Oekraïne: Corruptie, IMF-leningen en meer (deel 4)
Rond september 2020 heeft de procureur van Oekraïne een persconferentie gegeven en daarin de voor hem bewezen en vaststaande feiten rond de verregaande corruptie in Oekraïne (zijn land) openbaar gemaakt, corruptie van niet alleen de voormalige pro-Russische regering, maar vooral ook van de nieuwe, pro-westerse regering. Corruptie waar westerse bedrijven en hooggeplaatste politici gretig aan mee blijken te doen.
De opname van die persconferentie verdween vrijwel meteen van YouTube, maar hij is er onlangs teruggeplaatst en ook op andere kanalen te vinden.[1] Het is echt de moeite waard om te bekijken, dan zie je werkwijze en tactieken die feitelijk neerkomen op zakkenvullen van de rijken, ten koste van de bevolking van Oekraïne.
Het onderzoek is voor het grootste deel gericht op wat er misging tussen 2016 en 2019, maar grijpt ook terug op eerdere gebeurtenissen.
De procureur ziet het externe bestuur (waarmee hij buitenlandse inmenging aanduidt) en de internationale corruptie als een Siamese tweeling met veel gezichten; de gezichten van hoge overheidsfunctionarissen, oligarchen, intriganten en vele andere actoren die stelen van het Oekraïense volk. Miljoenen dollars zijn gestolen via financiële mazen en door witwassen, o.a. met behulp van banken, waarna veel geld vervolgens doorgesluisd blijkt te zijn naar het bedrijf dat van de familie Biden is. De procureur heeft zich een belangrijk doel gesteld: miljarden dollars terugvorderen en teruggeven aan het Oekraïense volk.
Hij komt met nieuwe opnamen van conversaties tussen president Porosjenko en voormalig vicepresident Joe Biden die duidelijk laten zien dat de VS sturend werken op Oekraïne. Hij stelt dat het aanstellen van Hunter Biden een politieke dekmantel was om Zlochevsky (die ik in aflevering 2 meldde) te beschermen tegen de Oekraïense wet. Daar verdient Hunter, naar verluidt, de lieve som van $ 50.000, – per maand mee. In de persconferentie komen buitenlandse klokkenluiders aan het woord die betrokken waren bij de witwaspraktijken, en harde bewijzen middels bankoverschrijvingen laten zien dat via Burisma veel geld naar het bedrijf van de familie Biden is gegaan.
Getuige 1 verklaart vanaf 2010 samen met anderen Oekraïense en Russische zakenmensen geholpen te hebben met witwassen en belastingontduiking, waarbij Zlochevsky alleen al zo’n 10 miljoen cash aan zwart geld per maand te verwerken had.
Getuige 2 verklaart vanaf 2009–2010 voor Zlochevsky zelf gewerkt te hebben.
Bij dit witwassen en het wegsluizen van geld uit Oekraïne komt de naam Burisma regelmatig voor. Burisma Holdings had buiten Oekraïne in Litouwen bij de PrivatBank AS een rekening.
In aflevering 2 noemde ik de PrivatBank al: die is eigendom van Kolomojskyj, wiens bank delen van de staal-, olie-, energie- en voedingsmiddelindustrie in Oekraïne controleert. Vanuit die bank, maar dan vanuit Litouwen, werden grote sommen geld overgemaakt naar het bedrijf van de Bidens, en naar Rosemont Seneca Bohai LLC in Florida. Dat ontving tussen november 2014 en oktober 2015 zo’n twintig keer hetzelfde vreemde bedrag, zo ontdekte een van de klokkenluiders: per keer 83.333,33 US dollars, als ‘consulting fees’. Alsof een enorm bedrag in kleinere bedragen opgesplitst werd om geen aandacht van de bank te trekken, was zijn conclusie. Hij zei ook dat voor deze overschrijvingen het zwarte geld van Zlochevsky is gebruikt.
