‘Allereerst heb ik nooit mensen aangenomen voor wie geld de belangrijkste drijfveer is. Mensen zouden het een eer moeten vinden om hier te werken. Als ik een sollicitatiegesprek heb met iemand die hier wil werken en die persoon begint in het eerste gesprek over geld, zou ik die persoon niet aannemen. Als geld zo belangrijk is, dan ben je niet geschikt voor Independent Media. Dat is één,' aldus mijn oude kennis, de onlangs overleden multimiljonair Derk Sauer, die mede dankzij de steun van 8 oud-KGB-ers in tien jaar tijd schatrijk werd na het ineenstorten van het Sovjet Rijk, toen westerse robber barons de Sovjet-erfenis plunderden.
Nogmaals Sauer: 'Ten tweede wil ik graag jonge mensen aannemen. Ik voel gewoon de persoonlijkheid aan. Weet je, we hebben hier heel jonge hoofdredacteuren en heel jonge managers. Kennis is voor mij niet zo belangrijk. Je kunt de vaardigheden leren, maar persoonlijkheid is veel belangrijker.’
Ter verduidelijking: Sauer bedoelde met 'persoonlijkheid,' dat zijn werknemers een neoliberale mentaliteit bezaten die allereerst hemzelf nog rijker zou maken.
Met een persoonlijk geschat vermogen van 67 miljoen kreeg hij in de polder erkenning als mediamagnaat. Zo meld het tijdschrift Quote:
‘Derk Sauer zoekt erkenning
Op het moment dat Derk Sauer de bezem door de top van NRC Media haalde, moesten ook de directeuren van zijn boekenuitgever Nieuw Amsterdam hun bureau leeghalen. Volgens geruchten omdat de financiële verslaggeving niet zou deugen, maar een kleine maand later ontkent de uitgever dat. En ondertussen doet een nieuw verhaal de ronde over het conflict: Sauer vindt Nieuw Amsterdam niet prestigieus genoeg... Derk Sauer (Quote 500 nr. 277, €67 miljoen) vindt Nieuw Amsterdam niet chique genoeg.’
Het is een bekend fenomeen dat nieuwe rijken die zich eerst ten koste van alles verrijkt hebben tenslotte voor salonfähig willen doorgaan, en vandaar dat Sauer ‘zich juist op feestjes als mecenas van het intellectualisme wilde etaleren. Begrijp u ook meteen zijn recente “slechtste investering ooit.”’
http://www.quotenet.nl/quote-500/derk-sauer-zoekt-erkenning.php
Om als voormalig marxist-leninist, die in het mafiose Rusland multimiljonair was geworden, vandaag de dag door te kunnen gaan voor een keurig lid van de gezeten burgerij doet Sauer van alles om zijn imago op te poetsen. De commerciele media en zelfs het IDFA, dat naam heeft gemaakt met het vertonen van kritische documentaires, is maar al te graag bereid daaraan mee te werken zoals ondermeer blijkt uit het volgende bericht van het IDFA:
‘Derk Sauer opent FORUM
De nieuwe IDFA-bestuursvoorzitter Derk Sauer heeft de vijftiende editie geopend van het FORUM, de co-financieringsmarkt op IDFA, waar filmmakers hun ideeën kunnen pitchen bij potentiële geldschieters.’
http://www.idfa.nl/nl/nieuws/Nieuwsarchief/2007/nieuws/sauer-opent-forum.aspx
Eind 2009 berichtte de NRC onder de kop: ‘Egeria en Sauer winnen veiling om NRC’ ondermeer het volgende:
‘Enkele redacteuren van NRC Handelsblad hebben afgelopen week hun zorgen uitgesproken over de manier waarop de aankoop wordt gefinancierd.’
Kortom, ‘enkele redacteuren’ dus, een te verwaarlozen minderheid, die zich straks muisstil moet houden, wil die minderheid niet de laan uitvliegen. Opvallend is dat het slechts ‘een minderheid’ is, want de NRC-redacteuren wisten wie Sauer was getuige de volgende informatie uit het tijdschrift Intermediair:
‘Eind jaren tachtig besluit VNU een kans te wagen in Rusland, dat dan net open is voor buitenlandse investeerders. Sauer was meteen de gedoodverfde kandidaat. 'Omdat hij maoïst was', zegt uitgeefster Annemarie van Gaal, die tien jaar met hem samenwerkte in Moskou... Koos Guis, directeur van de internationale bladendivisie van Sanoma... destijds de baas van Sauer, 'We hadden een brutaal mannetje nodig. De Sovjetunie, want zo heette het toen nog, was het onontgonnen Wilde Oosten. Wij hadden het idee dat men daar bepaald niet zachtzinnig zaken deed, en het karakter van Sauer paste daarbij. Hij is op zijn zachtst gezegd geen verlegen man. Derk is iemand die door roeien en ruiten gaat om mensen te pakken te krijgen...' Het Moskouse project zou volledig mislukt zijn als Sauer en Van Gaal geen steun hadden gekregen van vrienden die toevallig links én rijk waren. Boudewijn Poelmann, Frank Leeman, Herman de Jong en Simon Jelsma hadden miljoenen verdiend met Novamedia, dat allerlei liefdadige doelen via de media probeerde te spekken. Met hun grootste succes, de Nationale Postcode Loterij, hadden ze al miljoenen verdiend. Sauer vond deze 'rooie miljonairs' in 1992 bereid om vier miljoen gulden in Independent Media te investeren, de uitgeverij die hij inmiddels met Van Gaal had opgericht. Velen vragen zich af hoe het mogelijk is dat Sauer in al die jaren relatief weinig last heeft gehad van de Russische overheid en de georganiseerde misdaad. Zonder steekpenningen en een hooggeplaatste beschermheer is dat volgens insiders onmogelijk. Koos Guis: ''Je moet er onorthodox zakendoen. In gewone taal heet dat inderdaad vuile handen maken. Daarom was Sauer zo geschikt. Hij heeft, op z'n Hollands gezegd, schijt aan autoriteiten. We wisten dat hij iemand was die op het scherp van de snede opereert. Dat je daar ook wel eens af kan donderen, was een risico voor ons ja, maar dat namen we bewust. Zo'n karakter heb je nodig anders red je het daar niet.'' [...] Joop van der Reijden, destijds directeur van Veronica, dat in 1993 probeerde een radiozender op te zetten met Independent Media, had korte tijd intensief contact met Sauer in Moskou. Hij memoreert hoe de deal stukliep, omdat het Russische advertentiebureau liefst tachtig procent van de opbrengsten eiste. ''Dat bureau was in handen van de maffia. Ik herinner me nog een gesprek met die heren in een Moskou's luxe restaurant dat voor ons totaal leeg werd gehouden. Ze hadden nota bene stukken bij zich die ze een dag tevoren uit onze hotelkamer hadden gestolen. Onze vertegenwoordigster werd nog bedreigd.'' […] ”Hij is gewoon erg goed in het omgaan met de heersende klasse. Dat hele televisie-idee was bijvoorbeeld ontstaan, omdat hij een ministerszoon kende die iets van 175 radiofrequenties te verdelen had, maar die zelf niks van radio-maken wist. Sauer woont in die datsja tussen allemaal hoge Russen en hij nodigde die mensen ook regelmatig uit. Ik durf te wedden dat Jeltsin destijds ook bij hem geweest is. Zijn vrouw Ellen speelde daarbij een heel belangrijke rol, die is sociaal erg goed. [...] ''Maar geheel vrij van bedreigingen bleef ook Sauer niet. Nadat de hoofdredacteur van Playboy in 2001 werd neergeschoten, moet hij zichzelf en zijn gezin ook met bodyguards bewaken. Hij steunt nog steeds de SP en noemt zichzelf nog steeds socialist.'' Zie: http://www.intermediair.nl/artikel.jsp?id=117028
Dat ritselaars als Sauer niet bang moesten zijn om ‘vuile handen’ te maken werd nog eens in 2005 benadrukt door de voormalige NRC-correspondente in Moskou, Laura Starink. Na een bezoek aan Rusland schreef ze in haar krant:
‘De meeste intellectuelen die ik spreek steunen Chodorkovski. Als ik vraagtekens plaats bij zijn illegale handel en wandel, zegt iemand: “Luister, iedereen die de laatste 15 jaar in Rusland heeft gewoond en gewerkt, heeft de wet overtreden en kan op elk moment gearresteerd worden.” Een vriendin formuleert het zo: “Wij hebben allemaal boter op ons hoofd. Daarom begrijpen wij Chodorkovski zo goed.”' Dit waren de feiten in het jaar dat in Rusland de Miljonair Fair werd gehouden, in samenwerking met Independent Media van uitgever Derk Sauer. Volgens de bronnen in het artikel van Laura Starink was het een feit dat '''iedereen die de laatste 15 jaar in Rusland heeft gewoond en gewerkt, heeft de wet overtreden en kan op elk moment gearresteerd worden." Een vriendin formuleert het zo: “Wij hebben allemaal boter op ons hoofd."' Inclusief dus Derk Sauer, als we afgaan op de Russen zelf. Desondanks protesteerde de meerderheid van de NRC-redactie absoluut niet tijdens de op handen zijnde overname. En zolang genoeg journalisten zwijgen is er niets aan de hand. Corruptie en Mafia zijn vervelende zaken, zo vervelend dat zelfs Derk Sauer in zijn column in Het Parool schreef: 'We hebben ons portie Rusland-ellende wel weer gehad in 2009... de reeks moorden op journalisten en burgerrechtenactivisten, de corruptie in het land -- genoeg redenen om de koffers te pakken.' Maar toch weer niet voldoende redenen voor de kleine grote man om uit Moskou te vertrekken. Begrijpelijk ook vanuit zijn standpunt gezien want Rusland heeft de nieuwe rijke veel te bieden. Een greep uit de opsomming van Sauer zelf: de 'service in de horeca [is] hier vanzelfsprekend' en 'iedereen [is] enthousiast over onze uitgeverij en men [gunt] ons het succes van harte. Er is in al die jaren zelden een negatief woord over ons geschreven.' Sauer verzwijgt nu ineens dat er geen echte persvrijheid bestaat in Rusland, kritiek op de macht daar is de verklaring voor 'de reeks moorden op journalisten.' In een maatschappij waar volgens hem 'de economie in elkaar geklapt [is] en nog geen enkel teken van herstel toont' geldt nog meer dan hier in de polder dat alleen geld telt en dat een rijke parasiet daar verheerlijkt wordt. Rusland is voor dat slag mensen een paradijs, zeker als voor de Sauertjes 'de winkels en restaurants 24 uur per dag open zijn' en 'mijn vrouw Ellen hier een ster is,' zelfs in die kanariegele outfit. Bovendien vertelde Sauer dat de 'Russen de kunst van het genieten verstaan.' Zo goed zelfs dat onder Jeltsin door het alcoholisme en de uitzichtloosheid de gemiddelde leeftijd van de Russische man gedaald was naar 58 jaar, het niveau van de Derde Wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten