Na de ontmoeting in Saoedi-Arabië publiceerden de delegaties van de VS en Oekraïne een document dat weinig hoop biedt op een snelle vrede, omdat het passages bevat die voor Rusland onaanvaardbaar zijn.
De tekst van de gezamenlijke verklaring is inmiddels gepubliceerd. Ik zal het eerst in zijn geheel vertalen en daarna zal ik ingaan op de punten die ik problematisch vind.
De volgende tekst werd gepubliceerd door de regeringen van de Verenigde Staten van Amerika en Oekraïne:
Vandaag hebben de Verenigde Staten en Oekraïne in Jeddah, Saoedi-Arabië, onder de gastvrije gastvrijheid van kroonprins Mohammed bin Salman belangrijke stappen gezet om blijvende vrede in Oekraïne te herstellen.
Vertegenwoordigers van beide landen prezen de moed van het Oekraïense volk bij het verdedigen van hun land en waren het erover eens dat het nu tijd is om een proces te beginnen dat leidt tot duurzame vrede.
De Oekraïense delegatie herhaalde de diepe dankbaarheid van het Oekraïense volk aan president Trump, het Amerikaanse Congres en het Amerikaanse volk voor de belangrijke vooruitgang die zij mogelijk hebben geboekt op de weg naar vrede.
Oekraïne stemde in met het voorstel van de VS voor een onmiddellijk, tijdelijk staakt-het-vuren van 30 dagen. Deze overeenkomst kan met wederzijdse instemming van de partijen worden verlengd en is onderworpen aan de aanvaarding en gelijktijdige uitvoering door de Russische Federatie.
De Verenigde Staten zullen Rusland duidelijk maken dat Russische wederkerigheid de sleutel is tot het bereiken van vrede. De Verenigde Staten zullen de onderbreking van de inlichtingenuitwisseling onmiddellijk opheffen en de veiligheidsassistentie aan Oekraïne hervatten.
De delegaties bespraken ook het belang van humanitaire hulp in de context van het vredesproces, met name tijdens het hierboven genoemde staakt-het-vuren, met inbegrip van de uitwisseling van krijgsgevangenen, de vrijlating van burgergevangenen en de terugkeer van gedwongen overgebrachte Oekraïense kinderen.
Beide delegaties kwamen overeen hun onderhandelingsteams aan te stellen en onmiddellijk onderhandelingen te starten over een duurzame vrede die de veiligheid van Oekraïne op de lange termijn waarborgt. De Verenigde Staten hebben toegezegd deze concrete voorstellen met Russische vertegenwoordigers te bespreken. De Oekraïense delegatie benadrukte dat Europese partners bij het vredesproces betrokken moeten worden.
Ten slotte kwamen de presidenten van beide landen overeen om zo snel mogelijk een uitgebreide overeenkomst te sluiten om de cruciale natuurlijke hulpbronnen van Oekraïne te ontwikkelen en zo de Oekraïense economie te ontwikkelen en de welvaart en veiligheid van Oekraïne op de lange termijn te waarborgen.
Einde tekst.
Een staakt-het-vuren van 30 dagen?
In mijn eerste artikel over de resultaten van de bijeenkomst heb ik al aangegeven dat het onwaarschijnlijk is dat Rusland akkoord zal gaan met een staakt-het-vuren, laat staan een tijdelijk staakt-het-vuren. De Russische president en alle andere Russische vertegenwoordigers hebben herhaaldelijk verklaard dat Rusland niet zal instemmen met een bevriezing van het conflict. Rusland wil een alomvattende vredesregeling die ook de oorzaken van het conflict aanpakt. Rusland wil geen bevroren conflict dat weer oplaait zodra Oekraïne zich weer sterk genoeg voelt.
Zelfs een kort staakt-het-vuren, bijvoorbeeld van 30 dagen, wordt door Rusland afgewezen omdat het Oekraïne, dat momenteel hopeloos in het defensief verkeert, de kans zou geven om zijn troepen te reorganiseren, versterkingen te bouwen en zijn gelederen te versterken en te herbewapenen.
