Een Wankelend Wereldrijk
Onze 21e eeuw ontvouwt zich totaal anders dan verwacht. De hoop op vrede en veiligheid die een verenigd
Europa en de NAVO zouden brengen, bleek naïef. Inmiddels is de Koude Oorlog weer heet en is het
uitbreken van een Derde Wereldoorlog dichterbij dan ooit. Ondanks dat de belofte misschien anders was, is
de huidige situatie een logisch gevolg van de decennia die eraan vooraf zijn gegaan. Wanneer de
onderliggende machtsstructuren die de wereld omspannen duidelijk zijn, wordt inzichtelijk wat er achter de
schermen gebeurt tijdens grote (geo)politieke gebeurtenissen, oorlogen en crises: wie er aan de touwtjes
trekt en waarom. Zaken die uit het niets lijken te komen blijken daardoor ineens goed verklaarbaar.
De wereld wordt gedomineerd door de Verenigde Staten van Amerika. Nadat het land met een enorme
industriële (over)capaciteit ongeschonden de Tweede Wereldoorlog uitkwam, wist Washington de dollar tot
wereldmunt te maken. Tijdens de daaropvolgende Koude Oorlog trad Amerika wereldwijd op tegen landen
die ten prooi vielen (of stonden te vallen) aan het communisme. Sinds het imploderen van de Sovjet-Unie
is Washington onbetwist alleenheerser en regeert het volgens het ‘Pax Americana’. Het zogenaamde recht,
maar ook de plicht voor de Amerikanen om als ‘politieman van de wereld’ overal op te treden om de
mensenrechten en democratie te beschermen (en eventueel met geweld af te dwingen).
Het is misschien moeilijk voor te stellen dat er zoiets als een wereldrijk bestaat in de 21e eeuw. Het is
daarom van belang om te beseffen hoe die wereld wordt vormgegeven. Welk beleid er internationaal door
Amerika wordt gevoerd, wordt in sterke mate beïnvloed door wat populair de deep state en shadow
government wordt genoemd. Hiermee wordt simpel gezegd de sturing van lobbyisten en geheime diensten
op beleid bedoeld. Diens invloed is de reden dat de buitenlandse koers van de Verenigde Staten vrijwel
altijd ongewijzigd blijft, ongeacht de president die aan het roer staat. (Dat geldt ook voor Donald Trump
zoals we zullen zien.)
Peace through strength
Wie betaalt, bepaalt in Amerika: machtige financiers hebben een enorme invloed op de agenda in
Washington. Zoals voormalig hooggeplaatst kolonel, en huidig Amerika-criticus Douglas McGregor
treffend verwoordde: Washington is donor-occupied territory. Dat dit geen lekkerbekkende lege huls is,
kan worden aangetoond met de zogenaamde ‘Citizens United uitspraak’ van het Amerikaanse
Hooggerechtshof. Daarin werd gesteld dat het spenderen van geld door bedrijven een manier was om zich
te uiten. Omdat het Congres volgens de grondwet geen regels mag opstellen die de vrijheid van
meningsuiting beperken, mogen bedrijven sindsdien zoveel geld aan politici geven als ze zelf willen. Politici
zijn zelfs niet verplicht om de namen van hun donoren prijs te geven waardoor er geen onderscheid meer
gemaakt kan worden tussen vredelievende weldoeners of de olie-
, of wapenindustrie. Barack Obama
noemde deze uitspraak daarom de bijl aan de wortel van de democratie omdat er nu tweehonderd mensen
waren die samen konden beslissen wie de presidentskandidaten, en wat de algehele koers van het land zou
1zijn: millionaires and billionaires bankrolling whoever they want, however they want ... ordinary Americans
are shut out of the process.
1 Het is dit ondoorzichtige en complexe stelsel dat achter de schermen een breed
scala aan ongekozen, anonieme mensen een hele reële invloed laat uitoefenen dat men de deep state noemt.
Een van de machtigste onderdelen van de deep state is het militair-industrieel complex (MIC): het
verbond van wapen- en munitiefabrikanten. Sinds de start van de wapenwedloop na de Tweede
Wereldoorlog heeft het Amerikaanse leger ontzagwekkende proporties aangenomen. En dat mag wat kosten:
ieder jaar opnieuw wordt er met droge ogen 800.000 miljoen dollar afgetikt. Die ruime 2000 miljoen per
dag is overigens exclusief de kosten voor de oorlogen die ze al decennia dagelijks voeren. Anno 2020 was
41 procent van al het geld dat er in de hele wereld werd uitgegeven aan defensie dan ook voor Amerikaanse
rekening. (De volgende in lijn was China met acht procent en Rusland met iets meer dan vier procent van
het totaal.) Omdat dit enorme leger een vijand nodig heeft om zijn macht op te botvieren, levert dat eerder
een gevaar dan veiligheid op. Daar was ook de Amerikaanse President Dwight D. Eisenhower zich in de
vorige eeuw al van bewust. In zijn inmiddels beruchte afscheidstoespraak, waarschuwde hij in 1961 al voor
het gevaar van het MIC: hij stelde dat wanneer machtige bedrijven garen spinden bij het voeren van
oorlogen, er veel meer dan noodzakelijk plaats zouden vinden.2
Het MIC wint altijd wanneer er ergens wordt geschoten of gebombardeerd en vormt daardoor een
belangrijke drijfveer achter de oorlogen waarin hun wapens worden gebruikt. (Anders liggen die dingen
ook maar gewoon ergens in een loods te verstoffen.) Die lobby voor oorlog, voeren zij in het Congres via
de best georganiseerde stroming binnen de Amerikaanse politiek: de neoconservatieve ‘warhawks’
(neocons). Deze juichkippen voor het MIC zijn altijd voorstander van een militaire interventie in welk land
dan ook (vaak verhuld in een ethisch, moreel of menselijk argument). Zij zijn het die verondersteld gevaar
overal ter wereld met harde hand de kop in willen drukken.
Ze zijn ervan overtuigd dat de VS het recht maar ook de verplichting heeft om de ‘goede’ troepen te
leiden in confrontaties waar dan ook ter wereld. De basisgedachte hierbij is dat militaire kracht en overmacht
de enige taal is die tegenstanders van Washington begrijpen. Om alle dreiging in de wereld op afstand te
houden, moét de VS daarom een enorm leger hebben en ook bereid zijn om dat leger (waar dan ook ter
wereld) met daadkracht en overtuiging in te zetten: vrede Amerikaanse stijl.
Neocons zijn uitgesproken voorstanders van het eerder besproken ‘policing the world’. Daarom is er
volgens hen een permanente staat van paraatheid en militaire dominantie nodig om de wereldvrede te
bewaken: peace through strength. Oorlog is in de ogen van de neocons bovendien niet alleen rechtmatig als
alle andere opties zijn geprobeerd. Soms kan wat hen betreft ook een pre-emptive strike noodzakelijk zijn
wanneer in de toekomst gevaar wordt verwacht. (Ter illustratie: de neocons vragen tegenwoordig regelmatig
om een pre-emptive strike tegen Iran om Israël te verdedigen).
Een militaire ingreep dient een tweede doel: het geeft de kans om de spierballen te laten zien. Je wilt
immers zeker weten dat de vijanden jouw militaire macht kennen, vrezen en serieus nemen. En dat lukt niet
alleen door een grote mond op te zetten. Soms moet je een tik uitdelen en een voorbeeld stellen aan de rest
om iedereen in het gareel te houden. Hoe dat werkt, zie je bijvoorbeeld bij de neocon Michael Ledeen die
een regelmatig geraadpleegde consultant is voor de Amerikaanse Veiligheidsraad, Binnenlandse Zaken en
Defensie. Hij stelt: every ten years or so, the United States needs to pick up some crappy little country and
throw it against the wall, just to show the world we mean business.
3 ‘Eens in de zoveel tijd moet je een
treurig slap landje oppakken en tegen de muur smijten zodat de rest van de wereld er weer even aan
herinnerd wordt dat je niet met ons moet spotten’. Dat zijn toch zinnen die je eerder van een maffioso
verwacht dan van een hooggeplaatste adviseur voor de Verenigde Staten is het niet?
2Routine business
Naast het feit dat politici in de zakken van het grootkapitaal zitten, wordt het beleid waarvoor ze stemmen
geschreven door neutraal geachte denktanks. Omdat deze non-profit organisaties hun eigen broek niet
kunnen ophouden, wordt er ook hier bepaalt door wie er betaalt. Denktanks zijn feitelijk dan ook
doodgewone lobbyisten die geen spullen, maar een wereldbeeld verkopen die de agenda’s en belangen van
hun geldschieters behartigen.
Een berucht voorbeeld van deze instellingen is de oppermachtige Amerikaanse ‘deep state denktank’
Council on Foreign Relations (CFR) die een enorme invloed heeft op het Amerikaanse beleid. Hillary
Clinton erkende dit openlijk toen zij als minister van Buitenlandse Zaken een bezoek bracht aan het nieuw
opgerichte CFR-kantoor in Washington. Ze verklaarde dat ze al veel vaker op het ‘CFR-moederschip’ in
New York was geweest om zich te laten adviseren: we get a lot of advice from the council ... to be told what
we should be doing and how we should think about the future.
4 ‘Ze vertellen ons regelmatig wat we moeten
doen en hoe we over de toekomst moeten nadenken’. Duidelijk.
Het zijn deze instellingen met vertrouwd klinkende namen die na een ‘afgewogen analyse’ in hun
rapporten aanbevelen dat het tijd is om land X te bombarderen, of regime Y omver te trappen.
Gepensioneerd majoor Todd E. Pierce bevestigt in het artikel ‘How ‘think tanks’ generate endless war’ hoe
het de standaardprocedure is van vrijwel alle Amerikaanse denktanks: routine business of the best- known
U.S. think tanks.
5 Ondanks hun onschuldige naam en uitstraling sluit het werk van denktanks dan ook
naadloos aan op de belangen van dezelfde machtige partijen uit de deep state.
Protection of the capitalists back
Sinds de VS na de Tweede Wereldoorlog een wereldrijk is moet het zijn Empire besturen. Om de
buitenlandse belangen en doelstellingen op de lange termijn (en relatief onafhankelijk van welke president
er om de paar jaar aan het roer zit) te waarborgen, zijn er geheime diensten. Het grootste Amerikaanse
belang na de Tweede Wereldoorlog was het tegengaan van de Sovjet-Unie: de Koude Oorlog volgde de
Tweede Wereldoorlog immers direct op. Om hier een doeltreffende strategie voor op te stellen, had de VS
uit heel de wereld informatie nodig om dat beleid op te baseren. Er werden daarom Amerikaanse intelligence
officers de wijde wereld in gestuurd die vanaf dat moment als de ogen en oren van het wereldrijk Amerika
fungeerden. Om de onophoudelijke stroom aan rapporten van ambassades, ministeries en
inlichtingendiensten op waarde te kunnen schatten tekende president Harry Truman de National Security
Act die het leger totaal hervormde en de (voorloper van) de CIA creëerde. In tegenstelling tot de deep state
is het dus juist wél de bedoeling dat de geheime dienst enige mate van macht heeft.
De CIA is er om het ‘nationale belang’ te verdedigen. En hoewel dat logisch klinkt, is het nogal een ruim
begrip. Iedere politieke leider kan in principe namelijk zijn eigen nationale belang verzinnen. We weten
inmiddels bovendien dat het beleid in Washington feitelijk wordt geschreven door bedrijven. Omdat de CIA
programma’s mocht uitvoeren die officieel niet bestonden (en dus per definitie niet gecontroleerd konden
worden), stond de deur voor corruptie altijd op een kier. Machtige industrialisten konden op die manier de
macht van de Amerikaanse staat bijsturen om hun eigen zakelijke belangen in het buitenland te verdedigen.
Voormalig CIA-lid en huidig klokkenluider, Philip Agee bevestigt dit en zegt over het werk van zijn
voormalige werkgever: what counterinsurgency really comes down to is the protection of the capitalists
back in America, their property and their privileges. De CIA heeft daardoor de afgelopen decennia talloze
democratisch verkozen regeringen verwijderd. Ter illustratie: in een periode van veertig jaar heeft de CIA
3000 grote, en 10.000(!) kleine operaties uitgevoerd. Bovendien heeft de VS tussen 1946 en 2000, 81 keer
3andermans verkiezingen geprobeerd te beïnvloeden.6 Met name in Zuid-Amerika. Dit gebeurde telkens via
dezelfde blauwdruk: door ze bijvoorbeeld van binnenuit te saboteren, tegenstellingen binnen het land aan
te wakkeren en/of de oppositie te steunen, radicaliseren en bewapenen.
An American holocaust
Via dit soort verkapt kolonialisme werden oorlogen gevoerd om
grondstoffen te bemachtigen, concurrentie van Amerikaanse
bedrijven tegen te gaan of om het marktaandeel te helpen
vergroten. Een berucht voorbeeld daarvan vond plaats in
Guatemala in de jaren vijftig. De toenmalige president Jacobo
Árbenz wilde agrarische hervormingen doorvoeren die
uitbuitende multinationals moest tegenwerken. De voorgenomen
wijziging bedreigden vooral het monopolie van United Fruit
Company. Het bedrijf dat eigendom was van de oppermachtige
Rockefeller familie, verbouwde op industriële schaal bananen
voor de export terwijl het de lokale bevolking op zijn plantages
uitbuitte. Voordat hij de nieuwe wetgeving kon doorvoeren, werd
Árbenz echter met behulp van de CIA in operatie ‘Pbsuccess’ uit
het zadel gewipt.
7 De sokpoppen die hem opvolgden zouden in de
veertig jaar daarna meer dan 100.000(!) onschuldige burgers
vermoorden. Omdat de corrupte leiders wel allemaal keurig naar Washington luisterden, kon daar prima een
oogje voor worden dichtgeknepen. (Fun fact: hier komt de term bananenrepubliek vandaan).
Decennialang werden in vrijwel alle Zuid-Amerikaanse landen dictators geïnstalleerd om de westerse
belangen te dienen. Zo zei President Franklin Delano Roosevelt over de door Washington geïnstalleerde
Nicaraguaanse dictator Somoza die zijn bevolking decennialang stelselmatig onderdrukte, terroriseerde en
kaalgeplukte: he may be a son of a bitch, but he’s our son of a bitch.8 De vele burgerdoden zouden daarbij
geen uitzondering blijken, maar resultaat van bewust beleid. Doormiddel van training en bewapening door
Amerikaanse geheime diensten op de zogenaamde ‘school of the America’s (die daarom ook wel school of
dictators wordt genoemd9) zouden zij ontelbare onschuldige burgers vermoorden.
10 De Association for
Responsible Dissent schatte in 1987 dat er maar liefst zes miljoen mensen waren gestorven door de geheime
operaties van de CIA of in de nasleep daarvan.11 De Washington Post schreef er het artikel ‘The
consequences of covert tactics over’. Historicus en schrijver William Blum beschreef deze statistieken in
zijn boek ‘Killing hope’ daarom als an American holocaust. Truman noemde het oprichten van de CIA dan
ook een compleet uit de hand gelopen fout die levensgevaarlijk was voor de democratie omdat de spionnen
eigenhandig oorlogen creëerden: I think it was a mistake … Those fellows in the CIA don’t just report on
wars and the like, they go out and make their own, and there’s nobody to keep track of what they’re up to ...
That’s a very dangerous thing in a democratic society, and it's got to be put a stop to.12
A gangster for capitalism
Dat deze werkwijze niets nieuws is, weten we onder andere door generaal-majoor Smedley D. Butler: een
van de grootste legendes van- en rolmodellen voor het Amerikaanse Marinekorps. Hij vocht 33 jaar op drie
continenten in meerdere oorlogen en kreeg daar twee keer de hoogste Amerikaanse militaire
onderscheiding, de Congressional Medal of Honor voor. Terugkijkend op zijn carrière, vergeleek hij
zichzelf met een maffioso toen hij besefte dat al ‘zijn’ oorlogen op basis van leugens waren gevoerd: looking
4back on it, I might have given Al Capone a few hints. I spent 33 years and four months in active military
service and during that period I spent most of my time as a high-class muscle man for big business, for Wall
Street and the bankers. In short, I was a racketeer, a gangster for capitalism.13
Het Amerikaanse wereldrijk heeft meer dwangmiddelen tot zijn beschikking. Zo kunnen landen
financieel worden verwurgd door het IMF en de Wereldbank in wat men de ‘Washington consensus’ noemt:
landen komen niet in aanmerking voor financiering tot ze aan ‘voorwaarden’ voldoen, of worden juist
overladen met schulden die ze niet kunnen terugbetalen. De onderdanigheid die wordt afgedwongen, wordt
treffend beschreven door John Perkins die als een van deze ‘top-economisten’ jarenlang direct samenwerkte
met de Wereldbank en het IMF. In zijn ‘Confessions of an economic hitman’ schreef hij: we identify a
country that has recourses our corporations covet, like oil. We than arrange a huge loan to that country
from the World Bank or one of its sisters. They are left holding a huge debt that they can’t repay.14 Het
betekent dat die landen voortaan onder de duim zitten en dus kunnen worden gemanipuleerd. Wanneer
Washington iets van ze wilde (een politieke gunst, de verkoop van grondstoffen of bijvoorbeeld een militaire
basis), konden ze dat voortaan opeisen: you can’t pay your debts, so sell your oil real cheap to our oil
companies, or vote with us on the next critical UN vote, allow us to build a military base in your backyard,
etc. Wanneer de chantage niet effectief bleek, werd de CIA aan het werk gezet (die Perkins de ‘jakhalzen’
noemde).