Rosemont Seneca Bohai LLC is een investeringsfirma die in 2014 is opgericht (nadat in 2009 Rosemont Seneca Partners was opgericht), en waarvan Devon Archer medeoprichter is. Precies: die zit óók in de directie van Burisma. Zwart geld, verdiend ten koste van de Oekraïense bevolking, ging van Zlochevsky naar Burisma Holdings in Litouwen en van daaruit rechtstreeks naar de Bidens en naar Rosemont Seneca, en vanuit Rosemont Seneca ging er ook weer een deel naar de Bidens. Allemaal aantoonbaar met bankoverschrijvingen, getuigenverklaringen en meer. Rosemont Seneca Bohai wordt ook wel omschreven als een lege BV om geld door te sluizen.[2]
Nog verbazingwekkender is dat ook de Amerikaanse Senaat lont begon te ruiken en een onderzoek ging doen, waarvan de uitkomsten niet mals zijn, maar waar geen enkele verdere actie uit voortgekomen is. Als je het leest, is het bijna onvoorstelbaar dat Biden gewoon president kon worden. Het rapport, genaamd ‘Hunter Biden, Burisma, and Corruption: The Impact on U.S. Government Policy and Related Concerns’ van de ‘US Senate Committee on Homeland Security and Governmental Affairs and US Senate Committee on Finance Majority Staff Report’, is openlijk op internet te vinden.[3]
Het was Amos J. Hochstein, voormalig coördinator voor internationale energieaangelegenheden van het State Department in de VS die als een van de weinigen Biden rechtstreeks confronteerde met wat zijn zoon aan het doen was. Hochstein stelt zelf verder: “Het standpunt over het wegwerken van Shokin (hij was de aanklager die Biden liet wegsturen) was niet het standpunt van vicepresident Biden; het was het standpunt van de regering van de V.S., alsmede van de Europese Unie en de internationale financiële instellingen.” Inderdaad zijn de regering van de VS (dus ook Obama), de EU, het IMF en de Wereldbank allemaal deel van het verhaal. Dat zijn geen rechts-extremistische opvattingen, maar simpele feiten, die zelfs voor een deel door bijvoorbeeld senaatscommissies in de VS of de officiële procureur van Oekraïne op tafel worden gelegd.
Het IMF en de Wereldbank zijn heel actief in Oekraïne. Het land is sinds 1992 lid van het IMF en is een van de grootste leners hiervan. Echter het verkrijgen van die leningen is nooit een soepel proces geweest, wat Oekraïne weet aan de veel te strenge eisen van het IMF, maar waar het toch aan probeerde te voldoen. Zo eiste het IMF in 2010 een verhoging van de energieprijzen als één van de voorwaarden voor een vervolglening, wat voor de bevolking op een 50% prijsverhoging van hun nutsvoorzieningen neerkwam.[4] Dat was niet de enige keer, want de toenmalige Oekraïense eerste minister Mykola Azarov wond zich in 2013 ook op over wat hij noemde de extreem harde voorwaarden van het IMF[5], zoals het scherp snijden in de overheidsuitgaven en het opnieuw verhogen van de gasprijs met maar liefst 40%. Hierdoor besloot Oekraïne om het associatieverdrag met de EU niet te tekenen. Er was nog een reden: het tekenen van dat akkoord bracht heel veel kosten met zich mee omdat de EU ook allerlei eisen stelde aan Oekraïne om überhaupt het akkoord te mogen sluiten, en daarvoor had Oekraïne weer een nieuwe lening van $ 20 miljard nodig van het IMF. Dat speelde allemaal in december 2013. De EU wilde bovendien dat Oekraïne de hulp van het IMF aannam voordat de EU zelf met steun over de brug kwam. Rusland kwam toen over de brug met een vele malen grotere lening aan Oekraïne.
Toen in februari 2014 de pro Russische regering van Janoekovitsj omvergeworpen werd, kwam het IMF een maand later opnieuw met de eis om de gasprijzen aanzienlijk te verhogen, waar de nieuwe regering mee instemde.[6] Op 1 mei gingen de prijzen met 50% omhoog. Ook in 2015 stak Oekraïne, nu onder een pro-westerse regering, zich sterk in de schulden bij het IMF. Rusland protesteerde, omdat ondertussen Oekraïne in gebreke was gebleven met het terugbetalen van 3 miljard dollar aan schulden aan Rusland.[7] Oekraïne weigerde simpelweg, wat tot gevolg had dat Rusland een rechtszaak tegen Oekraïne aanspande.[8]
Oekraïne was intussen aan alle kanten gebonden geraakt aan de eisen van het IMF, de Wereldbank en de EU, met de VS op de achtergrond, en ondertussen tierde de corruptie onverminderd welig. Wat dat alles nog meer voor gevolgen had, gaan we in het volgende artikel bekijken.
[1] https://www.youtube.com/watch?v=DOz8t5Ip1gw
[2] https://www.occrp.org/en/the-fincen-files/hunter-biden-partner-secured-millions-for-fund-from-businessman-with-reputed-organized-crime-ties
[3]https://www.hsgac.senate.gov/imo/media/doc/HSGAC_Finance_Report_FINAL.pdf
[4] Gas price hike to raise tension in Ukraine, Kyiv Post (July 29, 2010)
[5] David M. Herszenhorn “Ukraine Blames I.M.F. for Halt to Agreements With Europe”. New York Times. 22 nov. 2013 en Ambrose Evans-Pritchard: “Historic defeat for EU as Ukraine returns to Kremlin control”. Daily Telegraph. London, 22 nov. 2013.
[6] “Ukraine agrees to 50% gas price hike amid IMF talks”. BBC News. 26 March 2014.
[7] Yahoo News. Published 18 December 2015.
[8] BBC News 17 February 2016: Russia files lawsuit against Ukraine over $3bn debt Russia files lawsuit against Ukraine over $3bn debt.
https://indepen.nl/oekraine-corruptie-imf-leningen-en-meer-deel-4/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten