgepraat. In feite leven we in wat ik verlicht fascisme noem.
Heb je oveirnes nog meegekregen hoe gepikeerd men was over het boek van JOris Luyendijk. Ik vind dta wel heel interessan aangezien dat boek nog maar milde kritiek bevat.
Maar daar valt men al over. Volgens mij komt dat puur voort uit de wetenschap in de Nederlandse Journalistiek dat men grote boterbergen op het hoofd heeft.
Men is namelijk zelfs in dit land waar vrijheid van meningsuiting zo belangrijk zou zijn doodsbenauwd om de werkelijke waarheid te zeggen.
Nederlanders zijn er altijd zo trots op om te melden dat ze direct en open zijn. We winden er geen doekjes om. Ja, alleen als het om nietszeggende zaken gaat, om moslims, of als er verder geen risico aan verbonden is.
Je kunt wel kritisch zijn over Irak, Afghanistan en de oorlog tegen terreur, maar serieuze stappen worden er nooit genomen. De kritiek wordt alleen toegestaan als schaamlapje voor de verder overduidelijke machtspolitiek die er daadwerkelijk is.
Daar houd ik het maar bij, want anders blijf ik maar doorgaan.
Lees ook het laatste log van Arnold Karskens: Joris is bang.
Een reactie posten