Je begint hopelijk te begrijpen waarom van de 248 gewapende conflicten die er tussen de Tweede
Wereldoorlog en de eeuwwisseling zijn geweest, er 201 door de Verenigde Staten zelf zijn gestart (dat is 81
procent!). Precies zoals Eisenhower voorspelde, zien we meer oorlog dan ‘noodzakelijk’ omdat het voor
een kleine groep mensen winstgevend is. Daar wordt zelfs het gebruik van fals flags voor ingzet. Zo bleken
de Vietnamese beschietingen van het Amerikaanse schip de USS Maddox in de Golf van Tonkin (dat het
startschot van de Vietnamoorlog zou zijn), achteraf volledig in scène te zijn gezet. Zelfs de officiële pagina
van het US Naval Institute erkent dat inmiddels: high government officials distorted facts and deceived the
American public about events that led to full U.S. involvement in the Vietnam War.15
Everything is false
Dergelijke misleiding en uitbuiting is alleen op deze schaal
mogelijk wanneer het narratief wordt gecontroleerd: dat dingen
noodzakelijk zijn voor het goede/om kwaad te bestrijden. Die
doelbewuste manipulatie van het wereldbeeld gebeurt dan ook
al decennia via beïnvloeding van de mainstream media (MSM).
Het bekendste voorbeeld daarvan was de geheime CIA-operatie
‘Mockingbird’. In deze enorme operatie werden overal in het
land journalisten van de grote kranten, tijdschriften en tv-
stations omgekocht, redacties geïnfiltreerd en soms zelfs
helemaal overgenomen.16 Die zouden voortaan bepaalde
onderwerpen vermijden of hele leugens met halve waarheden
vervlechten. CIA-directeur William Colby zei over de operatie
met gepaste trots: the CIA owns everyone of any significance in
the major media. Het was geen overdrijven: ruim vierhonderd
spionnen van de CIA beheersten in die periode meer dan 25
Amerikaanse mediagiganten waaronder de New York Times,
de Wall Street Journal, de Washington Post, Newsweek, ABC,
5NBC, CBS, Time Magazine, AP, Reuters en nog veel meer. De CIA zei zelfs pas tevreden te kunnen zijn
wanneer niets dat de gemiddelde Amerikaan geloofde, klopte. CIA-directeur William Casey bevestigde:
we’ll know our disinformation program is complete when everything the American public believes is false.17
Deze leugenachtige versie van de realiteit creëerde het wereldbeeld waarachter de uitbuiting kon
plaatsvinden.
Voordat je in paniek je krantenbak in de fik zet: operatie Mockingbird viel in 1976 door de mand waarna
de CIA het project kort daarop naar eigen zeggen heeft afgekapt. (Net zoals ze sinds die tijd zijn gestopt
met het omvergooien van andere landen. Kuch!)
A plan for American dominance
Het destructieve samenspel van corporate belangen en breed gedefinieerde national interests zijn de
drijvende krachten achter de koers van het ‘Empire Amerika’ en daarmee verantwoordelijk voor de vele
oorlogen en crises. Onder de dekmantel van vrede, veiligheid, en mensenrechten zijn er ook in de 21e eeuw
vele landen vernietigd met enorme aantallen burgerdoden en vluchtelingenstromen tot gevolg. De bittere
realiteit is dat het vele bloedvergieten in onze eeuw niet de consequentie van een ongecontroleerde
samenloop van omstandigheden is, maar het resultaat van doelbewust beleid. Geen nobele poging tot vrede
en veiligheid, maar pro-westers kapitalisme: verkapt kolonialisme onder de vlag van democratie.
Met de kennis van nu weten we inmiddels namelijk dat alle grote oorlogen van onze 21e eeuw al rond de
eeuwwisseling waren uitgetekend. Generaal Wesley Clark openbaarde een memo die bevestigde dat het
Pentagon al luttele dagen na de aanslagen op 11 september had besloten om oorlog te zullen voeren in Irak,
Syrië, Libanon, Libië, Somalië, Sudan en Iran: we’re going to take out seven countries in five years.
18 De
Pulitzerprijs-winnende onderzoeksjournalist Seymour Hersh bevestigde de echtheid van dit Republican
neocon plan for American dominance in the Middle East in zijn boek ‘Reporter: a memoir’
. Wat stond er in
de memo beschreven? Je gelooft je ogen niet: to make the region feel in its bones, as it were, the seriousness
of American intent and determination. Amerika’s vijanden moesten tot in hun botten voelen dat het de VS
menens was. They are fighting for their life: Pax Americana is on its way, which implies their annihilation.
Ze moeten daar in Verweggistan weten dat we er aan komen en dat ze zullen moeten vechten voor hun leven
om hun eigen vernietiging te voorkomen?! Met de kennis van nu weten we hoe serieus de memo was: alle
landen die erin werden genoemd, zijn direct of indirect politiek en militair onder druk gezet of zelfs
vernietigd door Amerika en zijn bondgenoten.
De zogenaamde ‘Arabische lente’ die het begin van de oorlogen in Libië en Syrië waren, kwamen dan
ook uit de koker van de westerse geheime diensten. Zij waren ook degenen die tijdens demonstraties tegen
de ‘dictators’ meeliepen en vanuit de mensenmassa op de politie schoten. Toen die ‘terugschoten’ op de
bevolking waarna ook zij op dat veronderstelde onrecht reageerden, liep het geweld zoals gewenst
voorspelbaar uit de hand. De Arabische lente zou dan ook een geopolitieke storm blijken die geen droom,
maar een nachtmerrie teweeg zou brengen die het Midden- Oosten in een enorme chaos zou storten.
Supporting freedom around the world
Het werk dat in de decennia hiervoor door de CIA werd gedaan, wordt in onze eeuw voornamelijk door de
National Endowment for Democracy (NED) en US Agency for International Development (USAID)
gedaan. Deze non-profitorganisaties ontvangen jaarlijks honderden miljoenen uit het Pentagon en worden
daarnaast gefinancierd door een keur aan grote spelers uit de industrieën wiens belangen ze daadwerkelijk
behartigen. De eerste president van de NED, Allen Weinstein, erkende dan ook dat zij het werk doen dat
voorheen door de CIA werd gedaan: a lot of what we do today was done covertly 25 years ago by the CIA.19
6Onder het vaandel van ontwikkelingshulp en democratisering wordt een land geïnfiltreerd waarna anti-
gevestigde orde geluiden binnen een samenleving worden aangewakkerd en tegenstellingen worden
gecreëerd. De aloude ‘verdeel en heers’ principes worden op deze manier verbloemd als onschuldige
democratische stimulans: ‘goed doen’ als politiek drukmiddel. Het westers imperialisme wordt vermomd
als een democratische handreiking aan onderdrukte mensen, als een Trojaans paard het land
binnengesmokkeld. Dergelijke instanties fungeren op die manier als de kruipolie van de deep state wiens
agenda op deze manier in alle kieren en scheuren van de samenleving doorsijpelt. Zij faciliteren daarmee
het voorwerk zodat de CIA uiteindelijk de laatste stap (de daadwerkelijke regime change) kan regelen. (Fun
fact: deze zogenaamde nationale ‘schenking van de democratie’ (NED) heeft als officiële slogan
‘supporting freedom around the world’).
A coup d’etat
Dat brengt ons bij de coup in Oekraïne. De Maidanrevolutie in 2014 was namelijk het resultaat van
jarenlange pogingen van Washington om het van Rusland af te weken. Die had dan ook grote
overeenkomsten met de Arabische lente: vredige protesten die escaleerden in gewelddadige onderdrukking
waarna er een regimeverandering volgde. De oppositiepartijen die in opstand kwamen en opriepen om tegen
deze regering te protesteren, waren in de jaren daarvoor dan ook vakkundig geïnfiltreerd door (met name)
de NED. Dit werd erkend door onder andere hardcore neocon Victoria Nuland. De Amerikaanse
ambassadeur in Europa en Azië gaf in 2013 al toe dat er in de afgelopen twintig jaar met dat doel maar liefst
5000 miljoen in het land was geïnvesteerd: we have invested more than $5 billion to help Ukraine to achieve
its European aspirations ... to insure a prosperous and democratic Ukraine.
20 Om ze van Rusland af te
weken dus.
Tijdens de daadwerkelijke coup werden
letterlijke Nazi’s ingezet om het geweld te doen
oplaaien.21 De vlam sloeg pas echt in de pan toen
een groep private soldaten opdracht werd gegeven
om vanaf een geheime locatie op beide zijden te
schieten. Na de chaos en coup die volgde, werd er
een westers georiënteerd leider geïnstalleerd
waarna er met behulp van de NAVO een enorm
leger werd opgebouwd ter voorbereiding op de
toekomstige oorlog met Rusland. Hoewel NAVO-
topman Jens Stoltenberg altijd stug volhield een
betere relatie met Rusland na te streven, erkende hij
in de zomer van 2022 eindelijk dat ze zich al sinds 2014 op een conflict met Rusland voorbereidden: the
reality is also that we have been preparing for this since 2014. Ook Angela Merkel die een belangrijke rol
had gespeeld bij de onderhandelingen tussen Oekraïne en Rusland in 2014, bevestigde in 2022 dat het doel
van de Minsk-akkoorden geen vrede was, maar om tijd te winnen ter voorbereiding op de oorlog: der
Ukraine Zeit zu geben.
22 Zodat er meer Russen konden worden vermoord dus.
De Maidan ‘revolutie’ bracht Oekraïne op ramkoers met Moskou en was achteraf bezien het begin van
de oorlog die in 2022 openlijk zou worden gevoerd. Rusland was zich daar overigens terdege van bewust.
Op de G20 zei de Russische Minister van Buitenlandse Zaken Lavrov later dat jaar: [It is] a hybrid war that
the West has unleashed and prepared for many years23 ... as a result of a coup d’etat.24
7Profit over purpose
Omdat Moskou de bui zag hangen na alle hierboven beschreven oorlogen, begon het meteen na de coup in
2014 zijn industriële basis op te schalen in de voorbereiding op een oorlog. De enorme overcapaciteit zou
doorslaggevend blijken in de slijtageoorlog die Moskou is gaan voeren. In plaats van grote pijlbewegingen
om met massale troepenbewegingen zwaar verdedigde steden of gebieden in te nemen, werd er langs de
gehele breedte van het duizend kilometer lange front druk gezet waarna zwaktes werden uitgebuit. Door
deze ‘aggressive attrition’ werd er ingespeeld op NAVO’s achilleshiel: het inefficiënte, geldhongerige MIC
dat de Oekraïners moest bewapenen. Door het winstgedreven model van private, beursgenoteerde
wapenfabrikanten, was er voor het westen geen overcapaciteit om te kunnen opschalen: leegstaande
fabriekshallen zijn nou eenmaal een economische doodzonde voor beursgenoteerde bedrijven. En dus was
er geen capaciteit om de wapens, noch de munitie te produceren om de troepen langs het duizend kilometer
lange front op hetzelfde niveau te bewapenen als Rusland dat kon.
Het gevolg van deze industriële overmacht zou allesbepalend blijken. Moskou kon sneller wapens
creëren dan het Westen kapot kon schieten. Omdat Rusland bovendien meer dan zeven keer zoveel artillerie
kon afschieten, werden vanaf een relatief veilige afstand tachtig procent van de Oekraïners gedood door
deze oneindige Russische bombardementen.
25 Het leger dat jarenlang door de NAVO was opgebouwd,
getraind en bewapend, werd gedecimeerd.
Dat probleem werd vergroot door een ander uitvinding van het pragmatische Russische MIC: de
zogenaamde ‘glijdbommen’. Door eenvoudige metalen vleugels en een navigatiesysteem op een ‘domme
bom’ te schroeven, creëerde Rusland een spotgoedkoop wapen dat een reusachtig explosief op precieze
Oekraïense posities kon laten neerkomen zonder dat de Russische vliegtuigen die ze lieten vallen zelf
konden worden geraakt. Een oplossing is er bovendien niet omdat de industriële capaciteit om het te maken
simpelweg niet bestaat. Ter illustratie: Lockheed Martin hoopt de productie van de peperdure Patriot-
raketten (die de Russische vliegtuigen uit de lucht zouden kunnen proberen te schieten) in 2027 op te schalen
van 500, naar 650 stuks.26 Een druppel op de gloeiende plaat gezien alleen al de duizenden raketten die
Rusland tijdens de oorlog Oekraïne in heeft geschoten. Bovendien rekenen in aanvulling op Washington
zelf, landen als Israël en Saudi-Arabië ook op de raketten om zich tegen onder andere Hezbollah en de
Houthies te verdedigen waardoor niet alle nieuwe productie naar Oekraïne kan gaan.
A decisive decade
De toekomst voor Oekraïne lijkt even verdrietig als duidelijk. Honderdduizenden zijn gesneuveld in hun
kansloze strijd. Maar wat was precies het doel? Waarom wilde Amerika oorlog met Rusland? De
belangrijkste doelstelling die het buitenlandbeleid van het Empire Amerika de afgelopen decennia heeft
bepaald, is het behouden van de huidige alleenheerschappij die het in staat stelt om de wereld naar zijn hand
te zetten en uit te buiten. Het betekent dat aanstaande concurrenten vroegtijdig moeten worden afgekneld
of anderszins dwarsgezeten voordat ze een daadwerkelijke bedreiging kunnen vormen.
De voornaamste concurrentie van de Amerikaanse alleenheerschappij is het door Rusland en China
geleide BRICS dat een multipolaire, in plaats van de door Amerika geleide unipolaire wereld zegt na te
streven. Dit verbond heeft een grote aantrekkingskracht op allerlei landen: zowel het in de vorige eeuw
verpeste Zuid-Amerika, als voor landen in Azië, Afrika, het Midden-Oosten en ‘schurkenstaten’ zoals
Noord-Korea en Venezuela (die na jaren aan sancties eindelijk weer perspectief hebben op het ‘mogen
meedraaien’ in de wereld). Anno 2025 wordt ongeveer de helft van de wereldbevolking erin
gerepresenteerd.
8Moskou is inmiddels glashelder in de ambitie om de hypocriete Amerikaanse alleenheerschappij voor
eens en altijd te doorbreken: om de fundamenten van een multipolaire wereldorde te leggen en de
Amerikaanse ‘op regels gebaseerde wereldorde’ naar de vuilnisbak van de geschiedenis te sturen. Peking
vult aan: de feiten hebben meer dan eens bewezen dat de VS de directe bedreiging zijn voor de internationale
orde en de boosdoener van de onrust. Zij hebben oorlogen gevoerd tegen andere landen en conflicten
veroorzaakt, met massale slachtoffers en ontheemding van onschuldige burgers tot gevolg.
Het Pax Americana dat de Amerikanen het alleenrecht geeft om wereldwijd als politieagent op te treden,
dreigt ze door de handen te glippen. In de door het Witte Huis uitgegeven National Security Strategy van
oktober 2022 noemen ze het komende decennium daarom beslissend: ‘
a decisive decade’.
27 De belangrijkste
doelstelling noemen ze dan ook: out-competing China and constraining Russia. Als het definitieve
neerslaan van zijn concurrenten mislukt, betekent dat het definitieve einde van de Amerikaanse
alleenheerschappij. Zie hier de strijd om de wereldmacht, zonder alle verpakkingen van democratie,
mensenrechten of zelfbeschikking. Dat is de reden dat Washington in Oekraïne een proxy-oorlog voerde
met Rusland. Ook daar was Rusland zich overigens terdege van bewust. Lavrov zei in september 2022: the
US sees the situation in Ukraine as a ‘yardstick’ with which to measure its ability to remain a hegemon.
28
Fight to the last person
Een belangrijk beleidsvoorstel waarin die Amerikaanse doelstellingen tegen Rusland worden beschreven,
komt van de vooraanstaande denktank RAND (dat driekwart van zijn financiering van het Pentagon
ontvangt). Het document getiteld ‘Extending Russia: competing from advantageous ground’ beschrijft de
mogelijkheid om Rusland te ondermijnen door ze in Oekraïne te bestrijden: providing lethal aid to Ukraine
would exploit Russia’s greatest point of external vulnerability.29 Het opschuiven van de NAVO (dat niets
meer dan een verlengstuk van het Pentagon is) richting de Russische grens zou een dergelijk conflict met
Moskou met zekerheid uitlokken. De voorspelbare oorlog zou hopelijk zo’n zware wissel trekken op het
land, dat het net als de Sovjet-Unie ineen zou storten.
Dat deze Amerikaanse proxy-oorlog enorme aantallen Oekraïense doden tot gevolg zou hebben, was
ingecalculeerd: this could produce disproportional large Ukrainian casualties [and] territorial losses. Dat
bevestigde de Amerikaans neoconservatieve senator Lindsey Graham. Die verklaarde in 2023 toen de
oorlog in volle gang was: I like the path we are on here: as long as we help Ukraine with the weapons they
need ... they will fight to the last person.
30
Gepensioneerd generaal Keith Kellogg noemde
het zelfs het ‘toppunt van professionalisme’ om
Oekraïners te gebruiken in een oorlog tegen
Rusland, omdat er een ‘strategische tegenstander
kon worden geneutraliseerd zonder dat er
Amerikaanse troepen gebruikt hoefden te
worden’.31 Ook D66-Defensieminister Kajsa
Ollongren noemde de honderdduizenden dode
Oekraïners een ‘erg goedkope manier’ om te
zorgen dat Rusland voor ons geen ‘bedreiging’ zou
worden: they are fighting this war, we are not
fighting it.
32
Dat het doel was om Rusland zoveel mogelijk te laten verliezen (en dus vechten), zou kunnen verklaren
waarom het Westen er ogenschijnlijk alles aan deed om oorlog te bewerkstellingen. Zo werden in de jaren
9voor het uitbreken ervan alle Russische verzoeken tot veiligheidsgaranties weggewuifd, stond men erop dat
Oekraïne (tegen alle gemaakte afspraken in) lid zou worden van de NAVO, en saboteerde Boris Johnson
eigenhandig de vrede toen die al na enkele maanden een (Oekraïense) handtekening verwijderd was van
een staakt-het-vuren.33 Ook de EU stuurde openlijk aan op een lange oorlog. Josep Borrell, de belangrijkste
diplomaat van de EU zei dat het conflict niet aan de onderhandelingstafel zou worden opgelost: this war
will be won on the battlefield.
34 Ook de toestemming van Washington om hun wapens ook op Russisch
grondgebied in te mogen zetten is in dit licht beter te begrijpen.
Het helpt ook het onverklaarbare inzichtelijk te maken: waarom er bijvoorbeeld ontelbare Oekraïners op
levensgevaarlijke missies werden gestuurd om strategisch nietsbetekenende gebieden of steden te
veroveren. Het veroveren van vierkante meters grond is immers nooit het hoofdmotief in een slijtageoorlog:
de doelstelling is simpelweg om meer schade bij de tegenstander aan te brengen dan dat er bij jou wordt
toegebracht. Russische militaire doctrine schrijft dan ook voor dat vanuit iedere (potentieel) nadelige positie
laagdrempelig kan worden teruggetrokken. Door enkele kilometers verderop te hergroeperen en in te
graven, wordt zoveel mogelijk vanuit een overhandspositie gevochten. Omdat net als bij het bordspel Risk
de aanvallende partij de zwaarste verliezen lijdt, speelt deze tactiek het Russische leger in de kaart. Het
helpt de ongekende aantallen gesneuvelde Oekraïners verklaren. Desondanks vieren politici en de MSM
iedere minieme korte-termijnoverwinning zonder tactisch nut als een grootse overwinning.
Diezelfde valse hoop werd keer op keer gecreëerd door te fantaseren over de komst van ‘alles-
veranderende wonderwapens’ zoals westerse tanks en straaljagers, terwijl die zowel in aantallen als
capaciteit niets brengen dat de Russen niet hebben. Laat staan dat iemand ze kan bedienen. Dat een
straaljagerpiloot niet in een paar maanden is opgeleid, snapt immers iedereen. Naast de basiscontrole van
het vliegtuig, vergt het ontelbare vlieguren om de ervaring op te doen die nodig is om alle wapensystemen
van het gevechtsvliegtuig effectief boven een actieve oorlogszone in te kunnen zetten. Los van de integratie
van de F16’s met de grondtroepen: dat probeert NAVO-lid Roemenië bijvoorbeeld al negen jaar en is daar
naar eigen zeggen nog altijd niet klaar mee.
Oneerlijke verslaggeving en valse hoop op een ‘gamechanger’ hielden het conflict langer gaande.
Daardoor werden onvoorstelbare aantallen jongemannen en vrouwen op een kansloze missie de
gehaktmolen ingestuurd. Hoewel een basis-infanterieopleiding doorgaans vele maanden duurt, werden
Oekraïense ‘vrijwilligers’ met een fractie daarvan naar de frontlinie gestuurd om het zonder enige reële
ervaring tegen de ‘battle hardened’ Russische troepen op te nemen.
Pijnlijke sidenote: in ruil voor de militaire ‘steun’ in de oorlog tegen Rusland moest Oekraïne een
ongekend aantal vierkante meters landbouwgrond in de verkoop gooien. Hoewel de verkoop van de meest
vruchtbare grond van Europa (waar het zijn bijnaam ‘broodmand van Europa’ aan verdient) voor de oorlog
verboden was, is het land sinds de oorlog door deze schuldenconstructie opengebroken. De Oekraïense
mannen die stierven in een poging om hun land te behouden, moesten in ruil voor de wapens die ze kregen
op hun kansloze missie dus alsnog hun land inleveren: dit keer aan oppermachtige multinationals waaronder
Dupont, Cargill en Bayer (en dus Blackrock en Vanguard). Samen kochten die minstens een derde van
alle(!) Oekraïense landbouwgrond. De cynicus in ons stelt vast dat Oekraïne daardoor via ‘de achterdeur’
meer land kwijtraakte aan de westerse industrialisten (mits ze die toezegging kunnen verzilveren) dan aan
Rusland.
35 Als kers op de taart zou Trump eind februari een deal sluiten met Moskou waardoor als
‘compensatie voor alle hulp’ de helft van alle nieuw gewonnen Oekraïense grondstoffen Amerikaanse bezit
zouden worden.
36
10Not stepping back
Met het oog op de strijd met China, wordt al jaren op een ramkoers met Beijing gevaren: met name omtrent
Taiwan. Ondanks het feit dat Washington de afgelopen jaren in zijn ‘One-China policy’ namelijk officieel
erkende dat het eiland een provincie van China is, werd het separatisme er tegelijkertijd opgestookt. Net als
in Oekraïne werd verteld dat Amerika geen stap terug zou doen om het democratische recht van -in dit
geval- de Taiwanezen te stutten om zich tegen het -dit keer- Chinese gevaar te verdedigen. Joe Biden
verklaarde bijvoorbeeld: I don’t want a cold war with China. I just want China to understand that we’re not
going to step back. Ondertussen werd het eiland tot de tanden bewapend. De BBC schreef in 2023: ‘The
US is quietly arming Taiwan to the teeth’.37
Ter voorbereiding op de oorlog worden er in een ring van China’s buurlanden in de Grote en Stille
Oceaan waaronder Zuid-Korea, de Filipijnen en Japan nieuwe legerbases uit de grond gestampt, militaire
luchthavens vergroot en wapens ingescheept.
38 Begin 2023 vergeleek een hoge Amerikaanse generaal de
militaire voorbereidingen in Japan bijvoorbeeld met die in Oekraïne: een voorbereiding op het toekomstige
conflict. Washington noemt de groep van loyaal/onderdanig gemaakte eilanden die China omringen en van
waaruit militaire operaties kunnen worden uitgevoerd de ‘string of pearls’
. In landen die nog niet loyaal zijn
naar Washington worden regime changes geprobeerd die anti-Chinese leiders aan de macht brengen. Zo
werd in augustus 2024 de presidente van Bangladesh verwijderd door een Amerikaanse coup omdat zij naar
eigen zeggen weigerde om de soevereiniteit van haar land op te geven.39 De nieuwe prowesterse
regeringsleiders verbreken vervolgens volledig tegen de belangen van hun eigen land in, de banden met hun
belangrijkste handelspartners en accepteren Amerikaanse wapens en/of bases binnen hun grondgebied als
‘hulp’ tegen de verdediging van China.
Omdat China een nog groter staand leger en een nóg grotere industriële basis dan Rusland heeft, zou
eenzelfde soort conflict zoals in Oekraïne bij voorbaat kansloos zijn. Het plan is daarom om Beijing met
langeafstandswapens aan te vallen en verder van de rest van de wereld af te knijpen en te isoleren. Een
voortzetting van het decennia oude beleid dat al sinds de jaren zestig wordt gevoerd: a long-run United
States policy to contain Communist China.
40 Met een blokkade van de vaarroutes zou het grondstofarme
China niet voldoende energie hebben om zijn economie op het huidige niveau te kunnen laten draaien. Het
land krijgt namelijk tachtig procent van zijn olie per schip dat via de straat van Malakka41 (boven Sumatra)
moet worden vervoerd. Dit nauwste, drukst bevaren stuk scheepsroute zou eenvoudig door de Amerikaanse
marine kunnen worden afgesloten in het geval van een oorlog.
Dat verklaart het immense belang van China voor het Belt and Road Initiative (BRI): het netwerk van
wegen, spoor en pijpleidingen op de plek van de antieke zijderoute zou dit gevaar van verwurging effectief
helpen omzeilen. Twee belangrijke voorbeelden van die infrastructuur zijn in Myanmar en Pakistan te
vinden waarmee China een directe verbinding met de Indische oceaan creëert en de straat van Malakka
omzeilt.42
11Dat is ook de reden dat Washington in die landen al jaren anti-Chinese sok-poppen probeert te installeren
en waarom door Washington gesteunde ‘terroristen’ de infrastructuur daar regelmatig aanvallen.43 Dat is
opnieuw volledig in lijn met het beleid dat door de denktanks wordt gecreëerd. Zo beschrijft The Heritage
Foundation in ‘Mandate for leadership’ hoe China’s BRI wereldwijd moet worden tegengewerkt: [the US]
must work proactively to counter China’s BRI around the globe. Een veelzeggend detail is dat daarbij de
autonome regio Xinjiang in het noordwesten van China specifiek wordt genoemd: use regional and global
information operations to highlight violations of human rights ... in Xinjiang Province. Dit knooppunt op
de zijderoute is verreweg de belangrijkste landconnectie van de BRI. Doordat het grenst aan maar liefst acht
landen, is deze regio hét verbindingspunt met Azië, het Midden-Oosten en Europa. Het is ook de regio
waarvan de Amerikanen claimen dat de Chinezen er mensenrechtenschendingen begaan tegen de daar
aanwezige Oeigoeren.
Het zijn Jihadisten uit deze groep Oeigoeren die eind vorige eeuw de Turkistan Islamic Party oprichtten
die regelmatig aanslagen pleegt in zijn streven om de moslims van Oost-Turkistan van de ‘Chinese bezetter’
te bevrijden. Het zal je dan ook niet verbazen dat deze groepering sinds zijn oprichting op steun kan rekenen
van de CIA en de NED, en in 2020 van de terreurlijst is gehaald omdat deze volgens Washington ‘niet zou
bestaan’
44
.
Make NATO great again
Dat brengt ons bij de vraag of Trump daadwerkelijke een ‘vredespresident’ is (zoals hij tijdens zijn
verkiezingscampagne claimde) en of we onder zijn leiderschap een koerswissel mogen verwachten in dit
beslissende decennium voor het Wereldrijk. Het feit dat hij opnieuw een kabinet van oorlogs-hitsende
neocons om zich heen heeft verzameld, stemt niet erg hoopvol. De belangrijkste posten zijn allemaal gevuld
met hardliners die zich al jaren ondubbelzinnig uitspreken voor de talloze Amerikaanse militaire
interventies. Zo moest zijn minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio zijn vorige baantje als bestuurslid
van het International Republican Institute opgeven: een aan de NED gelieerde partij die als verlengstuk van
12het Empire Amerika, wereldwijd onrust en coups promoot.
45 (Belangrijk detail: het breed gevierde
‘opheffen’ van de NED en USAID is een door de MSM gecreëerde illusie: de programma’s worden slechts
gepauzeerd en/of herzien en vallen tegenwoordig onder direct bestuur van Rubio. Die verklaarde: the
“functions of USAID” must align with US foreign policy.
46 De geplande coups worden dus niet geannuleerd,
maar slechts efficiënter gemaakt).
Trump’s zogenaamde ‘America First Policy’ wordt, zoals we gaan zien, net zoals dat van zijn
voorgangers gecreëerd op basis van de deep state-denktanks en hun papers. Uit alle beleidsstukken en
uitspraken van zijn kabinetsleden blijkt dan ook een continuïteit van de agenda: waarbij het gevaar van
Rusland en China wordt genoemd en het belang om dat gevaar te keren. Zo noemde Rubio China: the most
potent and dangerous near peer adversary this nation has ever confronted.
Hoewel het onderdeel van de aanstaande onderhandelingstactiek kan zijn, lijkt Trump anno februari 2025
dan ook geen (blijvende) vrede met Rusland na te streven. Zo erkent hij de Amerikaanse oorzaak van het
conflict niet (en werd er op korte termijn aangedrongen op een verlaging van de leeftijd voor de Oekraïense
dienstplicht tot 18(!) jaar). Bovendien draagt hij NAVO-leden op om veel meer geld te spenderen en hun
industriële basis op te schalen om Rusland op termijn de baas te kunnen op het slagveld. Zoals Trumps
minister van Defensie Pete Hegseth verwoordde: to double down voor Oekraïne47 en to make NATO great
again.48 Europa moet als een brave vazalstaat ‘zijn verantwoordelijkheid’ pakken en de kar gaat trekken op
dit front omdat deze zogenaamd veel belangrijker is voor de Europeanen dan voor Amerika. Trump: this
war is far more important to Europe than it is to us. We have a big, beautiful Ocean as separation.49 (Mooi
hoe dat werkt: Washington pleegt een coup, zet partijen tegen elkaar op en begint een onwinbare oorlog om
weg te lopen zodra dat onmiskenbaar duidelijk wordt. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig).
De tactiek blijkt effectief: de Franse, Britse en (nieuwe) Duitse regering roepen eind februari allemaal op
tot extra bewapening en mogelijk zelfs troepen voor Kiev. Ook Schoof gaf ‘namens ons’ aan dat Oekraïne
kan blijven rekenen op militaire, financiële en politieke
steun. Opvallend detail: onze minister van Defensie Ruben
Brekelmans die is verbonden aan de oorlog-hitsende
wapenlobbyist the Atlantic Council50
, tweette zelfs letterlijk
(lelijk vertaalde) onversneden neoconservatieve retoriek om
zijn zogenaamde vastberadenheid te tonen: peace through
strength.
De Amerikaanse ‘vredeswens’ is niets meer dan een excuus om hun verlies en het noodgedwongen
afschalen in Oekraïne achter te kunnen verschuilen. Dat ‘de werklast’ van het Empire moet worden verdeeld
tussen Washington en zijn ‘bondgenoten’ wordt namelijk precies beschreven in het eerder benoemde
‘Mandate for leadership’: the United States [is] taking on China, while others ... deal with threats from
Russia in Europe. Met Rusland afgeleid, kan Washington zich vervolgens richten op de ‘ware vijand’ China.
Zoals Hegseth verklaarde: the US is prioritizing deterring war with China in the pacific.
51 Er wordt dan ook
overduidelijk voortgeborduurd op het voorgaande beleid om China verder te omsingelen en zijn vijanden
‘oneindige steun’ te beloven en te bewapenen. Veelzeggend detail is daarbij dat de officiële website van het
Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken inmiddels is aangepast. Het deel dat voorheen expliciet
stelde dat Washington de Taiwanese onafhankelijkheidswens niet steunt, is verwijderd. (Zie oud52, Nieuw53
.)
To intercept and divert
Dat er op een oorlog met China wordt aangestuurd, kunnen we ook opmaken uit Trump’s schijnbaar totaal
onverklaarbare plan om Groenland, Canada en Panama in te willen nemen. De logica daarachter kunnen we
13echter ontwaren in studies zoals die van de oorlogs-denktank: de Carnegie Endowment for International
‘Peace’
. In de paper met de alleszeggende titel: Stranglehold: The Context, Conduct and Consequences of
an American Naval Blockade of China wordt besproken wat de meest succesvolle tactiek zou zijn voor een
‘onconventionele oorlog’ met China.
54
Men stelt dat alleen het afknijpen van China door olie-importen tegen te houden geen ‘winnende
strategie’ zou zijn omdat de verminderde industriële productie ook een veel lagere energievraag zou
opleveren. Het zou daarom veel effectiever zijn om de Chinese inkomsten uit zijn export te smoren waardoor
het land niet meer in staat zou zijn om de militaire productie overeind te houden. Een andere paper van het
Institute for National Strategic Studies getiteld ‘Offshore control’ beschrijft dat het kinderlijk eenvoudig
zou zijn om de enorme schepen vol Chinese spullen te onderscheppen en te dwingen om een andere route
te nemen: to intercept and divert the super- tankers and post-Panamax container ships essential to China’
s
economy.
