Banalizing The Holocaust

A preliminary overview of the Israeli genocide in Gaza and the Westbank: Let us be realistic, although the zionists will not stop their plans for their aspiration to create violently a so called Eretz Israel, a Great Israel, stretching from the Nile to the Euphrates, from Egypt all the way to Iraq, thanks to the jewish genocide in Gaza and partly on the Westbank, the world opinion has turned against the zionist and the powerful Jewish lobby. No longer the 'Chosen People' in and outside the Jewish state are considered to be holy. Hamas succeeded to pull off Israel's mask and showed the world his ugly fascist face. For the first time Israel lost the war, the western mainstream propaganda could not convince the world population that the Palestinian civilians represented evil, while the Zionist Jews were the  victims of the evildoers. Suddenly the Netanyahu-thugs could not get a grip on the mainstream-reporting, and that was the second time the end of the Jewish experiment in state building. One time under the Romans, now under the Americans. Only a few Jewish intellectuals warned for this catastrophic end. The world hates the barbaric zionists, and this ruined the Jewish history.   

De prominente zionist Nahum Goldmann, 12 jaar lang president van de World Zionist Organization en oprichter van World Jewish Congress, verklaarde al in 1981 over het gecultiveerde Joods-Israelisch slachtofferschap:

We zullen moeten begrijpen dat het joodse lijden tijdens de Holocaust niet langer meer als verdediging zal dienen, en we zullen zeker moeten nalaten de Holocaust als argument te gebruiken om gelijk wat we ook mogen doen te rechtvaardigen. De Holocaust gebruiken als een excuus voor het bombarderen,’ zo stelde Goldmann ‘is een soort 'ontheiliging,' een banalisering van de onschendbare tragedie van de Holocaust, die niet misbruikt moet worden om een politiek twijfelachtig en moreel onverdedigbaar beleid te rechtvaardigen.

Vanwege zijn gematigde houding en zijn streven naar coëxistentie met de Palestijnse bevolking en Israel's Arabische buren werd Nahum Goldman intens gehaat door zionisten van zowel links als rechts. Vrede had voor hen geen zin, aangezien ze onder aanvoering van Ben-Goerion uit waren op het veroveren van zoveel mogelijk land van de Palestijnse bevolking — ook het land dat de Verenigde Naties aan de Palestijnse bevolking had toegewezen. Bovendien wilden de zionisten de hegemonie met geweld afdwingen in het Midden-Oosten. In dit opzicht verschilde de ‘linkse extremist’ David Ben-Goerion, die 750.000 Palestijnen  liet verdrijven, niet wezenlijk van de ‘rechtse extremist’ Benjamin Netanyahu, die nu Gaza en de Westbank etnisch wil zuiveren. Bekend is dat:

in his later life Goldmann had extensive conversations with David Ben-Gurion. In his book 'The Jewish Paradox,' Goldmann recalls a late night conversation he had with Ben-Gurion in 1956 about ‘the Arab problem.’ Ben-Gurion told Nahum Goldmann:

'Why should the Arabs make peace? If I was an Arab leader I would never make terms with Israel. That is natural: we have taken their country. Sure God promised it to us, but what does that matter to them? Our God is not theirs. We come from Israel, it’s true, but two thousand years ago, and what is that to them? There has been anti-Semitism, the Nazis, Hitler, Auschwitz, but was that their [the Arab’s] fault? They only see one thing: we have come here and stolen their country. Why should they accept that? They may perhaps forget in one or two generations’ time, but for the moment there is no chance.'

(Nahum Goldmann, The Jewish Paradox: A Personal Memoir of Historic Encounters that Shaped the drama of Modern Jewry, Grosset & Dunlap, 1978, p. 99)

Steeds meer humanistische Joden en Arabieren vragen zich af: 

Why do Israelis behave like Nazis and white South Africans during the apartheid years? Why do they indulge in massacres, demolition of houses and expulsion of Palestinians from their lands and homes? The following quotes from Israeli leaders will explain why and why we should expect even more atrocious things and murderous assaults from Israel.

De gematigde Joden hebben in Israel verloren van de nazi-opvattingen van Joodse leiders als wijlen Ariel Sharon, Begin en de huidige Netanyahu. Hun politiek was en is gebaseerd op deze opvattingen: 

‘I don’t know something called International Principles. I vow that I’ll burn every Palestinian child (that) will be born in this area. The Palestinian woman and child is more dangerous than the man, because the Palestinian child’s existence infers that generations will go on, but the man causes limited danger. I vow that if I was just an Israeli civilian and I met a Palestinian I would burn him and I would make him suffer before killing him. With one hit I’ve killed 750 Palestinians (in Rafah in 1956). I wanted to encourage my soldiers by raping Arabic girls as the Palestinian women is a slave for Jews, and we do whatever we want to her and nobody tells us what we shall do but we tell others what they shall do.’ 