Poetin zei bijvoorbeeld het volgende op 20 januari :
“Het belangrijkste is dat we de grondoorzaken van de crisis aanpakken, waar we het al vaak over hebben gehad. Dit is het allerbelangrijkste. Wat de oplossing van de situatie zelf betreft, wil ik nogmaals benadrukken dat het doel niet een kortdurend staakt-het-vuren moet zijn, geen uitstel voor de hergroepering van troepen en herbewapening om het conflict voort te zetten, maar een vrede op de lange termijn, gebaseerd op respect voor de legitieme belangen van alle mensen, alle volken die in deze regio leven."
Minister van Buitenlandse Zaken Lavrov zei het volgende tijdens een vraag-en-antwoordsessie in het Russische parlement op 19 februari :
"Wat voor ons belangrijk is, is niet een staakt-het-vuren waarbij Oekraïne herhaaldelijk wapens tegen ons land mag gebruiken, maar een duurzame vrede op de lange termijn, gebaseerd op het wegnemen van de grondoorzaken van het conflict."
In de verklaring van de VS en Oekraïne wordt expliciet verwezen naar het staakt-het-vuren als “onder voorbehoud van acceptatie en gelijktijdige implementatie door de Russische Federatie”, en Russische experts verwachten dat Rusland hier niet op deze manier op zal reageren.
VS hervat steun aan Oekraïne
In de verklaring stond dat de “opschorting van het delen van inlichtingen” “onmiddellijk” zou worden opgeheven. Ook in de VS werd gemeld dat de wapenleveringen aan Kiev zouden worden hervat.
Het besluit om de steun aan Oekraïne stop te zetten, lijkt nu een truc uit Trumps onderhandelingstrucs. Kiev heeft toegegeven en heeft plichtsgetrouw beloofd de Amerikaanse eisen uit te voeren. En dan (om het bot te zeggen) is alles weer goed.
Aangezien Trump ook heeft aangekondigd dat hij verdere zware sancties tegen Rusland zal opleggen als het land zich verzet tegen een door de VS onderhandelde oplossing, zou dit nu kunnen gebeuren, omdat belangrijke punten uit de verklaring van de VS en Oekraïne voor Rusland onaanvaardbaar zijn. Trump denkt misschien dat hij vooruitgang kan boeken bij Rusland door druk op hem uit te oefenen, maar dat zal waarschijnlijk niet werken.
Rusland heeft al ruim drie jaar te maken met de zwaarste sancties in de wereldgeschiedenis. Dit heeft Rusland niet echt onder de indruk gebracht, maar ook niet echt geschaad. Waarom zou Rusland onder de indruk moeten zijn van verdere dreiging met sancties?
In het ergste geval zou alles doorgaan alsof Biden nog steeds aan de macht is, als Trump serieus zou proberen om Rusland onder druk te zetten. Voor Rusland verandert dit niets aan de situatie vanaf 2022.
“Repatriëring van gedwongen overgebrachte Oekraïense kinderen”
Of het nu onwetendheid was van de Amerikaanse delegatie of een bewuste provocatie richting Rusland, moet nog blijken, maar de formulering over de “terugkeer van gedwongen overgebrachte Oekraïense kinderen” in de gezamenlijke verklaring zal in het beste geval waarschijnlijk hoofdschudden in Rusland veroorzaken, en in het slechtste geval woede.
De verhalen over kinderen die naar verluidt met geweld uit Oekraïne naar Rusland zijn ontvoerd, zijn een propagandasprookje van de regering-Biden. Op 14 februari 2023 werd in de Verenigde Staten een studie gepubliceerd met de titel “ Russisch systematisch programma om Oekraïense kinderen te heropvoeden en te adopteren ”, waarin Rusland ervan werd beschuldigd een “netwerk van kampen en andere faciliteiten in stand te houden waar minstens 6.000 kinderen uit Oekraïne worden vastgehouden op de door Rusland bezette Krim en in Rusland.”
Het onderzoek kwam van het Yale Humanitarian Research Lab, wat natuurlijk heel serieus klinkt, maar het onderzoek werd in opdracht van en betaald door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Het Yale Humanitarian Research Lab is namelijk onderdeel van het Conflict Observatory-project, dat op 17 mei 2022 door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken werd gelanceerd en dat een startkapitaal van zes miljoen dollar ontving van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken om vermeende Russische oorlogsmisdaden te melden. Bij het Conflict Observatory-project zijn ook andere organisaties betrokken, zoals de Amerikaanse inlichtingendiensten National Reconnaissance Office (NRO) en National Geospatial-Intelligence Agency (NGA).
