Hirsi Ali 13

Ooit schreef de grote Huizinga hoe in een klein burgerlijk land als Nederland 'hypocrisie en farizeisme... individu en gemeenschap [belagen],' en hoe het gezag er behept is met 'een lichte graad van knoeierij of bevoorrechting van vriendjes.' De hysterische reacties op de Hirsi Magan affaire van zowel politiek links als rechts en het opgewonden toontje van de fabrikanten van de publieke opinie bewijzen dit opnieuw, ze zijn tekenend voor het provincialisme van Nederland. Trouw schreef dat Hirsi Magan een maatje te groot is voor Nederland. Dat is maar half waar. De hele wereld is een maatje te groot voor Nederland. Dat is vanaf de achttiende eeuw altijd al zo geweest. Het liefst trekt Nederland zich achter zijn dijken en grenzen terug om met elkaar het gezellige polderspel te spelen. Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, ons kent ons en met wat collaboratie en gesjoemel gaan we het leven door. Het buitenland is veel te groot en te bedreigend. Een paar jaar geleden merkte ik dit weer eens toen in het kader van de bezuinigingen in Hilversum vooral de buitenlandprogramma's eraan gingen. Wat moesten de Nederlanders met al dat buitenland? Je merkt het ook aan de kranten. Uit betrouwbare bron weet ik hoe bij de landelijke dagbladen op correpondenten is bezuinigd. Het is niet vreemd dat veel Nederlanders geschokt zijn zodra ze met de grote mensen wereld geconfronteerd worden. Gisteren schreef de oud NRC correpondent in Washington Marc Chavannes in een opgewonden stuk in NRC.Next: 'Als het waar is dat Hirsi Ali asiel krijgt bij het American Enterprise Institute is haar tragedie nog niet voltooid. AEI is niet zomaar een conservatieve denktank in Washington, het is de broedplaats van Amerika's autistische Midden-Oosten-politiek - op dit pressiekantoor riepen dubieuze activisten als Richard Perle, Ruel Marc Gerecht en Michael Ledeen dat de Irakezen juichend langs de straat in Bagdag zouden staan. AEI heeft geld, maar van te veel tegenspraak dreigt Hirsi Ali te emigreren naar kritiekarme jubel.' Als ik hem goed heb begrepen beschuldigt Chavannes Nederland ervan [ 'Schande voor Nederland dat ze moet vertrekken'] dat Hirsi Magan bij een conservatieve Amerikaanse denktank terecht is gekomen temidden van autistische figuren als Perle etcetera. Ook dat is nonsense. De contraproductieve wijze waarop Magan de Islam aanviel is een schoolvoorbeeld van haar politiek autisme. En dat ze bij een neoconservatief en soms extremistisch bolwerk is terecht gekomen is een voorlopig natuurlijke stap in haar carriere. Ze zal zich er als een vis in het water voelen, zolang ze de rol van diva kan blijven spelen. De gedachte dat ze hier verdreven is, is absurd. Ze was al langer bezig in de VS te solliciteren. Waarom zou ze Nederland als eindstation zien? Omdat veel Nederlanders zo tevreden met hun land zijn? Hirsi Magan is een opportuniste, zo heeft ze als Derde Wereld bewoonster weten te overleven. Dit is geen verwijt, maar een constatering. Mensen die in een hopenloze, uitzichtloze situatie leven zijn gedwongen praktisch te denken. Alleen wereldvreemde provincialen in een welvaartstaat, die zich talloze illusies kunnen permitteren, willen en denken dat ze een heilige is. Die horen niets liever dan haar lofzang op hun voortreffelijkheid, de grootsheid van hun cultuur en de verwerpelijkheid van de islamitische beschaving. Zo projecteren ze van alles en nog wat in de wereld die ze niet kennen. En zo wordt een rechtse opportuniste die de grenzen wil sluiten voor mensen zoals zijzelf een 'icoon van de vrijheid van meningsuiting' en de strijd tegen het vlees geworden kwaad. Soms doen haar aanhangers me denken aan de volgelingen van Jomanda, ze zijn helemaal in haar. De fans willen geen kwaad woord horen over hun aanbeden heldin. Zonder Hirsi Magan zullen haar volgelingen nu alleen door het leven moeten. Mogen de goden hen beschermen.