— Prime Minister Ariel Sharon in an interview with General Ouze Merham, 1956

De vooraanstaande Joods-Israelische historicus en auteur Tom Segev schrijft over Nahum Goldmann:

Goldman believed in the limits of power and in the power of self-restraint. Thus he was in favor of postponing the Declaration of Independence, in the hope of preventing the war, and he thought that the Sinai Campaign and the Six-Day War broke out basically as a result of mistakes made by the government of Israel. After the Six-Day War and until his death, he believed that it was to Israel's benefit to withdraw from the territories. As opposed to the thesis that Israel's deterrent power would ensure its existence, he believed that only the Arabs' agreement to accept it in their midst would ensure this. 

The president of the World Jewish Congress and the president of World Zionist Organization walked a tightrope between the Jewish interest and the Zionist interest, and between both of these and the interest of the State of Israel. In contrast to the founding fathers of the state, and first and foremost Ben-Gurion, Goldman tended to see Israel as one among many possible alternatives for organizing Jewish life, including Jewish life in the Diaspora.

It turns out that he was right and perhaps this was his major sin: Jews can live outside of Israel, they can live well and many of them can live better there than in Israel... He not only aroused the envy of the Israelis, but also subverted some of the basic truths of their existence.

http://www.eilatgordinlevitan.com/vishnevo/v_pages/vstories_nahum_goldman.html  

In de ogen van de zionistische extremisten was Nahum Goldman's 'grootste zonde' zijn overtuiging dat 'Jews can live outside of Israel, they can live well and many of them can live better there than in Israel.' Dit was een ernstige aantasting van de belangrijkste leerstelling van het zionisme, namelijk dat het antisemitisme alle joden op aarde dwingt naar het 'beloofde land' te emigreren. De werkelijkheid is evenwel fundamenteel anders. Dat is ook de reden waarom nog steeds de meerderheid van de mensen die zich joods beschouwt het verkiest om niet in Israel te leven, zelfs overtuigde zionisten in de ‘diaspora’ piekeren er niet over om in hun ‘Joodse’ heilstaat te gaan leven. En dat terwijl de enige rechtvaardiging voor het bestaan van Israel het eeuwenlange uiterst agressieve christelijke antisemitisme is geweest. 

Het logische gevolg van dit feit is dat zodra geen fatsoenlijk mens meer de Israelische terreur tegen de Palestijnse burgerbevolking kan negeren, er ineens vanuit het ogenschijnlijk niets het antisemitische vraagstuk opnieuw wordt misbruikt. Ondanks de waarschuwing van Nahum Goldman wordt telkens weer de nazi-holocaust erbij gesleept om als politiek wapen de aandacht af te leiden. Ook al wordt wetenschappelijk bewezen dat het antisemitisme afneemt en de haat tegen semitische Islamieten toeneemt dan nog zal de joodse en christelijke lobby in het Westen het zo presenteren alsof de messen alweer geslepen zijn, en aan de horizon opnieuw gemarcheerd wordt. Op die manier wordt het lot van 6 miljoen mensen gebanaliseerd door propagandisten van het CIDI en voormalige katholieken als bijvoobeeld de fanatieke Esther Voet die zich bekeerde tot het Judaïsme en die nu als bekeerling op hoge toon zichzelf overtuigd dat het antisemitisme in het Westen almaar toeneemt. Op deze manier probeert de Israel-Lobby wereldwijd de Israelische terreur een schijn van legitimiteit te geven. En mocht men hier een kanttekening bij zetten dan wordt dit beoordeeld als het aloude en beproefde antisemitisme-reflex.

Anno 2014 werden opnieuw de 6 miljoen doden politiek misbruikt om de terreur van het zionistisch fascisme te rechtvaardigen. De 'fundamentele les' die extremistische en racistische zionisten uit de holocaust trekken is niet dat terreur tegen burgers verwerpelijk is, maar dat joden in de zogeheten ‘diaspora’ alles moeten kunnen doen om Israel machtiger te maken. Uiteindelijk doen zowel conservatieve als progressieve zionisten bewust of onbewust, impliciet of expliciet aan deze dwaasheid mee. Omdat zij hun identiteit ontlenen aan het slachtofferschap kunnen ze niet anders dan de Israelische terreur, die ook uit hun naam wordt gepleegd, rechtvaardigen. En zij worden er nog voor beloond ook, door het christelijke Westen dat de Palestijnse bevolking de rekening laat betalen om het eigen besmette geweten te reinigen. En zo herhaalt de naoorlogse geschiedenis zich.