55 Omdat China (in tegenstelling tot de VS) een leger heeft dat specifiek is ontwikkeld om het
eigen grondgebied te verdedigen, heeft het niet de mogelijkheid om die militaire slagkracht grootschalig
elders op de wereld in te zetten. Doordat de schepen weggevoerd kunnen worden buiten China’s bereik, zou
het Chinese gebrek aan ‘power
projection’ Washington een beslissend
voordeel geven: the United States could
impose a naval blockade to pressure
Beijing with minimal risk … the
dominant phase of the campaign would
be fought outside the range of most
Chinese assets. De denktanks benoemen
dat China zijn vaarroutes uiteraard zal
wijzigen, maar concluderen dat vrijwel
de enige mogelijkheden via Panama of
de Noordelijke IJszee voeren: naturally,
China would respond by rerouting, but
the only possibilities are the Panama
Canal ... or the northern route. Door
naast Alaska ook Canada en Groenland
onder hun controle te brengen, kan
Washington de enorme Russische
kustlijn (en invloed) spiegelen en
zodoende de schepen op ‘Arctische
zijderoute’ bedreigen.
Ook het toekomstige conflict in de Xinjiang regio dat nodig is om de landroute te saboteren, lijkt
gegarandeerd in Trumps tweede kabinet. Zowel Rubio als zijn Nation Security Adviser Tim Walz hebben
de afgelopen jaren de Oeigoerse kwestie gebruikt om China te veroordelen.56 Trump noemde het Chinese
handelen aan het einde van zijn eerste kabinet zelfs een genocide57 (het bewijs dat hij die term wel degelijk
kent, ondanks zijn hulp aan de Israëli’s bij het wegvagen van de Palestijnen uit Gaza dat hij tot de ‘Riviera
van het Midden-Oosten’ wilde maken). Het betekent dat er duidelijk wordt voorgesorteerd op het verstoren
van alle Chinese handelsroutes met de buitenwereld en zijn economie te verwurgen: precies in lijn met het
beleid van het Empire Amerika zoals dat in de jaren hiervoor ook gold.
14Leave it to Bibi
Het brengt ons bij een derde kritieke geopolitieke kantelpunt waar alles samenkomt: oorlog met Iran. We
weten inmiddels dat onze met bloed doordrenkte eeuw van meet af aan door de neocons was uitgetekend in
de 7 uit 5 memo: het beschreef hoe Saddam als een van de eerste dominostenen moest worden ‘omgeduwd’
waarna er meer zouden volgen met Iran als slotstuk. Een
belangrijke twist aan dat verhaal, is dat die memo op zijn
beurt weer volledig was gebaseerd op het Israëlische
Yinon-plan. De voormalige minister van Buitenlandse
Zaken Oded Yinon schreef dat plan voor de voor de World
Zionist Organization waarin hij beschreef hoe de
Arabische wereld volledig moest worden ontmanteld
zodat er ruimte kon ontstaan voor het Bijbelse ‘beloofde
land’
. Omdat het zogenaamde ‘Groter Israël’ van de Nijl
tot de Eufraat strekt, zouden alle daartussen liggende
landen moeten worden vernietigd: Yinon schreef: the total
disintegration of … the entire Arab world including Egypt,
Syria, Iraq, and the Arab peninsula … is the main long-
range objective of Israel.58
De necons en Tel Aviv doen er al jaren alles aan om
een oorlog met hun aartsvijand te creëren. Dat lezen we
bijvoorbeeld in de beleidspaper ‘Which path to Persia’ van
de oorlogshongerige denktank The Brookings Institution
(dat de laatste jaren in grote lijnen is gevolgd). Het
hoofdstuk met de titel ‘Leave it to Bibi: allowing or
encouraging an israeli Military strike’, beschrijft hoe
Washington de aanval door Tel Aviv zou kunnen laten uitvoeren.
59 Het Amerikaanse voordeel zou zijn dat
ze dan wel ‘moeten’ bijspringen om hun trouwste bondgenoot te helpen: men krijgt daardoor de gewenste
oorlog zonder dat Washington als een openlijke agressor wordt gezien. (Dat is PR-technisch een stuk fijner
oorlog voeren.)
Israël spreekt inmiddels openlijk over plannen om Iran in de loop van 2025 aan te vallen. Het heeft direct
na de coup tegen Assad het door Rusland geleverde luchtverdedigings-netwerk van Syrië
kapotgebombardeerd.
60 Het betekent dat Israëlische straaljagers sindsdien volgelvrij over het Syrisch
luchtgebied richting Iran kunnen vliegen.
Enige terughoudendheid hoeven we van Trump niet te verwachten. Zijn eerste presidentschap bleek het
meest pro-Israëlische ooit. Zo annuleerde hij de Amerikaanse steun voor Palestina, erkende hij de van Syrië
gestolen Golanhoogten als officieel Israëlisch grondgebied en werden illegale Israëlische nederzettingen in
de westelijke Jordaanoever niet langer als illegaal beschouwd. Als klap op de vuurpijl werd Jeruzalem als
onverdeelde hoofdstad van Israël erkend: 180 graden tegen de unanieme, zwaarbevochten internationale
consensus dat Jeruzalem gedeeld moet worden in een uiteindelijke oplossing voor het Israëlisch-Palestijnse
conflict.
Trumps tweede kabinet zit tot overmaat van ramp op de belangrijke posities vol met Iran-hawks en
zionisten. Ter illustratie: toen Rubio werd gevraagd wat hij vond van de Israëlische genocide in Gaza
antwoordde hij ijskoud: I hope they finish the job. Trump biedt zelf ook steun voor die genocide: er is
volgens ‘the Donald’ niets aan de hand in Palestina. De minister van Defensie Hegseth zag naar eigen
15zeggen zelfs geen reden waarom ‘het wonder van de derde tempel’ niet gebouwd zou kunnen worden in
Jeruzalem zodat Jezus terug op aarde kan keren. Ongelofelijk maar waar (tip: bekijk dit filmpje61 van een
minuut.) Goed om te beseffen: dit betekent dat de Al-Aqsa moskee die daar nu staat eerst moet worden
vernietigd. De Israëlische sloop van een de drie heilige plekken van de Islam, zou met zekerheid militair
worden beantwoord vanuit de Arabische wereld. Het daaropvolgende conflict zou het gehele Midden-
Oosten in een enorme oorlog kunnen storten tussen Israël/het Westen en Iran en ‘zijn’ proxy’s die alle
potentie heeft om zich in een Derde Wereldoorlog te ontwikkelen. (Dat zagen we onder andere aan de
aanvallen van de Houthi’s in de Rode Zee en die van Hezbollah op Israëlische troepen in Libanon naar
aanleiding van de genocide.)
Hoewel Iran al sinds het begin van de eeuw als grote finale van de neoconservatieve oorlogsmemo was
bedoeld, is het belang van het land de laatste jaren alleen nog maar groter geworden. Het fungeert naast
belangrijke olie-leverancier namelijk ook als een spil in de door Rusland en China nagestreefde multipolaire
wereld. Omdat iedere variant van de route over land Iran doorkruist, is het als letterlijk scharnierpunt een
onmisbare keten van de nieuwe zijderoute. In aanvulling daarop besloten Rusland en Iran in 2023 om de
International North South Transport Corridor binnen drie jaar te zullen voltooien: deze route die Rusland
via Azerbaijan en Iran met de Indische Oceaan verbindt, is daarom een zeer waardevolle uitbreiding van
BRI.62
Omdat het voorbestaan van Iran als handelscorridor de Amerikaanse wurggreep op Rusland en China
onmogelijk maakt, staat Teheran
centraal in de strijd om de
wereldmacht. Het is dan ook
veelzeggend dat Moskou vlak
voor het aantreden van Trump’s
tweede kabinet een nieuw pact
sloot met Iran waarin wederzijdse
economische en militaire hulp
werd afgesproken.
63 Met de
hoogwaardige Russische
luchtafweer zal Iran zich beter
kunnen verdedigen tegen een
eventuele aanval. China en
Rusland hebben beide bovendien
aangegeven om in het geval van zo’n aanval niet langs de zijlijn te zullen blijven staan.
Living on borrowed time
De klok tikt voor het stervende Amerikaanse Empire: zijn invloed en allianties verwateren terwijl zijn
militaire macht steeds verder achteropraakt. De petrodollar die daarvoor moet betalen, staat bovendien op
steeds lossere schroeven. Het betekent dat Washingtons alleenheerschappij zoals dat sinds de val van de
muur in 1991 heeft bestaan, op het punt van instorten staat. Dit terwijl het door Rusland en China geleide
BRICS steeds meer momentum krijgt. Omdat het Amerikaanse binnenland bovendien een onomkeerbare
teloorgang ervaart door onder andere grootschalige de-industrialisatie, armoede, drugsverslavingen en
polarisatie, wordt Washington geconfronteerd met een beperkt tijdvak waarbinnen ze nog kunnen handelen.
Zowel Israël en Amerika hebben geen tijd om af te wachten en zullen hun kans moeten grijpen. Het
betekent dat de beleidsmakers in Washington en Tel Aviv een oorlog met Iran zullen nastreven de komende
16jaren. Ook al wordt daarmee een Derde Wereldoorlog geriskeerd. Dat zou ook betekenen dat onze
volgzame/blinde/gecorrumpeerde politici (doorhalen wat van toepassing is) ook Nederlandse jongeren een
vroege dood in dreigen te jagen. De dienstplicht is in Nederland immers alleen tijdelijk opgeschort.
Er komen wereldwijd gelukkig meer mensen bij die ‘wakker worden’ en de wereld zien zoals die is. We
lijken daardoor bij een omslagpunt in de geschiedenis te zijn aangekomen. De vraag is wanneer de massa
dit kritieke kantelpunt bereikt. De hoop is dat het op tijd is om een Derde Wereldoorlog te voorkomen zodat
we niet worden meegesleurd in de laatste stuiptrekkingen van dit wankelende wereldrijk. Deel daarom deze
informatie: zonder onze actieve inmenging dreigen er nog ontelbare onschuldige jongens en meisjes
kapotgeschoten in lijkzakken thuis te komen: opgeofferd op het altaar van de Amerikaanse
alleenheerschappij. Alles staat of valt met bewustwording. Zodra je weet hoe je wordt bespeeld, ben je er
namelijk in een klap immuun voor.
Kennis is macht.
Door: Diedert de Wagt
Vond je dit artikel het lezen waard? Het delen van de link of PDF wordt gewaardeerd.
- Dit artikel baseert zich op het boek ‘Bij Gebrek Aan Beter’. Wil je meer lezen over ‘de macht achter
de macht’ en wat onze wereld beweegt? Kijk dan op www.bgab.eu.
- Het zelf uitgeven van een boek kent uitdagingen, maar kan ook zeer (financieel) gunstig zijn. Ik wil
mijn lessen graag met je delen. Ben of ken je een schrijver die geen voet tussen de deur krijgt bij
een uitgever? Houd de Instagrampagina @bgab.boek (https://www.instagram.com/bgab.boek/) in
de gaten of stuur een mail naar eigenboek.bgab@gmail.com.
- We leven in turbulente tijden. Ik blijf de ontwikkelingen op de voet volgen. Wil jij een volgende
update niet missen? Stuur een mail naar update.bgab@gmail.com.
17Bronnenlijst
1 https://www.youtube.com/watch?v=O8ApHBsP5Z0 Obama on Citizens United Ruling
2 https://www.youtube.com/watch?v=SEGpTu8sVKI Eisenhower's Warning about the Military-Industrial Complex
3 https://foreignpolicy.com/2008/08/12/russias-splendid-little-war/
4 https://youtu.be/Ba9wxl1Dmas Hillary Clinton admits the CFR gives the Orders
5 https://consortiumnews.com/2016/08/17/how-think-tanks-generate-endless-war
6 https://www.latimes.com/nation/la-na-us-intervention-foreign-elections-20161213-story.html
7 https://nsarchive2.gwu.edu/NSAEBB/NSAEBB4/
8 https://www.worldliteraturetoday.org/deaths-somoza-george-evans
9 https://tinyurl.com/jsmuwenc
10 https://soaw.org/category/resources/soa-graduates
11 https://tinyurl.com/23ubkbyv
12 https://mises.org/mises-wire/truman-was-right-about-cia
13 https://www.wanttoknow.info/warisaracket
14 https://www.youtube.com/watch?v=37Dvt2EqXF4&feature=youtu.be The Economic Hitmen
15 https://www.usni.org/magazines/naval-history-magazine/2008/february/truth-about-tonkin
16 https://www.muckrock.com/news/archives/2017/feb/15/memo-offers-look-cias-private-press-pool/
17 https://tinyurl.com/27ktjd7w
18 https://youtube.com/shorts/txW6LPn57EA?si=HaPgS624kBgImjjS We Will Bring Down 7 Governments in 5
Years!: US Ret. Gen. Wesley Clark (2007).
19 https://tinyurl.com/4wm9n2fz
20 https://youtu.be/U2fYcHLouXY?t=444 (7 minuut 30). Victoria Nuland's Admits Washington Has Spent $5
Billion to "Subvert Ukraine"
21 https://www.channel4.com/news/ukraine-mccain-far-right-svoboda-anti-semitic-protests
22 https://anti-spiegel.ru/2022/merkel-minsker-abkommen-2014-war-der-versuch-der-ukraine-zeit-zu-geben/
23 https://www.reuters.com/world/europe/russias-lavrov-says-west-tried-politicise-g20-declaration-2022-11-15/
24 https://www.youtube.com/watch?v=T-BC3AbM8vo Sergey Lavrov Press Conference at G20 Summit November
15 2022 - Russian with English Subtitles
25 https://www.reuters.com/investigates/special-report/ukraine-crisis-artillery/
26 https://tinyurl.com/yypfzdw3
27 https://tinyurl.com/2s4fztv2
28 https://mid.ru/en/maps/ua/1831220/
29 https://www.slideshare.net/slideshow/extending-russia-competing-from-advantageous-ground/267081313
30 https://www.youtube.com/watch?v=MsI6rh4nbbE Lindsay Graham: Ukrainians will fight till the last person.
31 https://twitter.com/wmiddelkoop/status/1750967053513621537?s=20
32 https://www.dagelijksestandaard.nl/politiek/politiek-schandaal-ollongren-onthult-goedkope-strategie-tegen-rusland
33 https://europeanconservative.com/articles/news/official-johnson-forced-kyiv-to-refuse-russian-peace-deal/
34 https://x.com/josepborrellf/status/1512778418445860864
35 https://x.com/ivan_8848/status/1841051101535084593?s=46
36 https://www.ft.com/content/1890d104-1395-4393-a71d-d299aed448e6
37 https://www.bbc.com/news/world-asia-67282107
38 https://www.twz.com/air/massive-wwii-b-29-bomber-base-fully-reclaimed-for-future-pacific-fight
39 https://tinyurl.com/yubx98de
40 https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1964-68v03/d189
41 https://www.britannica.com/place/Strait-of-Malacca
42 https://en.wikipedia.org/wiki/China–Pakistan_Economic_Corridor
43 https://www.youtube.com/watch?v=myoFh1sL9rw The New Atlas, US Uses Thai Proxies to Escalate Crisis in
Myanmar, Creating Arc of Chaos on China's Borders
https://maritime-executive.com/editorials/violence-fiscal-issues-hit-china-s-belt-and-road-program-in-pakistan
44 https://tinyurl.com/4x863cmm
45 https://www.iri.org
46 https://edition.cnn.com/2025/02/03/politics/usaid-washington-workers/index.html
47 https://tinyurl.com/4vmx4r4z
1848 https://www.foxnews.com/politics/make-nato-great-again-hegseth-pushes-european-allies-step-up-defense-efforts
49 https://www.bbc.com/news/articles/c0l1w1w41xzo
50 https://reactionair.nl/artikelen/oorlogsretoriek-ontmaskerd/
51 https://tinyurl.com/52yy3w6j
52 https://web.archive.org/web/20240207014834/https://www.state.gov/u-s-relations-with-taiwan/
53 https://www.state.gov/u-s-relations-with-taiwan/
54 https://tinyurl.com/yvp4245r
55 https://ndupress.ndu.edu/Portals/68/Documents/stratforum/SF-278.pdf
56 https://foreignpolicy.com/2024/11/15/rubio-waltz-china-xinjiang-uyghurs-human-rights/
57 https://tinyurl.com/4a6rdyps
58 https://www.voltairenet.org/article185957.html
59 https://www.brookings.edu/wp-content/uploads/2016/06/06_iran_strategy.pdf
60 https://www.middleeastmonitor.com/20241213-israel-destroys-85-of-syrias-air-defence-systems/
61 https://www.youtube.com/watch?v=lycGxSzJrfc Trump’s New Defense Secretary Pete Hegseth: Miracles in Israel
& Hope for the Third Temple!
62 https://caspiannews.com/news-detail/iran-russia-discuss-key-railway-connection-project-2024-12-24-0/
63 https://www.aljazeera.com/news/2025/1/17/russia-and-iran-presidents-sign-partnership-treaty-in-moscow
Geen opmerkingen:
Een reactie posten