Met andere woorden: het onderzoek werd in opdracht van en betaald door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en de Amerikaanse inlichtingendienst onder de regering-Biden. De inhoud ervan was dan ook niet verrassend.
Het onderzoek was gebaseerd op satellietbeelden (die kennelijk afkomstig waren van de eerder genoemde Amerikaanse inlichtingendiensten) en openbaar beschikbare gegevens, zoals berichten op sociale netwerken en dergelijke. De auteurs van het onderzoek schreven expliciet:
“Yale HRL ondervraagt geen getuigen of slachtoffers; Alleen de specifieke informatie die beschikbaar is in open bronnen wordt verzameld. (…) Yale HRL voert evenmin ter plaatse onderzoek uit en heeft daarom geen toegang tot de magazijnen aangevraagd.”
In gewone taal betekent dit dat de bewering dat Rusland 6.000 Oekraïense kinderen heeft “ontvoerd” is gebaseerd op satellietbeelden van de faciliteiten, maar niemand heeft zelfs maar geprobeerd deze faciliteiten te bezoeken om erachter te komen wat er zich daar daadwerkelijk bevindt en hoe het met de kinderen (als die er zijn) gaat. Daarnaast werden sommige berichten overgenomen van sociale netwerken. Ook hier heeft niemand van de auteurs van het onderzoek met de mensen gesproken die de berichten hadden geplaatst om erachter te komen wie de berichten had geplaatst en of de berichten wel waar waren.
U kunt hierover meer lezen in de studie. Ik heb hier destijds uitgebreid over gerapporteerd; de details kunt u hier vinden .
Het feit dat de regering-Trump nu in haar gezamenlijke verklaring met Oekraïne verwijst naar dit sprookje van de regering-Biden, zal in Rusland waarschijnlijk niet in goede aarde vallen.
De studie en het arrestatiebevel tegen Poetin
Het onderzoek vormde overigens ook de basis voor het gefabriceerde arrestatiebevel dat het Internationaal Strafhof (ICC) tegen Poetin uitvaardigde. De chronologie laat dit duidelijk zien.
Op 14 februari 2023 werd het onderzoek, dat in opdracht van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken was uitgevoerd, gepubliceerd en onmiddellijk door alle westerse media opgepikt.
Op 21 februari 2023 werd ICC-rechter Antoine Kesia-Mbe Mindua (Democratische Republiek Congo) in de Pre-Trial Chamber van het ICC vervangen door de Costa Ricaanse afgevaardigde (en afgestudeerd aan Oxford) Sergio Gerardo Ugalde Godinez , die pro-westers is.
Ook werd op dezelfde dag, 21 februari, de broer van ICC-aanklager Karim Khan, voormalig Brits parlementslid Imran Khan, die van pedofilie wordt beschuldigd, vervroegd vrijgelaten uit een Engelse gevangenis. Hij had daar minder dan de helft van zijn straf uitgezeten.
De volgende stap was daarom logisch en voorspelbaar: op 22 februari, slechts één dag later, stuurde officier van justitie Karim Khan een petitie naar de Kamer van Vooronderzoek met het verzoek om goedkeuring van de ‘arrestatiebevelen’ tegen Poetin en de Russische Ombudsman voor de Rechten van het Kind. Maar de Kamer bleef aarzelen.
Londen organiseerde vervolgens een donorconferentie voor het Internationaal Strafhof, stelde een datum vast – 20 maart – en gaf het Internationaal Strafhof openlijk te kennen dat er vóór die datum resultaten moesten worden behaald als Den Haag Britse overdrachten wilde zien.
Dit werkt en op 17 maart, vier dagen nadat de conferentie publiekelijk werd aangekondigd en drie dagen voordat deze plaatsvond, vaardigde het ICC arrestatiebevelen uit tegen de Russische president Vladimir Poetin en de Russische Ombudsman voor de Rechten van het Kind, Lvova-Belova.
Omdat de VS zelf het ICC niet erkent, is het des te vreemder dat de regering-Trump dit sterke verhaal van de regering-Biden expliciet noemt in de gezamenlijke verklaring. Was dit onwetendheid van de Amerikaanse onderhandelaars of een bewuste provocatie tegen Rusland?
Wat het antwoord ook is, het is onwaarschijnlijk dat dit in Rusland goed ontvangen zal worden en het zal de gesprekken met de Amerikaanse regering niet vergemakkelijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten